At The Beginning

ต่อจากตอนที่แล้ว ที่หมอบอกว่าให้ลดน้ำหนักถึง 16 กิโล กลับไปบ้านนอนพักก็เครียดเอาเหมือนกันนะ ชั้นจะทำยังไงให้น้ำหนักมันหายไปล่ะ มันไม่ใช่เรื่องง่าย ๆ เลยนะ

แต่ตอนนั้นยังทำงานอยู่ที่เดิมอยู่ เวลาส่วนตัวน้อยมาก จันทร์ - ศุกร์ ก็ทำงานเวลาเลิกงานน่ะ 5.30 pm แต่กว่าจะได้กลับบ้านจริง ๆ ก็ขึ้นหลักทุ่มเป็นต้นไป เสาร์อาทิตย์เราก็ต้องออกไปทำงานพิเศษอีก

แล้วเราก็ต้องไปสัมมนาต่างจังหวัด 4 วัน 3 คืนด้วย ที่เป็นสัมมนาสุดท้ายของเราอ่ะ (ถ้าอ่านบล็อกเราทุกอัน จะนึกออกนะว่าอันไหน อิอิ) กลับมาพักได้วันสองวันก็ต้องไปหาหมออีกครั้งพร้อมด้วยน้ำหนักตัวที่เพิ่มขึ้นอีก 1 kg - -"

แล้วหมอก็แนะนำว่าให้ลดจริง ๆ จัง ๆ ซะทีสิ มันไม่ดีกับสุขภาพอ่ะนะ อะไรทำนองนั้น แล้วก็แนะให้กินน้อยลง มื้อเย็นก็งด ๆ ซะมั่ง ถ้างดไม่ได้ ก็เปลี่ยนเป็นอย่างอื่น จำพวกผลไม้ หรือสลัดแทน ตอนนั้นแม่เราก็อยู่ในห้องด้วย ฟังเต็ม ๆ ไปสองหูเลย ตั้งแต่นั้นมา แม่ก็คอยซื้อสลัดมาให้กินเป็นมื้อเย็นเกือบทุกวัน

พอหมอทักแบบซีเรียสมากขนาดนั้น ก็เลยเริ่มตระหนักว่า เออ...ลดน้ำหนักก็ดีนะ สุขภาพแข็งแรงด้วย แต่งตัวง่ายขึ้นด้วย ดูดีขึ้นด้วย บุคลิกดีด้วย

หลาย ๆ เหตุผลรวม ๆ กัน จนเราเริ่มไปเล่นฟิตเนสเป็นครั้งแรกตอนช่วงสิ้นเดือนกรกฏาคม

น้ำหนักตัวตอนนั้น 86 kg

พอเดือนสิงหาคมทั้งเดือน เราก็ทำงานจันทร์ - ศุกร์ตามปกติ (แต่ที่ทำงานใหม่แล้วอ่ะนะ) ก็เลยไปฟิตเนสเฉพาะวันเสาร์ - อาทิตย์ และวันหยุดนักขัตฤกษ์ รวม ๆ ตลอดทั้งเดือนสิงหาก็ประมาณ 10 ครั้งได้

พอเดือนกันยายน เป็นช่วงที่เรามีปัญหาที่ทำงานละ ประกอบกับตัดสินใจสมัครเมมเบอร์ฟิตเนสแล้วด้วย ก็เลยทำให้ไปฟิตเนสบ่อยขึ้น ประมาณสัปดาห์ละ 3 - 4 ครั้ง

ทั้ง 2 เดือนที่เล่นฟิตเนสกับควบคุมอาหารเนี่ย เราจำตัวเลขได้ไม่แน่ชัดว่าลดไปได้กี่กิโล แต่น่าจะราว ๆ 4 - 5.5 kg นะ

หลายคนอาจจะงงนะว่าออกกำลังกายกับกินอาหารยังไงถึงลดไปได้หลายกิโล (ไม่รู้ว่ามากหรือน้อยนะ แต่เราว่าเราโอเคกับปริมาณน้ำหนักที่หายไปเท่านี้อ่ะ)

เอาเรื่องฟิตเนสก่อนก็แล้วกัน ...

เราใช้เวลากับการเล่นฟิตเนสราว ๆ 2 ชั่วโมงขึ้นไป ถึง 2.5 ชั่วโมง แล้วแต่ว่าจะมีเวลามากหรือน้อยแค่ไหน แล้วก็เล่นอุปกรณ์เกือบทุกอย่าง ซึ่งถ้าเป็นคนที่เล่นฟิตเนสเนี่ยจะนึกภาพออกเลยว่าจะมีอุปกรณ์ออกกำลังกายแบ่งได้ 2 ประเภท คือ กลุ่มเผาผลาญพลังงาน กับกลุ่มที่เสริมสร้างกล้ามเนื้อ เราเล่นทั้งสองอย่างเลย โดยที่เริ่มต้นด้วยการเผาผลาญก่อน อาจจะวิ่ง ปั่นจักรยาน หรืออะไรก็แล้วแต่ ใช้เวลาไปเกือบ ๆ ชั่วโมง จากนั้นถึงจะมาเล่นเวท แล้วตบท้ายด้วยการวิ่ง ๆ เผาผลาญอีกที เป็นอันจบ

แต่หลัง ๆ เทรนเนอร์เค้าก็จะให้เล่นเวทกับเผาผลาญสลับกัน ซึ่งเราว่ามันก็ดีทั้งสองแบบแหละค่ะ

สำหรับเรื่องอาหาร ...

มื้อเช้า กินเป็นปกติค่ะ ไม่ค่อยได้ลดมากเท่าไหร่ เพราะถือว่าเป็นมื้อที่สำคัญที่สุดของวัน ต้องเอาไปใช้เป็นพลังงานทั้งวัน ก็เลยกินแบบปกติ คือ ข้าวจานนึงกับกับข้าวต่าง ๆ อาจจะเลี่ยง ๆ พวกมัน ๆ หน่อย แต่ส่วนใหญ่แล้ว เราไม่ค่อยซีเรียสกับมื้อเช้ามากมาย

มื้อเที่ยง อันนี้เริ่มคิดแล้วค่ะ คิดว่ากินอะไรดีที่ค่อนข้างจะมีคลอเรสเตอรอลน้อยหน่อย ถ้าเป็นอาหารจานเดียว ก็จะสั่งจำพวกก๋วยเตี๋ยวผัด ก๋วยเตี๋ยวน้ำ หรือพวกผัดกระเพราอะไรพวกนั้นมากิน ไอ้แบบข้าวขาหมู ข้าวมันไก่เนี่ย ไม่ได้แอ้มเลยค่ะ แต่ถ้าเป็นกับข้าว ก็จะสั่งกับข้าวสองอย่าง อย่างนึงจะต้องเป็นผัดผักเสมอ ส่วนอีกอย่างก็จะเป็นอะไรก็ได้ แต่ก็ต้องไม่มันมาก คลอเรสเตอรอลน้อย ๆ หน่อยอ่ะค่ะ

มื้อเย็น อันนี้สำคัญที่สุด เพราะเป็นมื้อที่กินแล้วก็นอน สองเดือนแรกนั่นเรากินสลัดตลอดเลยค่ะ สลัดผัก สลัดไก่ หรือจะไปตักสลัดบาร์ใน supermarket ก็แล้วแต่ แต่เน้นสลัดตลอดทั้ง 2 เดือน แล้วน้ำสลัดก็ต้องเป็นแบบพร่องมันเนยด้วยนะคะ

แล้วระหว่างมื้อทั้ง 3 เราก็จะไม่กินอะไรเลยค่ะ ถ้าหิวมาก ๆ ก็จะหันไปกินน้ำแทน น้ำเปล่า ๆ เนี่ยแหละค่ะ อย่างมากก็พวกเจเล่ไลท์อะไรพวกนั้น แต่ถ้าเป็นขนมเนี่ย ไม่แตะเลย

สิ่งที่สำคัญในการลดน้ำหนักนอกเหนือไปจากการออกกำลังกายควบคู่กับการควบคุมอาหารแล้ว มีอีกอย่างนึงที่เราว่าก็สำคัญไม่แพ้กันค่ะ

นั่นก็คือ ... แรงบันดาลใจ

แรงบันดาลใจที่มากพอที่จะเหนี่ยวรั้งเราไม่ให้เรากินจุบจิบระหว่างมื้อได้ ซึ่งพูดมาถึงตรงนี้ ณ เวลาที่พิมพ์อยู่ตอนนี้ เราสารภาพตรง ๆ เลยค่ะว่า แรงบันดาลใจของเรา บางทีเราก็ลืม ๆ มันไปบ้าง ทำให้สมาธิว่อกแว่กบ่อยครั้งมาก ถึงกับน้ำหนักดีดตัวขึ้นมาอีก (ไม่ใช่ yoyo effect นะคะ) ก็มี แต่เดี๋ยวจะค่อย ๆ ว่าต่อไปเรื่อย ๆ ค่ะ

แรงบันดาลใจของเราอันแรก นอกเหนือไปจากคำสั่งของหมอแล้วก็คือ คุณที่ใช้นามแฝงว่า "maniac" เขียนเรื่องประสบการณ์ของเค้าเองที่ลดน้ำหนักได้ 10 kg ภายใน 1 เดือน ลงในเว็บเด็กดีแล้วก็ฮิตติดตลาดมาก ๆ จนต้องรวบรวมเรียบเรียงมาเป็นหนังสือ "ผู้ชายพร่องมันเนย" อะไรเทือกนี้แหละค่ะ (ขออภัยมาก ๆ หากจำชื่อหนังสือผิด)

เค้าเป็นกำลังใจของเราอยู่พักใหญ่ เพราะด้วยความ amazing อย่างเหลือหลายว่าพี่ท่านทำได้ไงตั้ง 10 กิโล แล้วแบบว่าความอดทนของพี่ท่านมีมากมายเหลือเกิน ทำเอาเราอึ้ง ทึ่งไปจริง ๆ ค่ะ

แรงบันดาลใจต่อมาหลังจากที่กระแสของคุณ maniac เริ่มลดน้อยถอยลงไป (เพราะเราไม่ค่อยได้เข้าไปอ่านเรื่องของเค้าต่อน่ะค่ะ) ก็กลับมาเป็นคำสั่งของคุณหมออีกครั้งค่ะ ทุก ๆ เดือนที่เราไปหาหมอ เราไปพร้อมกับน้ำหนักที่ลดลงทุกเดือน แต่ไม่เคยได้ยินหมอชมเราซักครั้ง เราก็เลยเกิดแรงกระตุ้นว่า จะต้องทำให้หมอชมเราให้ได้ (ฮ่า ๆๆๆๆ) ประกอบกับเรากำลังแอบติดใจเทรนเนอร์คนนึงที่ฟิตเนสอ่ะค่ะ (ฮิ้วๆๆๆๆ) ก็เลยไปซะบ่อยเลย

แอบงงตัวเองเหมือนกัน ตกลงชั้นไปฟิตเนสไปจีบหนุ่มหรือไปออกกำลังกายฟะ 5555 :P

นี่เป็นเพียงแค่จุดเริ่มต้นนะคะ ต่อตอนต่อไปค่ะ ...

Create Date : 12 มกราคม 2549		4 comments
Last Update : 12 มกราคม 2549 0:11:49 น.
Counter : 585 Pageviews.
Share Tweet