ฉากตรึงใจ - Birth
นิโคล คิดแมน ยอดเยี่ยมในส่วนของการแสดงมาก่อนหน้าที่จะดังตูมตามจาก Moulin Rouge! , The Others และไล่เลยมาถึง The Hours ที่ทำให้เจ๊คิดแมนคว้าออสการ์ตัวแรกในชีวิตมาครองได้สำเร็จ...ดูได้จากผลงานปี 1995 To Die For เพียงแต่ชื่อเสียงในชีวิตส่วนตัว โดยเฉพาะการเป็นคุณนายครูซย์ บทบังรัศมีใด ๆ ก็ตามเกี่ยวกับการแสดงอย่างหมดสิ้น แต่เรื่องมันผ่านมานานแล้ว - ลืมมันไปเสียดีกว่า เจ๊คิดแมนเฉลิมฉลองปี 2000 หลังกลับมาเป็นโสดอีกครั้งด้วยผลงานที่แสดงศักยภาพทางการแสดงของเจ๊อย่างยอดเยี่ยม นับตั้งแต่ Moulin Rouge! ในปี 2001 มาจนถึง The Invasion ปี 2007 รวมทั้งสิ้น 13 เรื่อง! (ไม่นับให้เสียงพากย์หนังการ์ตูน Happy Feet และ Panic Room ที่เธอโผล่มาแค่เสียงในโทรศัพท์) เอาเข้าจริงแม้ผลงานทั้ง 13 เรื่องจะไม่ใช่ผลงานที่น่าจดจำไปเสียหมด (เช่น Bewitched และ The Invasion) แต่เกินกว่าครึ่งหนึ่งของทั้งหมด คือผลงานที่น่าจดจำและบางเรื่องถึงขั้นยอดเยี่ยม โดยเฉพาะผลงานหลังได้รับออสการ์นำหญิง เจ๊คิดแมนถูกปรามาสว่ารับงานดะไม่มีผลงานไหนอยู่ในความทรงจำสักเรื่องเดียว! พี่ก็เกินไป!!! Dogville, The Human Stain, Cold Mountain และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง Birth เหล่านี้เป็นผลงานน่าอับอายด้วยหรอกเหรอ? คำตอบคือไม่ ความผิดมีประการเดียวคือเพราะเจ๊คิดแมนแกได้ออสการ์ไปแล้ว ผลงานตามหลังได้รับรางวัลจึงถูกตั้งความหวังไว้สูงลิบ แต่ขอโทษเถอะ หลังพีคสุด ๆ ไปกับ The Hours แล้ว คุณคิดหรือว่าบทเจ๋งขนาดนั้นจะมาถึงมือเจ๊แกได้ง่าย ๆ อีกครั้ง (สี่เรื่องที่กล่าวมาหาเป็นผลงานก่อนได้ออสการ์ เชื่อว่าเจ๊แกต้องได้รับคำชมอย่างล้นหลาม) พูดถึง Birth นี่เป็นหนึ่งในผลงานของเจ๊คิดแมนที่ผมดูซ้ำมากกว่า 3 รอบขึ้นไป เพราะนอกจากมีเรื่องให้คิดให้ตีความไม่รู้จบ หนังเรื่องนี้ยังอุดมไปด้วยการแสดงระดับน่ายกนิ้วให้ของนักแสดงนำแบบยกแก๊งค์ - โดยเฉพาะเจ๊คิดแมน...ของผม และหนึ่งในฉากยอดเยี่ยมที่สุดของเจ๊แกในหนังเรื่องนี้ คือฉากที่ผมกำลังจะเอ่ยถึงต่อไปนี้
นี่เป็นฉากในโรงละคร ที่เจ๊คิดแมนเข้าไปดูกับว่าที่สามี (เข้าช้ากว่าชาวบ้านชาวช่องอีกต่างหาก) ทันทีที่นั่งลงบนเก้า สีหน้าของเจ๊แกผิดปกติทันที - ซึ่งส่วนของคำอธิบายว่าผิดปกติอย่างไรนั้น หาไม่ได้จริง ๆ ครับ! ความจริงแล้วในฉากนี้เราไม่มีโอกาสเห็นหรอกว่าบนเวทีเขากำลังเล่นบ้าอะไรกันอยู่ เห็นเพียงแต่สีหน้าของเจ๊คิดแมนที่ค่อย ๆ ผิดปกติมากขึ้นทุกขณะ มีเพียงเสียงดนตรีประกอบเท่านั้นที่พอในเราคาดเดาไปว่าเจ๊แกกำลังตกอยู่ในห้วงคำนึงถึงสิ่งใด และนี่ก็กลายเป็นใบหน้าที่ไร้ความหมายที่สุดใบหน้าหนึ่งของโลกภาพยนตร์ ใบหน้าชนิดนี้ไม่บ่งบอกสถานะทางอารมณ์ที่แท้จริงแต่ประการใด แต่เป็นใบหน้าที่สามารถซื่อให้เรารับรู้ได้ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง ซึ่งนั่นขึ้นอยู่กับความสามารถทางการตีความของใครของมัน แต่เท่าที่ผมพอจะตีความใบหน้าไร้ความหมายของเจ๊นิโคล คิดแมนออกมาได้ คงจะเป็นใบหน้าที่แสดงความรู้สึกประมาณว่า..."ไอ้เด็กผีบ้านั่น (รับบทหลอนจับจิตโดย คาเมรอน ไบร์ทต์...ที่ตอนนี้โตเป็นหนุ่มหล่อไปแล้ว) กำลังเล่นระยำอะไรกับฉัน(วะ)" ก็ว่ากันไป.... ท่านใดเน็ตไวไม่เต่ากา โปรดคลิกดูฉากเด็ดนี้ได้เลยครับ
Create Date : 27 ตุลาคม 2550
44 comments
Last Update : 27 ตุลาคม 2550 9:35:39 น.
Counter : 1247 Pageviews.