BlogGang.com : : Thaisoloclub : เคนยา : Lake Elementaita เป็นเอดส์มายังสู้หาย

เคนยา : Lake Elementaita เป็นเอดส์มายังสู้หาย

หาเรื่องให้คนอื่นหรือตัวเองเที่ยวทุกครั้งก็เป็นอันต้องปวดหัวทุกที ไม่รู้จะพากันไปไหนดี หลายที่ไปมาแล้วอยากไปอีก บางที่ยังไม่เคยไปแต่ไม่ไปก็ได้ บางที่ทางดีวิวแย่ บางทีวิวดีทาง รพช. และเมื่อโอกาสเที่ยวมาถึง จึงตั้งใจจะพากันไปอุทยานแห่งชาติ Hell’s Gate น่าจะรอบที่สองหรือสามแล้วกระมัง แต่ทุกครั้งที่มา Hell’s Gate มีเหตุให้ไม่สามารถพิชิตจุดหมายปลายทางของการเดินท่องป่าลอดถ้ำของอุทยานแห่งนี้ ซึ่งมีระยะทางเพียง 13 กม. ได้ทุกทีไป

คราวนี้ก็เช่นกัน หลังจากโทรตรวจสอบกับเจ้าหน้าที่อุทยานตามเบอร์ที่ให้ไว้บนเว็บ ซึ่งก็โทรไม่ติดจนต้องโทรถามเพื่อนอีกคนที่เป็นเจ้าหน้าที่อุทยานส่วนกลางถึงได้เรื่องว่า เนื่องจากช่วงนี้เป็นหน้าฝน ทำให้อุทยานแห่งชาติ Hell’s Gate ปิดให้บริการบางส่วนโดยเฉพาะส่วนที่เป็นทางน้ำและถ้ำที่ต้องมีการปีนป่าย เพื่อป้องกันนักท่องเที่ยวจากน้ำป่าไหลหลาก เป็นว่าผิดหวังไปอีกรอบ

เป้าหมายต่อไปที่คิดไว้แล้วว่าถ้า Hell’s Gate ไม่เป็นไปตามที่คาดไว้ คือ ทะเลสาบเอเลเมนไตตา (Lake Elementaita) เป็นทะเลสาบที่ไม่ใช่อุทยานแห่งชาติ อยู่ตรงกลางระหว่างทะเลสาบไนวาชาและทะเลสาบนากูรู เนื่องจากเป็นทะเลสาบตามธรรมชาติของเอกชน จึงอาจไม่ค่อยมีนักท่องเที่ยวมากนัก แต่ความสงบ สวยงามและการพัฒนาในแง่ของสิ่งปลูกสร้าง โรงแรมและที่พักค้างคืนคงจะอยู่ในระดับที่ดีพอสมควร อันนี้เป็นจินตนาการที่มโนเอาก่อนได้ไปจริง

เมื่อทุกคนตกลงจะร่วมทางกันไปทะเลสาบเอเลเมนไตตาแล้ว ผมจึงได้โทรไปหาข้อมูลเพื่อจะทำการจองอาหารกลางวันสำหรับคน 10 คน โทรไปตามลอดจ์หรือโรงแรมริมทะเลสาบหลายที่ ต่างก็อ้างว่าทำเลที่ตั้งของโรงแรมตนดีเยี่ยมเห็นวิวทะเลสาบ อาหารอร่อยและมีกิจกรรมให้ทำสารพัด ไม่รู้จะจองที่ไหนดี เลยลองกูเกิลเร็วๆ เห็นหลายคนพูดถึง Sunbird Lodge ว่าวิวดี บริการใช้ได้ จึงได้ยกหูโทรไปจองอาหารกลางวันเป็นที่เรียบร้อย

ตอนเช้าไม่ได้ออกจากไนโรบีกันแต่เช้าตรู่ เพราะระยะทางห่างออกไปประมาณ 130 กม. เท่านั้น ถนนหนทางสายนี้ก็ดีใช้ได้ ออกกันสายๆ ประมาณ 10 โมง กะว่าไปถึงทะเลสาบช่วงรับประทานอาหารกลางวันพอดี

แวะจุดชมวิว Rift Valley กันตามเคย แต่คราวนี้วิ่งถนนเส้นบน (มีเส้นบนกับเส้นล่าง) เส้นบนรถน้อยกว่าแต่เส้นล่างวิวสวยกว่า

แต่ถึงจะวิ่งเส้นล่างในวันนี้ก็จะผิดหวังอยู่ดี เพราะหมอกลงหนาขนาดนี้ ไม่ว่าจะวิ่งเส้นไหนก็มองไม่เห็นอะไรอยู่ดี

แวะร้านขายของที่ระลึกเพื่อยืดแข้งยืดขาและเข้าห้องน้ำเป็นหลัก ของที่ขายในร้านกับที่มาเร่ขายแทบจะไม่มีใครซื้อ เพราะในไนโรบีถูกกว่ามาก

ที่แวะริมทางนี้มีไว้ขายนักท่องเที่ยวจริงๆ พอเราต่อไปถูกๆ ไม่ขาย แต่พอเห็นว่ารถเรากำลังจะออก (กำลังจะสูญเสียลูกค้าไปแล้ว) วิ่งมาเกาะข้างรถลดราคากันกระหน่ำ

ประมาณ 11 โมงครึ่ง ฟ้าจึงเริ่มเปิด แดดช่วงสายช่วยขับไล่หมอกออกไป ทำให้วิวทิวทัศน์น่ามองและอากาศดีขึ้นเป็นกอง

ประมาณเที่ยงตรงเราจึงเดินทางถึงจุดหมายปลายทาง ชื่อว่า Sunbird Lodge ใช้เวลาประมาณสองชั่วโมงจากกรุงไนโรบี

สิ่งแรกที่ทำเมื่อมาถึง คือ เดินสำรวจและถ่ายภาพ ทั้งที่เป็นเวลาเที่ยงกว่าแล้วและพวกเราหลายคนรวมทั้งตัวผมก็หิวข้าวแล้วด้วย แต่ความสวยงามแปลกตาของโรงแรมแห่งนี้ และวิวของทะเลสาบด้านล่าง รวมทั้งนิสัยชอบการถ่ายรูปเป็นชีวิตจิตใจของคนไทย ทำให้พวกเราทุกคนลืมความหิวกันไปชั่วขณะ

Elementaita เป็นคำที่ฝรั่งเมื่อครั้งกระโน้นเรียกเพี้ยนมาจากภาษามาไซ ซึ่งแปลว่าสถานที่ที่เต็มไปด้วยฝุ่น เป็นทะเลสาบที่อยู่ตรงกลางระหว่างทะเลสาบมีชื่อของเคนยา คือ ทะเลสาบไนวาชาและทะเลสาบนากูรู แต่เอเลเมนไตตาเองไม่มีชื่อเสียงเท่า

ไกด์เล่าว่าหลายร้อยปีก่อนหน้านี้ ทะเลสาบทั้งสาม ซึ่งมีระยะทางห่างกันเป็นร้อย กม. เป็นทะเลสาบเดียวกัน ซึ่งคงเป็นทะเลสาบที่มีขนาดใหญ่มากๆ

ชาวมาไซมีความเชื่อว่าน้ำพุร้อนที่อยู่มุมหนึ่งของทะเลสาบแห่งนี้ (ซึ่งเราไม่ได้ไป) มีคุณสมบัติในการรักษาโรคร้ายต่างๆ ได้ โดยเฉพาะโรคเอดส์ เรื่องนี้ อย. ไม่รับรองและไม่มีข้อพิสูจน์ทางวิทยาศาสตร์นะครับ

ด้วยเหตุที่ทะเลสาบแห่งนี้เป็น soda lake อุดมไปด้วยสารอาหารและสาหร่ายที่นกฟลามิงโกชอบกิน จึงมีนกฟลามิงโกให้เห็นบ้าง แต่ก็อยู่ไกลแสนไกล เกือบจะอีกมุมหนึ่งของทะเลสาบเลยทีเดียว ต้องใช้กล้องส่องทางไกลดู จะลงไปก็ไม่ได้ เพราะทะเลสาบไม่สามารถเข้าถึงหรือขับรถรอบได้เหมือนทะเลสาบอื่น อาจจะเป็นเหตุผลหนึ่งที่ทำให้ไม่ค่อยได้รับความนิยม

ที่พักแห่งนี้ เขาว่าเขาได้ทำเลดีที่สุดเมื่อเปรียบเทียบกับที่พักอื่นๆ เพราะของเขาอยู่บนเนินผา มองเห็นวิวได้จากที่สูงและโดยรอบ

ที่พักรอบๆ ทะเลสาบนี้ มีอยู่ประมาณ 10 แห่ง หลายแห่งมองเห็นได้จาก Sunbird Lodge บางแห่งตั้งอยู่ด้านล่างริมทะเลสาบ บางแห่งตั้งอยู่ที่ชะง่อนผาถัดไป

แต่ดูๆ แล้ว Sunbird Lodge คงจะวิวดีแล้วจริงอย่างเขาว่า

ครั้งแรกที่ได้ยินชื่อที่พักนี้ คือ เพื่อนชาวเคนยาเป็นคนแนะนำ บอกว่าสวยงาม สงบเงียบและเหมาะกับการมาทำโรแมนติก เรามากันเป็นหมู่คณะ คงเน้นสวยงามมากกว่าโรแมนติก

สถานที่เขาสร้างดีใช้ได้ครับ ล็อบบี้และที่รับประทานอาหารมองเห็นวิวทะเลสาบทั้งหมด

สระว่ายน้ำดูสะอาด แดดแรงๆ แบบนี้ ถ้าเอากางเกงว่ายน้ำติดมา น่าจะได้ลงไปดำผุดดำว่าย

ไกด์พาพวกเราชมห้องพักและชักชวนให้มานอนพักแรมในครั้งหน้า หากมีโอกาส

ดูห้องหับและการตกแต่งแล้ว Sunbird Lodge เป็นตัวเลือกที่น่าสนใจที่หนึ่ง หากเบื่อหน่ายสถานที่ท่องเที่ยวยอดนิยมกันแล้ว

สนนราคา จำไม่ได้ครับ น่าจะคืนละห้าหกพันบาทนะ ราคาสูงหน่อยแต่ถือว่าประสบการณ์ครั้งหนึ่งในชีวิต

ชมห้อง ชมวิว ถ่ายภาพกันจนพอใจ จึงเริ่มนึกถึงอาหาร ซึ่งควรจะได้รับทานกันตั้งแต่หนึ่งชั่วโมงที่แล้ว

อาหารที่นี่เขาจัดเป็นคอร์สครับ มีซุป อาหารจานหลักและอาหารหวาน ราคาคนละ 1,600 ชิลลิ่งหรือประมาณ 500 บาท ผมต่อเหลือ 1,500 ชิลลิ่งเพราะมากันเป็นสิบคน

เราเลือกโต๊ะที่ดีที่สุด ใต้ร่มไม้ มองเห็นวิวพาโนรามาของทะเลสาบ แต่มองไปรอบๆ แล้วก็มีแหม่มแก่ๆ นั่งอยู่อีกโต๊ะเท่านั้น จึงระลึกได้ว่าหน้านี้ไม่ใช่หน้าท่องเที่ยวเพราะเป็นหน้าฝน แต่โชคดีเรายังไม่เจอฝนกันเลยในวันนี้

อาหารจานหลักเป็นสเต็กชนิดต่างๆ แล้วแต่จะเลือก

อาหารแอฟริกันมีความหลากหลายสู้อาหารไทยไม่ได้เลยสักนิด เพราะมันก็คืออาหารตะวันตกเจ้าอาณานิคมของเขานั่นเอง เวลาไปตามร้านดีๆ หรือโรงแรมไม่สเต็ก ก็เป็นอาหารอบหรือทอด เสิร์ฟพร้อมมันฝรั่งทอดหรือบด

จึงไม่แปลกใจที่พี่ๆ ร่วมทริปได้พกน้ำพริกตาแดง ซี่โครงหมูอบน้ำผึ้ง ข้าวเหนียวและหอมเจียวมาด้วย

ไม่ทันได้เริ่มต้นคอร์สของหวาน ฝนก็เทลงมา เราต้องอพยพเข้าไปทานของหวานภายในห้องอาหาร

ของคาวเป็นสเต็ก ของหวานจะเป็นอะไรไปได้ นอกจากไอสกรีม นึกถึงลอดช่อง ซาหริ่ม แตงไทยน้ำกะทิขึ้นมาอย่างประหลาด

จนเวลาล่วงเลยไปประมาณ 4 โมงเย็น เห็นฝนตั้งเค้าครึ้มมืด จึงชวนกันเดินทางกลับไนโรบี

ไม่วายแวะเก็บพืชชนิดหนึ่งซึ่งดูคล้ายใบกะเพรากันตรงทางออก ได้ของแถมเป็นความคันคะเยอกันถ้วนหน้า ไม่รู้สุดท้ายกล้าเอาไปทำกินกันหรือเปล่า

ออกมายังไม่ทันถึงไหน ฝนก็เทลงมา จึงได้ภาพ Mount Longonot ในสายฝน

และโบสถ์ที่มีขนาดเล็กที่สุดในเคนยาระหว่างทางมาฝากปิดท้ายบล็อกครับ

Create Date : 22 กรกฎาคม 2555

Last Update : 23 กรกฎาคม 2555 3:13:09 น.

2 comments

Counter : 2589 Pageviews.

เม้นให้หน่อย เดี๋ยวจะน้อยใจอุตส่าห์เจียดเวลาคิวทองมาโพสต์บล้อค จะติดตามตอนต่อไป /
ปล.เจอหญ้ารังตังไก่เข้าให้รึปล่าว?

โดย: นพ IP: 58.9.246.247 วันที่: 22 กรกฎาคม 2555 เวลา:19:28:50 น.

ติดตามอ่านบล๊อกคุณตลอดค่ะ ชอบการเขียนสนุกดี น่าจะเขียนหนังสือเนอะ ทุกๆตอนที่คุณไปเที่ยว+ทำงาน แต่เมื่อคุณนำ มาเล่าผ่าน ตัวหนังสือสู่บล็อก กลับเขียนได้สนุกสนานเหมือนได้ไปเที่ยวด้วยเลยคะ ชอบมากคะเข้ามาอ่านที่ไรได้นั่งขำคนเดียวทุกครั้ง ชอบๆๆๆคะ

โดย: คนไทยในยุโรป IP: 91.112.119.182 วันที่: 27 กรกฎาคม 2555 เวลา:2:08:29 น.