Himalaya-yatra  Tibet 6th July, 2008 drive back to Saga As the drive was unpredictable, it was decide to reach back Kathmandu, in two days, that is on 8th afternoon. For that, we had to travel for almost 10 hours per day, which we were willing to do. The drive back to Saga was long. Due to rains, the stream we had crossed while coming had more water now. Our driver misjudged, and we were struck in the middle of the stream. The water started flowing inside and our fellow passenger got worried and enquired about the possible escape routes, even though the stream was just 2 feet deep. Chacha was enjoying filming this scene and we our new adventure. Back in Saga, we had again check in the same hotel, on self payment basis. The rush for getting allotted the room was still there. I managed to fight and win a super deluxe room, which could accommodate all six of us. The room had Jacuzzi, but no water. It was very amusing. Chacha again felt altitude sickness. Papa was having bad throat. Ankur gave him steroids, which helped him a lot. It was still tough and uncomfortable and we were desperate to leave Saga, as we felt it was unlucky for us.  https://www.gadventures.com/trips/nepal-himalaya-highlights/ANENG/ การเดินทาง เราต้องเดินทางประมาณ10 ชั่วโมงต่อวันและต้องทำให้ได้ การเดินทางกลับSega ช่างยาวนาน ฝนก็ตกตลอด น้ำไหลข้ามถนนมาและรถต้องลุยน้ำ คนขับรถกะอะไรไม่ถูกและเราก็ติดอยู่ในกระแสน้ำ และน้ำก็เริ่มทะลักเข้ามาในรถ คนขับรถก็กังวลมาก และพูดว่าน่าจะหาทางใหม่ขับกลับทั้งที่กระแสน้ำลึกประมาณ2 ฟุต Chacha ก็สนุกในการถ่ายรูปน้ำท่วมที่เป็นการผจญภัยครั้งใหม่ กลับมาถึงเซกา เราก็ได้กลับมาที่โรงแรมเดิม และต้องจ่ายค่าที่พักเองอีกก็มีการ แย่งเลือกห้องพักยังต้องทำอยู่ ผมก็เข้าต่อรองจนได้ห้อง ซุเปอร์ ดีลักซ์รูม มีคน6 คนอยู่รวมห้องเดียวได้ ห้องพักมีจาคูชี่ แต่ไม่มีน้ำ มันช่างน่าขันจริงๆ Chacha ป่วยมากจากโรค ความกดอากาศอีก Papa ก็เจ็บคอAnkur ให้ยา steroids ก็ช่วยเขาได้มาก มันยังมีความลำบากและไม่ค่อยสบาย เรารู้สึกหมดหวังที่เซกาและรู้สึกว่าโชคไม๋ดีเลย นั่งรถกลับซางมู และกลับไปยัง กาฐมานฑุ 7th July: Drive Zhangmu It was tiring and picturesque as expected. We reached Zhangmu around 8 pm, after driving nearly for 10 hours. We could notice the difference of changing of landscape from barren, desert like landscape to greener pastures. We had again descended in one day from 4500 mtrs to 1000 mtrs. t was again the same old story
fighting for rooms and whatever extra and miniscule privileges they could extort. We felt closer to home, as were on the China-Nepal border and were looking forward to crossing to Nepal tomorrow, where our buses were waiting for us 7 กรกฎาคม 2008 , ขับรถกลับไปยังซางมู ทัศนียภาพงดงามเหมือนที่เราคาดไว้ เราเดินทางมาถึงซางมู เวลาประมาณ 2 ทุ่ม หลังจากนั่งรถมาร่วม10กว่าชั่วโมง ที่สามารถบอกความแตกต่างได้คือมีความเปลี่ยนแปลงของลักษณะภูมิประเทศที่แห้งแล้งปราศจากพืชผล ภูมิประเทศที่เป็นทะเลทรายมาสู่แดนสีเขียวของทุ่งหญ้าเลี้ยงสัตว์ และการเดินทางลงของเราจากความสูง4500 เมตร ลงมายัง1000 เมตร ช่างเหมือนเรื่องเก่าๆเดิมๆ แย่งห้องกันอีกแล้วและการเรียกร้องขอโน่นขอนี่ที่เขาสามารถเรียกร้องได้ เราเหมือนจะใกล้บ้านมากขึ้น ตอนที่เราอยู่ชายแดนจีน-เนปาล เราก็ยังอยากเดินทางเข้าประเทศเนปาลพรุ่งนี้ที่รถบัสคงมารอรับเราอยู่แล้ว 8th July: Finally back in Kathmandu The crossover to Nepal was smooth. We changed into our buses and thanked our drivers of landcruisers. Changing money back into Indian rupees was a lesson for us. We were cheated of nearly 6000 INR, as there calculators were fixed. The lesson we learnt was, never make a deal on the roadside in a hurry. Always make a deal from a reputed place and in a relaxed manner. We checked into a descent hotel on Thylam Street. The street has nice shops for shopping and good restaurants. We were eager to do some shopping for home and eat good food at a restaurant. We were also happy to be back to civilization, with water to fill our bathtub. We had good food outside and discussed our experiences and views with chacha. Honestly, I felt the organization, despite such wonderful Guruji cannot appeal to educated youngsters of today, because of poor planning and organization. We were finally going to leave for HOME tomorrow. 8กรกฎาคม: ในที่สุดเราก็กลับคืนมายังกรุงกาฐมาณฑุ การเดินทางมาเนปาลช่างราบรื่น เราเปลี่ยนมาใช้รถบัส ขอบคุณสำหรับสารถีของเราที่ขับรถ แลนด์ ครูเซอร์ทุกๆคันที่นำคณะเดินทางมาได้ราบรื่น การแลกเงินคืนมาเป็นเงินรูปีของอินเดีย กลายเป็นบทเรียนสำหรับพวกเรา เราถูกโกงไปมากกว่า6000 รูปี เพราะเครื่องนับเลขตั้งคำนวณไว้แค่นั้น บทเรียนที่คืออย่า ตกลงหรือต่อรองอะไรง่ายๆแบบรีบร้อนข้างถนนก็ได้ ควรจะตกลง เป็นที่เป็นทาง และมีลักษณะผ่อนคลายจะดีกว่า เราได้เข้าพักโรงแรมลงมาตามถนน Thylam สองข้างถนนมีร้านขายของ และมีร้านอาหารที่ดีทีเดียว เรามีความกระตือรือร้น ที่จะซื้อของกลับบ้าน และอยากกินอาหารดีๆ เราก็มีความสุขที่กลับมายังบ้านเมืองที่เจริญและมีน้ำเติมในอ่างอาบน้ำ เราทานอาหารข้างนอกคุยประสบการณ์และดูภาพถ่ายกับ ChaCha จริงๆนะ ผมรู้สึกว่าแม้แต่ Guruji เองก็ไม่สามรถจะสอนเด็กๆที่ร่วมเดินทางมาด้วยได้เพราะการจัดการเดินทางครั้งนี้ไม่ดี และสุดท้ายวันพรุ่งนี้เราก็จะออกเดินทางกลับสู่บ้านเกิดในวันพรุ่งนี้แล้ว 9th July: taking flight back home The flight departure was at 4.10 p.m., so we had to check-in by 2.00 p.m. This left us with some more time to do last minute shopping at Thamel Street. I bought a sweater for my wife and some t-shirts for my sister and daughter. After having lunch, we left for the airport, around 1.00 p.m. The adventure was yet not finished. To our shock, there was traffic jam ahead just near the airport. We waited for sometime, for the traffic jam to clear. But there was no sign of any movement and we could see people coming from airport, carrying there own luggage. On enquiring, we came to know that the taxi drivers had caused the jam, because of some fight with a policeman. They had parked there vehicles on the main road horizontally, so that no vehicle can pass through. The policemen were trying to convince them, but they looked helpless. It was already 3.00 pm by now. So I decided to go to the airport, which was around 1 k.m. from there, to get a trolley. After getting the trolley, we got our luggage down from the top of the bus and loaded some of the luggage on the trolley and rest we carried ourselves. The 1 km journey to airport was uphill and with lots of luggage. It was like we were catching a train. We were already late, but since it was not our fault and we were a group of 53 people, airline had no choice but to wait for us. Check-in again was a tedious task. The average weight was excess, so we had to shell out more money for the excess baggage, which was paid by the group coordinator. After check-in everybody's luggage, we were told that 7 people will have to stay back as there were no seats for them. Just imagine , after such a hard tour, when you are desperate to go home, with no luggage, you are asked to stay back for one more day, just because there are no seats, for your confirmed tickets. Luckily, we were not among those seven people. Surprisingly no one volunteered to help them out, even on seeing one lady getting separated from her husband. The flight back to Delhi thankfully was uneventful. We landed smoothly and checked out without any problems. Back in Delhi, we felt safe relieved and happy to be back in civilized world. And thanked God for inviting us to his abode and helping us complete such a tough journey 9 กรกฎาคม: เดินทางกลับโดยเครื่องบิน เครื่องบินจะออกเดินทางเวลาบ่าย4.10 เราจึงต้องเช็คอินประมาณบ่าย2 เราก็มีโอกาสชอปปิ้งในเวลาเฉียดฉิวที่ถนน Thamel ผมได้ซื้อสเวตเตอร์ให้ภรรยา และ ทีเชิ้ตสองตัวให้น้องสาวและลูกสาวของผม หลังจากทานอาหารกลางวัน เราก็ได้เดินทางไปสนามบินเวลาประมาณ บ่ายโมง แต่..การผจญภัยยังไม่หมดแค่นั้น ทุกคนแทบช็อค มีรถติดอย่างหนักหน้าสนามบิน เราคอยอยู่แต่ก็ไม่มีการขยับเขยื้อน ผมเห็นคนเดินหิ้วกระเป๋าออกมาจากสนามบิน เราได้สอบถาม ว่าแท็กซี่เป็นสาเหตุให้รถติดหรือเปล่า บางคันก็ทะเลาะกับตำรวจ และจอดรถยาวเหยียด แลยไม่มีคันไหนผ่านไปได้ ตำรวจพยายามเข้าเจรจาแต่ดูจะไม่เป็นผล เป็นเวลาบ่าย3 โมงแล้ว ผมตัดสินใจไปสนามบิน เวลานั้นประมาณบ่ายโมง เมื่อถึงเราก็ไปลากรถเข็น ไปใส่ของหน้ารถบัส เอากระเป๋าใส่รถเข็น ที่เหลือก็หิ้วกันเอง อีกแต่หนึ่งกิโลเมตรก็จะถึงสนามบินเเละเป็นทางขึ้นเขา ทุกคนมีกระเป๋ามากมายเหมือนเราจะเดินทางด้วยรถยนต์ เราไปสายอีกแล้วแต่มันไม่ใช่ความผิดของเรา และกลุ่มเรามี53คน เครื่องบินต้องรอเราอย่างไม่มีทางเลือก การเช็คอินก็น่ารำคาญมากๆ มีน้ำหนักที่่เกินเราต้องจ่ายเงินเพิ่มอีกสำหรับกระเป่าที่น้ำหนักเกิน หลังจากเช็คอินกระเป๋าทุกคนแล้ว เราได้รับแจ้งว่ามี7 คนไม่มีที่นั่ง คิดดูซิ หลังจากพบการเดินทางที่หฤโหด เมือคุณอยากกลับบ้านแย่แล้ว และไม่มีกระเป๋า คุณถูกเชิญให้อยู่อีก1 วันเพราะเครื่องบินเต็ม เพราะคุณมาช้า โชคดีไป พวกเราไม่ได้อยู่รามทั้ง 7คนนั้น น่าแปลกใจไม่มีใครจะสมัครใจช่วยเหลือใครมีผู้หญิงคนหนึ่งต้องแยกเินทางกับสามีื เครื่องบินถึงเดลลีโดยสวัสดิภาพการลงราบรื่ี่น ตอนเช็คขาออกก็ราบรื่น กลับสู่เดลลี เรารููู้้ั้้ สึกปลอดภัย โล่งอกและมีความสุขในโลกศิวิลัย ขอขอบคุณ พระเจ้าที่เชิญเราไปยังที่ประทับของท่าน และช่วยให้เราเดินทางกันเสร็จสมบูรณ์ หลังจากพบความยากเย็น   The journey was very much like the journey of our LIFE, Unpredictable yet in hands of God, Filled with joy and sadness, Filled anger and frustration, Filled with sorrow and hardships, From lightness to darkness, From faith and devotion to reasoning, From snow to sand From water to thirst From snow clad peaks to desert From cool rainbows to hard sunshine From clear night sky filled of thousands of stars to dusty storms From Rocky Mountains to green hills with many waterfalls From small streams to big challenges of crossing rivers From accomplishments to disappointments From health to illness From strength to weakness From the doer to the receiver From real to unreal From human to divine From plains to plateaus From 20deg to -10 deg From no water to 320 sq km of highest fresh water lake From food to hunger Life is as mysterious and varied, like Nature. Life is as unpredictable as this Yatra, which makes you feel that nothing is in your hands; God is there to take care of you. I would like to thank Guru ji , Osho Dhara, my chacha, chachi, Papa, Ankur, Sargam for everything.  การเดินทางครั้งนี้เสมือนการเดินทางของชีวิตเรา อย่างไม่คาดฝันพระเจ้าได้นำเราไป พบความทุกข์และความสุข จากหิมะสู่ พื้นทราย จากน้ำที่เป็นเรื่องเศร้า จากที่หิมะห่อหุ้มเป็นทะเลทราย จากรุ้งแสนงามสู่แดดจ้า จากท้องฟ้ายามค่ำ ที่เต็มไปด้วยหมู่ดาวนับพัน และพายุฝุ่น จากร็อกกี้เมาท์เท่นสู่เขาเขียวและมีน้าตกไหลหลาก จากสายน้ำเล็กๆ ไหลไปรามกันเป็นแม่น้ำใหญ่ หลายสาขา จากความสำเร็จสู่ความผิดหวัง จากความแข็งแรงไปสู่ความอ่อนแอ จากผู้ให้เป็นผู้รับ จากความจริง เป็นมายา จาก20 องศาเป็นลบ10 จากการระยะทาง320 กิโลเมตรที่ขาดน้ำ มาสู่ทะเลสาบน้ำ้จืดอันแสนสดชื่น จากเคยอิ่มสู่ความหิว ชีวิตเหมือนลึกลับและหลากหลาย ชีวิตราวกับการเดินยาตราเป็นการเดินทางที่เราได้ทำเพื่อผู้อื่น และการเดินแสวงบุญนั้นคาดเดาไม่ได้ว่าชีวิตจะเป็นอย่างไร ผมขอขอบคุณGuru ji , Osho Dhara, my chacha, chachi, Papa, Ankur, Sargam และทุกสิ่งทุกอย่างที่ผมได้รับ Nishant Gupta cityinfo@rediffmail.com 09812162969 Feel free to contact me for more information on Kailash Mansarovar Yatra  Cr. Dr. Rangsit Thongsamakr. Nepal :2017
สวยจัง
แต่เส้นทางขึ้น - ลง เขาน่ากลัวมากๆเลย และภาพที่พื้นเป็นทราย และมีภูเขาปกคลุมด้วยหิมะ ดูขัดกันแต่สวยมากๆเลยคะ โดย: เด็กน้อยขี้แย
 วันที่: 29 กรกฎาคม 2551 เวลา:17:09:23 น. สวัสดีค่ะ คุณนิชาน คุณเชรียา ปอเข้ามาชมการเดินทางครั้งล่าสุด นี่สุดท้ายแล้วหรือคะ ดีใจ และอดตื่นเต้นไปด้วยไม่ได้เลยค่ะ ทัศนียภาพล้วนแต่มหัศจรรย์ ใจจริงปออยากให้ลงภาพให้มากกว่านี้ เพราะเป็นภาพที่ชั่วชีวิตนี้คงไม่มีโอกาสได้ไปเห็นกับตาตนเองจริงๆ.... ดีใจ ที่ได้รู้จักบล๊อกมหัศจรรย์นี้ค่ะ โชคดีนะคะ คุณนิชาน..คุณเป็นนักเดินทาง และนักแสวงบุญที่ยอดเยี่ยมมากค่ะ (จากใจจริง) มาเยี่ยมพร้อมเอากาแฟมาฝากค่ะเหมือนเดิมค่ะ งุงิ Have a nice day...^ ^  โดย: Butterflyblog
วันที่: 29 กรกฎาคม 2551 เวลา:19:02:57 น."มนุษย์เราเรียนรู้จากผืนแผ่นดินมากกว่าที่จะเรียนรู้จากหนังสือใด ๆ แผ่นดินสอนให้เรารู้จักตัวเอง โดยการเรียนรู้จากอุปสรรคต่าง ๆ
แต่เพื่อที่จะให้บรรลุผล เราจำต้องอาศัยเครื่องมือ ชาวนาอาศัยคันไถ ช่างไม้อาศัยเลื่อยและกบ เพื่อค้นหาความลับบางอย่างจากธรรมชาติ สิ่งที่เขาค้นพบนั้นเป็นความจริงสำหรับมนุษย์ทุกคน " จาก "แผ่นดินของเรา" (Terre des Hommes) คุณ Cheria, อ่านเรื่องราวการท่องเที่ยวจากร็อคกี้ ไปปารีสถึงเขาไกรลาส จากเมืองศิวิไลซ์ที่คับคั่งด้วยวัตถุ สู่เมืองบุรพกาลที่อุ่นหนาด้วยเมฆ หมอก เหมือนการเดินทางของแม่น้ำ กลับไปหาหยดน้ำแรกกลั่นจากตาไม้ในป่าโพ้น งดงาม และ ลุ่มลึก แล้งไร้ แต่ อิ่มน้ำใจเพื่อนมนุษย์ จะรออ่านเรื่องราวใกล้ๆในเมืองไทย ขอบคุณสำหรับบทบันทึกการเดินทาง ที่ทำให้รู้ว่า มนุษย์นั้นเล็กกะจิดริดเมื่อเทียบกับธรรมชาติ แต่ก็เข้มแข็งพอที่จะเข้าไปอยู่ในใจกลางของธรรมชาติได้เช่นกัน  โดย: กูรูขอบสนาม
วันที่: 30 กรกฎาคม 2551 เวลา:18:38:25 น.ธรรมชาติของเค้าดูลึกลับซับซ้อนจังเลยนะค่ะ
มีแต่หุบเขา และทะเลทราย การเดินทางก็ท่าทางจะลำบากอะเนอะ อยากไปอยู่นะค่ะ ถ้ามีโอกาสแต่คงสู้ไม่ไหวเเน่ๆเลยละค่ะ ถนัดอะไรที่เรียบๆมากกว่าผจญภัยค่ะ โดย: fordear IP: 202.5.87.146 วันที่: 30 กรกฎาคม 2551 เวลา:18:53:07 น.
 สวัสดีค่ะ ของฝากวันนี้เปงกาแฟเย็นๆ น่าทานค่ะ งุงิ โดย: Butterflyblog
วันที่: 30 กรกฎาคม 2551 เวลา:20:10:32 น.สวยอย่างไม่น่าเชื่อเลยค่ะ การเดินทางก็
 น่าดูอยากไปถ่ายภาพที่เนปาลจัง โดย: mungkood
วันที่: 30 กรกฎาคม 2551 เวลา:21:35:13 น.สวยจังเลยนะคะ..แต่ก็สมบุกสมบันน่าดูเหมือนกันนะคะเนี่ย..
ขอบคุณที่เก็บรูปสวยๆ มาให้ดู และเล่าเรื่องราวดีๆ ให้ได้อ่านค่ะ  โดย: กะตุ้งนิ้ง
วันที่: 31 กรกฎาคม 2551 เวลา:0:56:29 น.ใจดีสุดๆ เอารถมารับไปเที่ยวด้วย...
ไปไหนกันดีล่ะตะเองโดย: Why England
วันที่: 31 กรกฎาคม 2551 เวลา:1:28:02 น.น่าไปจังเลยค่ะ ขอบคุณที่ลงเรื่องราวดีๆมาให้อ่านนะค่ะ
โดย: Perasa IP: 220.245.178.137 วันที่: 31 กรกฎาคม 2551 เวลา:5:13:33 น.
งดงามเกินจะบรรยายเป็นตัวอักษร
ผมได้แต่คิดนะครับ ว่าเราจะมีโอกาสได้เดินทางไปในสถานที่ที่พิเศษแบบนี้บ้างหรือเปล่า ตอนนี้คงยิ่งยากเมื่อมีลูกพ่วงเข้ามาด้วย กว่าลูกจะโต เราก็อาจจจะแก่เกินไปรึเปล่า 55555 แต่ผมไม่หยุดฝันหรอกครับ และวันนึงถ้าเป็นไปได้ ผมก็อยากจะไปในที่ๆคุณได้ไปเหมือนกันครับ  โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า
 ) วันที่: 31 กรกฎาคม 2551 เวลา:8:24:23 น.เส้นทางบนภูเขา เห็นแล้วเจี๊ยวๆ
เส้นที่โค้งเป็นตัวยูนั้น ทึ่งอึ้งเสียวค่ะ ว่าสามารถมาก ๆ นะคะ วิศวกรโยธาและเหล่าคนงาน ผู้สร้างถนนสายนี้ ขอบคุณสำหรับเรื่องราว และภาพสวย ๆ ค่ะ อ่านแล้วตื่นเต้นดีค่ะ  โดย: fulgurant
วันที่: 31 กรกฎาคม 2551 เวลา:9:12:58 น.ไม่ได้มากล่าวคำอำลาคุณนิชานนะคะ
มาเพื่อเรียนรู้จักกันให้มากกว่านี้อีก.... การพบกันเมื่อสิ้นสุดการเดินทาง อาจหมายถึงการเดินทางครั้งใหม่ค่ะ เนื่องจากเป็นคนเดินช้าและสมบุกสมบันแทบไม่ได้อีกแล้ว คงขอเพียงการค่อย ๆ ละเลียดย้อนกลับไปในเส้นทางแต่ต้นอีกครั้ง ทุกเส้นทางไม่เคยผ่านแต่ในจินตนาการมีหลายสิ่งที่คุ้นเคย... ยินดีและขอบคุณที่ได้ร่วมเที่ยวร่วมเดินทางผ่านภาพถ่ายและตัวหนังสือด้วยกันค่ะ   โดย: kangsadal
วันที่: 31 กรกฎาคม 2551 เวลา:10:31:48 น.จบภาคการเดินทางอันน่าประทับใจไม่รู้ลืม
การเดินทางที่น้อยคนจะได้มีโอกาส เข้าใจและเข้าถึง ความหมายในการเดินทางจาริกเช่นนี้ ขอบคุณทุกภาพ ขอบคุณเรื่องราวของการเดินทาง ของการผจญภัย... ขอบคุณคุณCheria โดย: bite25
วันที่: 31 กรกฎาคม 2551 เวลา:13:16:57 น.เป็นดินแดนที่น่าหลงไหลมาก ถ้ามีโอกาศผมอยากไปสักครั้งหนึ่ง
โดย: พยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง
วันที่: 31 กรกฎาคม 2551 เวลา:13:49:07 น.มาเยี่ยมชม มาทักทายครับ สุดยอดมาก ๆ เลยครับ ธิเบต เป็นดินแดนที่น่าประทับใจมาก ๆ สำหรับผมเป็นดินแดนในฝันที่อยากไปเที่ยวมาก ๆ เลยครับ แต่เท่าที่อ่านรายละเอียดมาแล้ว การเดินทางค่อนข้างจะทรหดเหมือนกันนะครับ สงสัยว่าจะต้องใช้เวลาหลาย ๆ วันแน่ ๆ เลยครับ ภาพที่ถ่ายออกมาสวยงามมากครับ ทำให้เห็นวิวที่สวยงามของธิเบตอย่างหลากหลายเลยครับ อิอิ  โดย: อาคุงกล่อง (อาคุงกล่อง
 ) วันที่: 31 กรกฎาคม 2551 เวลา:15:59:32 น.ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมนะคะ..
สวยจังค่ะ.. เหมือนภาพในฝันจัง.. ทำยังไงจะได้ไปเที่ยวบ้างนะ.. Enjoy today na ka.. ^_^ โดย: sonnen
วันที่: 31 กรกฎาคม 2551 เวลา:16:09:07 น. สวัสดีค่ะ คุณนิชาน คุณเชรียา วันนี้ปอมีเมนูมาฝาก เลือกได้ตามใจชอบเลยนะคะ งุงิ กาแฟรสเข้ม หรือโกโก้ร้อนๆ และ ชาหอมกรุ่นค่ะ.... มีความสุขมากๆ กับทุกๆ วันนะคะ Have a nice day....  โดย: Butterflyblog
วันที่: 31 กรกฎาคม 2551 เวลา:16:33:49 น.ตามมาเที่ยวด้วยเป็นทริปที่ดูทรหดจริงๆ
โดย: ต๋อย (Roseshadow
) วันที่: 31 กรกฎาคม 2551 เวลา:21:47:13 น.สวัสดีค่ะ ..
ทิวทัศน์สวยงามมากค่ะ ..ถนนบนภูเขาดูน่าหวาดเสียวเนอะคะ คืนนี้นอนหลับฝันดีค่ะ โดย: บ้านอุ่นรัก
วันที่: 31 กรกฎาคม 2551 เวลา:22:15:08 น.โอย ทำไมสวยอย่างนี้หนอ ทั้งสวยทั้งน่าตืนเต้นเลยนะคะนี่
เป็นการเดินทางที่สมบุกสมบันมากเลยนะคะ เป็นประสบการ์ณชีวิตที่คุณป้าอยากจะไปสัมผัสบ้างจริงๆ นะคะนี่ โดย: ป้ามะลิกับลุงมะระ
วันที่: 1 สิงหาคม 2551 เวลา:9:21:18 น.ดูแล้วนึกถึงเมืองลับแลเลยค่ะ ลูกสนเคยอ่านที่เรย์ แมคโดนัล พิธีกรลูกครึ่งไทยที่ทำรายการท่องเที่ยว เค้าบอกว่าประเทศเนปาลเป็นหนึ่งในสองประเทศที่เค้าคิดว่าเจ๋งที่สุด
คือไม่ใหญ่มาก แต่มีของน่าสนเยอะมาก อ่านแล้วอยากไปเลยค่ะ มาเจอบล็อคนี้พอดี ฮิฮิ ขอบคุณที่เอามาแบ่งปันกันนะคะ โดย: ลูกสน
วันที่: 1 สิงหาคม 2551 เวลา:12:10:25 น.เป็นประสบการณ์ที่น้อยคนนักจะได้สัมผัส รู้สึกถึงสองเท้าที่ก้าวไป
สองแขนที่คอยพยุง กับหัวใจอีกหนึ่งดวงที่มุ่งมั้น.... ขอบคุณครับ โดย: ST.Exsodus
วันที่: 1 สิงหาคม 2551 เวลา:13:57:19 น.ภาพสวยมากๆค่ะ เป้นการเดินทางที่น่าประทับใจ ขนาดไม่ได้ไปด้วยนะคะ ยังอดชื่นชมไปด้วยไม่ได้ ขอบคุณสำหรับภาพสวยๆและเรื่องราวการผจญภัยที่เอามาฝากกันค่ะ
โดย: วินนี่ย์หมีพูห์
วันที่: 1 สิงหาคม 2551 เวลา:20:10:14 น.blog นี้เป็น blog ที่แสนจะวิเศษ
พระเจ้าได้สร้างโลกนี้ไว้อย่างสวยงามน่ามหัศจรรย์ แต่มีมนุษย์น้อยคนที่จะได้มีโอกาสได้เดินทางท่องเที่ยวเพื่อดูความสวยงามแห่งดินแดนที่เป็นผลงานของพระเจ้า หรือ ธรรมชาติอันยิ่งใหญ่ การที่ท่านได้นำรูปมาลง และ ได้เล่าถึงการเดินทาง เป็นการแชร์ประสบการณ์ทีดีให้กับคนที่ไม่มีโอกาสได้เดินทาง ขอขอบคุณอีกครั้ง และ ให้ท่านมีความสุข ความสำเร็จในการเดินทางไปในโลกที่สวยงาม ด้วยความรักในมนุษยชาติ โดย: คนขายฝัน (Merchant Dream
) วันที่: 1 สิงหาคม 2551 เวลา:20:57:18 น.สวัสดี คุณ เชรียา
ดีใจที่ไปเยี่ยม บ้านยายเก๋า ตามมาเที่ยว แต่สายตาคนแก่ เห็นรูปเล็กๆ ดูแล้วไม่ชื่นใจเลย...    โดย: ยายเก๋า ,ชมพร (ชมพร
) วันที่: 1 สิงหาคม 2551 เวลา:21:57:44 น.มาช้าไม่ว่ากันนะคะ บล๊อกนี้เป็นบล๊อกที่น่าศึกษามากเลยค่ะ
โดย: rambujan
วันที่: 1 สิงหาคม 2551 เวลา:22:51:25 น.ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมนะคะ..
 จะรอเจอคุณเชรียาที่เชียงใหม่นะคะ.. รอชมภาพสวยๆอ่ะจ้า..  Have a nice day.naka. โดย: sonnen
วันที่: 2 สิงหาคม 2551 เวลา:17:45:33 น.มาขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมนะคะ ที่บอกว่าเหมือนมืออาชีพนี่คงไม่ใช่แล้วล่ะค่ะเพราะว่าเราถ่ายรูปไม่เก่งเลย55 แต่แค่ชอบถ่ายแล้วก้อที่สำคัญที่เหนนั้นกล้องคอมแพคเก๋ากึกมากๆ 5 เมคกะพิคเซลเองค่ะ แต่ชอบถ่ายรูปก้อพยายามสุดริดก้อได้แค่นั้นแหละค่ะ 55 ยังไงก้อขอบคุณสำหรับคำชมนะคะ บล๊อกนี้ดูตื่นเต้นผจญภัยมั่กกกๆๆๆ
โดย: my_maxz
วันที่: 2 สิงหาคม 2551 เวลา:21:06:51 น.พี่แจนคะ
ขอบคุณค่ะสำหรับ link ที่น่าดูชมอย่างนี้ ถ้ามีโอกาสได้ใช้ชีวิตในทริปอย่างนี้บ้าง ชีวิตน่าจะสนุกตื่นเต้นและคุ้มค่า+ + + Have a nice time. Blessings, Candy โดย: Candy IP: 125.25.192.25 วันที่: 27 ตุลาคม 2551 เวลา:11:03:12 น.
|
SwantiJareeCheri
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]
All Blog
|
|||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
||||||||||||||
From snow to sand
From water to thirst
From snow clad peaks to desert
From cool rainbows to hard sunshine
น่ารักจัง....