|
ไม่คู่ควร
....การตัดสินใจบ้างอย่างของเราที่ผ่านมา...ในการคบกับเพื่อนตอนที่เรียนเสริมสวยอะนะ...เราเป็นประมาณอนุรักษ์นิยมอะ....ความเท่าเทียมกันอะไรประมาณนั้นอะนะ....ดังนั้นการคบเพื่อนของเราก็ไม่ว่ารวยหรอจนก็เป็นเพื่อนกันได้ถ้าเธอOK..คุยกันรู้เรื่อง...นั้นเป็นความคิดของเราก่อนที่จะไปเรียนเสริมสวยนะ....แต่พอเราเข้าไปเรียน...ได้สัมผัสกับเพื่อนๆ....ส่วนใหญ่จะมีตังกันนะ...รวยๆกันทุกคน...ส่วนเราไม่รวยหรอกนะ...เอาตังเก็บของเรามาเรียนนะ...แบบประมาณว่าดื้อรั้นนิดๆ(ก็ไม่นิดนะมากเลยละ)....แล้วเพื่อนที่มาเรียนก็..บ้างคนขับเบนมั่งบีเอ็มมั่งละ...เราอะไม่สนใจใครหรอก..ก็เรามาเรียนนิหน่า....แต่แล้วอะไรมันก็เปลี่ยนไปสำหรับเรา......ที่เราเคยเล่าถึงพี่สาวเราคนหนึ่ง...ที่เรียนด้วยกันที่เรียนเสริมสวย...เขาใจดีกับเรามากเลย....พี่คนนี้เขาอายุ42แล้ว..เป็นคนรวยคนหนึ่งเลย...ตอนแรกๆที่เรารู้จักกับเขา..ก็เพราะเขาเรียนพร้อมๆกัน...เราก็เลยชวนพี่เขาไปกินข้าวกลางวันด้วยกัน...ต่อจากนั้นก็ไปกินด้วยกันเป็นประจำ..โดยที่เราไม่ได้สนใจนะว่าเขารวยหรอเปล่า...แต่คนอื่นๆเขาสนใจนะซิ...........แต่เราสนิทกับพี่เขามากเลย..พี่เขาก็ชวนเราไปกินข้าวตามร้านอาหารอะนะ...ปกติเราไม่เคยได้ไปหรอก....ก็มันแพงงง....แต่อืมไปครั้งสองครั้งตังในกระเป๋าเราคงไม่หมดหรอกน่า.....แต่ไปกะพี่เขาเราก็ไม่ต้องออกตังเลย...พี่เขาออกให้ตลอดเลยละ....ไปกันก็4-5คนประจำละนะ...เราเองละที่เป็นคนชวนเพื่อนๆไปเพิ่ม..แต่พี่เขาก็เลี้ยงทุกคนเลย.....กินกันก็2-3พันได้...เฉพาะค่าอาหารนะ...แล้วบ้างทีก็ไปต่อกัน...จนพับปิดละถึงจะกลับ....พี่เขาจ่ายให้หมดเลย...คืนนั้นก็หลายพันอยู่....เขาพาเราไปกินไปเที่ยว..และเลี้ยงตลอดทุกงาน....เพื่อนๆเริ่มหายไปที่ละคนสองคน...เพราะเขาก็เริ่มจบกันแล้ว...เพราะเรียนคนละหลักสูตร..เราเรียนหลักสูตร7เดือน....พี่อ้อมก็เรียนหลักสูตรเหมือนเรา....ส่วนเพื่อนคนอื่นๆเขาเรียนหลักสูตร4เดือนบ้าง2เดือนบ้าง.....พี่อ้อมเขาก็สนิทกับเรา.....ช่วง6-7เดือนที่ผ่านมาเราสนิทกันมาก...(เราเรียนใช้เวลาเรียนเกือบหนึ่งปี)..แต่ช่วงหลังๆเราเริ่มห่างเขา...เพราะเพื่อนกลุ่มใหม่ไหม่ที่เข้ามา...ที่เขาอยากจะสนิทกะพี่คนนี้อะนะ....ก็เป็นคนรวยๆ...ใช่ตังเหมือนผลิตได้เอง....เรามันคนไม่มีตัง....เราก็เลยตัดสินใจห่างๆพี่เขามา....เขาอยู่กับเพื่อนกลุ่มไหม่อะดีแล้ว..มีตังเหมือนกัน....(พี่เขาใจดีมากเลยนะ..ถึงจะกลับมืดค่ำขนานไหนเขาก็จะมาส่งเราทุกครั้ง....เขาเป็นห่วงเรา....ทั้งที่ไม่ต้องใส่ใจเราก็ได้.....เขาจะสอนเราทุกอย่าง...เป็นข้อคิดดีๆเลยละ...ดีใจที่ได้รู้จักกับพี่เขา).....เมื่อเราทำตัวห่างพี่เขามา...เขาก็ถามว่าโกรธอะไรเขาหรอเปล่า...ทำไมเดี่ยวนี้ไม่คุยกับเขาเลย....เราก็บอกไม่ได้โกรธอะไรพี่เขาหรอก.....ยังไม่ทันจะคุยอะไรกันมาก..เพื่อนคนอื่นๆก็มาคุยกะพี่เขาเราก็เลยหายตัวออกมาเลย....จะเป็นประมาณเนี่ย.และเป็นประจำ.....เราคิดว่าคนมีตังคบกับคนมีตังจะดีกว่า...ทำอะไรก็ทำได้เหมือนๆกัน.....
ความคิดของเราก่อนเข้าไปเรียนเสริมสวยจาก..ไม่ว่าจนรึรวยก็เป็นเพื่อนกันได้...ความคิดนี้ก็เลยเปลี่ยนไป...คนรวยก็ควรที่จะเป็นเพื่อนกับคนรวยเหมือนกัน...ไม่ใช่ว่าพี่เขานิสัยไม่ดี..แต่ศักยภาพในการดำรงชีวิตมันต่างกัน.. ...เศร้าใจเหมือนกันนะที่เป็นแบบนี้..
แล้วเหตุการณ์แบบนี้ก็เกิดขึ้นกับเราอีก....กับคนที่เราชอบเนี่ยละ....ตอนที่เราเจอกันครั้งแรก....เขาก็ธรรมดานะ...เหมือนผู้ชายทั่วไป...แต่พอได้คุยกันก็รู้สึกดีนะ..เหมือนเขาจะดูดีขึ้นเรื่อยๆ...เราชอบเขามากเลย...ทั้งบุคลิกและนิสัย....เราก็ไม่รู้เรื่องอะไรของเขามากมากนัก....แต่เวลานี้ผ่านมาเกือบห้าเดือนแล้วหลังจากที่คุยกันทุกวัน...ดูจากกิจวัตรประจำวันของเขา...ทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาพูดและทำ...การคบเพื่อนของเขา...หลายๆอย่าง...เราเริ่มรู้สึกว่า...เราต่างกัน...เขาไม่เคยพูดเรื่องงานของเขาให้เราฟัง....ไม่มีรายละเอียด...เราก็ไม่รู้ว่าเขาทำอะไร....แต่ตอนนี้...เราเริ่มจะรู้แล้วละ....เขาบอกเราแล้ว....บอกให้เรารู้เพียงเล็กน้อยเท่านั้น....แต่เราเริ่มรู้สึกว่า...เขามีอะไรมากกว่าที่เราคิด....มันเห็นความแตกต่าง....มองจากมุมของเรานะ....เราเริ่มรู้สึกว่าเราไม่คู่ควร...แม้นกับคำว่าเพื่อนกัน....
ใจเราตอนนี้มันหวั่นไหว....เศร้าใจทุกครั้งที่คิดถึงความแตกต่างที่มันเริ่มมองเห็นชัดมากขึ้นทุกที....ไม่ใช่เขาไม่ดีนะ....เขาดูดีมากเลยสำหรับเราและใครๆ....เราคิดไปเองละ....และเราก็เศร้าใจไปเอง....
อยากให้เธอเป็นเพียงผู้ชายธรรมดาคนหนึ่งเท่านั้น.....แต่คงเป็นไปไม่ได้....เธอก็ต้องเป็นเธอ.......ฉันก็ต้องเป็นฉัน..และนี่ก็ชีวิตจริงไม่ได้อิงนิยาย...ที่จะจบลงแบบในละคร...
แล้วทุกอย่างก็จะผ่านพ้นไปเอง....ตอนนี้ทำในสิ่งที่เราควรจะทำดีกว่า...อย่าไปกังวลกับเรื่องนี้เลย...คิดต่อไปดีกว่าว่าเราควรจะทำอะไรต่อไปให้กับตัวเองบ้าง....
ฉันเพียงต้องการดูแลความรู้สึกของเธอต่อไป.....ถ้าเธอยังต้องการ....ฉันก็จะยังคงอยู่กับเธอเท่าที่เธอต้องการ...
เราเล่าให้น้องชายเราฟัง...น้องเราบอกว่าความรักเกิดได้กับคนทุกคน....ไม่ว่าจะต่างกันแค่ไหนถ้ารักกัน..เพียงเท่านั้นก็พอ
เราเคยคิดแบบนั้นเหมือนกัน....แต่ตอนนี้เรายอมรับโลกของความเป็นจริงมากขึ้นแล้ว...เพราะแค่ความรักอย่างเดียวคง...ไม่ใช่ทั้งหมดของชีวิตคู่หรอก....ต้องมีคำว่าครอบครัว..ญาติพี่น้อง..สังคม..เพื่อน....และฯลฯ
สงสัยเราจะคิดมากไป...ก็เพียงคบกันแล้วสบายใจก็พอแล้วมั่ง..คิดเพียงเท่านี้คงสบายใจกว่า...
Create Date : 21 กันยายน 2548 |
|
11 comments |
Last Update : 21 กันยายน 2548 21:54:54 น. |
Counter : 267 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: น้าผีจ้า ( ^ ^ ) (น้าผีก๊าบ ) 22 กันยายน 2548 14:41:15 น. |
|
|
|
| |
โดย: ไม่มีใครรู้ (ไม่มีใครรู้ ) 23 กันยายน 2548 19:58:13 น. |
|
|
|
| |
โดย: noom_no1 23 กันยายน 2548 21:49:08 น. |
|
|
|
| |
โดย: คนฤดูเหงา IP: 58.147.0.254 24 กันยายน 2548 19:22:46 น. |
|
|
|
| |
โดย: นุ้ย IP: 203.144.236.242 1 พฤศจิกายน 2548 16:21:06 น. |
|
|
|
| |
โดย: - -* IP: 202.133.189.13 9 ธันวาคม 2549 22:45:33 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
○ทั้งที่มีแนวทางเป็นของตัวเอง○ ○แต่บ้างครั้งก็ออกนอกลู่นอกทาง○ ○ทั้งที่รู้ตัวว่าตัวเองไม่ควรคิด○ ○แต่ก็ห้ามใจตัวเองไม่ได้สักที○
ความหวัง.. ความฝันครั้งไหม่.. กับความตั้งใจและมุ่งมั่น ขอเพียงมีเธอเป็นกำลังใจให้กัน... ก้าวแล้วก็จะเดินหน้าต่อไปจะไม่ท้อแท้.. ....เพื่อคนที่รักและห่วงใยกันตลอดไป..
○แม้นบางครั้งจะต้องแพ้ให้กับใจตัวเอง○
|
|
|
|
|
|
|
หนี่ฯจะเป๊นกำลังใจให้ค่ะ
สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆน๊ะค๊ะ