ไม่มีจะเป็นโรงแรม โรงเรียน ข้าราชการ บริษัท

สาเหตุที่ข้าพเจ้าพบคือ

๑. ความคิดในการทำงานแตกต่างกัน

๒. ไม่พูดคุยความคิดของตนเองจริงๆ ในการประชุม เพราะกลัวหัวหน้าไม่พอใจ หรือเพื่อนร่วมงานไม่พอใจ แต่เอามาคุยนอกห้องประชุม

๓. นินทาคนอื่นว่าทำอย่างโน้นอย่างนี้ไม่ดี ไม่ถูกต้อง ทั้งๆ ที่ทุกคนมีโอกาสทำงานผิดพลาดกันได้

๔. ต้องการให้ญาติ พี่น้อง หรือลูกน้องของตนที่สามารถให้ผลประโยชน์กับตนเองได้ ก้าวหน้าในหน้าที่การงาน

สาเหตุเหล่านี้แก้ได้ง่ายๆ คือความรัก เมื่อเรารักเขา ไม่ว่าเขาจะทำอะไร ถูกหรือผิด เราก็จะยังรักเขาเสมอ ช่วยเหลือปัญหาต่างๆ พูดจากันดีๆ ไพเราะ ไม่เสียงดังราวกับว่ากำลังตะโกนอยู่ เมื่อเสียงที่เปล่งออกมาเป็นเสียงที่น่าฟัง ก็จะทำให้ทุกอย่างเป็นไปด้วยดี

พูดคุยโดยไม่ใช่อารมณ์ หรือว่าเหตุผลของฉันถูกต้อง ใช้หลักมนุษยธรรม ช่วยเหลือ พูดกันดีๆ ไม่ประชดประชัน อยากให้ทำอะไรก็บอกกันดีๆ ไม่ถือทิฐิ เอาความเห็นของตัวเองเป็นใหญ่ หรือเอาตำแหน่งของตนมาข่มเหงผู้อื่น

ยิ่งเป็นผู้บังคับบัญชา ยิ่งต้องทำตัวให้ถ่อมลง ยอมรับฟังความคิดเห็นของลูกน้อง ไม่ใช่บอกว่า ให้พูดมาได้เลย แต่พอลูกน้องพูดกลับไม่พอใจลูกน้อง แทนที่จะพยายามปรับความคิดเห็น พฤติกรรมให้สามารถเข้ากันได้

ยิ่งผู้บังคับบัญชาชอบใคร ไม่ชอบใคร การแบ่งกลุ่มก็จะยิ่งเพิ่มมากขึ้น เกิดความน้อยเนื้อต่ำใจของลูกน้องที่ผู้บังคับบัญชาไม่ชอบ ไม่ว่าผู้บังคับบัญชาจะไม่ชอบลูกน้องคนนั้นด้วยสาเหตุอะไรก็ตาม เช่น ทำงานไม่ได้ตามที่ต้องการ พูดไม่เข้าหู ไม่ไปเข้าร่วมกลุ่มเที่ยวกับผู้บังคับบัญชา สิ่งเหล่านี้เป็นเพียงแค่ส่วนเล็กน้อยเท่านั้นที่ทำให้เกิดการแบ่งพรรคแบ่งพวก ส่งผลให้กับคนที่มาติดต่ออีกด้วย

คนนี้เป็นพวกของฉัน ฉันทำให้คนนี้ก่อน คนนั้นเป็นพวกของเธอ เธอก็ทำให้เขาไป ทั้งๆ ที่การปฏิบัติงานต้องเป็นไปตามลำดับ first-in, first-out