Bloggang.com : : joblovenuk : ประวัติความเป็นมาของเจ้าน้อง(หมา)นุ๊ก...

ประวัติความเป็นมาของเจ้าน้อง(หมา)นุ๊ก...

ย้อนหลังกลับไปช่วงกลางเดือน ตุลา2543 ที่บ้านผม เค้าก็ถ่อไปรับน้องหมานุ๊กซึ่งยังแบเบาะ มาจากครอบครัวหนึ่ง แถววัดทองธรรมชาติ (แถวคลองสาน ) แม่หมาที่บ้านนั้นเค้าคลอดหมาออกมาเยอะ แล้วเลี้ยงไม่ไหว เห็นว่าครอกนั้น8ตัว ทีแรกเขาบอกว่า อยู่แถวโรงบาลเจ้าพระยา ซึ่งก็แถวสายใต้ใหม่ ไม่ไกลบ้านบางบัวทองของผมเท่าไหร่นัก แต่ตอนหลังถึงได้รู้ว่าไม่ใช่ แต่เป็นโรงบาลสมเด็จเจ้าพระยาต่างหาก ก็เกือบจะถอดใจกันแล้ว แต่ก็เหมือนฟ้าลิขิตไว้ ให้เราจะได้เลี้ยงหมา สุดท้าย ก็ทุลักทุเลเอาเจ้าหมานุ๊ก วัยแบเบาะ อายุ2เดือน ขึ้นรถเมล์กลับมาจนได้

จริงๆแล้ว เค้าแถมพี่น้องเจ้านุ๊ก มาตัวนึง สีขาวปลอด เพศเมีย แต่ว่าด้วยความที่เรายังไม่เคยเลี้ยงหมามาก่อน ไม่รู้จะทำไง พี่น้องสองตัวต่างเพศ ก็เลยเอาไปฝากเลี้ยงไว้ที่บ้านไอ้เอ็ม (มารู้ทีหลังว่าคิดผิด เพราะบ้านนั้นปล่อยปละละเลยหมามาก และมันก็คงล้มหายตายจากตอนใหนก็ไม่รู้ )

จำความได้เลยว่า ตอนแรกที่เจ้าน้องหมานุ๊ก มาอยู่ที่บ้านเรานั้น มันตัวกะเปี๊ยกเดียวเอง ไม่ค่อยน่ารักหรอก ปอนๆ ลูกหมาไทยพันธ์ผสมน่ะ ไม่มีสายพันธ์หรอก แต่อย่างว่า ลูกหมาน่ะ ไม่ว่าพันธ์ใหน ก็น่ารักทั้งนั้นตอนเด็กๆ เจ้าหนูนุ๊กยังไม่ได้หย่านมเลย และความที่มันไม่คุ้นเคย คืนแรก เจ้านุ๊ก เห่าขรมทั้งคืนเลย ตอนนั้นยังอดคิดไม่ได้ว่า ถ้ามันเห่าขนาดนี้ตลอด คงเลี้ยงไม่ไหว แต่มันก็ร้องอยู่แค่คืนเดียว (คงรู้ฐานะตัวเอง ) ด้วยความที่เจ้านุ๊กเป็นหมาตัวแรกของครอบครัวเรา ปกติไม่เคยเลี้ยงหมามาก่อน เพราะฉะนั้น ทุกคนก็ต้องเริ่มศึกษายุทธวิธีการเลี้ยงหมา จากตำราบ้าง จากประสบการณ์บ้าง

คืนแรกๆ นั้น เราให้น้องนุ๊กนอนที่ห้องโถงชั้นล่างในตัวบ้าน จำไม่ได้ว่าเริ่มสอนให้ฉี่หรือยัง มันก็ร้องหงิงๆอยากอยู่ใกล้คน คืนถัดมาถึงเริ่มให้ขึ้นมาอยู่ในห้องนอนกันบ้าง สลับกัน ชั้นบนบ้าง ชั้นล่างบ้าง ตอนหลังก็จะให้อยู่ด้วยกันกับคนซะมากกว่า

จากนั้นเราก็เริ่มให้เข้าคอร์สฉีดวัคซีน สอนเรื่องการกินการอยู่ การฉี่ อึ เจ้าน้องนุ๊กก็รับรู้และก็เริ่มโตขึ้นเรื่อยๆ ด้วยความรักและการบำรุงอย่างดีที่พวกเรามีให้ เจ้าน้องนุ๊กก็เติบโตจากหมาปอนๆ กลายมาเป็นหมาน่ารักขนสวยอย่างทุกวันนี้ ยังจำได้ถึงวันที่เค้ายังปีนกะไดไม่ได้ ค่อยๆคลานก้าวทีละขั้น ด้วยความที่เค้าอยู่ข้างล่าง แต่ก็อยากขึ้นมาหาพวกเราที่อยู่ข้างบน เขาก็พยายามทีละนิดๆ ส่งสายตาวิงวอนให้เราไปอุ้มเขามาเล่น จนในที่สุดน้องนุ๊กเค้าก็โตพอจะขึ้นกะไดเองได้

ทุกวันนี้น้องนุ๊กก็นอนกับผมครับ เวลาครอบครัวเราจะไปใหนมาใหน ก็มักจะเอาเค้าไปด้วย ไม่เคยทิ้งกัน ไม่ว่าขึ้นเหนือลงใต้ ทะเลตรัง เกาะพีพี ก็พาไปลุยกันมาแล้ว ไปถึงถ้ำมรกตก็ยังเคย (โชคดีไม่เจอคลื่นซุนามิ ไม่งั้นคงตายยกครอบครัว ) เจ้านุ๊กได้ว่ายน้ำทะเลลึกกะเค้าด้วย คงเป็นสัญชาติญาณเค้านะ แต่เราก็ให้น้องนุ๊กเค้าใส่เสื้อชูชีพด้วยนะ ตอนจะลงถ้ำมรกต ก็ชวนนุ๊กไปด้วย แต่พอนุ๊กไปถึงปากถ้ำมรกต นุ๊กมันเห็นมืดๆ มันก็เลยว่ายน้ำกลับเรือ ไม่กล้าเข้าไปกับผม และคนเรือ

น้องนุ๊กทำให้ครอบครัวเรา กลายเป็นครอบครัวที่แท้จริง เป็นเหมือนสายใยที่เหนียวแน่น นอนกอดเล่นก็ได้แทนหมอน ที่ผมตัดสินใจซื้อรถก็เพราะนุ๊ก (แต่ก่อนขึ้นแท๊กซี่ไปเที่ยวเค้าก็ไม่ค่อยชอบหมา หรือว่าจะพาไปฉีดยา อุ้มไปมอร์ไซค์ ก็ไม่ถนัด ) น้องนุ๊กนิสัยดี มารยาทงาม พาไปใหนก็ไม่อายใคร ไม่เคยเห่าเปะปะ ปกติจะเป็นหมาเงียบๆ ไม่เคยกัดคนแม้แต่ครั้งเดียว เรียบร้อย รู้กาลเทศะ

และถึงตอนนี้ น้องนุ๊กก็มีเพื่อนหมาประจำบ้านอีกสองตัว คือเจ้าตัวเล็ก และเจ้าขาว อายุไล่เลี่ยกัน คือ4-5ขวบแล้ว ทุกตัวเพศผู้หมด ทำหมันครบทุกตัว อ้วนท้วนสมบูรณ์ มีคนบอกว่า เจ้านุ๊กอ่ะหล่อแต่เตี้ย คือหน้าตาและนิสัยนุ๊กเค้าจะคล้ายๆ โกลเด้น รีทรีฟเวอร์น่ะ แต่ตัวจะเตี้ยๆยาวๆอ้วนๆ ยังไงก็ดี ลองมันรักไปแล้ว จะเตี้ย จะอ้วน จะดำ จะขี้เหร่อย่างไร เค้าก็น่ารักที่สุดในสายตาเรา(และครอบครัวเสมอ) ถึงทุกวันนี้ ไม่ว่าไปเวปใหน ชื่อที่ผมจะใช้ประจำก็คือ job love nuk ( รับอิทธิพลการตั้งชื่อมาจาก jennifer lovehuwit ที่เค้าเปลี่ยนนามสกุลโดยเอาชื่อน้องชายมาใช้เป็นนามสกุล)

ไม่รู้ว่าน้องนุ๊กจะมีอายุยืนยาวแค่ใหน แต่เราก็อยากให้อยู่กับเราไปนานที่สุด ตราบเท่าที่จะนานได้ สิบปี 15ปี หรือจะเท่าไหร่ก็ตาม น้องนุ๊กก็ไม่มีวันที่จะตายไปจากใจของผมได้แน่นอน

Create Date : 29 ธันวาคม 2547

Last Update : 29 ธันวาคม 2547 23:52:54 น. 15 comments

Counter : 821 Pageviews.

Share
Tweet