ไม่ได้เขียนบล็อกไปพักหนึ่งเลยทีเดียว กลับมาแล้วครับ โดยคราวนี้จะเป็นบล็อกที่เป็นซีรีส์ ๔ ตอนติดเลยครับ โดยเป็นบล็อกที่บันทึกเหตุการณ์ในตอนที่ผมไปเที่ยวนครนายกกับเพื่อนมาเมื่อช่วงสงกรานต์ที่ผ่านมา แต่ก็เพิ่งจะมีโอกาสได้เขียนให้ได้อ่านกันครับ

สถานที่แรกที่ผมไปในวันนั้นคือ วัดเขาทุเรียน ครับ ฟังดูจากชื่อก็ไม่น่าจะมีอะไรแปลกพิเศษ แต่เมื่อได้เข้ามาในบริเวณวัด เราจะเหมือนกับมีความรัก โลกนี้เป็นสีชมพูไปหมด 

ที่เป็นแบบนี้ก็เป็นเพราะว่า โบสถ์ เสนาสนะ อาคารต่าง ๆ ในวัดล้วนแล้วแต่ทาสีชมพูกันหมดเลย หวานแหววมาก

สีชมพูแทบจะทั้งวัด

วัดเขาทุเรียนแห่งนี้ สร้างเมื่อประมาณปี พ.ศ.๒๓๓๐ โดยชาวมอญที่อพยพเข้ามาในนครนายก และต่อมาได้รับการปฏิสังขรณ์โดยชาวลาว เดิมมีชื่อว่าวัดหัวเขา แต่ชาวบ้านเห็นว่าบนเขาในบริเวณที่สูงขึ้นไปมีต้นทุเรียนเป็นจำนวนมาก จึงเรียกว่าวัดเขาทุเรียน

ทางขึ้นไปสู่อุโบสถ

มีคำเตือนนะครับ เดี๋ยวนี้เวลาเราไปวัดบางแห่ง จะมีคนถือกล้องแอบถ่ายภาพของเราโดยที่เราไม่รู้ตัว แล้วเอาภาพของเราไปทำจานบ้าง หรือกรอบรูปที่ระลึกกันเดี๋ยวนั้นเลย แล้วก็จะเอาของพวกนั้นมาหลอกขายให้พวกเรา ซึ่งผมเคยไปเจอที่วัดแห่งหนึ่งใน จ.สมุทรสงคราม แต่พอแม่ผมปฏิเสธที่จะซื้อของพวกนั้น มันก็ทำหน้าเหมือนไม่ค่อยพอใจ แต่ก็ไม่ได้ทำอะไรรุนแรงมากกว่านี้ อยากบอกแค่ว่า วัดเขาทุเรียนก็มีคนแอบถ่ายเหมือนกัน แต่จะเอาไปทำพวกของที่ระลึกอะไรรึเปล่าอันนี้ไม่ทราบ

ในที่สุดก็ขึ้นมาถึงอุโบสถเสียที จริง ๆ บันไดไม่สูงมากหรอกครับ เดินได้สบาย ๆ

พระประธานเป็นพระพุทธรูปปางเรือนแก้ว แบบพระพุทธชินราช

อุโบสถในมุมกว้าง

ยากที่จะเจอวัดแบบนี้ในกรุงเทพฯ หมายถึงเป็นวัดที่อยู่ท่ามกลางธรรมชาติจริง ๆ แบบนี้

หน้าอุโบสถ

วัดนี้เคยเป็นที่ตั้งฐานทัพของกองพลทหารญี่ปุ่นที่ ๓๗ ในสมัยสงครามโลกครั้งที่ ๒ และมีสุสานอยู่ในวัดด้วย แต่ผมไม่ได้ไปชม จะเห็นก็แต่รูปปั้นของทหารญี่ปุ่นและเชลยที่ตั้งไว้ในวัดเท่านั้น

เดินชมวัดมาสักพัก อาจจะเริ่มรู้สึกอยากเข้าห้องน้ำ หากมาวัดเขาทุเรียนแห่งนี้ ขอให้สลัดภาพห้องน้ำวัดในทัศนคติที่ไม่ดีออกไปให้หมด แล้วคุณจะพบว่าห้องน้ำของวัดนี้อาจจะหรูกว่าห้องน้ำที่บ้านของใครบางคนเสียอีก

บริเวณโดยรอบห้องน้ำ ต้องถอดรองเท้าเข้าไปนะ

ห้องน้ำก็ยังเป็นสีชมพู และสะอาดมาก ถึงขนาดเคยได้รับรางวัลสุดยอดส้วมเมื่อปี พ.ศ.๒๕๕๒ (แต่ส่วนตัวผมประทับใจห้องน้ำวัดบางพลีใหญ่ใน จ.สมุทรปราการมากกว่า คือแอร์เย็นฉ่ำ เข้าไปแล้วแทบไม่อยากออก)

มีห้องน้ำทอง เงิน นากด้วยนะ แต่ใช้ไม่ได้จริง ๆ เป็นแค่มุมนั่งพักผ่อนเฉย ๆ

เดินขึ้นสูงไปอีกหน่อย จะมีศาลเจ้าพ่อหมื่นโสให้กราบ

ลากันไปด้วยภาพนี้ครับ แล้วเจอกันตอนต่อไปครับ