Bloggang.com : keigolin : You're My Inspiration

You're My Inspiration

ต่อจากตอนที่แล้ว ที่เริ่มไปฟิตเนสถี่ขึ้นเพียงเพราะติดใจหนุ่มที่ฟิตเนสที่นั่น (ฮา ๆ)

ถ้าจำไม่ผิด มีอยู่ช่วงนึงที่ลดไปได้ราว ๆ 5 กิโลแล้วนะ แต่ก็ตบะเริ่มดันแตกซะงั้น แล้วพอดีเป็นช่วงกินเจด้วย ฟังดูอาจไม่เกี่ยวนะ แต่ที่เกี่ยวเนี่ยเนื่องจากคนที่บ้านเค้ากินเจกัน ไอ้เราน่ะ ไม่กินหรอกค่ะ แล้วแม่ก็ดั๊นซื้อขนมปังขาไก่มาปี๊บนึง ... อ่านไม่ผิดหรอกค่ะ ปี๊บนึง 5 กิโลจริง ๆ เพราะแม่รู้ว่าเราอยากกิน แล้วก็ชอบไอ้ขาไก่เนี่ยมาก ๆ เลย

แล้วไงล่ะ ก็เพราะความชอบขาไก่ที่มากเหลือหลาย ประกอบกับพี่ ๆ ในบ้านกินเจกันหลายคน ก็เลยเหลือแต่เรากับพี่ชายที่ช่างกินอีกคนที่ไม่กินเจ

เหอ ๆ ไอ้ขาไก่ปี๊บนั้นน่ะเหรอ ... เช้าถึง สายถึง เที่ยงถึง บ่ายถึง เย็นถึง เลยแหละ

เดือนนั้นทั้งเดือนก่อนหน้าที่กำหนดนัดหาหมอเนี่ย ไอ้แรงบันดาลใจทั้งหลายทั้งปวงก็พลันสูญสลายหายไปสิ้น มาเริ่มสำนึกตัวเองอีตอนที่ขาไก่ใกล้หมดปี๊บ และใกล้กำหนดนัดหมอละ

ก็ยังดีที่ลดไปได้โลนึง - -" เกือบตาย ...

แต่ก็เพราะการไปหาหมอครั้งนี้แหละ ที่เป็นแรงบันดาลใจของเราในการลดน้ำหนักในเดือนถัดไป

ตอนที่หมอจับชีพจร ดูน้ำหนัก เช็คอาการต่าง ๆ เนี่ยเราแอบสังเกตสีหน้าหมอตลอดเลยนะ (ด้วยความรู้สึกสำนึกผิดอ่ะ T0T)

เราเห็นสีหน้าหมอแล้วอยากจะร้องไห้ ... หมอคะ หนูขอโทษษษษษษษษษษ....

สีหน้าแบบเอือมระอา อ่อนใจ อะไรทำนองนั้นเลยอ่ะ

แล้วเราก็เอาสีหน้าของหมออันนั้นแหละ มาเก็บไว้ในใจ แล้วนึกถึงตลอดเวลาที่คิดจะหยิบขนมขึ้นมากิน หรือเดินไปซื้อลูกชิ้นทอดของโปรดก็ตาม แล้วเดือนนี้นอกจากเราไปฟิตเนสบ่อยขึ้น (เพราะว่างงานแล้ว หุหุ) แล้ว เราก็ยังเปลี่ยนมื้อเย็นจากสลัด เป็นผลไม้ต่าง ๆ ด้วย (ไม่ใช่ทุเรียนนะเคอะ...)

เดือนต่อมา ก็ไปหาหมออีกครั้ง แล้วหมอก็ชมเราจนได้ ^^v ทำเอาเราดีใจสุด ๆ เลยแหละ

เดือนต่อไป ก็เป็นการหาหมอครั้งสุดท้าย ... 6 เดือนพอดี สำหรับการรักษาอาการผิดปกติ (เรียกงี้ดีกว่านะ) ของเราครั้งนี้ โย่ ๆ

พอไม่ต้องไปหาหมอแล้ว เราก็หมดแรงบันดาลใจที่จะลดน้ำหนักทันทีเลยอ่ะ (นิสัยแย่จริง ๆ เลยเรา - -") ก็ไม่ต้องไปหาหมอแล้วนี่หว่า ไม่มีใครบังคับแล้วอ่ะ เราก็เลยต้องมองหาแรงบันดาลใจอันต่อไป ...

แล้วแรงบันดาลใจอันใหม่ก็คือ ... งาน CPE Party Night ที่กำลังจะมีขึ้นในช่วงต้นเดือนกุมภานี่เองงงงง...

Note : CPE Party Night คืองานรวมรุ่นแหละค่ะ รวมตั้งแต่รุ่น 1 จนถึงปัจจุบันเลย จัดงานที่โรงแรม หรูมั่ง ธรรมดามั่ง แล้วแต่น้อง ๆ ที่จัดงาน มี 2 ปีครั้ง แล้วเป็นงานที่สาว ๆ แต่งตัวกันอู้ฟู่จริง ๆ (แต่ไม่ใช่เรานะ เราก็แต่งตัวกระจอกสุด ๆ อะ ประมาณลากขาสั้นเดินสยาม หรือใส่อีแตะคีบ ๆ ไปเดินหยาม'กอนน่ะแหละ อิอิ)

ช่วงที่คิดแรงบันดาลใจอันนี้ขึ้นมาได้เนี่ย เราเหลืออีก 8 กิโล ก็จะถึงเป้าหมายที่หมออยากให้ลดให้ได้อ่ะ

ก็เท่ากับว่า หายไปแล้ว 8 กิโลค่ะ ... ครึ่งทางพอดีเลย ^^v

สงสัยมั่งมั้ยคะ ว่าตอนที่พิมพ์อยู่เนี่ยน่ะ น้ำหนักลดไปได้กี่โลแล้ว ?

อุอุ เก็บไว้มาเฉลยตอนหน้าดีมั้ยคะ ? ... ไม่ดีหรอ ... เราว่าดีออกนะคะ อุบไว้ก่อน ตื่นเต้ลดี คิก ๆ ...

Create Date : 17 มกราคม 2549

Last Update : 17 มกราคม 2549 23:24:47 น.

6 comments

Counter : 621 Pageviews.

ยิงลีล่วยเน้อ~

โดย: คนที่คุณก็รู้ว่าใคร IP: 203.144.215.123 วันที่: 18 มกราคม 2549 เวลา:2:05:34 น.

ตอบๆๆๆ

ขอบคุงฮับ ... ว่าแต่ เราจะรู้ป่าวอะว่าใคร

แต่ไอพีคุ้น ๆ นา...

โดย: :D keigo :D

วันที่: 21 มกราคม 2549 เวลา:1:27:03 น.

ไปด้วยจิ อยากไปอ่ะ

นะๆๆ แต่ขอแต่งตัวแบบปอนๆละกัน ไม่มีชุดง่ะ

คิดถึงนะคะ คุณเคโกะ

โดย: คุณป้ายังปิ๊ง

วันที่: 21 มกราคม 2549 เวลา:19:13:38 น.

วันนี้คุณป้ากลับมาบ้านแล้วค่ะ
ไม่ค่อยเหนื่อยเท่าไหร่ วันนี้รถไม่เยอะ
หลับฝันดีนะคะ

โดย: คุณป้ายังปิ๊ง

วันที่: 23 มกราคม 2549 เวลา:0:19:59 น.

เข้ามาอีกรอบ..

ผมเองแหละ เดี๋ยวจะเดาไปไกล อิอิ

โดย: UnExpected

วันที่: 23 มกราคม 2549 เวลา:2:29:21 น.

เข้ามาตอบ ๆๆๆ

คุณป้ายังปิ๊งขา... คิดถึงเช่นกันค่ะ หลับฝันหวานนะคะ :D

UnExpected ... อืมมม รู้แล้วล่ะว่าเป็นแกอ่า..อิอิ แอบเข้าไปอ่านบล็อกแล้วด้วย :P

โดย: keigo IP: 203.151.140.118 วันที่: 24 มกราคม 2549 เวลา:0:19:37 น.