나는 오직 당신을 영원히 사랑합니다. สงวนลิขสิทธิ์ ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ©
Group Blog
 
 
มกราคม 2557
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031 
 
19 มกราคม 2557
 
All Blogs
 
สองกาย หัวใจนี้มีเพียงหนึ่ง

หลายเดือนต่อมา
ฮีวอน ทำงานในคลับแห่งนี้เริ่มเก็บเงินส่งทางบ้านและได้เช่าห้องเล็กๆอยู่ในโซล อาทิตย์ละครั้งที่เธอจะแวะกลับไปเยี่ยมแม่และน้อง เธอยังคงปิดบังอาชีพของเธอ จากสาวชนบทเธอได้ มีอา สาวรุ่นพี่ คอยให้คำแนะนำการวางตัว มารยาทต่างๆ ฮีวอนทำได้ดี จนใช้เวลาไม่นานเธอก็กลายเป็นสาวที่ฮอทที่สุดในคลับไปแล้ว มีอา และ ฮีวอน กลายเป็นตัวทำรายได้ให้กับ ผจก หลังๆมาเขาจึงไม่เข้มงวดกับฮีวอนเหมือนก่อน และทำให้สาวในร้านต่างก็ อิจฉา หมั่นไส้เธอเพิ่มขึ้นไปอีก ดูซินังเด็กนั่น มี มีอาคอยให้ท้ายหน่อยเดียว เลยไม่เห็นหัวพวกเราแล้ว เข้ามาทำงานได้ไม่เท่าไหร่ ทำสะเออะ นี่จียอน ทำไมหล่อนไม่พูดอะไรบ้างเลยยะ หญิงสาวรุ่นน้องกำลังยุ่งกับการทำผมแต่งหน้าของเธอ เดี๊ยวนี้พอ ยัยเด็กนั่นเรียกเธอบ่อยๆ เลยคิดจะทิ้งพวกฉันเลยใช่ไหม แหมม พี่ เธอก็ไม่ได้เลวร้ายซักหน่อย พวกพี่มาทำงานกันทุกวัน ได้ออกไปนั่งกับแขกกี่วันเชียว หนอย ยัยนี่ เดี๊ยวปั๊ด จียอนยกมือบัง ฝ่ามือของรุ่นพี่ นี่ถ้าไม่ได้ ฮีวอนช่วย ฉันคงไม่มีเงินไปจ่ายค่าห้องหรอก จียอน เสร็จรึยัง ลูกค้าห้องเบอร์ 9 เรียก อ้อๆ เสร็จแล้วหล่ะ พี่ฉันไปก่อนนะ เดี๊ยวเลิกงานแล้วจะเลี้ยง ไปหล่ะ ชิส์ ผจก เดินไปนั่งที่เค้าท์เตอร์บาร์ อย่างอารมณ์ดีเหมือนทุกวัน อ่า ลูกค้าเต็มทุกห้องรึเปล่า มินซู ครับ เต็มทุกห้อง อ้าว แล้วที่นั่งอยู่นี่หล่ะ มินซูชะโงกมอง ผจก จึงเรียนบริกร คนอื่นมาสอบถาม พวกนี้ รอพี่ มีอา กับ ฮีวอน ครับ อ่า ทำยังไงดี ผจก รู้สึกเสียดาย ลูกค้าที่นั่งรอ อยู่ 3 4 คน แล้วเขาไม่เรียกคนอื่นเลยหรอ ครับ บอกว่าจะรอ รวมๆแล้วเป็นเงินเท่าไหร่กันนะ มินซูนายไปดูทีซิ มีอา หรอ ฮีวอนก็ได้ จะดีหรือครับ คราวก่อน ก็เกิดเรื่องทีนึงแล้ว ผจก จะงกไปถึงไหน ย่าา!! ตะหวาดใส่ บริกรหนุ่ม ห้องเบอร์ 8 ผจก ก็รู้ว่าไม่ปล่อยให้ออกมาง่ายๆหรอก งั้น นายไปตามที่เหลือ ออกมาหาฉัน ครับ

หลังจากคลับปิด ฮีวอนยังคงนั่งแทบจะประครองตัวเองไม่อยู่ ถึงแม้พี่ มีอาจะสอนทริคในการเลี่ยงการชนดื่ม กับเธอแล้ว แต่วันนี้เธอก็เผลอดื่มเข้าไปหลายอึก อ่ะชาร้อนๆ จียอนส่งถ้วยชาให้ ทำงานมาก็หลายเดือนแล้ว ยังเมาอยู่อีกหรอ ฮีวอนค่อยๆซดน้ำชา มินซู ยืนมองอยู่ใกล้ๆ เธอหลอกแขกใช่มั้ย มุกนี้ฉันเป็นคนสอนพี่ มีอาเอง มินซูเองคอยบริการให้กับแขก ห้องของมีอา และฮีวอน เขาจึงรู้วิธีการชนดื่มของฮีวอนเป็นวิธีที่เขาเคยสอน มีอา ดื่มเบียร์กับไวน์ สลับขวดดื่ม เป็นการถ่ายเอาเบียร์ในปากบ้วนใส่ในขวดไวน์ อ่ะค่าแรงของเธอวันนี้ ฮีวอน ค่ะ ขอบคุณ ผจก เอ้อ เธอหาที่พักได้แล้วใช่ไหม ค่ะ ฉันเตือนเธอก่อนนะอย่ารับแขกที่ห้อง เธอคงไม่ลืมกฎข้อนี้ใช่มั้ย ฮีวอนเงยหน้า โงนเงน ค่ะ ให้คนที่ร้านไปส่งเธอไหม ฮีวอน ไม่ค่ะ ฉันกลับแท๊กซี่ ได้ งั้น ผจก สั่งให้ คนคุ้มร้านเดินออกไปส่งและเรียกแท๊กซี่ให้กับ หญิงสาว พวกนายมีที่อยู่เธอแล้วใช่มั้ย ครับ ผจก อย่าลืมแวะไปดูเธอด้วยหล่ะ คนคุมร้านก้มศรีษะก่อนจะประคอง ฮีวอน ออกไปส่ง

เช้าวันต่อมา
ฮีวอน รู้สึกตัวลุกขึ้นจากเตียงนอน นี่มันกี่โมงแล้วเนี่ย โอย หัวฉัน หญิงสาวเคาะหัวเบาๆ แล้วลุกขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัว วันนี้เธอจะไปธนาคารส่งเงินกลับบ้าน หลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยเธอก็ออกจากห้องพัก ไปยังธนาคารที่อยู่ไม่ไกลจากที่พักเธอ หญิงสาวนำเงินในกระเป๋าทั้งหมดที่มีฝากเข้าบัญชี และแบ่งส่วนที่ต้องส่งให้แม่กับน้อง เธอยังคงแต่งตัวเรียบๆเหมือนก่อน มีอาเคยบอก ถ้าไม่อยากให้ใครรู้ว่าทำอาชีพแบบนี้ ก็อย่าแต่งตัวให้เด่นจนเกินไป แต่ก็ไม่ใช่จะไม่ดูแลตัวเองเลยนะ วันนี้เธอยังมีเงินเหลืออีกจำนวนนึง ฮีวอนอยากได้มือถือสักเครื่องเอาไว้โทรกลับไปหาแม่และน้อง ถึงแม้มีกฎว่า ที่ร้านจะขอตรวจเบอร์ในมือถือก็ตาม แต่นั้นไม่ใช่ปัญหาสำหรับเธอ เพราะเธอคิดว่าถ้าไม่ทำผิดเธอก็จะไม่เจ็บตัว เธออยากเก็บเงินให้เยอะๆ จะกฎเหล็ก 10 ข้อ 20 ข้อ เธอก็คิดว่าสำหรับเธอไม่มีปัญหา อ๊ะ ร้านโทรศัพท์ร้านนี้ หญิงสาวก้าวเข้าไปในร้าน เจอกับ มินซูที่ มารับมือถือ ของพนักงานคนอื่นๆที่ร้าน ที่ส่งเครื่องมาให้ร้านนี้ ล้างเครื่องลบเบอร์ลูกค้าที่แอบบันทึกเอาไว้ มินซู มาทำอะไรที่นี่หรอ แล้วเธอหล่ะ พนง ประจำร้านเอ่ย สนใจรุ่นไหนสอบถามได้นะคะ ฮีวอนมองดู มือถือที่วางอยู่ในตู้ เธอจะซื้อหรอ ชายหนุ่มเอ่ย อื้ม ...
ฉันกลับร้านก่อนนะ ขอบใจมากนะที่ช่วยเรื่องมือถือหน่ะ ไม่เป็นไรหรอก ว่าแต่เธอซื้อทำไม 2 เครื่อง อ้อ ฉันซื้อให้น้องเครื่องนึง ถ้าไม่มีธุระที่ไหนแล้วเธอก็กลับไปพักเถอะ มินซู บุ้ยใบ้ ให้หญิงสาวมอง มี คนคุมร้าน 2 คน เดินตาม คนทั้งคู่อยู่ มือถืออีกเครื่องเธอส่งมาให้ฉันเก็บไว้สิ เอาเข้าร้าน 2 เครื่อง ทำไม อืมม จริงด้วย ไปเข้าไปในร้านสะดวกซื้อตรงนั้นแล้วค่อยให้ฉันในร้านนะ ฮีวอน ทำตามที่ มินซูบอก หลังจากแยกกันแล้ว หญิงสาวก็กลับเข้าที่พักของเธอ ผู้คุม เมื่อเห็นอย่างนั้นแล้วก็ เดินออกจากหน้าห้องพักเธอไป เธอ และ ผู้หญิงในคลับนี้ ไม่ได้ใช้ชีวิตสะดวกเหมือนอย่างคนอื่น ผจก กลัวว่า พวกเธอจะออกมารับลูกค้ากันเอง ซึ่งเท่ากับร้านเสียรายได้ แต่ฮีวอน ไม่เคยคิดที่จะทำอะไรแบบนั้นอยู่แล้ว ถึงเธอจะเรียนมาน้อย แต่เธอก็ไม่สิ้นคิดที่จะขายบริการแบบนั้น เธอคาดหวังว่า ฮีบินต้องได้เรียนสูงและมีอาชีพการงานที่ดีและมั่นคง มันคงทำให้เธอกับแม่สบายขึ้น


Create Date : 19 มกราคม 2557
Last Update : 19 มกราคม 2557 22:40:32 น. 1 comments
Counter : 616 Pageviews.

 
ฮีบิน กำลังป้อนข้าวแม่อยู่ กลับมาแล้วค่า... โอ๊ะ พี่ฮีวอนกลับมาแล้วค่ะแม่ อ้อจ้า หญิงสาววางถุงข้าวของเครื่องใช้ลง เธอมาพร้อมกับเสื้อผ้าสวยชุดใหม่ แต่งหน้าบางๆ หุยย ไปทำงานในเมืองไม่นาน ดูพี่ฮีวอนสิแม่ ทำไม พี่ทำไม หืมม เอาของไปเก็บ ไปช่วยพี่เก็บของเถอะ เดี๊ยวแม่ทานเองลูก ซื้ออะไรมาบ้าง นี่ อ๊า แม่คะ มีเสื้อมาฝากหนูด้วย ฮีบินหยิบเสื้อเชิ้ต แขนยาวสีอ่อนๆ ชูให้มารดาเธอดู กางเกงนี่ของฉันหรอ อื้มของเธอ ว้าว ฉันรักพี่จังเลย ฮีบิน สวมกอดพี่สาวเธอทันที แล้วหญิงสาวค่อยๆ ล้วงหยิบเอามือถือ ส่งให้ ฮีบิน ถึงกับนิ่งอึ้งไป ทำไม เงียบหล่ะ หญิงสาวจ้องมองสิ่งของที่อยู่ในมือพี่สาว ไม่ชอบหรือไง พี่ ให้ฉันจริงๆหรอ ฮีวอนจับมือน้องสาวแล้ววางมือถือ พี่ให้เธอ เอาไว้โทรหา เวลาพี่ไม่อยู่ แล้วก็ ฮีวอนยื่นสมุดบัญชีพร้อมกับตราประทับของเธอให้กับมารดาเธอด้วย แม่คะเก็บไว้ด้วยนะคะ ถ้าแม่ต้องไปหาหมอ ก็ให้ฮีบินเอาเงินในบัญชีนี้ออกมาใช้นะคะ มารดาเธอรับไว้ด้วยความตื้นตัน น้ำตาของแม่ลูกเอ่อล้น หนูคงลำบากและเหนื่อยมากเลยใช่มั้ย ดูผอมลงมากเลยนะฮีวอนอ่า หญิงสาวยื่นมือมาปาดน้ำตาให้กับมารดา แม่ต้องรักษาสุขภาพด้วยนะคะ หนูอาจจะกลับมาเยี่ยมแม่กับฮีบินได้ไม่บ่อยเหมือนก่อนแล้ว แต่ถ้ามีอะไรก็โทรหาหนูได้นะคะแม่ อื้มจ้า ลูกแม่เข้าใจ เดินทางไปกลับทุกวันมันลำบาก อันตรายด้วยถ้าหนูต้องกลับดึกๆ มีที่พักอยู่ที่นั่นแม่ก็สบายใจแล้ว เออ ว่าแต่ เธอจะสอบเข้าที่ไหนหล่ะ ฮีบิน มองหน้าแม่กับพี่สาว ฉันว่าจะไปติวกับเพื่อนที่เขามีญาติเป็นอาจารย์พิเศษก่อนหน่ะพี่ ยังไม่ได้สอบตอนนี้หรอกค่ะแม่ อ่ะ ฮีวอน ส่งเงินให้น้องสาวจำนวนนึง เอาไว้ซื้อของใช้จำเป็นของเธอนะ พี่ ...วันนี้พี่จะค้างที่บ้านไหม ไม่ได้ วันนี้พี่ต้องเข้างานกลางคืน ไว้คราวหน้านะจะมาค้างด้วย

สองพี่น้องเดินคุยกันมาจนถึงป้ายรถ ฉันส่งพี่ตรงนี้นะ จ๊ะ เธอกลับไปเถอะ ตั้งใจเรียนนะ พี่สาวตะโกนบอก ก่อนจะก้าวขึ้นรถประจำทาง ฮีบินยืนโบกมือ มองดูรถประจำทางจนลับตา ฉันจะทำให้พี่และแม่สบายขึ้น ฉันสัญญา


โดย: primmavista วันที่: 19 มกราคม 2557 เวลา:23:35:30 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

fanrongjaing
Location :
Taiwan

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]






blogger analyzer
New Comments
Friends' blogs
[Add fanrongjaing's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.