|
| 1 | 2 |
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 | |
|
|
|
|
|
|
|
Les chansons damour : แล้วจะร้องเพลงรัก
อิสมาเอลนอนเตียงเดียวกับจูลี่ และ อลิซ ในความสัมพันธ์แบบสามคนของสองหญิงกับหนึ่งชาย อิสมาเอลดูเหมือนจะมีความสุขดี เขาบอกรักจูลี่ และ เดินเกี่ยวก้อยกับอลิซ ในความสัมพันธ์แบบสามคน แม้อิสมาเอลจะรู้สึกว่ามันสับสน วุ่นวาย แต่เขาก็ดูมีความสุขดี ... ในวงจรของความรัก เมื่อความรักเกิดแล้ว บางครั้งความรักก็ดับ และทุกครั้งที่ความรักดับลง เราแทบจะคาดเดาไม่ได้เลยว่า มันจะผ่านเข้ามาในรูปแบบใด ดังนั้น ในคืนที่ชีวิตดูเหมือนจะเคลื่อนที่ตามเส้นทางที่เคยเป็น การจบชีวิตของจูลี่ และการจากไปของอลิซ จึงเป็นมากกว่าการสูญเสีย ในการดับลงของความรัก...สำหรับอิสมาเอล ... ผมว่า...คนเรามีวิธีการย่อยหัวใจ เมื่อความรักจากหาย ด้วยวิธีการที่แตกต่างกัน บางคนเลือกที่จะอยู่กับตัวเองและจมร่างลงกับความหม่นมัว บางคนเลือกที่จะวิ่งตามหามันอีกครั้งเพื่อทดแทนส่วนที่ขาด บางทีอิสมาเอล อาจจะเป็นแบบนั้น และเขาเพียงอาจแค่ต้องการใครบางคน แค่ร่างกายของคนอีกคน ร่างกายที่อุ่น...จนเมื่อเราสวมกอดแล้วรู้สึกได้ว่า ความรัก...ยังไม่ได้หายไปไหน ... เหมือนกับที่ต่อมา อิสมาเอลได้พบกับแอร์วานน์ ... เด็กผู้ชายผมยุ่ง ยังไม่หนุ่มเต็มวัยคนนั้น หัวรั้นและมุทะลุทั้งในเรื่องของความรักและในเรื่องของอิสมาเอล สำหรับเด็กหนุ่มวัยขนาดนั้น อาจจะไม่ใช่เรื่องแปลกที่เมื่อรักแล้ว การพุ่งเข้าชนเพื่อให้ได้ครอบครอง คืออุดมการณ์ของความรักเพียงชนิดเดียวที่เขารู้จัก แอร์วานน์ปรารถนาอิสมาเอล และอิสมาเอลถอยหนี เขาไม่เคยรู้จักความรักแบบนี้มาก่อน แต่ขณะเดียวกัน บางทีเขาก็รู้สึกว่า ความรักที่ได้คืบคลานเข้ามา ถึงแม้จะแปลกและไม่คุ้นหน้า แต่มันก็ทำให้เขาได้รู้ว่า เขาไม่ได้อยู่คนเดียว ... และผมก็ตกหลุมรักหนังฝรั่งเศสเรื่องนี้อย่างช่วยไม่ได้ อาจจะเป็นเพราะว่าหนังฝรั่งเศสมักจะเป็นแบบนี้ เป็นแบบที่ไม่ค่อยจะมีกรอบอะไรให้ยึดติดมากซักเท่าไหร่ ไม่มีแม้แต่กรอบของรูปแบบความรัก และไม่มีแม้กระทั่งกรอบของความเป็นเพศ ก็แล้วมันจะแปลกอะไร ในเมื่อคนเราลื่นไหล และใช้หัวใจตอบคำถามบ่อยครั้งมากกว่าเหตุผล เหมือนกับที่ในความรักของอิสมาเอล ในการสูญเสีย และในการค้นพบความรักอีกครั้ง เขาร้องบรรยายมันออกมาเป็นเพลง ไม่น่าเชื่อนะครับ ว่าเสียงดนตรีอยู่กับเราทุกที่ เสียงเพลงทำให้เรายิ้ม ตั้งคำถามและปลอบใจ และไม่น่าเชื่อว่า เมื่ออารมณ์เดินทางขึ้นไปสู่จุดสูงสุดของความสุข หรือความเสียใจ เราสามารถที่จะร้องมันออกมาได้เป็นเสียงเพลง ... ในการได้พบกับความรักอีกครั้งของอิสมาเอล เขายังคงสับสนและยังคงตื่นกลัวกับรูปแบบที่ไม่เคยคุ้นของมัน แต่ที่สุดแล้วมันก็อาจจะดีกว่าสูญเสียความรักไปตลอดกาล เมื่อเขากอดร่างของแอร์วานน์เอาไว้ที่บนระเบียงบ้านคืนนั้น อิสมาเอลกระซิบกับร่างของเด็กหนุ่มในวงแขน เขาบอกให้รักเขาไม่ต้องมาก แต่เขาร้องขอให้รักเขาไปตลอดกาล ... ในความเหงาที่สุดจากที่ที่ลึกที่สุด ... อิสมาเอลจูบแอร์วานน์ ...
( Les Chansons d'amour กำกับการแสดงโดย Christophe Honoré : 2007 ภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นหนึ่งในภาพยนตร์ที่ร่วมเข้าประกวดในงานเทศกาลภาพยนตร์เมืองคานส์ ปี 2007 )
Create Date : 21 สิงหาคม 2551 |
Last Update : 21 สิงหาคม 2551 1:05:22 น. |
|
0 comments
|
Counter : 882 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
|