BlogGang.com : : Psycho G : ไหปลาร้าสุดขอบฟ้า 4

ไหปลาร้าสุดขอบฟ้า 4

ตอนที่ 4

"ท่านมองเราทำไม"

ตุ่งตุ๊งอดถามมิได้ เนื่องเพราะมันถูกจ้องมองจนหน้าแดง ยังดีที่มันไม่เอียงอายขวยเขินเพราะมันมิใช่บุปผาเหล็ก….

หรือบางทีนางอาจจะเริ่มเป็นตัวอันตรายอย่างที่มารดามันคอยบอกเอาไว้..หรือนางจะโดดงับคอหอยมันจริงๆ

หรือนางกำลังจะล่อลวงมันไปในทางไม่ดี

พอนึกมันใจหายวาบ

ดรุณีน้อยกระพริบตาถาม

"ท่านกลัวเรา"

"ท่านทราบ"

"เราทราบจากสีหน้าแววตาของท่าน"

นั่นไง ตุ่งตุ๊งพลันรู้สึกตัวเย็นเฉียบ นางสามารถอ่านใจคนได้…หรือนางจะเป็นแม่มด มันจ้องมองนางครู่หนึ่งจึงฝืนยิ้มกล่าวว่า

"เรากลัวท่านจริงๆ…กลับแทบตาย…มารดาสอนเรา…สตรีล้วนชักนำภัย"

-------
บางทีมันคิดถูกจริงๆ…..

คันเคียวเสี้ยวจันทร์ยังพอมองเห็นผ่านหน้าต่าง แต่พริบตาผนังด้านหนึ่งของตึกพลันพังทลายออก…เศษไม้เศษอิฐกระเด็นเวียนว่อน …เสี้ยวจันทร์อีกคู่หนึ่งพลันปรากฏดั่งเดือนดวงใหม่เหนือแพรไหมสีดำราวปีกรัตติกาล

นั่นเป็นนัยน์ตาคมวาวเรียวเจิดจ้ามากกว่าดารารายบนฟากฟ้าคู่หนึ่ง

ดรุณีน้อยชุดดำคลุมหน้าผู้หนึ่งปรากฏกายราววิญญาณร้ายในชุดประมงคร่ำคร่า ผมยาวปรกประระหน้าจึงไม่ทราบว่านางสวยงามมากน้อยเพียงไร หน้าตาเป็นเช่นไร เพียงมีอาถรรพ์อำมหิตและรังสีแห่งการฆ่าฟัน

กระบี่สามรันทดกระโดดปราดขึ้นราวถูกเท้าเตะใส่ขึ้นร้องสุดเสียง

"ธิดามารทะเล..!!!"

บรรยากาศเปลี่ยนเป็นสับสนอลหม่าน นามของคนเงาของไม้ มีอิทธิพลถึงป่านนี้ ดรุณีน้อยใหญ่หลบหนีเข้าห้อง แขกมารับประทานถือโอกาสชักดาบหลบหนีวุ่นวาย

ธิดามารทะเลค่อยๆ ก้าวเข้าทีละก้าวเค้นเสียงออกมาช้าๆทีละคำ

"ส่งมาให้เรา"

นางยื่นมือมาข้างหน้า ธิดามารทะเลไม่เคยใช้อาวุธคู่มือ อาศัยมือเปล่าคู่นี้สร้างชื่อเสียงไปจนทั่วยุทธภพ….มือข้างขวาของนางห่างจากผู้อื่นอย่างน้อยสี่ห้าวา แต่คล้ายมือข้างนี้ตะกุยควักใสหัวใจผู้ตนแล้ว

ในกลุ่มคนของกระบี่สามรันทด มีคนอีกกลุ่มหนึ่งที่เรียกว่า "พี่น้องพี่พิสดาร" พวกมันเป็นพี่น้องกันหาก สูง-ต่ำ-ดำ-ขาว แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง อุปนิสัย อาวุธที่ใช้ล้วนแตกต่างกัน เป็นส่วนหนึ่งของผู้คุ้มภัยเที่ยวนี้

ธิดามารทะเลมิว่าอย่างไรดูไปคล้ายทารกหญิงยังมิทันเติบใหญ่ พวกมันพาลลดความแตกตื่นลงหลายส่วน

ในเสียงตวาดกึกก้องสับสน อาวุธสี่ชนิด จู่โจมใส่ธิดามารทะเลสี่ทิศทาง มีทั้งกระบองเหล็กพันชั่ง ดาบยาว ลูกตุ้ม และอาวุธลับ

อาวุธทั้งสี่มีทั้งเข้มแข็ง หนักหน่วงรุนแรง แตกต่างกันออกไป แต่มีเป้าหมายเดียวกัน

อาวุธสี่ชนิด จากพี่น้องสี่พิสดาร จู่โจมทางสี่ทิศ สี่ทาง สี่ตำแหน่ง

กระบองเหล็กพันชั่ง ดาบยาว ลูกตุ้ม และอาวุธลับ

หนึ่งรุนแรง หนึ่งรวดเร็ว หนึ่งหนักหน่วง หนึ่งซ่อนเร้น ผนึกกันเป็นตาข่ายอาวุธครอบคลุมลงราวแหปากใหญ่

ธิดามารทะเลเตะเท้าขวาออก กระบองเหล็กหักเป็นสองท่อน เตะเท้าซ้ายกราด ดาบยาวพลันหลุดมือ ต่อยหมัดขวาส่งลูกตุ้มเหล็กปลิวไป สุดท้ายกรีดมือซ้ายรวบเอาอาวุธลับทุกชิ้นไว้ในอุ้งมือก่อนค่อยๆคลายนิ้วปล่อยอาวุธเหล่านั้นร่วงลงพื้นอย่างอย่างช้าๆ

การลงมือของนางรวบรัดจัดเจน

กระบี่สามรันทดยืนกุมกระบี่ น้ำตาไหลพรากอาบแก้ม

ควรทราบว่าเพลงกระบี่ของมันขึ้นอยู่กับความรันทดหดหู่โสกาอาดูร ยิ่งรันทดเพียงไรพลังฝีมือของมันยิ่งยอดเยี่ยมสูงล้ำเพียงนั้น ยิ่งเจ็บช้ำเพียงไรฝีมือมันยิ่งเยี่ยมยอด น้ำตายิ่งหลั่งไหลลมปราณยิ่งต่อเนื่อง เปลี่ยนความเศร้าโศกเสียใจทั้งมวลมาเป็นพลัง

นับแต่มันฝึกกระบี่รันทด มันไม่เคยยิ้ม เนื่องเพราะการยิ้มการหัวร่อล้วนเป็นบ่อเกิดแห่งการลดทอนพลังฝีมือ แต่ละวันจะพยายามหาเรื่องโศกเศร้าเสียใจใส่ตัว งานที่มันโปรดปรานคืองานศพ..ได้ยินได้ฟังเสียงคร่ำครวญหวนไห้เลือดลมยิ่งไหลเวียน มันเกลียดรอยยิ้มและเสียงหัวเราะเพียงท่านเจอหน้ามันหัวร่อใส่หน้ามัน…ประกันว่าไข้ขึ้น

ในม่านน้ำตาไหลหลั่งริน กระบี่หยดน้ำตาแทงออกไปสิบสามกระบี่ซ้อนๆ ประกายประบี่พอเจิดจรัสหยดน้ำตาพลันถูกรังสี่กระบี่คุกคามสลายเป็นม่านหมอกน้ำตา

กระบี่สว่างวาบขึ้นในม่านหมอกราวอสนีบาตกราดเกรี้ยวรุนแรงโศกเศร้าเสียใจทั้งสิบสามกระบี่…

สิบสามกระบี่สิบสามกระบวนท่าแสนรันทด

ธิดามารทะเลยกมือขวาขึ้น…ในเสียงเปรี้ยง…เปรี้ยง สิบสามครั้ง ถึงกับใช้นิ้วชี้ดีดใส่ตัวกระบี่จนสั่นพลิ้วสะบัดมิหยุดยั้งจนแทบหลุดจากมือผู้เป็นเจ้าของ

ธิดามารทะเล มีพื้นฐานมาจากการฝึกโดดเดี่ยวในทะเล ใช้สัตว์ทะเลเป็นต้นแบบของวิทยายุทธ ทั้งพวกสัตว์หน้าดิน แพลงค์ตอน กะปอมทะเล จี้ป่มทะเล อึ่งอ่างทะเล ควายทะเล ตุ๊กแกทะเล กระทั่งผีทะเล ล้วนมีส่วนทำให้นางมีวิทยายุทธเร้นลับ เนื่องจากเป็นการฝึกจากธรรมชาตินางจึงไม่จำเป็นต้องใช้อาวุธคู่มือใดๆ นางสามารถประยุกต์ใช้สิ่งของทุกชนิดอยู่รอบตัวเป็นอาวุธ ดังนั้นอาศัยสองแขนสองขาก็พอสร้างชื่อเสียงในยุทธภพแล้ว

กระบี่สามรันทดเซตึงๆกลับไปสามสี่ก้าวเลือดลมพลุ่งพล่าน พลังรันทดมันยังไม่พอเพียง ต้องรันทดมากกว่านี้อีก

กระบี่ที่ใช้เมื่อครู่เป็นกระบวนท่า

"อกหักเพียงครั้งยังไม่ตาย"

คนคุ้มกันที่เหลือตวาดสับสน ประดังอาวุธทุกชนิดเข้าใส่ธิดามารทะเล

นางยังคงเดินเข้าหากระบี่สามรันทดอ้อมเป็นเส้นโค้ง นิสัยประหลาดของนางอย่างหนึ่งคือนางชอบเดินอ้อม ไม่ชอบเดินเป็นเส้นตรง จนมีอีกฉายาว่าจอมอ้อม นางแทบไม่แยแสอาวุธที่จู่โจมเข้าใส่กรีดมือวาดเท้าคล้ายปัดแมลงไร้ความหมาย
……
ตุ่งตุ๊งและดรุณีน้อยหลบลงใต้โต๊ะตั้งแต่กระบี่แรกแล้ว

"พวกเรารีบหลบออกจากที่นี่เถอะ"

ดรุณีน้อยสะกิดข้อศอกบุรุษหนุ่ม มันสะดุ้งชักแขนกลับประหนึ่งถูกตัวบุ้งสัมผัส เป็นบุรุษหนุ่มรัก
นวลสงวนตัวสมเป็นกุลบุรุษจริงๆ

"ยังก่อน…ข้ายังไม่ได้จ่ายค่าอาหาร แม่ข้าสอนว่าห้ามชักดาบ"

แทบมิทันขาดคำ มีดสั้นเล่มหนึ่งถูกธิดามารทะเลปัดกระเด็นมาปักพื้นห่างลำคอมันไปนิ้วเดียว ตุ่งตุ๊งฝืนยิ้ม..หันไปกล่าวกับดรุณีน้อย

"แต่คิดไปแล้วก็ออกจากที่นี่กันเถอะ แม่สอนข้าว่าชักดาบได้หากจำเป็น"

มันกลับเป็นฝ่ายฉวยแขนดรุณีน้อยวิ่งออกไปลานหน้าหมู่ตึกอย่างลืมตัว

กระบี่สามรันทดอาศัยจังหวะน้อยนิดก้มลงใต้โต๊ะหยิบฉวยห่อผ้าขนาดยาวสองคืบขึ้นมาห่อหนึ่งก่อนดีดกายทะลวงหน้าต่างไม้ซึ่งปิดอยู่ออกไป..ท่ามกลางเศษไม้ชิ้นเล็กชิ้นน้อยเวียนว่อน และแทบในเวลาเดียวกันหน้าต่างอีกบานอยู่ใกล้ๆก็ระเบิดออก… ธิดามารทะเลมิทราบว่าสลัดหลุดมาจากการกลุ้มรุมจากยอดฝีมือในตัวตึกอย่างไรถึงกับพุ่งลงมาเหยียบพื้นห่างจากมันไปไม่กี่วาราวเงาปีศาจติดตามตัว

ในเศษไม้ที่กำลังกระเด็นเวียนว่อนโบยบินร่วงหล่น…เงาทะมีนดำเงาหนึ่งดั่งค้างคาวใหญ่บดบังจันทราโฉบใส่ธิดามารทะเลจากด้านบนพร้อมกับสายฟ้าแลบสว่างวาบจากเงาเมฆ

เวลานี้ไหนเลยมีเมฆ..ที่แท้เป็นกระบี่มารคอหอยลงมือ
ธิดามารทะเลประกบมือฉาดเข้าหากัน ประกบกระบี่ที่แทงใส่ลำคอไว้ได้…

กระบี่มารคอหอยเท้าสัมผัสพื้นแล้ว คนผู้นี้มิเพียงมีนิสัยประหลาดพิกลเพลงกระบี่ยังแปลกพิสดารกว่าผู้ใด..แต่ครั้งนี้คู่มือมันเป็นธิดามารทะเลเรื่องราวก็ไม่รวบรัด.. ปลายกระบี่ของมันห่างจากหน้าผากของธิดามารทะเลเพียงไม่ถึงนิ้ว อยู่ระหว่างนัยน์ตาคมวาวมีประกายอำมหิตและลี้ลับพิสดารน่าหวาดหวั่นคู่นั้น

หากฝ่ามือประกบกระบี่ของธิดามารทะเลคล้ายแผ่นเหล็กประกบ มันจะดึงกระบี่กลับก็มิใช่เรื่องง่าย

กระบี่มารคอหอยตวาดกึกก้อง ฝ่ามือซ้ายของมันกระหน่ำใส่ด้ามกระบี่สุดกำลัง

กระบี่นี้เพียงเคลื่อนไปข้างหน้าสักสองสามนิ้วก็พอจะปักใส่ศีรษะของธิดาทะเลได้แล้ว

กระบี้นี้มิเพียงเคลื่อนไปสองสามนิ้ว ยังเคลื่อนไปหลายวาราวอสรพิษร้าย

เนื่องเพราะธิดามารทะเลปล่อยมือออก..สะบัดหน้าหลบ กระบี่เฉียดแก้มไปปักต้นหลิวด้านหลัง…ประกายกระบี่กรีดใส่ไหมเรือนผมกระจัดกระจาย

กระบี่ปักต้นหลิว แทบปักใส่ลำคอของตุ้งตุ้ง มันและดรุณีน้อยบังเอิญมายืนอยู่แถวนั้นพอดี

หากพวกมันแทบไม่แยแสความตายที่เฉียดใกล้…เนื่องเพราะยามที่ธิดามารทะเลหมุนร่างหนึ่งรอบ เรือนผมปลิวพริ้วไหว พวกมันก็เห็นโฉมหน้าของธิดามารทะเลแล้ว แม้จะเป็นเวลาเพียงแวบเดียวกระชั้นสั้น

Create Date : 23 กุมภาพันธ์ 2548

Last Update : 23 กุมภาพันธ์ 2548 12:53:11 น.

1 comments

Counter : 622 Pageviews.

บทนี้มีคำสะกดผิดอย่างน้อย 5 แห่งฮะ

โดย: ณภ IP: 71.97.0.250 วันที่: 15 สิงหาคม 2548 เวลา:10:14:15 น.