ราวๆ 8 เดือนมาแล้วที่เราได้ย้ายกลับมาเมืองไทย ต้องผ่านหลากหลายกับปัญหามากมาย ฉันเองยังไม่ค่อยเท่าไหร่เพระภาษาไทยก็รู้ อาหารก็คุ้นเคย ยิ่งอากาศยิ่งแล้วใหญ่ แต่ว่าคนข้างๆ นี่สิค่อนข้างยากเอาการอยู่ อย่างแรกเลยคงไม่พ้นกับเรื่องของภาษาที่ดูเหมือนว่าคนที่ไหนก็ต้องบอกว่า "ภาษาไทยยากจริงๆ" .. อันนี้ไม่แปลกหรอก เพราะว่าไม่ใช่ภาษาพ่อภาษาแม่เค้าหนิ ก็คงต้องใช้เวลาหน่อยสำหรับการเรียนรู้ ยิ่งใช้มากก็ยิ่งจะสามารถพูดได้เร็วขึ้น ทษ.นี้ใครๆ ก็รู้ ฉันเองก็รู้แต่ว่าไม่ค่อยยักได้ใช้ ภาษาดัตช์ที่เรียนมาเลยยิ่งเข้ารกเข้าพงไปกันใหญ่ อย่างที่สองเลยก็คงเป็นเรื่องของการปรับตัวเพื่อที่จะเรียนรู้ในการอยู่อาศัยทั่วไป ตรงนี้ก็ถือว่ายากเช่นกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งคนที่เคยใช้กฏหมาย ระเบียบ และอยู่ในกฏมาก่อน เจออะไรที่ไม่ค่อยยึดกฏระเบียบมากเหมือนบ้านเราตอนแรกก็เลยเห็นอะไรขวางหูขวางตาเหมือนหมาบ้า ตรงนี้เลยต้องค่อยๆ บอกไปว่า "เดี๋ยวก็ชินน่า" แต่ว่าบางอย่างก็ไม่อยากให้เค้าคุ้นชินเลย แต่ว่าจะบอกว่าตรงนี้มันก็แบบนี้แหละแต่ว่าอย่าไปทำตามแล้วกัน ไม่งั้นจะเหมือนอย่างที่พี่คนหนึ่งบอกเอาไว้ว่า "ฝรั่งอยู่เมืองไทยนานๆ แล้วน่ากลัว เพราะว่ารู้มาก" .. ฉันไม่อยากให้คนข้างๆ รู้มากอย่างที่พี่คนนี้บอกเอาไว้แหละ เพราะฉะนั้นเมื่อเป็นอย่างนี้แล้วอะไรที่จะช่วยให้ปรับตัวได้ก็อยากทำ และประจวบเหมาะกับเพื่อนทางกลุ่มของคนข้างๆ ที่เคยคุยกันผ่านทางเน็ตและได้อยู่เมืองไทยมาหลายปีเค้ามีนัดเจอกันเพราะหนึ่งในกลุ่มเพื่อนมีงานฉลองวันเกิดครบ 60 ปี ก็เลยถือโอกาสไปร่วมงานกับเค้าบ้างเผื่อว่าจะได้เจอเพื่อนที่เคยคุยกันแล้วจะได้แลกเปลี่ยนไอเดีย พูดคุยกันได้บ้าง ตรงนี้ล่ะค่ะเลยเป็นโอกาสของเราในการไปเจอกับคนชาติเดียวกับคนข้างๆ บ้าง ฉันเองก็เลยได้เก็บภาพบรรยากาศเอามาฝากกันได้บ้างแบบนี้ล่ะค่ะ เจ้าของวันเกิดล่ะ งานนี้เค้านัดกันเอาไว้ที่ Lake Maprachan Resort แล้วเงื่อนไขในการไปร่วมงานนั้นก็มีอยู่ว่า เจ้าของวันเกิดไม่ต้องการของขวัญใดๆ แต่เพียงว่าคนที่มาจะต้องนำของเล่นมาด้วย เพราะวางานนี้เค้าตั้งใจที่ว่าจะทำบุญกับเด็กๆ หรือที่เค้าเรียกว่า Children Street หรือว่าไม่ก็ถ้าไม่นำของเล่นไปก็แล้วแต่ว่าเราอยากช่วยให้เด็กๆ ด้วยก็นี่เลยค่ะสามารถบริจาคได้เลย ถือว่าเป็นการทำบุญร่วมกัน กล่องรับบริจาค แล้วแต่จิตศรัทธา งานนี้เรียกว่ากิจกรรมหลากหลายเลยเพราะว่างานมีตั้งแต่ 11 โมงถึง 5 โมงเย็น แต่เนื่องจากว่าฉันกับคนข้างๆ เห็นพ้องต้องการว่า การไปก่อนเวลาและตรงเวลามันดีหลายอย่าง เราก็เลยออกจากที่พักกันเนิ่นหน่อย เพราะกะว่าไปอย่างเร็วเลยก็คงตรงเวลา และแล้วก็ตรงเวลาจริงๆ ค่ะ ไปถึงก็เริ่มมีคนบ้างแล้ว เราก็ได้เวลาไปทักทายเจ้าของงานนิดหน่อยแต่ว่าก็เพียงพอแล้วค่ะ เพราะว่าหลังจากนั้นเจ้าของงานก็เริ่มยุ่งแล้วล่ะ เพราะว่าแขกเริ่มทะยอยมากันเยอะ เราก็เลยถอยฉากออกมาหาที่นั่งกันดีกว่า หลังจากเราหาที่นั่งกันได้สักพักก็ได้ทำความรู้จักเพื่อนบางคน แต่ว่าคนเหล่านี้ก็รู้จักกับเจ้าของงานทางธุรกิจ มางานก็เพราะว่าเค้าเชิญมา บ้างก็เป็นคนอังกฤษ บ้างก็มาจากเบลเยี่ยม ซึ่งก็ถือว่าดีค่ะเพราะว่าได้ทำความรู้จักกับเพื่อนใหม่ แต่ว่าฉันก็ปล่อยให้เค้าคุยกันเอง ส่วนฉันก็จากมาด้วยการเก็บบรรยากาศของงานเอาไว้ เพราะว่านั่งคุยสักพักก็เห็นเด็กๆ ที่เจ้าของงานชวนมาทำกิจกรรมด้วยกัน เด็กบางส่วนที่มาร่วมงานครั้งนี้ กิจกรรมบนเวทีก็มีมากมาย ทั้งเป็นการบรรเลงเพลงของเด็กๆ ผู้มากความสามารถทางดนตรี อย่างการบรรเลงการสีไวโอลินแบบเดี่ยว และก็เป็นวง มีทั้งการร้องเพลงด้วย และนอกจากนั้นก็มีเกมส์ แล้วก็การแสดงของโจ๊กเกอร์ที่เรียกเอาขำและยิ้มกันแตกกระจาย บรรยากาศบนเวที กับโจ๊กเกอร์ที่เรียกเสียงหัวเราะให้เด็กๆ บรรยากาศทั่วๆ ไปก็เรียกว่าเป็นกันเองดี แต่ว่าสำหรับฉันก็ไม่ค่อยเท่าไหร่เพราะว่าเพื่อนที่คาดหวังจะได้เจอก็ไม่มาเพราะป่วยกระทันหัน เลยทำให้ฉันแล้วก็คนข้างๆ เซ็งไปบ้างเหมือนกัน แต่ว่าอย่างน้อยก็เพลินๆ ที่ได้เห็นบรรยากาศแล้วก็เด็กๆ เรียกว่าอย่างน้อยๆ ก็ได้สิ่งเพลินมาชดเชยกับความคาดหวังได้บ้าง เก็บภาพบรรยากาศในงานมาฝากเล็กๆ ค่ะ กิจกรรมบนเวทีมีมากมายสำหรับเด็กๆ เรียกเสียงสนุกสนานได้เยอะเลย แต่ว่าพอถึงเวลาก็ได้ความหิวกันมาแทนความสนุกล่ะคะ งานนี้อากาบุฟเฟ่ต์ก็เลยเป็นทางเลือกที่ดี และเด็กๆ ก็ได้ตักอาหารกันตามสะดวก เห็นเด็กๆ กินกันแล้วสนุกดีค่ะ เพราะว่ามันเป็นความสุขของเด็กๆ เลยนะสำหรับอาหารบางอย่างที่เค้าเคยได้กินแต่ว่ากินกันไม่บ่อย หรือว่าไม่ก็ไม่เคยได้กินเลย ตรงนี้มองแล้วเห็นว่ามันบอกเราได้หลายอย่างเลยค่ะ .... กิจกรรมอีกอย่างที่ผ่านไปหลังจากอิ่มหนำสำราญแล้วก็เห็นจะเป็นการว่ายน้ำของเด็กๆ ค่ะ ซึ่งก็คงจะรอคอยมานานเลยล่ะ เพราะว่าอากาศมันร้อน เด็กๆ กับน้ำก็อย่างที่รู้กันว่าเป็นของคู่กันแน่นอน งานนี้ก็เลยสมใจอยากของเด็กๆ เค้าล่ะค่ะ ได้ว่ายกันสมใจ แต่ก่อนจะได้ว่าย ก็นี่ล่ะค่ะ นั่งรอจนเบื่อ ได้เวลาแล้วค่ะสำหรับการเล่นน้ำ นอกจากเด็กๆ ที่ได้มาร่วมงานจะนำมาจากบางส่วนของ รร. ในเมืองพัทยาแล้ว ก็ยังมีเด็กอีกหนึ่งคนที่สะดุดตาอย่างที่สุด ด้วยเพราะเธอเป็นเด็กฝรั่งช่างเจรจา ฉันเองเห็นเข้าก็สะดุดตากับผมแล้วก็เสียน้อยๆ ของเธอ เลยแอบเก็บภาพเธอมาอย่างแบบว่าช่วยไม่ได้จริงๆ น่ารักมากๆ พร้อมๆ กับพลังเหลือเฟือจริงๆ เพราะเธอเล่นไม่เลิก นับถือความเป็นเด็กพลังสูงซะจริงๆ เลยค่ะ หลังจากที่นั่งอยู่ในงานราวๆ ชั่วโมงกว่าๆ ก็เกิดคำถามว่า ... เราเบื่อกันหรือยังเนี่ย ตกลงกันได้ว่าเริ่มเบื่อก็เลยขอตัวกลับก่อนดีกว่า เพราะอย่างที่บอกว่าเพื่อนที่อยากเจอไม่มา เราก็เซ็งไว้ก่อนหน้าแล้ว อีกอย่างก็เพื่อนที่คุยด้วยก็นั่งคุยกันได้นิดหน่อยแต่อารมณ์ของความไม่คลิกก็เลยอยากกลับ พอคิดว่าเบื่อได้ที่ก็เลยขอตัวเจ้าของงานกลับก่อนดีกว่า โดยอ้างว่าเรามีธุระไปอีกหลายที ... เนื่องด้วยเจ้าภาพคงยุ่งจัดก็เลยไม่ได้คุยอะไรกันมาก เพราะเค้าบอกว่าถ้าหากว่าคราวหน้ามีการนัดร่วมกลุ่มกันอีกครั้ง อาจจะสะดวกมานั่งคุยกันยาวๆ ได้ เพราะว่าคนคงไม่เยอะเท่านี้ คุยได้นิดหน่อยเราก็ลากลับกันเลย และแล้วการไปเดินเที่ยวสองเราก็เริ่มขึ้น ... ติดตามกันตอนต่อไปครั้งหน้าค่ะ

Create Date : 06 ธันวาคม 2550
Last Update : 6 ธันวาคม 2550 19:49:32 น.		117 comments
Counter : 1156 Pageviews.
Share Tweet