== 1 วัน กับ วิบากกรรมของเจ้าตัวเล็ก ==

.........................เหนืื่่อยมากๆๆๆๆเลยวันนี้ นึกว่าจะหมดกรรมกับเจ้าตัวเล็กแล้วซะอีก ก็เรื่องของเรื่่องวันนี้ เป็นวันที่ผมลางานไว้ สามชั่วโมง ก็กะว่าจะไปเข้างานตอนเที่ยงครึ่ง เช้านี้ก็ขับรถไปบางบัวทอง เพื่อจะเอาไหมเจ้าตัวเล็กออก หลังจากที่ผ่าหูบวม มาสองรอบ สองอาทิตย์ติดกัน นึกว่าจะได้สบายตัวสักที ก็ไปถึงบ้านตั้งแต่ประมาณ 10 โมงเห็นจะได้ แวะไปทักทายเจ้าสองตัว แล้วก็ปล่อยมันวิ่ง กะว่าให้ ตัวเล็ก กับ ขาว วิ่งไปถึงสวนสาธารณะ จากนั้นก็จะให้ขึ้นรถ เดินทางไปคลีนิคเลย แต่ที่ใหนได้ มีเจ้าขาว วิ่งตามมาแค่ตัวเดียว ส่วนไอ้ตัวเล็กไม่ยอมวิ่งตามมาด้วย ก็อยู่แถวๆบ้าน

.........................หลังจากเอาไอ้ขาววิ่งเล่นจนพอสมควรแก่เวลาแล้ว ก็ค่อยๆต้อนมันกลับบ้าน ก็ขับรถเปิดหน้าต่างไปเกือบถึงบ้านแล้วแท้ๆ ก็เจอไอ้ตัวเล็ก เราก็ชลอ มีรถปิ๊กอัพคันนึงวิ่งสวนมา ไอ้ตัวเล็กมันก็เห็นเรา รถคันนั้นก็บีบแตรไล่ เราก็คิดว่าไอ้ตัวเล็กมันจะวิ่งหลบรถเข้าข้างทาง แต่โชคร้าย มันดันเห็นเรา เลยวิ่งตัดหน้ารถเพื่อจะเข้ามาหาเรา แล้วก็เลยเข้าไปอยู่ใต้รถ เสียงไอ้ที่ครอบหัวแตกดังโพล๊ะ รถเค้าก็เบรกเอี๊ยด วิ่งลงมาดู ไอ้ตัวเล็กก็ค่อยๆคลานออกมา โห หูเลือดอาบเลย ทำท่าตกใจสุดขีด เราเองก็คิดว่าแย่แล้ว นึกว่าจะโดนรถทับตายซะแล้ว แต่มันไม่ตาย มันไปติดอยู่ตรงกลาง

.........................หน้าผากไอ้ตัวเล็กมีแผล แล้วก็ไม่รู้มีอาการอะไรอีก ก็รีบพามาที่คลีนิครักสัตว์หน้าหมู่บ้านครับ เขาก็รีบห้ามเลือดก่อน แล้วก็ฉีดยาซึม กะให้มันสงบลงก่อน แต่มันก็ไม่อ๊วก เขาดูอาการแล้ว หมอบอกว่า คงจะต้องส่งตัวต่อไปให้โรงบาลศาลายา หรือไม่ก็ โรงบาลเกษตรกำแพงแสน เพราะไม่กล้าวางยาสลบ แล้วเย็บหูให้ กลัวมันกระทบกระเทือนอย่างอื่น กลัวมันจะตายขณะผ่าตัด ( เพราะสองสามเดือนก่อนก็ทำไอ้นุ๊กตายไปตัวแล้ว ) พ่อแม่ลูก ที่ขับปิ๊กอัพ ที่ชนไอ้ตัวเล็ก เขาก็ดีนะครับ ไม่ได้หนีไปใหน รับผิดชอบแล้วเข้ามาดูอาการอยู่พักใหญ่ๆ ก่อนจะขอตัวไปธุระต่อ พร้อมช่วยค่าทำขวัญมา 1000 บาท ก็เรียกว่าซวยทั้งเขา ซวยทั้งเราแหละ

.........................รู้อยู่แล้วล่ะครับว่าไม่พอค่าใช้จ่ายหรอก แต่ก็ดีกว่าไม่ได้อะไร เขาเองก็ขับมาช้าเราก็เห็น แล้วเขาก็ไม่ได้ตั้งใจชนด้วย ถ้าเขาจะหนีเขาก็คงหนีไปแล้ว แต่เขาก็ยังมีน้ำใจ เสียตังพันนึงมาโดยที่ไม่ได้อะไรเลย หมอพันหัว พันหูเจ้าตัวเล็กมาแบบไม่ดีเท่าไหร่ ผ้าหลุดกลางทางด้วย รถก็ติด กว่าจะขับรถมาถึงโรงบาลสัตว์ มหิดล ศาลายา ได้ เหนื่อยมากๆ เสียวมันจะตายด้วย เห็นเจ้าตัวเล็ก มันเกร็งๆ ตัวสั่นหลายรอบ แถมหล่นจากเบาะหลังรถ ไปคอตกอยู่บ้าง บางทีก็หล่นไปนอนกองอยู่ที่พื้นรถ เราเองก็ได้แต่ยื่นมือไปลูบๆมัน บอกว่า พ่ออยู่นี่ พ่ออยู่นี่ อดทนไว้ก่อน ขนาดผมเองก็ไม่ได้เอ็นดูเจ้าตัวเล็กมันเท่าไหร่นัก แต่เห็นอาการมันก็อดน้ำตาร่วงไม่ได้

.........................ไปถึงก็จอดรถหน้าโรงบาล แล้ววิ่งอุ้มหมาตัวเล็ก ขึ้นไปถามหา ห้องฉุกเฉินอยู่ทางใหน จากนั้นก็ส่งตัวเข้าห้องฉุกเฉิน วิ่งไปเอาใบส่งตัว ดูๆเหมือนหมอแถวนี้เขากลัวคนพาหมามา จะเอาหมามาทิ้งนะ แทบจะล๊อกตัวเราเอาไว้กันเลยทีเดียว ผมต้องยืนยันว่าไม่ใช่คนชนหมานะ แล้วก็มีตังจ่าย ไม่ใช่จะหนี เฮ่ออ จะรอ ไม่อยากจะแอดมิทหมา จนสักพัก เขาให้อ๊อกซิเจน ฉีดยา แล้วก็ดูอาการสักพัก ถึงได้จัดการตรวจกะเพาะฉี่ว่าแตกหรือเปล่า สักพักก็ไปเอ๊กซเรย์ต่อ ปรากฏว่าปอดก็ปกติดี สุดท้ายก็เลยกลับบ้านได้ หลังจากเสียเวลาอยู่ชั่วโมงกว่าๆ

.........................แล้วก็ต้องมารอจ่ายตัง เจ้าตัวเล็กก็นอนรถในรถเข็นรอ กว่าจะได้จ่ายตัง อ้า สองพันบาท แต่มีตังแค่ 1740 บาท เลยขอต่อรองลดราคา ทางโรงบาลไม่ลด ไม่รับบัตร เฮ่อออ เลยต้องหักยาออก แล้วไปขอซื้อยาที่คลีนิคหน้าหมู่บ้านแทน สรุปเลยเหลือจ่าย 1622 บาท ( จากที่เสียไปรอบตอนเช้า ที่คลีนิคหน้าหมู่บ้านแล้ว 500 บาท ) เฮ่ออ แล้วก็อุ้มหมากลับบ้าน เอามาพักผ่อนต่อที่บ้าน แล้วก็จัดการกับไอ้ขาว เอามันอาบน้ำสักหน่อย เพราะตัวเปียกไปหมด ไม่รู้ไปทำไรมา ... แล้วก็ซักผ้าขนหนู ซักผ้าขี้ริ้วอีกจำนวนนึง นั่งเป็นเพื่อนไอ้ขาว ไอ้เล็กอยู่เกือบชั่วโมง แล้วก็เดินทางกล้บบ้านด้วยความเหนื่อยอ่อน เปลี่ยนเสื้อก่อน เพราะเปียกมาก แล้วก็ตัวเดิม เสื้อเปื้อนเลือดเละไปหมด

.........................ขากลับแวะไปเยี่ยมย่ามูวี่ด้วย ลืมไปให้ย่าดูตัวเล็ก แล้วก็ขับรถกลับมาบ้าน ยังไม่อาบน้ำ ก็ต้องมาล้างรถ เพราะรถเต็มไปด้วยคราบเลือดตัวเล็ก มันสลัดเลือดเต็มไปหมด ยังดีที่เบาะหลังคลุมด้วยผ้าขนหนู ผ้าปูที่นอน ก็เลยเอาไปซักทีเดียว เช็ดแค่ตรงกระจก เพดาน เบาะหนัง เพิ่งรู้ว่าเอาคราบเลือดออกจากรถนี่ ต้องใช้ผ้าชุบน้ำเช็ด เล่นเอาเหนื่อยไปเหมือนกัน เสร็จแล้วก็ออกไปตัดผม แล้วก็กลับมาอาบน้ำกับมูวี่ หมดไปอีกวัน วันนี้โทรไปลาป่วยเขา เดือนนี้ป่วยไปสามแล้ว โดนหักค่ากะหมดกัน พรุ่งนี้จะโทรไปลาป่วยอีกวัน เสียงไม่มีแล้ว จะต้องไปหาหมอ รับยามาทานดีกว่า วันนี้ถ่ายภาพมาแค่ภาพเดียว เพราะไม่มีอารมณ์ถ่ายภาพ เหนื่อยๆ ล้าๆ

คุยกันต่อตามมาบ้านหมีแพนด้านะครับ

//www.pandagroup.pantown.com/

Create Date : 23 มกราคม 2553		3 comments
Last Update : 23 มกราคม 2553 21:29:10 น.
Counter : 521 Pageviews.
Share Tweet