BlogGang.com : : Thaisoloclub : เคนยา : ทะเลสาบมากาดิ แดดร้อน น้ำพุร้อน คนก็ใจร้อน

เคนยา : ทะเลสาบมากาดิ แดดร้อน น้ำพุร้อน คนก็ใจร้อน

แห่งหนตำบลไหนที่เขาว่าดีว่าสวย เราดั้นด้นไปกันเกือบครบแล้ว จะไปไหนที เดี๋ยวนี้ต้องลงทุนเปิดกูเกิ้ลแม็พแล้วจิ้มๆ เอา วันนี้จิ้มไปโดนทะเลสาบมากาดิ (Lake Magadi) ซึ่งห่างออกไปจากกรุงไนโรบีประมาณ 100 กม. แต่ถนนดีบ้าง ไม่ดีบ้างและแวะฉี่แวะเยี่ยวอยู่อีก กว่าจะถึงจริงๆ ก็ปาเข้าไป 3.5 ชม.

เจ้าของทะเลสาบและเมืองมากาดิเป็นบริษัทเอกชนชื่อ Magadi Soda Company ซึ่งเป็นบริษัทผลิตโซดาใหญ่ที่สุดในเคนยา ทางเข้ามีป้ายบอกชัดเจน

เข้ามาด้านในก็พบกับทะเลสาบสีชมพู ไม่ได้สีชมพูเพราะนกฟลามิงโกสีชมพู แต่ชมพูเพราะแร่ธาตุและโซดาที่เข้มข้น รวมทั้งอาจจะเป็นที่ระบายของเสียจากโรงงานโซดาด้วย

จากทางเข้าบริษัทโรงงานโซดามาถึงทางเข้าทะเลสาบมากาดิ ที่ต้องหยุดรถเพื่อชำระค่าเข้า ห่างกันไม่มากนัก ค่าเข้ามีป้ายบอกสนนราคาไว้ชัดเจนเช่นเดียวกัน คนละ 250 ชิลลิ่งและคิดค่ารถคันละ 300 ชิลลิ่ง ถือว่าไม่แพง เพราะทะเลสาบเองไม่ได้เป็นอุทยานแห่งชาติ เอกชนบริหารจัดการกันเอง

จากจุดชำระเงิน ขับรถเข้าไปอีกประมาณครึ่งชั่วโมงก็ถึงตัวทะเลสาบ ซึ่งดูแห้งแล้งมาก น้ำลดจนเหลือไม่มากนัก แดดร้อนระอุ

พยายามจะหาที่จอดรถใต้ร่มไม้ ก็หาไม่ได้เลย จอดรถกันริมถนนแล้วเอากล้องออกมาถ่ายรูปสัตว์ในทะเลสาบกัน ซึ่งเกือบทั้งหมดเป็นนกฟลามิงโกสีชมพู ที่ปัจจุบันหาดูได้ยากเต็มที ทะเลสาบนากูรูที่เคยมีนกชนิดนี้อยู่มาก ก็ลดจำนวนลงอย่างน่าตกใจ

ทุกคนถ่ายภาพด้วยอากัปกิริยาเดียวกัน คือ มือหนึ่งยกกล้องขึ้นถ่าย อีกมือหนึ่งยกขึ้นบังแดด ร้อนแรงเหลือเกิน

ถ่ายรูปนกกันเสร็จ ก้มดูนาฬิกาเป็นเวลาบ่ายโมงตรง แต่หิวข้าวมากกว่าปกติ คงโดนแดดเผาผลาญพลังงานส่วนเกินไปด้วย แดดก็ร้อน ไม่อยากให้คนอารมณ์ร้อน เลยตกลงหาที่เหมาะๆ ปิกนิกกัน

ขับรถวนหาอยู่นานสองนาน แค่จะหาร่มไม้ที่ใหญ่พอจะบดบังแดดระหว่างรับประทานอาหารกลางวันสำหรับคน 10 คน หายากเหลือเกิน คิดผิดจริงๆ ที่มาเที่ยวทะเลสาบหน้าแล้ง

หาสุมทุมพุ่มไม้ที่พอมีร่มเงาได้ก็บรรเลงกันเลย

ควักอาหารกลางวันที่เตรียมมาออกมาจกกันไม่เกรงใจแมลงวันกับกองขี้วัวของชนเผ่ามาไซ ซึ่งอยู่ห่างออกไปไม่มากนัก

มาไซขี้เหนียว เดินต้อนฝูงวัวผ่านมา ขอถ่ายรูปหน่อยก็ไม่ได้ เลยต้องแอบถ่าย

ทานเสร็จ ออกรถต่อไปอีกไม่เกินสอง กม. ก็มาถึงไฮไลท์ที่แท้จริงของทะเลสาบแห่งนี้

เป็นบ่อน้ำพุร้อนกลางทะเลสาบที่แห้งเหือด จึงไม่พลุ่งพล่านจากใต้พิภพเหมือนที่เคยเห็นในรูปและหายากมากกว่าจะเจอ ต้องให้คนท้องถิ่นพาไปชี้จุด

เห็นสภาพแล้ว ขอเรียกว่าบ่อน้ำผุดร้อน แทนบ่อน้ำพุร้อน จะใกล้เคียงความเป็นจริงมากกว่า

น้ำใส มีตะกอนเป็นพวกตะไคร่น้ำเขียวอี๋อยู่ก้นบ่อและทางเดิน ทำให้ลื่นปร๊าด เดินไม่ดูหน้าดูหลัง อาจตีลังกาหัวทิ่มบ่อได้

น้ำร้อน แต่ไม่ขนาดเดือดปุดๆ พอเอาแขน ขาและตัวลงไปแช่ได้อยู่ แม้จะอยู่ได้ไม่นาน เพราะเป็นคนจึงไม่มีฉนวนกันความร้อน แต่คนบางคนก็ลงไปแช่ได้นานสองนาน

ครั้นจะวักน้ำมาล้างหน้า กลิ่นกำมะถันก็แรงเหลือเกิน เลยวักใส่คนอื่นแทน กลัววักใส่หน้าแล้วเลเซอร์หน้าใสที่ทำมาจะเสียหายหมด

เล่นเพลินๆ อยู่ในบ่อได้ไม่ถึง 15 นาที หันมาบนฝั่ง คนมาไซมาจัดกระบวนตั้งของขายกันพรึ่บแล้ว เป็นตลาดขายของที่ระลึกแบบพกพา ราคาโอเคแล้วแต่ต่อรอง

พี่ๆ น้องๆ ก็ช่วยซื้อกันคนละเล็กละน้อย ช่วยส่งเสริมรายได้ให้ผู้มีรายได้น้อย เพราะดูๆ แล้ว ทะเลสาบแบบนี้ มาไกลขนาดนี้ อากาศร้อนแสบตับขนาดนี้ คงไม่มีนักท่องเที่ยว (หลงเข้ามา) มากนัก

กลับออกมาตอนประมาณสี่โมงเย็น ผ่านเพื่อนร่วมทางขำๆ แต่คนที่ผมไปด้วยไม่ค่อยขำล่ะ บอกว่าคราวหน้าถ้ามากันดารขนาดนี้แล้วมีแค่รูน้ำผุดเล็กๆ ให้ดู เขาขอบาย ปิดตาจิ้มกูเกิ้ลแม็พคราวนี้ไม่ได้ผล เอาไว้ขอแก้มือครั้งหน้าครับ

Create Date : 14 ตุลาคม 2554

Last Update : 18 ตุลาคม 2554 21:06:52 น.

3 comments

Counter : 2104 Pageviews.

แวะมาเยี่ยมชมครับ

โดย: BoonsermLover

วันที่: 14 ตุลาคม 2554 เวลา:20:51:13 น.

ธรรมชาติดีครับ ถ้าระบบจัดการดีกว่านี้ นักท่องเที่ยวคงมากกว่านี้

โดย: ablaze357

วันที่: 15 ตุลาคม 2554 เวลา:13:08:02 น.

ไข่สุกยังอ่ะ?

โดย: นพ IP: 58.11.180.165 วันที่: 15 ตุลาคม 2554 เวลา:21:41:48 น.