|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
The coffin : ปลดกรรม
ในตอนหนึ่งระหว่างการตามหาร่างของผู้หญิงชุดขาวที่เดินอุ้มลูกแนบอกในวัดร้าง คริสเอ่ยปากบอกกับสัปเหร่อว่า ชีวิตของเขาดูเหมือนกับจะรายล้อมอยู่ด้วยความตาย และเขาคงจะรับไม่ได้หากคนที่รักจะต้องตายไปก่อนหน้าเขา ที่จริง...เขาคงจะยินดีมากกว่า ถ้าจะได้ตายไปก่อนหน้าคนที่เขารักเหล่านั้น ... และผมเห็นด้วยกับคริส ... ในฐานะของคนที่เห็นแก่ตัวเหมือนกัน หลายครั้ง...ผมคิดแบบเขา ผมไม่เคยคิดว่าจะทนได้ หากใครที่ผมรักสักคน จะต้องจากไปด้วยความตาย ผมคงจะรับไม่ได้ กับการดำรงอยู่ที่สูญหายไปของใครคนนั้น ผมคงจะรับไม่ได้ ที่การมีตัวตนในความทรงจำของใครคนนั้น สิ่งของเครื่องใช้ของใครคนนั้น และความรักที่ผมมีกับใครนั้น มันไม่ได้หายไปจากผม แต่มันกลับสลายไป โดยที่ผมรู้อยู่เต็มแก่ใจว่าไม่อาจตามหาทวงคืน ... หลายต่อหลายช่วงชีวิต ที่มนุษย์พยายามจะยื้อเวลาและยืดความตายให้ห่างออกไปจากตัว เราพยายามพัฒนาความก้าวหน้าทางการแพทย์ เราพยายามต่อสู้กับวาระสุดท้ายด้วยวิทยาการสมัยใหม่ ด้วยวิทยาศาสตร์ แต่เราคงจะลืมไปว่า สุดท้าย...ก็ไม่มีใครสักคนที่จะฝืนความตายไปได้สักราย ที่สุดเมื่อวิทยาศาสตร์ไม่สามารถตอบสนองความต้องการยิ่งใหญ่นั้นไหว สุดท้าย...เราก็เลือกที่จะทำอะไรทุกอย่างก็ได้ที่จะผลักความตายออกไปจากตัว ... คริสเลือกที่จะนอนในโลงศพแทนมาริโกะ เพื่อยืดชีวิตหญิงสาวคนรัก และซูเลือกที่จะนอนในโลงศพเพื่อยืดชีวิตที่เดินเข้าสู่วาระสุดท้ายเพราะโรคร้ายของตัวเอง ... เราพยายามทุกวิถีทางที่จะดำรงอยู่ในโลก โดยไม่นึกถึงใคร เราพยายามทุกวิถีทางที่จะยังคงมีร่างกายนั้นอยู่ โดยลืมคิดไปว่า ทุกช่วงเวลาที่เรายังคงสัมผัสได้และยังคงหายใจ มันเป็นเพียงแค่เวลาชั่วคราวเท่านั้น...บนโลกใบนี้ ... แต่หลังจากที่นอนในโลงศพเพื่อสะเดาะเคราะห์ คริสกลับเริ่มเห็นภาพของผู้หญิงชุดขาวอุ้มเด็กคนนั้น และซูก็เริ่มที่จะเห็นภาพคนรักที่เพิ่งจากไปด้วยอุบัติเหตุ เมื่อการปลดเคราะห์ของตนได้กลายมาเป็นกรรมของคนอื่น ทั้งคริสและซูต่างเริ่มที่จะไม่มั่นใจว่า การปลดกรรมนั้นเป็นไปโดยถูกทางแล้วหรือ ถ้าการที่เราเลือกปลดกรรมของตน เพื่อผลักไสให้กรรมนั้นไปเกิดกับคนที่เรารักมากที่สุด มันจึงอาจจะไม่ใช่สิ่งที่ถูกต้องที่สุด ... ผู้หญิงชุดขาวตามหลอกหลอนคริสและมาริโกะ ในขณะที่คู่หมั้นของซูก็ปรากฏร่างและต้องการให้เธอได้รับรู้ถึงการดำรงอยู่ของเขา
หลายครั้งที่เราเลือกที่จะคิดถึงตัวเอง ก่อนที่จะคิดถึงใคร กรรมที่ปรากฏขึ้นในใจของเรา จึงไม่ใช่กรรมที่มาจากโรคร้ายที่รุมเร้า ไม่ใช่กรรมที่เกิดจากความพยายามช่วยคนรักให้พ้นจากเคราะห์ แต่กรรมที่แท้อาจจะเป็นความพยายามที่ต้องการอย่างที่สุด เพื่อให้ตนเองได้หลุดพ้น เพื่อให้ตนเองต่างหากที่ได้พบกับความสุข โดยไม่คำนึงถึงแต่น้อยเลยว่า เมื่อกรรมได้เกิดขึ้นกับเราแล้ว ทางแห่งสุขไม่ใช่การหลบลี้หนีกรรม แต่กลับเป็นการยอมรับในกรรมที่เกิดขึ้นนั้นอย่างสงบใจ ... คริสจึงจำเป็นที่จะต้องนอนในโลงศพอีกครั้ง เพื่อยอมรับการปรากฏตัวของผู้หญิงชุดขาวคนนั้น เพื่อให้เธอได้สารภาพบาปและเขาได้ยอมรับผลกรรมที่เกิดขึ้น ซูจึงจำเป็นที่จะต้องนอนในโลงศพอีกครั้ง เพื่อที่จะยอมรับอ้อมกอดของชายคนรัก เพื่อให้เขาได้บอกกับเธอว่าการจากไปของเธอทำให้เขาปวดร้าวใจแค่ไหน และสุดท้ายเธอจะต้องยอมรับมันด้วยการเปิดรับโรคร้ายนั้นกลับคืน ... ในโลงศพ คริสอึดอัดและจมร่างหายไปในความมืดที่กดเขาจนหายใจไม่ออก ในโลงศพ ซูอึดอัดและหวาดกลัวต่อการมาเยี่ยมเยือนของที่เคยเป็นที่รักของเธอเอง ... กว่าที่เราจะเข้าใจว่ากรรมที่เกิดขึ้น ไม่ได้เป็นของใคร กว่าที่เราจะเข้าใจถึงการยอมรับในการเกิดขึ้นของกรรมที่เป็นของเรา เราวิ่งหนี เหนื่อยล้า โดยที่ไม่เคยได้รู้เลยว่า การยอมรับในกรรมของเรา ในกรรมที่เกิดขึ้นกับเรานั้น คือหนทางแห่งการปลดกรรม ที่ได้สุขมากกว่าหนทางใดๆทั้งปวง ( โลง-ต่อ-ตาย กำกับการแสดงโดย เอกชัย เอื้อครองธรรม : 2008 )
Create Date : 01 กันยายน 2551 |
Last Update : 1 กันยายน 2551 1:16:23 น. |
|
0 comments
|
Counter : 837 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
|