มินวูกำหมัดแน่น และข่มความรู้สึกโกรธเอาไว้ ที่นี่ ถ้าเกิดเรื่องขึ้น พ่อต้องฆ่าเขาตายแน่ๆ ถึงแม้จะเคยมีความสัมพันกับ แชยอน และโดนเธอเขี่ยทิ้ง แต่ มินวูก็ไม่คิดว่า เธอจะเป็นคนทะเยอทะยาน แบบนี้

แฮจิน ยังคงโกรธ ทั้งพ่อบ้านก็บ ยองฮานอยู่ เขาจึงขับรถไปเอง และสั่งให้พ่อบ้านพักงาน จนกว่าเขาจะกลับมาจากจีน นายน้อยโกรธจริงหรือเนี่ย คุณพ่อบ้าน แล้วจะทำยังไงกันดี ผมถูกหักเงินอีกแล้วอ้า ช่วงนี้นายก็ไปดูแลต้นไม้ ในสวนไปก่อน ล้างรถไปก็ได้ เห้อ.. พ่อบ้านโฮติดต่อ ทนาย ทันที รบกวนให้คุณช่วยติดตามนายน้อยไปเมืองจีน ดูเรื่องสัญญาด้วยนะครับ คุณทนาย ไปคราวนี้ผมไม่ได้ตามท่านไปด้วย ยังไงผมจะเสนอให้คุณทนายร่วมไปกับคณะด้วยนะครับ หลังจากวางสายจากทนาย คนสนิทแล้ว พ่อบ้านโฮ ก็โทรไปจัดการเลขา หน้าห้อง ทันที เขาอบรมการทำงานและตำหนิเธอ ที่บกพร่องอยู่บ่อยๆ ถ้าเป็นแบบนี้อีก คงจะต้องย้ายคุณไปทำแผนกอื่น นายน้อยไม่เคยกล่าวโทษหรือทำโทษใคร ถ้าไม่ใช่คนของเขา ข้อนี้ พ่อบ้านโฮ รู้ดี เลขาหน้าห้องนั่นเป็นเด็กที่ กรรมมาก ซองยู ฝากและดันเข้ามาให้อยู่ตำแหน่งนี้ ซึ่งมันก็ก่อนหน้าที่ แฮจินจะเข้ามารับตำแหน่ง แต่ฉันในฐานะรองประธาน ขอเตือนเธอว่าอย่าให้เกิดความผิดพลาดขึ้นอีก เข้าใจนะ

พ่อบ้านโฮ กลับมาสนใจกับเอกสาร โครงการที่เมืองจีน ต่อ นายน้อยลงโทษผม ครับ นายท่าน พ่อบ้านบ่นพึมพำอยู่ลำพัง

แฮจิน ไปจีนสองอาทิตย์ หลังจากกลับมาถึง ก็รู้ว่าป้าแม่บ้านเสียจากไปด้วยโรคหัวใจล้มเหลวเฉียบพลับแล้ว พ่อบ้านแจ้งเขาทันที หลังแฮจินกลับถึงบ้าน แฮจินได้ฟังแล้วก็เงียบ เดินเข้าห้องไป และเก็บตัวอยู่ในห้องนั้นจำเย็นค่ำ พ่อบ้านโฮ จึงต้องไปเคาะเรียก นายน้อยครับ นายน้อย ออกมาทานมื้อค่ำได้แล้วครับ แฮจิน เปิดประตูเดินออกมานั่งรอที่โต๊ะอาหาร วันนี้พ่อบ้านลงมือทำอาหารเอง นั่งทานด้วยกันสิครับ อ้อ ครับ พ่อบ้านเดินไปเหยียบ จาน ช้อน ตะเกียบมาอีกชุด พรุ่งนี้งานวันสุดท้ายแล้ว เราควรไปเจอป้า เขานะครับ ถ้านายน้อยต้องการอย่างนั้น ก็ได้ครับ พรุ่งนี้เราไปกัน ช่วยจัดการเรื่องป้า ให้ดีที่สุดด้วยนะครับคุณพ่อบ้าน ได้ครับนายน้อย ผมจะจัดการให้ดีที่สุด แฮจิน คีบอาหารเข้าปากอย่าง ซึมๆ ยองฮาน คงจะเสียใจมากแน่ๆ แล้ว ยังน้องสาวของเขาอีก แต่ก็ยังดีกว่าฉัน นายยังมีน้องสาว แต่ฉัน...
งานวันสุดท้าย ยองฮานไม่คิดว่านายน้อยจะให้เกียรติมาร่วมงานด้วย เข้ารู้สึกซาบซึ้งใจ น้ำตาไหล แฮจินเคารพรูปคุณป้าแม่บ้าน และหันมาเคารพ คนในครอบครัว ชายหนุ่มมองดูคนเบื้องหน้าทั้งสอง เสียใจด้วยนะ ยองฮานอ่า นายไม่เป็นไรนะ ครับ ยองฮานได้แต่พยักหน้า หงึกๆพูดอะไรไม่ออก เขาโค้งให้กับพ่อบ้านและนายน้อย น้องสาวของเขาก็เช่นกัน เดี๊ยวฉันกับนายน้อยต้องกลับก่อนนะ นายก็ไม่ต้องคิดมาก จัดการอะไรให้เรียบร้อย สบายใจเมื่อไหร่ค่อยกลับไปทำงาน แต่อย่านานหล่ะ นายน้อยบ่นฉัน ว่าขับรถไม่ดีเท่านาย ยองฮาน โอบกอดพ่อบ้าน ครับคุณพ่อบ้าน ผมจะรีบกลับไปทำหน้าที่ เอาหล่ะๆ เสื้อฉันเปียกน้ำตานายหมดแล้ว