Bloggang.com : คนว่างเปล่า : ..ทุกวันเนินนาน..

..ทุกวันเนินนาน..

.......... ...................... .........

.......วันหนึ่งวันกับการทำงาน..และเรื่องยุ่งๆต่างๆที่เข้ามา..ทำให้วันนหนึ่งวันหมดไปอย่างรวดเร็ว...บางครั้งเราก็คิดนะว่า..น่าจะมีเวลาให้มากๆกว่านี้..เราจะได้ทำอะไรได้มากขึ้น...

แต่เธอรู้ไหม...เวลาที่ฉันคิดถึงเธอขึ้นมา..เวลาช่างยาวนาน...
..ไม่รู้จุดจบของความคิดถึง..ไม่มีจุดหมายปลายทาง...
ความคิดถึงช่างยาวนาน...

ความหวังดีที่เหมือนอากาศ..ที่ไม่สามารถสัมผัสได้....แต่มีอยู่จริงในทุกๆที่

เมื่อคืนนี้เราไปเดินตรอกข้าวสาร+สนามหลวง+คลองถม+พหุรัด+สำเพ็ง+สะพานพุทธ+ปากคลอง............ไม่ใช่ว่าจะเดินดูทั้งหมดหรอกนะ...บางที่แค่เดินผ่านนะ..........เป็นวันหนึ่งวันที่ทำให้เรารับรู้ได้ว่า..น้องชายเรารักเราเหมือนกันนะเนี่ย...ความรู้สึกดีๆที่เราได้จากการเอาใจใส่..คำพูด...เราถามน้องชายเราว่า...กินเย็นตาโฟไหม..(คือเราเดินจนเหนื่อยมากแล้วนะ.....)..น้องเราบอกว่า..หิวก็กินเลยจิ..น้องเราได้ทั้งนั้นละ...กับคำพูดเพียงเล็กน้อยเราก็รับรู้ได้ถึงความห่วงใยที่บางที่เราก็ไม่เคยมองเห็นมานเลย.....เพราะบางที่เราก็เห็นว่ามานเป็นเรื่องธรรมดาระหว่างเรากับน้องชายเรา.............

ความแตกต่างของความรักที่เกินขึ้น.....

ความเคยชินกับการได้รับสิ่งดีๆ..ในทุกๆวัน..บางครั้งทำให้เราคิดว่าเป็นเรื่องธรรมดา.....

เหตุการณ์เมื่อคืน...ทำให้เรารักน้องชายและเข้าใจในสิ่งที่เขาเป็นมากขึ้น...

จะบอกว่าเรารักและเข้าใจในตัวน้องของเรามากขึ้น......

ขอบคุณความเหนื่อยล้า.....ที่ทำให้เราเข้าใจใจของคนมากขึ้น....

............................

คิดถึงกานนะ...ถึงเราจะไม่ใช่คนที่ใช่..แต่เราก็ยังห่วงใยนะ..ขอให้ปีไหม่นี้
มีแต่สิ่งที่ดีเกิดขึ้นกับเธอ..คนที่ฉันห่วงใย

.............................

Create Date : 30 ธันวาคม 2550

Last Update : 30 ธันวาคม 2550 19:53:05 น.

4 comments

Counter : 423 Pageviews.