การเดินทางสู่ดอยวาว ไปนอนใต้แสงดาว ห่มลมหนาว อาบแสงจันทร์ (จ.น่าน) "ดื่มด่ำ " คงไม่มีคำจำกัดความอากัปกิริยาใดได้ดีไปกว่าคำนี้ ณ ช่วงเวลานี้อีกแล้ว ผมกำลังเพลินกับการนอนมองดูท้องฟ้ายามค่ำคืนท่ามกลางอากาศหนาวๆ ที่ลานกางเต็นท์ริมหน้าผาของหน่วยจัดการต้นน้ำน้ำค้าง ดอยวาว ในเขตอุทยานแห่งชาตินันทบุรี อำเภอท่าวังผา จังหวัดน่าน คืนนี้ฟ้าสวยเหลือเกินดวงดาวระยิบระยับพร่างพราย ได้จิบเบียร์เย็นๆ สลับกับบทสนทนาเฮฮากับเพื่อนๆ มันช่างเป็นช่วงเวลาที่มีความสุขกับการเดินทางอย่างแท้จริง แต่กว่าพวกเราจะมายืนกันที่จุดนี้ได้มันก็ไม่ใช่เรื่องง่าย หากตัดภาพกลับไปเมื่อตอนกลางวัน บรรยากาศทุกอย่างมันพลิกกลับจากหน้ามือเป็นหลังมือ วิออสก็ขึ้นได้ เพื่อนส่งอักษรตอบไลน์มาระหว่างผมสอบถามข้อมูลในการวางทริปจังหวัดน่าน ดอยวาว คือหนึ่งในสถานที่ที่เพื่อนแนะนำให้ไป เพราะนอกจากจะมีทิวทัศน์อันสวยงามแล้ว ที่นี่นักท่องเที่ยวยังไม่แออัดเหมือนกับดอยเสมอดาว ส่วนหนึ่งน่าจะมาจากการเดินทางที่ยากลำบากกว่า เพราะตามข้อมูลบอกว่าเส้นทางช่วงสุดท้ายเป็นทางลูกรังขึ้นเขาประมาณ 4 กิโลเมตร SUV ของผม แม้จะไม่โฟร์วีลก็ไม่น่ามีปัญหาอะไร ซ้ายๆ ปีนขอบซ้ายเลย !! เพื่อนยืนตะโกนบอกไลน์ล้ออยู่นอกรถ ขณะที่ผมเหงื่อตกตบเกียร์ 1 เหยียบคันเร่งพยุงรถขึ้นเนินไปตามคำบอก !! เสียงเครื่องยนต์คำรามตามมาด้วยเสียงล้อฟรี ท้ายรถปัดเสียการทรงตัว !! อย่าให้ล้อหลังตกร่อง !! เพื่อนตะโกนบอกอีก เพราะถ้าวิออสมาน่าจะจมโคลนไปตั้งแต่กิโลเมตรแรกแล้ว ไอบ้า !! อาจจะโชคไม่ดีที่เมื่อคืนคงมีฝนตกลงมาทำให้ถนนดูชื้นแฉะ บางช่วงเป็นโคลนลึกราวๆ ครึ่งแข้ง บางช่วงค่อนข้างชันต้องอาศัยทักษะการบังคับรถพอสมควร กว่าจะตะกายมาถึงบริเวณที่ทำการฯได้ก็ราวกับรอดตายมาจากเหตุการณ์อะไรซักอย่าง! ผมลงจากรถไปยืดเส้นยืดสายยังไม่ทันหายตื่นเต้นดี เพื่อนก็รี่มาบอก ตรงนี้ยังไม่ใช่ดอยวาว ! !! บริเวณที่ทำการฯคือจุดชมวิวดอยผาจิผาช้าง ส่วนดอยวาวต้องขึ้นไปอีก 1 กิโลเมตร ! ผมสารภาพกับเพื่อนตรงๆ ขอกางเต็นท์นอนตรงนี้แหละ ไม่เอาแล้ว ! เพราะเจ้าหน้าที่บอกว่าหากขึ้นไปต่อต้องย้อนลงเนินชันที่เกือบขึ้นไม่รอดเมื่อครู่ จากนั้นจะเจอโจทย์ยากตรงบริเวณทางแยก ซึ่งแคบแล้วต้องเลี้ยวหักศอกขึ้นเนิน "แล้วแต่มึงอะ แต่ถ้าเป็นกู กูไปต่อ" เพื่อนโยนประโยคนี้มาก่อนผมจะบอกให้ทุกคนขึ้นรถ ใช่เราต้องไปให้สุด!! ดึกๆน้ำค้างเริ่มลงหนัก แต่ผมยังไม่อยากลุกไปไหน ยังอยากดื่มด่ำสัมผัสกับบรรยากาศของดอยวาวนี้ต่อไป มันเหมือนเป็นรางวัลแห่งชัยชนะ ซึ่งหากตอนนั้นผมยอมถอดใจก็คงจะรู้สึกเป็นผู้แพ้ไปตลอด ชีวิตคนเรามีจุดเปลี่ยนแค่เสี้ยววินาทีจริงๆ ขึ้นอยู่กับว่าเราเลือกที่จะสู้หรือถอย และคุณค่าของชัยชนะจะมากจะน้อยแค่ไหนมันก็ไม่ได้วัดกันที่รางวัลสุดท้าย คล้ายกับคนเราที่ชอบมองคนที่ประสบความสำเร็จแค่บนจุดสูงสุดที่เขายืน แต่หากลองมองย้อนดูเส้นทางที่เขาปีนป่ายขึ้นมา คุณก็จะสัมผัสได้ถึงคุณค่าที่ยิ่งใหญ่ของความสำเร็จนั้น นาทีนี้จะมีสักกี่คนเชียวที่มองเห็นดอยวาวได้ยิ่งใหญ่งดงามเหมือนกับที่ผมสัมผัส เส้นทางของไอฟายน้อยสู่ดอยวาว ก่อนขึ้นดอยวาวจำเป็นต้องตระเตรียมเสบียงไปเอง เนื่องจากบนอุทยานไม่มีร้านค้าร้านอาหาร มีแต่ห้องน้ำที่ไม่มีเครื่องทำน้ำอุ่น ผมแวะซื้อเสบียงที่ตัวอำเภอท่าวังผา แล้วขับขึ้นเหนือไปทางอำเภอสองแควตามทางหลวงหมายเลข 1148 ประมาณ 2 กิโลเมตร จากนั้นเลี้ยวซ้ายเข้าทางหลวงหมายเลข 1082 ตรงขึ้นเขาไปประมาณ 27 กิโลเมตร 4 กิโลเมตร ฤดูฝนต้องใช้รถโฟร์วีล หากเป็นฤดูแล้งสามารถนำรถวิออสขึ้นไปได้จริงๆ (เพื่อนไม่ได้หลอก ขอโทษเผลอด่าไปเยอะ !)
Create Date : 20 มีนาคม 2559
Last Update : 14 เมษายน 2560 12:30:00 น.
23 comments
Counter : 2385 Pageviews.
โดย: Kavanich96 วันที่: 22 มีนาคม 2559 เวลา:2:51:04 น.
โดย: ทนายอ้วน วันที่: 22 มีนาคม 2559 เวลา:4:33:23 น.
โดย: Lert BT IP: 171.7.124.116 วันที่: 22 มีนาคม 2559 เวลา:6:21:22 น.
โดย: ทนายอ้วน วันที่: 22 มีนาคม 2559 เวลา:17:42:03 น.
โดย: Just a life วันที่: 23 มีนาคม 2559 เวลา:1:34:29 น.
โดย: ดา ดา วันที่: 23 มีนาคม 2559 เวลา:10:54:07 น.
โดย: เศษเสี้ยว
โดย: ไอฟายน้อย (Ces ) วันที่: 24 มีนาคม 2559 เวลา:21:10:49 น.
โดย: mariabamboo
โดย: Maeboon
โดย: patthanid วันที่: 26 มีนาคม 2559 เวลา:0:39:32 น.
โดย: tifun วันที่: 29 มีนาคม 2559 เวลา:13:42:04 น.
โดย: wicsir วันที่: 29 มีนาคม 2559 เวลา:14:47:29 น.
โดย: prizella วันที่: 29 มีนาคม 2559 เวลา:21:31:51 น.
โดย: mariabamboo
โดย: sawkitty วันที่: 31 มีนาคม 2559 เวลา:18:45:59 น.
Location : กรุงเทพฯ Thailand [ดู Profile ทั้งหมด]
Smember ? ]
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [
