|
|
| | 1 | 2 |
| 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
| 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
| 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
| 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
พลอย : มากกว่าบอกคำว่า...รัก
แดงกับวิทย์ยังไม่ได้นอน ในกลางดึกของกรุงเทพมหานคร ทั้งคู่เพิ่งเดินทางมาจากอเมริกาเพื่อร่วมงานศพของญาติคนหนึ่ง และในเวลาที่คนทั้งกรุงเทพหลับใหล วิทย์ปลีกตัวออกจากห้องเพื่อซื้อบุหรี่ซองใหม่ และแดงค้นพบเศษกระดาษยับยู่ยี่ชิ้นนั้น ก่อนที่อีกไม่นานวิทย์จะกลับมาพร้อมกับพลอย เด็กผู้หญิงตากลมผมฟู และแดงก็คิดเอาเองว่า ปาร์ตี้ของเขากำลังจะเริ่มขึ้น...โดยไม่มีเธอ
...
ความรักเป็นเรื่องประหลาดนะครับ แล้วปฏิกิริยาของมันก็ส่งผลต่อสภาพการทำงานของหัวใจแต่ละคนไม่เหมือนกัน
...
แดงถามวิทย์ว่า เขายังรักเธออยู่อีกหรือเปล่า เธอต้องการให้เขารัก และบอกคำว่ารัก เธอต้องการท่าทางของอาการบอกรัก ภาษากายของความรักจากวิทย์ที่เธอไม่เคยจะได้พูดหรือได้รับการตอบสนอง
แต่วิทย์กลับบอกแดงว่า ความรักของเขามันก็ยังคงอยู่แบบนั้น เหมือนกับวันนั้น ความรักของเขาไม่ใช่การมานั่งบอกรักแบบนกแก้วนกขุนทอง เอาเถอะเขาก็เพียงแต่ยังไม่ได้บอกแดงทั้งหมด เหมือนกับที่เขาบอกพลอยหลังจากนั้นว่า ความรักบางทีมันก็มีวันหมดอายุ
...
แดงกับวิทย์ยังไม่ได้นอน แต่ในห้องที่ห่างออกไปไม่เท่าไหร่ นัทกับตุ้มกำลังแสดงความรักต่อกัน ในบทบาทสมมติที่ต่างกันเหมือนสีขาวกับดำที่ต่างจากวิทย์และแดง ความรักของทั้งคู่เกิดขึ้นด้วยภาษากายที่ไม่ต้องการคำพูดมาตอกย้ำบอกคำรัก และในความอิ่มเอมสุขสม ตุ้มละเมอร้องเพลง... เสน่หา
...
พลอยถามวิทย์ว่า ความรักมีวันหมดอายุด้วยเหรอพี่
แล้วถ้าหนูกอดพี่อย่างนี้ พี่จะหายเหงามั้ย
เธอไม่เข้าใจว่าทำไมคนรักกันต้องทะเลาะกัน ทำไมคนรักกันไม่กอดกัน จูบกัน หรือ มีเซ็กส์กัน เธอคงจะไม่รู้ว่าในความเป็นจริง ความรักมันซับซ้อนมากกว่านั้น
...
แดงหลับ
และเธอฝันถึงเด็กผู้หญิงตากลมผมฟูในห้องคนนั้น ก่อนที่จะฝันถึงเด็กผู้หญิงผมฟูอีกคนในอ้อมกอดของแม่ ผู้หญิงคนที่มีชื่อเดียวกันกับชื่อของผู้หญิงพร้อมหมายเลขโทรศัพท์ในกระดาษยู่ยี่แผ่นนั้น...แผ่นที่เธอพบในกระเป๋าของวิทย์
...
วิทย์หลับ
และในห้วงของการหลับใหลนั้นของเขา พลอยได้ก้าวเดินออกไปจากชีวิต
...
แดงกับวิทย์ ตื่นขึ้นมาในวันเดิม วันที่เป็นวันเดียวกันกับวันที่ทั้งคู่หลับไป ในห้วงอาการเมามายสลึมสลือกึ่งหลับและครึ่งตื่น แดงพบกับผู้ชายอีกคน ผู้ชายที่อาการของความรักไม่ได้เดินทางมาเพียงแค่ภาษาจากร่างกายและคำพูด เช่นเดียวกับที่วิทย์พบว่าในอาการมึนงงหลังการตื่นของเขานั้น แดงหายไปจากการดำรงอยู่ของชีวิตของเขาเหมือนกับเด็กผู้หญิงแปลกหน้าคนนั้น และเขาร้องไห้
...
พลอยตื่น
และเธอเดินวกวนอยู่ในทางเดินของโรงแรมที่ตุ๊กแกกำลังร้องทัก ที่หน้าห้องที่ประตูปิดอยู่บานนั้น ห้องที่พลอยเคยบอกกับวิทย์ว่าเธอฝันเห็นบาร์เทนเดอร์ ทำรักกับแม่บ้านคนที่เดินสวนทางผ่านไป พลอยแนบหูฟังก่อนที่จะเปิดมันออก ในห้องนั้นว่างเปล่า
...
ในสภาวะระหว่างการหลับและตื่น การพบปะและการลาจาก ความรักยังคงเดินทางทำหน้าที่ของมัน บางคนเชื่อว่าความรักเหือดหายและเดินทางจากไปแล้ว บางคนเชื่อว่าความรักยังคงอยู่ที่นั่นจนกระทั่งวันที่เขารู้ว่ามันกำลังไหลเลื่อนหลุดมือ บางคนกำลังอ้าแขนออกรับความรักอย่างอิ่มเอมสุขสม และบางคนกำลังทำหน้าที่เชื่อมต่อร้อยเรียงความรักเหล่านั้นเข้าเป็นหนึ่งเส้นเดียวกัน
...
แดงตื่น และจับมือวิทย์ไว้เหมือนกับเมื่อวาน
จะต่างกันก็เพียงแต่ว่าวันนี้ความรักนั้นอาจจะมากขึ้น และบางทีมันอาจจะมากกว่าเมื่อวาน...ก่อนที่เธอจะหลับตาลง
( พลอย , 2007 กำกับการแสดงโดย เป็นเอก รัตนเรือง )
| Create Date : 12 มิถุนายน 2550 |
| Last Update : 12 มิถุนายน 2550 12:16:26 น. |
|
8 comments
|
| Counter : 860 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: KnightWin  วันที่: 12 มิถุนายน 2550 เวลา:12:15:02 น. |
|
|
|
| โดย: Complicate วันที่: 12 มิถุนายน 2550 เวลา:12:16:36 น. |
|
|
|
| โดย: bear_moung วันที่: 12 มิถุนายน 2550 เวลา:12:35:22 น. |
|
|
|
| โดย: โสดในซอย วันที่: 12 มิถุนายน 2550 เวลา:14:13:12 น. |
|
|
|
| โดย: coming soon (The Yearling ) วันที่: 27 มิถุนายน 2550 เวลา:9:17:22 น. |
|
|
|
| โดย: bua ja วันที่: 11 กรกฎาคม 2550 เวลา:18:07:00 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [