เที่ยวไป งงไป กับยัยเป๋อ 5 (ออสเตรเลีย)~ เรายังคงเดินย่ำต๊อกอยู่ในซิดนี่ย์เป็นวันที่สองเฮ่าะ.. เมื่อวานเล่าค้างไว้ถึงประเภทของรถบัสที่นำเที่ยวรอบ ๆ เมืองซิดนี่ย์ ว่ามีสองสายด้วยกัน ก็คือ สายสีแดง หรือ Sydney Exporer กับสายสีน้ำเงิน ที่เรียกว่า Bondi Exporer ทั้งสองสายนี้มีอัตราค่าโดยสารเท่ากันค่ะ คือ ถ้าเป็นตั๋วผู้ใหญ่ราคา 1 วัน จะราคาคนละ A$ 41 เด็กอายุ 3-15 ปี ราคาคนละ A$ 20 นอกจากนี้ยังมี ตั๋วครอบครัว ที่ราคา ครัวละ A$ 102 อีกด้วย (ผู้ใหญ่ 2 เด็ก 2 เฮ่าะ) ตั๋วราคาเหมาจ่ายนี้ จะใช้ขึ้นรถได้ทั้งวันไม่จำกัดจำนวนเที่ยวอ่ะนะคะ อ้อ..มีตั๋วราคา 2 วันขายด้วยค่ะ เป็นตั๋ว 2 วันที่ราคาถูกกว่าประมาณ 25 % พวกเราซื้อไอ้เจ้าตั๋วเหมาประเภทหลัง ของบัสสายสีแดง หรือ Sydney Exporer นี่แหละ ด้วยเหตุว่าทั้งสองวันที่เราจะต้องหนีบแผนที่ตะลุยเมือง เราต้องเกาะติดไอ้เจ้ารถเมล์รอบเมืองชนิดนี้เป็นหลัก ที่สำมะคัญ ไอ้เจ้าสถานที่ท่องเที่ยวที่เป็นหัวใจ ๆ ของซิดนีย์ มันอยู่ในแผนที่การเดินรถของบัสสายสีแดงแทบทั้งนั้นเลยอ่ะ หน้าตาของบัตรโดยสาร ก็จะเป็นประมาณนี้นะคะ ส่วนนี่เป็น..เบื้องหลัง..จะเห็นได้ว่ามีการระบุประเภท เวลา และราคาของตั๋วไว้เรียบร้อย งานนี้อิชั้นจ่ายไป A$ 68 ขาดตัว (อยากรู้เท่าไหร่ ให้เอา 30 บาทคูณเข้าไปเน้อ กระซิก ๆ...ราคาน่าปวดใจเหลือเกิ๊นนน~) วิธีการขึ้นก็ง่าย ๆ ค่ะ..พอก้าวขึ้นประตูรถปั๊บ ก็จะมีกล่อง ๆ อิเลคโทรนิค คล้าย ๆ เครื่องตอกบัตรของพวกพนักงานบริษัท แต่ขนาดเล็กก่าอยู่ขวามือเครื่องนึง..และอยู่ตรงคนขับรถเครื่องนึง..เราก็แค่แหย่บัตรลงไปให้มันดูดโป๊ะลงไปอ่านค่าของบัตร แล้วมันก็จะเด้งดึ๋งคืนกลับมาให้เราไว้ใช้ในครั้งต่อไปแบบไม่จำกัดจำนวนครั้ง ส่วนนักท่องเที่ยวท่านไหน ที่ไม่ได้ซื้อตั๋วชนิดนี้จากบู้ทที่เปิดขายตามแหล่งต่าง ๆ ของเมือง (Transit Shpos) ก็สามารถซื้อตั๋วได้จากคนขับเลยเฮ่าะ..เออ..ก็สะดวกดีเนาะ.. ............. เอาล่ะ..หลังจากฝากพุงยามเช้ากับพี่แม็ค(โดนัลด์) กันคนละหนุบสองหนุบแล้ว พวกเราก็ประเดิมการใช้บัตรโดยสาร Sydney Exporer กันเยยนะคะ.. วันนี้เราจะเน้นหนักทางด้าน การนั่งรถเที่ยวตะลอนชมรอบ ๆ เมืองกันค่ะ รถจะวิ่งผ่านสถานที่สำคัญ ๆ หลายแห่ง แต่พวกเราหยิ่งค่ะ วะฮ่าฮ่าฮ่า... พวกเราไม่ลง(ว้อย) (แหะ ๆ ความจริงเวลาไม่พอตังหากเล่า) มาตบะแตกอิ่ตรงที่รถบัสวิ่งมาจอดที่ป้ายที่ เซอร์คูลาคีย์ Circular Quay นี่แหละ..ความที่อยากเห็น ซิดนี่ย์ โอเปร่าเฮ้าส์ สะท้อนกับแสงอาทิตย์สดใสยามสายของเมือง พวกเราก็เลยต้องละความทรนง ลงไปยืนแอ่นพุงบนฟุตบาทกันเป็นจุดแรก ไหน ๆ ก็ลงมาละ..เดินดูนู่นนั่นนี่โน่น กันสักสองภาพละกันเนาะ(เหมือนจะมากยังไงก็ไม่รู้..เอิ๊กกกซ์) รูปบนนี่เป็นการแสดงดนตรีของชนเผ่าพื้นเมือง หรือชนเผ่าอะบอริจิ้นนั่นเองเฮ่าะ..ความจริงอิชั้นอยากยกประวัติศาสตร์เล็ก ๆ ของออสเตรเลียมาเล่าด้วย แต่แหม..งวดนี้ อิชั้นจั่วหัวเรื่องไว้แล้วอ่ะนะคะ ว่าเป็นการ เที่ยวไปงงไปกับยัยเป๋อ..ขืนอิชั้นเอาสาระมาแบให้อ่านกันดื้อ ๆ เพื่อน ๆ ก็จะหาว่าอิชั้นโกหกล่ะเด่ะ..(ฮี่ ๆ แก้ตัวไปได้น้ำขุ่น ๆ เยย ความจริงไอ้ประวงประวัติอะไรของออสเตรเลียเนี่ย อิชั้นคืนพระอาจารย์ไปตั้งแต่จบมหาวิทยาลัยมาใหม่ ๆ แย้ว) อิชั้นยืนฟังคุงพี่วงป๊อบหลอก(คล้าย ๆ ป๊อกร็อค !!??) บรรเลงอยู่ครู่ใหญ่ค่ะ พอคุณลุงผิวหมึกตรงกลางภาพเหลือบมาเห็นอิชั้นยกกล้องถ่ายรูป ถ่ายภาพแกแช๊ะ ๆ แกก็ฉีกยิ้มใจดีมาให้พร้อมกับพยักหน้าเยิบ ๆ จะให้อิชั้นไปลองเคาะไอ้เจ้าไม้สองอันที่แกเคาะ ๆ ประกอบดนตรีพื้นเมืองเป็นลูกคู่ก๊ะแกเอาซะดื้อ ๆ.. อิชั้นยิ้มยิงฟันแหย ๆ..ก่อนจะยกมือขึ้นโบกมือน้อย ๆ ประหนึ่งนางงาม 5555 คือ..ไม่ได้ปอดหรอกค่ะ แต่กลัวจะไปทำวงแกล่มกลางครันซะล่ะมากกว่า.. ฟังดนตรีจนอิ่มหูแล้ว พวกเราก็หันหลังเดินกันมาอีกนี๊ดดดค่ะ และแล้วพวกเรา..ก็ได้เห็นสถานที่สำคัญที่สุดของเมืองซิดนีย์ สะท้อนแสงแดดแจ่มจ้าอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกล ซิดนี่ย์ โอเปร่า เฮ้าส์ (Sydney Opera House)นั่นเอง งามดีเนาะ..แต่เอ..ตอนเราเรียนและดูรูปภาพของไอ้เจ้าโอเปร่าเฮ้าส์นี่..มันดูอลังการงานสร้างกว่านี้นี่หว่า อย่ากระนั้นเลย..โบราณท่านว่าอยู่บ้านท่านอย่างนิ่งดูดาย ปั้นวัวปั้นควายให้ลูกท่านเล่น อิชั้นเองก็เป็นคนสวยหัวโบราณ ดังนั้นเรามารู้ประวัติไอ้เจ้าโอเปร่าเฮ้าท์แห่งนี้คร่าว ๆ กันหน่อยดีกว่ามั้ยคะ (..เอ่อ..เอ่อ.. มังเกี่ยวกังมั้ยคะคุงเพ่ ??!!) ไอ้เจ้า โรงอุปรากร ซิดนี่ย์ หรือ ซิดนี่ย์ โอเปร่าเฮ้าส์ นี้ เป็นอาคารที่ถือเป็นสถาปัตยกรรมสมัยใหม่ ซึ่งมีหลังคาเป็นรูปเปลือกหอยสีขาวที่มีชื่อเสียงค่ะ..สถานที่แห่งนี้ ออกแบบโดยสถาปนิก ชาวเดนมาร์ก ชื่อ Jorn Utzon ซึ่งชนะการประกวดการออกแบบจากทั่วโลก โดยได้เริ่มลงมือก่อสร้างในปี ค.ศ. 1959 แต่ทว่า เขากลับไม่ได้คุมงานจนก่อสร้างเสร็จ เพราะมีปัญหาเรื่องงบบานปลาย จึงทิ้งงานให้กลุ่มสถาปนิกชาวออสเตรเลีย ช่วยกันสร้างจนสำเร็จ และเปิดอย่างเป็นทางการในปี ค.ศ 1973 ภายในตัวอาคารเอง มีทั้งโรงอุปรากร เวทีคอนเสริต เวทีละคอน นอกจากนี้ยังมี ห้องจัดเลี้ยง ภัตตาคาร รวมทั้งคาเฟ่ไว้ให้บริการด้วยอ่ะนะคะ (อลังการงานสร้างซะจริง จริ๊งง..งึม ๆ) ชื่นชมสมใจกันอยู่ได้พักนึง..อิชั้นก็หันขวับมองไปรอบ ๆ ตัวเฮ่าะ ฮั่นนั่นแน่..มีอาคารหลังสวย ๆ อีกหลังนึง ยืนเปลือยอกอยู่ตรงนี้ด้วย (ทำไมอิชั้นรู้สึกว่า ตาของเพื่อน ๆ ชาวบล้อกแก๊งค์โตขึ้นผิดปกติฟระ) มีเสียงพรายกระซิบบอกมาว่า ไอ้เจ้าอาคารสีส้มอิฐที่พุ่งเข้าชนเบ้าตาของอิชั้นอย่างเต็ม ๆ นี้คือ มิวเซียม ออฟ คอนเทมโพรารี อาร์ต (Museum of contemporary Art) หรือพิพิธภัณฑ์ ศิลปะร่วมสมัยนั่นเองค่ะ ภายในพิพิธภัณฑ์แห่งนี้ จะมีงานศิลปะที่น่าสนใจทั้งเก่าและใหม่ของออสเตรเลียและของทุกมุมโลกเปิดให้ชมอยู่ โดยเปิดให้ชมทู๊กกกวัน ตั้งแต่เวลา 11.00-18.00 น. อ๊ะ ๆ ไม่ได้เปิดให้ชมฟรี ๆ นะเค๊อะ งานนี้มีเสียตังค์เค่อะ..คนละ A$ 6 ขาดตัว..ฮี่ธ่อ..ให้ชมฟรียังต้องคิดดูก่อนเลย นี่จะให้อิชั้นเสียตังค์เร๊อะ มิมีทางเซี๊ยะหรอก (เอ..ทำไมต่อมงกมันเบิกบานจังฟระ ตั้งกะมาอยู่ที่นี่..) เถอะ..ไม่ได้เข้าไปดูข้างใน ถ่ายภาพมาฝากคนทางบ้านหน่อยก็ยังดี.. ........... . . รักยาวให้บั่น..รักสั้นให้ต่อ.. ....................... รักทั้งยาวทั้งสั้น เดี๋ยวอิชั้นจะบากบั่นกลับมาเล่าต่อนะคะ~ ........................ รัก i'm not superman   Create Date : 22 พฤษภาคม 2550 5 comments Last Update : 11 มีนาคม 2554 21:16:39 น. Counter : 1331 Pageviews. Share Tweet

ชอบสุด ตรงรักทั้งยาวทั้งสั้นนี่แระ   โดย: เนเวอร์แลนด์ (เนเวอร์แลนด์ ) 23 พฤษภาคม 2550 21:25:49 น.

สวัสดีตอนเย็นๆของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า มีความคิดถึง ห่วงใยตั้งมากมาย ตั้งใจไว้ว่าจะส่งไปให้เธอ คำบางคำไม่ซึ้ง ตรึงราคา แต่ก็ยังส่งมาให้จากใจจริง ** มีความสุขกับคนที่คุณรักนะจ้า ** รักยาวให้ปั่น หมายถึง ปั่นหัวช่ายปะ รักสั้นให้ต่อ เนี่ยคงหมายถึง หลังจากที่ปั่นจนได้ทีแล้วก้นำมาต่อกันใหม่ แบบเนี่ยช่ายอะป่าวอะจ้า   โดย: จอมแก่นแสนซน 23 พฤษภาคม 2550 22:50:44 น.

แจ๋วมาก แตเอารูปสาวๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ   โดย: I.Brother 24 พฤษภาคม 2550 1:18:20 น.

แวะมาเยี่ยมเหมือนเดิมค่ะ เฮ้ออ ยังจิตตกอย่างแรงอยู่ค่ะ คงไม่ได้อัพ blog ซักพักนะคะ แต่จะแวะมาเยี่ยมเรื่อย ๆ ค่ะ ^_^ ใช่ค่ะ จิตตกอย่างแรง แต่ต่างกับพี่สาวตรงที่ คนรู้ใจ เขาไม่รู้ทันอาการของเรานี่สิ   โดย: Beee (Beee_bu ) 24 พฤษภาคม 2550 3:03:40 น.

โดย: pooktoon 15 มิถุนายน 2550 17:43:41 น.