|
| 1 |
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | |
|
|
|
|
|
|
|
ครูเป้คะ... หนูขอโทษค่ะ
มีเรื่องความซนปนน่าเอ็นดูของเด็กอนุบาลมาเล่าสู่กันฟังค่ะ วันนึงเราอยู่ทำงานเพลินจนเลยเวลาเลิกงาน ซึ่งเป็นช่วงที่เด็กๆ อนุบาลจะมาวิ่งเล่นรอผู้ปกครองแถวห้องทำงานเรา วั้นนั้นก็เห็น "ฟ้าใส" เด็กน้อยอนุบาล ๒ วิ่งแว้บไปแว้บมาค่ะ
สักพักฟ้าใสก็มาเดินป้วนเปี้ยนวนไปวนมาแถวหลังโต๊ะเรา วนไป... วนมา... อยู่พักใหญ่ ในที่สุดหนูน้อยก็เดินมาแตะแขนเราพร้อมกับพูดว่า "ครูเป้คะ... หนูขอโทษค่ะ"
งงอะดิคะ... ขอโทษไรล่ะเนี่ย ระหว่างกำลังงงๆ อึ้งๆ อยู่ ฟ้าใสก็พูดต่อไปว่า "คือ... หนูทำโกโก้หกอะค่ะ"
อ้อ... ยังงี้นี่เอง
เรา : หกที่ไหนคะ ฟ้าใส : เคาน์เตอร์ข้างหลังค่ะ เรา : แล้วฟ้าใสเช็ดทำความสะอาดรึยังคะ ฟ้าใส : เช็ดแล้วค่ะ แต่... มันก็ยังมี... ก็ยังไม่หมด... ก็... (เริ่มพูดติดๆ ขัดๆ) เรา : งั้นไปดูกันค่ะ เดี๋ยวยังงัยเราช่วยกันเช็ดนะคะ ฟ้าใส : ค่ะ
ระหว่างจูงมือกันเดินไป ในใจก็คิดว่าฟ้าใสคงจะถือแก้วโกโก้ชงหกกระฉอกแน่เลย แต่พอไปถึงเคาน์เตอร์กาแฟด้านหลัง... มันไม่ใช่อย่างที่คิดค่ะ มันสยดสยองกว่าน้านนนนน
พอจะเดาได้ว่า ฟ้าใสคงจะชงโกโก้เอง แต่ถุงโกโก้ที่อยู่ในกระป๋องอีกทีมันวางลึกจนชิดผนัง แล้วฟ้าใสตัวนิดเดียว... คงเขย่งเอื้อมสุดแขนเพื่อตักผงโกโก้ แล้วพลาด... ภาพมันเลยออกมาเป็นเช่นนี้ค่ะ
ผงโกโก้กระจายหกบนเครื่องชงกาแฟ... ไมโครเวฟ... กาน้ำร้อน... กล่องคุกกี้... แก้วน้ำ... พื้นเคาน์เตอร์... ฯลฯ แต่... มันยังไม่จบแค่นั้นค่ะ เพราะฟ้าใสเป็นเด็กน่ารัก... มีความรับผิดชอบ เลยหยิบผ้าเช็ดโต๊ะออกไปชุบน้ำที่อ่างล้างข้างนอกเพื่อมาเช็ดโต๊ะ แต่ด้วยแรงบีบของเด็กอนุบาล ๒ ผ้าก็เลยชุ่มโชก - -" พื้นหน้าอ่างล้าง... เรื่อยมาจนถึงพื้นข้างในจึงเต็มไปด้วยหยดน้ำหยดเป็นทาง... ลามไปถึงบนเคาน์เตอร์ ยิ่งเมื่อเอาผ้าชุ่มโชกมาเช็ดโกโก้ที่หก จากผงโกโก้ที่กระจัดกระจายจึงกลายเป็น "โคลนโกโก้" ในบัดดล
พอตั้งสติได้... ก็ค่อยๆ ช่วยกันทำความสะอาดค่ะ ฟ้าใสก็น่ารักมากนะคะ... กุลีกุจอช่วยเหลือใหญ่เลย กว่าจะเสร็จ เล่นเอาทั้งเด็กทั้งครูเหงื่อตกเลยค่ะ - -"
งานเสร็จ... ฟ้าใสก็วิ่งลั้นลากลับไปหาแม่ที่ทำงานอยู่ออฟฟิศตรงข้าม เราก็นึกได้ว่ามีเค้กเหลืออยู่ในตู้เย็นชิ้นนึงนี่นา เลยหยิบกล่องเค้กออกมาวางเตรียมหม่ำ หันไปหยิบจานกับส้อม... พอหันกลับมา ฟ้าใสกลับมาตอนไหนไม่รู้... กำลังเขย่งปลายเท้าชะโงกมองเข้าไปในกล่องเค้ก
"ขนมเค้กของใครเหรอคะ" "ของครูเป้เองค่ะ ฟ้าใสหิวเหรอคะ" "ค่ะ" "งั้นเอาเค้กไปทานมั้ยค่ะ" "ขอบคุณค่ะ"
เป็นครู ต้องรักเด็กใช่มั้ยคะ
Create Date : 08 กันยายน 2550 |
Last Update : 26 กุมภาพันธ์ 2551 9:52:36 น. |
|
5 comments
|
Counter : 596 Pageviews. |
|
|
|
โดย: แพนด้ามหาภัย วันที่: 26 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:11:36:54 น. |
|
|
|
โดย: JewNid วันที่: 26 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:18:20:54 น. |
|
|
|
โดย: prncess วันที่: 29 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:2:24:22 น. |
|
|
|
|
|
|
|
อ่านแล้วนึกถึงลูกศิษย์ตัวเองเลยค่ะ
พี่ไปเป็นครูสอนภาษาอังกฤษเด็กประถมมาสี่เดือน
ตอนนี้เป็นอาจารย์ที่ปรึกษาฝ่ายกิจกรรมนศ.ที่ม.เอกชนจ้ะเป้
หายไปนานเลย คิดถึงเน้อ