คุณสังเกตุว่า เหตุการณ์ทางเศรษฐกิจ ฟองสบู่แตก ทำให้ผู้คนตกงานเป็นจำนวนมาก

ข้าพเจ้าเป็นคนชลบุรี ไปเที่ยวตลาดหนองมนบ่อยๆ สมัยเด็กร้านค้าเต็มไปด้วย ขนมต่างๆ มากมาย ของฝากต่างๆ โดยเฉพาะข้าวหลาม ขนมจาก ทุกห้องแถวจะขายแบบนี้กันหมด แต่ปัจจุบันห้องแถวหลายห้องปิดตัวลง ติดป้ายให้เช่า บางห้องแถวเปลี่ยนไปขายแว่นตา ขายก๋วยเตี๋ยว สภาพปัจจุบันทำให้ทราบได้เลยว่าเศรษฐกิจแย่เพียงใด

ผู้คนใช้เงินกันน้อยลง เที่ยวกันน้อยลง ตอนนี้ตลาดหนองมนไม่รุ่งเรืองเหมือนแต่เดิมสมัยที่ข้าพเจ้ายังเป็นเด็กอีกแล้ว

ข้าพเจ้าเคยคิดว่า ไม่เห็นจะเกี่ยวกับเราเลย ใครจะมาเป็นนายกรัฐมนตรีก็ไม่เห็นจะแตกต่างกัน เศรษฐกิจจะเป็นยังไง ชีวิตของข้าพเจ้าก็ยังคงดำเนินไปเหมือนเดิมไม่มีการเปลี่ยนแปลง แต่ตอนนี้ ข้าพเจ้าเห็นแล้วว่ามีผลกระทบ

ผู้ที่มาเป็นนายกรัฐมนตรีจะสามารถกำหนดนโบายต่างๆ ในการทำงานของข้าราชการ แม้แต่การแต่งกาย

ข้าราชการนำนโยบายมาปฏิบัติ

ส่งผลต่อผู้ที่มาติดต่อราชการ ไม่ว่าจะเป็นหน่วยงานไหนก็ตาม

คนที่มาติดต่อราชการ อาจเป็นประชาชนต้องเสียเงินเพื่อเป็นภาษีต่างๆ หรือค่าธรรมเนียมให้กับหน่วยงานราชการตามกฎระเบียบ

ประชาชนมีพ่อ แม่ พี่ น้อง ญาติมากมายที่เขาอาจต้องดูแล ซึ่งต้องใช้เงิน แค่อยู่ในบ้านก็เสียเงินแล้ว ค่าน้ำ ค่าไฟ อย่างน้อยคนไทยอย่างเราๆ ก็ต้องอาบน้ำเช้า เย็น ทำอาหาร หุงข้าว เปิดพัดลม มีตู้เย็นเก็บอาหาร ลองคิดดูว่าถ้าออกไปนอกบ้านจะเสียเงินค่าอะไรอีกบ้าง

แน่นอนคนรวยไม่มีปัญหากับสิ่งเหล่านี้ เขามีปัญหาว่าจะทำยังไงให้บริษัท หรือร้านค้าของของดำเนินกิจการต่อไปได้ และมีกำไรมากพอที่ทำให้เขาอยู่อย่างสบาย

แต่คนจนล่ะ ข้าพเจ้าเห็นหลายคน มีมือ และเท้า ครบถ้วน ทำไมเขาไม่ทำงานล่ะ หลายๆ คนคิดเช่นนั้น เพราะว่าพวกเขามีงานทำอยู่แล้ว แต่ข้าพเจ้ารู้อย่างหนึ่งคือ คนที่มาขอทานอาจจะไม่มีเงินตั้งตัวจริงๆ ก็ได้ เขาไม่สามารถหายืมเงินจากใครได้เลย ไม่มีใครช่วยเหลือเขาเลยก็เป็นไปได้ เขาจึงมีนั่งขอทาน เพื่อหาเงินซื้อข้าวทาน

หลายๆ คนเป็นคนแก่ ที่มานั่งขอทาน เช่นกัน หลายคนก็ตามว่าเขาไม่มีลูกหลานอย่างนั้นเหรอ สำหรับข้าพเจ้า ข้าพเจ้าก็คิดว่าใช่ เขาอาจมี แต่มีสาเหตุ และปัจจัย ที่ทำให้เขาเหล่านั้นไม่อาจอยู่กับลูกหลานได้ จึงมานั่งขอทาน

บางคนอาจคิดว่าเป็นแก็งขอทานหรือเปล่า มีข่าวออกมาบ่อยๆ แน่นอน เป็นไปได้ เพราะอะไรก็เป็นไปได้ทั้งนั้น

ความแน่นอนคือความไม่แน่นอน และ ความไม่แน่นอนคือความแน่นอน

ตอนนี้ข้าพเจ้ามีงานทำ พรุ่งนี้ข้าพเจ้าอาจตกงานก็ได้ ใครจะไปรู้

นี่จึงเป็นอีกหนึ่งคำถามของหัวข้อ "ชีวิตของเราเป็นของใคร?"

จี๋ กวางน้อย