BlogGang.com : : Thaisoloclub : เคนยา : มาไซมาร่า...สามเดือนผ่านไป ไฉไลกว่าเดิม (ตอน 2)

เคนยา : มาไซมาร่า...สามเดือนผ่านไป ไฉไลกว่าเดิม (ตอน 2)

+++ความเดิมตอนที่แล้ว ได้ทำความรู้จักกับตัววอเตอร์บั๊ก+++

เห็นรถจอดมุงอะไรกันหลายคัน ขับตามไปดูกัน ระหว่างทางเจอร่องรอยที่เขาทิ้งเอาไว้ คี่ตัวอะไรทำไมก้อนเล็กๆ กลมๆ เหมือนคี่แพะแถวบ้าน

สักพักเริ่มเจอรอยเท้าหลายขนาด ดูลึกลับน่าสงสัย เหมาะกับนักเสือกอย่างเรา

พอฝ่าวงล้อมรถมุงเข้าไปได้ ก็เจอกับครอบครัวสิงโตน่ารักครอบครัวใหญ่ ซึ่งแน่นอนว่านางสิงห์กำลังเลี้ยงลูกอย่างขะมักเขม้น ในขณะที่นายสิงห์กำลังกินเหยื่ออย่างไม่แยแส

ตัวเมียในฝูงมีหลายตัว ต่างช่วยกันเลี้ยงลูกสิงโตอย่างไม่รังเกียจ ผลัดเวรกันมาเล่นและสอนทักษะการล่าตัวละสองสามนาที เอาเป็นว่ามีสัญชาตญาณความเป็นแม่กันทุกตัว

แต่ดูเหมือนลูกสิงโตคู่นี้จะสนใจเล่นมากกว่าเรียน สองตัวนี้อายุประมาณสองเดือน น่ารักเหมือนลูกแมว ขนหนาปุกปุย

หลังจากมุงสิงโตแล้ว ก็ไปมุงชีต้ากันต่อ เจ้าตัวนี้กำลังกินเหยื่อ ซึ่งเชื่อว่าเป็น ทอมสันกาเซล เป็นสัตว์ที่มีจำนวนมากอีกชนิดหนึ่ง คราวนี้เห็นชีต้าเต็มคราบ ไม่เห็นแค่หางแว่บๆ อย่างที่อุทยานแห่งชาติแอมโบเซลี่

Jackal หมาใน มีจำนวนไม่มากนัก แต่ดวงสมพงษ์ เห็นทุกทีที่ไปซาฟารี

สัตว์ที่คอยาวที่สุดในโลก แต่ที่จริงมีจำนวนกระดูกคอ 7 ชิ้นเท่ามนุษย์ แต่ละชิ้นคงยาวเป็นฟุต

ม้าลาย รอบที่แล้วก็เจอ รอบนี้ก็เจออีก รอบหน้าก็คงเจออีก เชื่อผม เพื่อนที่ไปด้วยกันบอกว่า ก้นมันดูแน่นเต่งตึงน่างับ เป็นที่เข้าใจได้ครับเพราะใกล้เวลาทานอาหารเช้าแล้ว

ทุ่งหญ้าจากที่เคยแห้งเหลืองอย่างกับเส้นหมี่กรอบ สามเดือนต่อมา พอเริ่มมีฝนตกลงมาให้ชุ่มชื้นบ้าง หญ้าที่เหลืองก็ดูเขียวไปถนัดตา สัตว์ที่กินมังสวิรัติมีหญ้ากินต่อไป สัตว์กินเนื้อก็มีสัตว์ให้ล่าเป็นวงจรห่วงโซ่อาหารตามธรรมชาติ

ส่องกันอยู่หลายชั่วโมงเต็มที ท้องเริ่มหิว เวลาเก้าโมงเป๊ะ รถก็พามาจอดริมแม่น้ำหัวใจสำคัญของสัตว์ในมาไซมาร่า แม่น้ำมาร่า (Mara River) ซึ่งแม้จะมีฝนตกลงมาบ้างก็ยังไม่พอที่จะทำให้น้ำหลากเหมือนปีก่อนๆ

เก้าโมง รถจอดให้รับประทานอาหารเช้าริมแม่น้ำ ในพุ่มไม้ แดดอ่อนๆ ลมเย็นพัดเฉื่อยฉิว อาหารเช้าอุ่นร้อนๆโรงแรมเขาจัดให้เป็นพิเศษ

ระหว่างเอนจอยอาหารเช้าแบบ Continental Breakfast ก็นั่งชื่นชมจระเข้

และฝูงฮิปโปที่กำลังขึ้นฝั่งอย่างสบายอารมณ์ ดีที่พวกมันทานกันอิ่มแล้ว ไม่ขอมาร่วมโต๊ะอาหาร

ก่อนมาที่นี่ก็ได้ขอพระขอเจ้าว่า หากโชคดีขอให้เห็นบิ๊กไฟว์ครบทั้งห้าชนิด ตอนนี้เห็นไปแล้วหนึ่ง คือ สิงโต ขับรถวนไปวนมาเจออีกหนึ่ง คือ แรด จริงๆ ในรถที่นั่งไปด้วยกันก็มีบ้างแล้ว

ห่างออกมาอีกหน่อยเจอโขลงช้าง

ที่ยังไม่เจอ คือ ควายป่าและเสือดาว ซึ่งอย่างหลังนี่หาดูยากที่สุด ใครได้เห็นนี่เป็นบุญ ดูหมูป่าและลูกน้อยไปก่อนก็แล้วกัน

นกสีสันสดใสอีกแล้ว ไกด์บอกว่าชื่อนก Saddle-Billed Stork ไปเสิร์ชดูในกูเกิ้ล มีนกชื่อนี้จริงๆ ด้วย

ที่สดใสไม่แพ้กัน คือ ชาวมาไซกลุ่มนี้ ซึ่งมารอเต้นรำต้อนรับผู้โดยสารที่เดินทางมาถึง ปกติ ผู้ชายมาไซจะไม่ทำงาน ผู้หญิงรับผิดชอบทั้งงานในบ้านและงานนอกบ้าน เพราะเชื่อว่าตัวเองเกิดมาเป็นนักรบ (warrior) แม้ตอนนี้ก็ไม่รู้จะไปรบกับใครแล้วก็ยังไม่ปรับตัว ยังดีรู้จักถ่ายรูปกับนักท่องเที่ยวหารายได้

ขากลับก็ได้วิวสวยๆ จากเครื่องบินเล็ก 13 ที่นั่งมาให้ดูกันเช่นเคย กล้องโหมดถ่ายจากเครื่องบิน

ก่อนถึงสนามบินวิลสันในไนโรบี กัปตันเขาบินผ่านสลัมที่ใหญ่ที่สุดในแอฟริกา ที่เห็นเป็นสลัมหลังคาสังกะสีถัดจากตึกสวยๆ ออกไป ใหญ่มากจริงๆ ครับ เขามีชื่อเรียกว่าคิเบร่า (Kibera) มีคนอยู่กันเป็นหมื่นๆ ตอนเช้าเดินออกกันมาเหมือนฝูงมดเลย

ตั้งใจจะลงแต่รูปสัตว์ ไหงเป็นสองบล็อกไปได้ หลังจากนี้ ดูท่าทางโปรแกรมเดินทางจะไม่มีอีกนาน แฟนประจำอดใจรอไปก่อนนะครับ ว่าไปแล้วในรอบสิบเดือนที่ผมอยู่มานี่ เที่ยวของเขาเสียเกือบหมดเลย สุขสันต์วันทำงานทุกท่านครับ

Create Date : 18 กันยายน 2552

Last Update : 16 ตุลาคม 2552 2:41:44 น.

12 comments

Counter : 4822 Pageviews.