น้ำตาลก้อนกับรักส้มหล่น

กรุ๊ง กริ๊ง เสียงเตือนมีข้อความเข้าที่ มือถือ ชาช่า เธออยู่ไหน กำลังทำอะไรอยู่ ทานข้าวด้วยนะ ^ ^ หญิงสาวเห็นข้อความแล้วก็นั่งอมยิ้มอยู่คนเดียว กรุ๊ง กริ๊ง มีข้อความเข้ามาอีก  นี่ ตกลง เธอจะไม่ตอบฉันจริงๆหน่ะหรอ ฉันรอเธอตอบข้อความฉันอยู่นะ __  __" หญิงสาวนิ่งอยู่ครู่นึง จึงตัดสินใจ ส่งข้อความตอบกลับไป อื้มม รู้แล้ว เข้าใจแล้วหล่ะ @__@

ผจก ของ ชาช่า ส่งหญิงสาวเข้า สตูแล้วเขาจึงแวะไปทำธุระอีกแห่งหนึ่ง ชาช่าครับ พี่ไปทำธุระให้ ผอ ก่อน เดี๊ยวจะแวะกลับมารับเธอนะ ค่ะพี่ หญิงสาวรับคำ มาค่ะ นายแบบเรามาถึง ครู่นึงแล้ว น้องชาช่า มาแต่งหน้า ทำผมทางนี้ค่ะ ว้าวดูผิวของเธอสิ ช่างแต่งหน้า มองหน้าเธอด้วยความ อิจฉา ผิวละเอียดและสดใสมากๆ เธออายุเท่าไหร่แล้วจ๊ะ ชาช่า เดือนหน้าก็ครบ 18แล้วค่ะ โอ๊ะ นี่หนูยังไม่ถึง 18หรือจ๊ะ เธอก้มหน้ารับโดยไม่ตอบคำถามใดๆ  ช่างทำผม เอ่ยชมว่า ชาช่าเหมือนตุ๊กตาฝรั่ง มีดวงตากลมโต และผมยาวสีน้ำตาลอ่อนที่นุ่มสลวย แต่หญิงสาวไม่ได้สนใจกับคำพูดของ คนเหล่านั้นเธอหันไปสนใจ มือถือของเธอที่อยู่ในกระเป๋า บนโซฟาด้านหลัง นายแบบ นางแบบครับ พร้อมกันแล้วใช่มั้ย ช่างภาพ หันซ้ายแล ขวา มีเพียงนางแบบที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาเท่านั้น อ้าวว นี่ แล้วนายแบบ ผมไปไหน เปลี่ยนชุดอยู่ค่ะ คุณฮัน ช่างภาพถอนใจเล็กๆ เอาหล่ะงั้น เขาหันมาทางชาช่า ดูความเีรียบร้อยอีกที เอาหล่ะ นางแบบวันนี้ ดูดีมากเลยนะ ชาช่า โค้งศรีษะพร้อมกล่าวคำขอบคุณ ขอโทษครับ ที่ให้ คุณฮันต้องรอ มีปัญหาักับเสื้อนิดหน่อยครับ อ้อ อึนโฮ อ่า เสื้อหรอแล้วแก้ได้มั้ย เรียบร้อยแล้วครับ มาๆงั้นเรามาเริ่มกันเลย

หลังจากเสร็จงานแล้ว ทั้งคู่จึงมีโอกาสได้พูดคุยกัน ไม่เจอกัน อืมม 2 เดือนแล้วสินะ ตั้งแต่ที่ไปถ่ายรายการนั่น เธอเป็นไงบ้าง อืนโฮ มองหน้าหญิงสาวไม่ละสายตา สบายดีค่ะ แล้วพี่หล่ะคะ พี่หรอ ชายหนุ่มพยายามจะพูดต่อ แต่ ผจกของเขาก็เข้ามาพอดี อ้อ อึนโฮ เสร็จงานแล้วรีบหน่อย นายมีงานที่ต้องไปอีกนะ ครับ พี่เดี๊ยวผมตามไป ชาช่า มายืนรอ ผจกของเธอที่ด้านนอก สตู เธอหยิบมือถือขึ้นมาก็เห็นว่า มือถือแบตหมดไปซะแล้ว ทำไงดีหล่ะ ผจก ยังไม่มารับเธอเลย รถของ อึนโฮ มาหยุดอยู่ตรงหน้าหญิงสาว กระจกเลื่อนลง ทำไมมายืนอยู่ตรงนี้หล่ะ ข้างนอกมันหนาวมากนะ แล้วนี่ ผจก ของเธอไปไหน

หลังจากชาช่า ลงจากรถของ อึนโฮ ผจก ของ ชาช่า ที่จอดรถรออยู่ก่อนหน้าแล้วก็รีบลงจากรถ ตรงมาขอบคุณ ผจก ของอึนโฮทันที ขอบคุณพี่ แจคัง มากครับ เออๆ ไม่เป็นไร คราวหน้าอย่าปล่อยให้เด็กรอนายแบบนี้อีกนะ ครับพี่ ขอบคุณมากครับ ขอบใจ อึนโฮด้วยนะ ชายหนุ่มพยักหน้ารับ รีบๆไปที่รถเถอะ อ้อใช่ๆ งั้นเราไปกันเถอะ ขอบคุณมากค่ะ เธอจะบอกเรื่องนี้กลับ ผอ มั้ย ผจก หนุ่มถามหญิงสาว ลืมมันไปเถอะพี่ เป็นเพราะแบตฯมือถือของฉันหมดน่ะ อ้าพี่นี่แย่จริงๆ ไม่ได้เซฟเบอร์ทีมงานในสตูเอาไว้ซะด้วย ไม่งั้นคงไม่ต้องให้เธอลำบากแบบนี้ ค่ะ รีบกลับกันเถอะ หญิงสาวเอ่ย

อินฮวา อ่ะ นายเป็นอะไรของนายวะ มือถือนายมีอะไรหรอ เห็นยุ่งอยู่กับมันทั้งวัน ผจก ขับรถอยู่เห็นอาการ หงุดหงิดของชายหนุ่ม จึงถามด้วยความรำคาญ พี่ ขับรถไปเถอะ อ้าว นี่ ผจก แผดเสียงด้วยความโมโห ไอ้เจ้าบ้า ฉันเป็นแบบนี้ก็เพราะนายนะ เจอาร์หลับอยู่ สะดุ้งตื่นทันที โธ่พี่จะเสียงดังทำไมอ้าา ผมง่วงจะตายแล้ว นี่ ผจก โมโหสุดขีด ถ้าฉันไม่ห่วงว่า จะไปถึงงานสายนะ พวกนาย ตายแน่ ครับๆ พี่ขับรถเถอะครับ เจอาร์  ดึงผ้าปิดตาลงแล้วหลับต่อ ตกลงนายจะไม่นอนเก็บแรงหรือไง จงกึนเอ่ย เห็นเพื่อนสนใจอยู่กับมือถือมาทั้งวัน อินฮวา จับหมอนใบเล็กปิดหน้าเพื่อน นายนอนเถอะ ไม่ต้องห่วงฉัน

หลังจากเสร็จงานลงจากเวที กี่โมงแล้ว อินฮวา เอ่ยถามขณะอยู่ในห้องแต่งตัว จะเที่ยงคืนแล้วดิ่ จงกึนตอบ แทบหมดแรง เจอาร์บ่นอุบ พี่ครับ แวะหาอะไรอร่อยทานกันเถอะ เขาหันไปทาง ผจก ที่นั่งหลับเอาแรงอยู่ หึ หึ ไม่มีใครยอมเสียเปรียบใครเลย วุ้ย ผจก นั่งหลับคอพับ แถมด้วยเสียงกรน ดังไปทั่วห้อง เปลี่ยนเสื้อผ้ากันก่อนเหอะ เสร็จแล้วค่อยปลุก ผจก เมื่อ อินฮวา หันมา ก็คว้ากระเป๋า ฉันไปรอที่ลานจอดรถนะ อ้าวเดี๊ยวดิ่ นาย เห้ย อินฮวา พี่เขาอยู่นี่ นายจะรีบไปไหนวะ เจอาร์ แกล้งทำเสียงดังเป็นการปลุก ผจก แล้วก็ได้ผล ผจก สะดุ้งตื่นทันที อ้อ พวกนายเปลี่ยนเสื้อผ้ากันเสร็จแล้วหรอ ไปๆ ผจก รีบต้อน คนทั้งสองออกจากห้องแต่งตัว เจอาร์ส่ง กระดาษทิชชู่ให้ อ่ะพี่ เอาไว้เช็ดน้ำลายพี่อ่ะ เด็กหนุ่มส่ายหน้า ส่งทิชชู่ให้ ผจก

มือถือแบตหมด พึ่งกลับถึงห้อง ฉันจะเข้านอนแล้วนะ
^ ^ เพียงข้อความแค่นี้ ก็ทำให้ อินฮวา ยิ้มออกมาได้ หลังจากที่หงุดหงิด มาตลอดทั้งวัน ตอนนี้เขายิ้มได้ซะที เธอเข้านอนแล้ว แต่ฉันสิ ยังไม่ได้นอนมา2 วันแล้ว ชายหนุ่มพูดกับตัวเอง เห้อ ชีิวิตของ ไอดอล ฮันยูรสตาร์ต้องเป็นแบบนี้ทุกคน จริงๆหรอ เหนื่อยโฮก แบบนี้เนี่ยนะ นอนวันละไม่ถึง 3ชั่วโมง พี่ ออกมาไม่รอผมเลยนะ จงกึนเอ่ย ผจก กับ เจอาร์เดินตามมาด้วย หิวอ่ะ ไส้จะขาดอยู่แล้ว รีบๆขึ้นรถเถอะครับ แล้วไปหาอะไรอร่อยๆทานกัน นายอยากทานอะไรหล่ะ อินฮวาเอ่ย ห๊ะ เสียงสูงของจงกึนกับสีหน้าเจ้าเล่ห์ พี่จะเลี้ยงใช่มะมื้อนี้ อื้ม อินฮวา พยักหน้า วู้ววววๆ ให้ไวเลยครับ พี่ เขารีบไปดัน เจอาร์ กับ ผจก ให้ก้าวขึ้นรถเร็วๆ นายออกมายืนเจออากาศข้างนอกนี่จับไข้ รึเปล่าห๊ะ อินฮวา ทำไมหล่ะ เลี้ยงข้าวนาย กับ จงกึน มันจะซักเท่าไหร่กัน ไปกันเถอะครับพี่ จงกึน หันไปเตี๊ยมกับ ผจก เรื่องร้านอาหาร ดูสองคนนั่นดิ่เข้ากันได้อยู่เรื่องเดียวคือเรื่องกิน

Create Date : 29 ธันวาคม 2555		0 comments
Last Update : 29 ธันวาคม 2555 23:09:37 น.
Counter : 627 Pageviews.
Share Tweet