BlogGang.com : : Thaisoloclub : เคนยา : มาไซมาร่า...สามเดือนผ่านไป ไฉไลกว่าเดิม (ตอน 1)

เคนยา : มาไซมาร่า...สามเดือนผ่านไป ไฉไลกว่าเดิม (ตอน 1)

สักประมาณสามเดือนที่แล้ว ผมได้ไปสำรวจมาไซมาร่า ซึ่งเป็นเขตสงวนพันธุ์สัตว์ป่าที่ใหญ่และมีชื่อเสียงที่สุดในเคนยา อยู่ทางตะวันตกของกรุงไนโรบีเมืองหลวงหลายร้อยกิโลเมตร คราวที่แล้วไปเช้าเย็นกลับ ไม่มีเวลาได้สำรวจอย่างถี่ถ้วนมากนัก สัตว์ก็ยังไม่อพยพมาจากแทนซาเนีย ก็เลยไม่เห็นสัตว์เต็มตามากนัก สามเดือนถัดมา มีโอกาสได้ไปอีกครั้ง แต่คราวนี้ค้างคืน ฝนก็เริ่มตก หญ้าเริ่มเขียวเป็นอาหารอันอุดมสมบูรณ์และดึงดูดให้สัตว์อพยพมาจากแทนซาเนีย ที่สัญญาไว้คราวก่อนว่าจะเอาสัตว์ในป่าซาฟารีมาให้ดูกันแบบเนื้อๆ เน้นๆ ก็เลยสามารถทำตามสัญญาได้ คิดว่าช่วงนี้คงเป็นช่วงที่สัตว์อพยพมาที่มาไซมาร่าสักพักแล้ว คงกำลังเก็บกระเป๋าเตรียมเดินทางกลับแทนซาเนีย แม้กระนั้น ก็ยังมีสัตว์จำนวนมากมายที่คราวที่แล้วไม่เห็นหรือยังมีจำนวนไม่มากนัก ลองเปรียบเทียบดูกับบล็อกก่อนหน้านี้นะครับ เพียงแค่สามเดือนผ่านไปเท่านั้น

สัตว์ที่เห็นครั้งที่แล้วและยังเห็นอยู่แต่จำนวนทวีคูณขึ้นอีกมากมาย ได้แก่
วิลเดอบีสต์ (Wildebeest) เจ้าตัวนี้มีอพยพมามากที่สุดในแต่ละปี คือ ประมาณไม่ต่ำกว่าหนึ่งล้านตัว ทุ่งสะวันนาที่เคยเหลืองอร่ามจะถูกปกคลุมไปด้วยสีดำกระจายอยู่ทั่วทุกซอกทุกมุมของเขตสัตว์ป่าสงวนแห่งนี้

อันนี้แบบซูมใกล้เข้ามาอีกหน่อย อยู่กันเป็นฝูงใหญ่ ตัวไหนทำอะไรแล้วก็ชอบทำตามกัน อย่างเช่นหันมาดูรถวิ่งผ่านก็หันมาทั้งฝูง คล้ายๆ โรคติดต่อหรือคิดเองไม่เป็น หน้าตาเขาดูไม่ฉลาดยังไงไม่รู้ พวกมันอาจจะคิดเหมือนกันตอนเห็นพวกเรา

รักสี่เส้าของสิงโต ตัวผู้เป็นของมีค่า ตัวเมียต่างมานอนยั่วยวนให้เลือกเป็นภรรยา เป็นเจ้าป่าช่างแสนดี มีหน้าที่หลักๆ แค่ผสมพันธุ์กับนอนรออาหารที่ตัวเมียล่ามาให้

แม้กวางไม่เหลียวหลัง ไฮยีน่าลายจุดก็เหลียวได้ ไฮยีน่ามีทั้งประเภทลายจุดและลายทาง แต่ลายจุดจะพบได้มากกว่าและมีการวางแผนล่าเหยื่อกันเป็นหมู่คณะ

สัตว์ประเภทกวางชื่อว่าอิมพาล่า (Impala) กำลังงัดเขาแย่งเขตอาณา ยังมีกวางหน้าตาคล้ายกันอีกหลายตัว มีชื่อเรียกแตกต่างกันไป ตอนแรกก็เรียกผิดเรียกถูก ตอนนี้เห็นบ่อยจนพอจำชื่อได้บ้างแล้ว

ตัวใหญ่สุดในจำพวกสัตว์ประเภทกวางเขาเกลียว (Antelope) และน่าจะแข็งแกร่งที่สุดด้วย เจ้าตัวอีแลนด์ (Eland) ตัวจะใหญ่กว่าชนิดอื่น คล้ายวัว และสังเกตตรงโคนขาจะเหมือนมีเทปพันสายไฟสีดำติดอยู่

เขานิยมออกไปส่องสัตว์กันสองรอบในแต่ละวัน คือ รอบเช้าเริ่มประมาณหกโมงครึ่งถึงเก้าโมงเช้า และรอบบ่ายเริ่มประมาณสี่โมงถึงหกโมงเย็น แต่รูปที่เอามาลงนี้คละกันระหว่างเช้ากับบ่ายนะครับ ถ่ายๆ ไปแล้วก็จำไม่ได้ว่าช่วงไหน เท่าที่สัมผัสมาด้วยตัวเอง ออกรอบเช้ามืดจะเห็นสัตว์มากกว่ารอบบ่ายพอสมควร เพราะสัตว์ส่วนใหญ่ไม่ชอบอากาศร้อนผ่าวในช่วงบ่าย นักท่องเที่ยวเองก็คงชอบอากาศเย็นๆ แดดอ่อนๆ ในช่วงเช้ามากกว่า

แต่ยังนับว่าโชคดี บ่ายวันที่ผมออกไปส่องสัตว์ อากาศครึ้มฟ้าครึ้มฝน และมีฝนลงเล็กน้อยทำให้ไม่ร้อนมาก ยังได้เห็นสัตว์ที่ปกติจะหลบแดดอีกหลายชนิด โดยเฉพาะสิงโต

นอกจากการออกไป game drive แล้ว ตอนเช้ายังมีกิจกรรมคนรวยให้ทำด้วย คือ นั่งบอลลูนส่องสัตว์แทนการนั่งรถ ที่บอกว่ากิจกรรมคนรวยเนื่องจากค่าขึ้นบอลลูนเป็นเวลา 1-2 ชม.ต่อผู้โดยสารหนึ่งคน ราคาประมาณ 15,000 บาท

กระเช้าบอลลูนนั่งได้ประมาณ 15 คน นอกจากนี้ ยังต้องตื่นตั้งแต่ตีห้า เพราะบอลลูนขึ้นบินตอนตีห้าครึ่ง สีบอลลูนรับกับแสงแรกแห่งวัน สวยมั้ยล่ะครับ

ห้องพักโรงแรมมาร่าเซเรน่า (Mara Serena) ถ่ายไปจากอีกปีกหนึ่ง ขนาดว่าราคาห้องไม่ถูกยังมีคนมาพักเต็มตลอดเวลา เรียกว่าพอออกปุ๊บก็มีคนเข้าปั๊บ ทราบว่าที่พักที่อื่นจะเป็นเต้นท์ แต่ก็มีห้องน้ำห้องท่า ตั่งเตียง และอุปกรณ์อำนวยความสะดวกพร้อม ราคาก็ถูกกว่ากันเล็กน้อยเท่านั้น

ทั้งด้านนอกและด้านในตกแต่งสวยงามใช้ได้ ในห้องพักมีเตียงเสริมพิเศษจัดไว้ให้ติดหน้าต่าง สามารถนอนดูสัตว์ด้านหลังโรงแรมไปเพลินๆ ระหว่างทำกิจกรรมอย่างอื่นได้ (อาทิ นอนเล่นจ้ำจี้มะเขือเปาะ ป้อนขนมพริงเกิลส์)

ทอมสันกาเซล คล้ายอิมพาล่าแต่ข้างลำตัวมีแถบขาวดำและขนาดตัวเล็กกว่าเล็กน้อย เป็นอีกตัวหนึ่งที่หาดูง่าย

แร้ง หนึ่งในบรรดาสัตว์กินซาก (Scaventure) ซึ่งคอยเก็บกวาด ทำความสะอาดให้ทุ่งหญ้าสะวันนาแห่งนี้ สะอาดเรียบเนียน ไร้ซากและกลิ่นกวนใจ

สิงโตตัวผู้กำลังกินเหยื่อที่ถูกล่ามาให้โดยสิงโตตัวเมียซึ่งกำลังเลี้ยงลูกสิงโตอยู่ห่างๆ เจ้าป่าตรงไหนเนี่ย ขี้เกียจชะมัด แต่คำรามทีดังก้องไปทั่วป่าเลย

กินเหยื่อเสร็จแล้วก็มากินน้ำในร่องน้ำที่เจ้าหน้าที่ขุดไว้ใกล้ถนน เนื่องจากแหล่งน้ำตามธรรมชาติไม่เพียงพอและเพื่อให้นักท่องเที่ยวได้ชมกันอย่างใกล้ชิด สิงโตคนละตัวกับที่กินเหยื่อสักครู่นี้นะครับ