ส่วนหนึ่งของธรรมดา...ที่สบตาได้อย่างสบายใจ
Group Blog
 
<<
กันยายน 2550
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
30 
 
3 กันยายน 2550
 
All Blogs
 
ซุ่มซ่ามรายเดือน : หกล้ม T_T

หายหน้าหายตาไปนาน
กลับมาอั๊พบล็อกทีก็มีเรื่องเจ็บตัวมาเล่าสู่กันฟัง (อีกแล้ว) ค่ะ

เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมาเรากลับบ้านราชบุรี
ลงจากรถทัวร์ได้ก็เดินลั้นลาไปยังจุดนัดหมายที่ให้พ่อมารับ
แต่ก่อนจะเลี้ยวดันก้าวพลาด... ตกจากฟุตปาธแบบไม่ทันตั้งตัวค่ะ

อย่างที่บอกว่าไม่ทันตั้งตัว ภาพมันเลยออกมาเป็นเยี่ยงนี้
คะมำล้มไปทั้งตัว... เข่าขวา และศอกขวากระแทกขอบฟุตปาธ
ดีว่าเอามือซ้ายยันไว้ทัน ไม่งั้นคางคงกระแทกไปด้วย
T_T

จังหวะนั้นเหมือนเวลาหยุดนิ่งไปชั่วขณะ
พอได้สติเงยหน้าขึ้นมา มองเห็นขนมและหนังสือที่ถือมาหล่นกระจัดกระจาย
รายรอบเต็มไปด้วยวินมอเตอร์ไซค์และรถตุ๊กตุ๊กที่มองมาเป็นตาเดียว >_<
ระหว่างกำลังยันตัวลุกขึ้น ก็ได้ยินเสียงถามว่า
"เป็นอะไรมากหรือเปล่าครับ"

เงยหน้าไปมอง (ขณะยังหมอบคลานอยู่)
เป็นคุณตำรวจในป้อมตรงนั้นนั่นเอง
ก็ได้แต่ตอบไปว่า "เจ็บค่ะ"

คุณตำรวจก็กุลีกุจอช่วยเก็บขนมและหนังสือที่กระเด็นอยู่แถวนั้น
ส่วนเราก็ค่อยๆ ยันกายลุกขึ้น แล้วกะเผลกๆ เดินไปนั่งตรงเก้าอี้หน้าป้อม
จากนั้นก็โทรให้พ่อมารับตรงนี้ซะเลย เพราะเจ็บเข่ามาก

ระหว่างรอ คุณตำรวจก็เดินมาคุย
"ผมอยู่ในป้อม เห็นเดินอยู่ดีๆ ก็ว่าหายไปไหน เลยออกมาดู"
คุณพี่ก็เล่าไปอย่างชวนคุย... ส่วนเราก็ "อายค่ะ"
ในใจได้แต่เร่งให้พ่อมาเร็วๆ

ปรากฏพอพ่อมาถึง... ดั๊นรู้จักกะคุณตำรวจซะนี่
ทีนี้เลยเม้าท์กันยาวเรื่องของลูกสาวจอมซุ่มซ่าม

"เด็กๆ เขาก็หกล้มประจำ มีแผลกลับมาบ้านทุกวัน"
"อยู่บ้านก็เดินเตะโน่นชนนี่ไปทั่ว"
"นี่ไม่กี่เดือนก่อนก็เปิดประตูกระแทกนิ้วจนเล็บฉีก 555"
ฯลฯ


สรรเสริญกันเข้าไป

ตอนนี้มือกะศอกหายเจ็บแล้วค่ะ
แต่เข่ายังเจ็บอยู่นิดหน่อย
เล่าให้ใครฟังก็มีแต่คนบอกว่า
"ก็เดินให้มันช้าๆ หน่อยสิ"

นั่นน่ะสินะ -____-"
คือเราเป็นคนเดินเร็ว (มาก) และทำอะไรเร็วอะค่ะ
สงสัยคงต้อง "ช้า" ลงบ้างซะแล้ว

อะ มีภาพเข่าช้ำๆ มาให้ดูกันด้วย
ขอบอกว่าในรูปนี่จางลงเยอะแล้วนะคะ T_T




Create Date : 03 กันยายน 2550
Last Update : 3 กันยายน 2550 14:39:27 น. 34 comments
Counter : 814 Pageviews.

 
หูยๆๆๆ ไม่อยากบอกว่าดีใจจังเลยค่ะ ..
เพราะว่าเราเจอเพื่อนร่วมอุดมการณ์แล้ว
ซุ่มซ่ามเป็นอาจิณต์ ...

เป็นเพื่อนกันน๊า


โดย: JewNid วันที่: 3 กันยายน 2550 เวลา:16:03:22 น.  

 
เมื่อก่อนเราก็เป็นบ่อยเลย
เข่าสองข้างไม่เขียวตลอดปี ก็มีแผลเพียบ 55


โดย: แพนด้ามหาภัย วันที่: 3 กันยายน 2550 เวลา:16:49:00 น.  

 
คุณตำรวจน่ารักจังค่ะ

ตลกตรงที่บอกว่าเดินๆอยู่แล้วหายไปเฉยๆ

อิชั้นก็หกล้มประจำค่ะ

แต่ของเรานี่เป็นเพราะชอบใส่รองเท้าสูงๆ

เดินเร็วๆบางทีก็ลื่นพรืดเลยค่ะ

เคยมีครั้งนึงลื่นตกบันไดที่รพ.(ที่ทำงาน)

อายมากๆ


โดย: @opal@ วันที่: 3 กันยายน 2550 เวลา:22:02:34 น.  

 
นานมากแล้วค่ะที่ไม่ได้มาเยี่ยมบล็อกนี้ ... มาทีก็เจอเจ็บตัวเลยแฮะ

ขอให้หายเจ็บไวๆนะคะ


โดย: VA_Dolphin วันที่: 4 กันยายน 2550 เวลา:9:52:45 น.  

 
โอ๋ หายไวๆนะคะ
เราก็เคยล่ะ ล้มข้างถนนหน้าห้างฯ หนังสือกระจาย(ดีนะไม่โป๊) อายเค้าสุดๆ แต่ก็ไม่รู้จะทำไง


โดย: angy_11 วันที่: 4 กันยายน 2550 เวลา:15:16:01 น.  

 


ควรเดินให้ช้าลงอย่างยิ่งครับ -_-"


โดย: < h r i s t i A n Vi e ri >> วันที่: 4 กันยายน 2550 เวลา:16:12:21 น.  

 
เป้ๆ เค้าบอกว่าคนสวยน่ะซุ่มซ่าม สงสัยจะจริงชิมะ

เดินช้า ๆ หน่อยก็ดีนะจ๊ะ ชมนกชมไม้บ้าง...



ปล. เพลงน้องเว่นติดไว้ก่อนน้า...เด๋วหาให้ๆๆ


โดย: CC IP: 125.24.0.165 วันที่: 4 กันยายน 2550 เวลา:22:25:35 น.  

 
พ่วง หาย พ่วง หาย

พี่เป้หายเร็วๆนะคะ
ปุ๊กไม่ค่อยซุ่มซ่ามบ่อยมาก แต่ว่าเจอทีนี่สาหัสทั้งนั้นเลยค่ะ



โดย: Hobbit วันที่: 6 กันยายน 2550 เวลา:17:25:39 น.  

 
ขอให้หายไวไวนะคะ
นึกภาพตามแล้ว
คงจะเจ็บจริงๆ

เดินช้าลงนิดก็คงจะดีเนอะ...แฮ่

(แอบมีขำนิดๆตรงที่
คุณตำรวจบอกว่า
เดินๆอยู่แล้วหายไป
ขอโทษอ่ะค่ะ
แบบว่านึกภาพตอนนั้น
แอบอมยิ้มๆค่ะ)


โดย: prncess วันที่: 11 กันยายน 2550 เวลา:13:09:40 น.  

 

ขอให้หายเร็วๆ นะคะ
เวลาโบว์ล้มเนี่ย ถ้าไม่เป็นอะไรมาก
ไม่อยากให้ใครเห็น ใครเข้ามาช่วยเลยค่ะ
อายยยย ^^'



...


โดย: ขอบคุณที่รักกัน (blueberry_cpie ) วันที่: 13 กันยายน 2550 เวลา:7:39:21 น.  

 
แวะเอาความคิดถึงมาฝากค่ะ หายไวไวนะค่ะ


โดย: opleee วันที่: 13 กันยายน 2550 เวลา:16:25:27 น.  

 
เค้าบอกว่าคนสวยมักซุ่มซ่าม


โดย: ชาบุ วันที่: 13 กันยายน 2550 เวลา:16:48:02 น.  

 
โถกาน้ำชาน้อยผู้น่าสงสาร ดีนะที่ล้มแล้วกาไม่บิ่น หายไวๆ เน้อ



โดย: เดอะ กั้ง IP: 203.209.31.31 วันที่: 14 กันยายน 2550 เวลา:20:39:48 น.  

 
สวัสดีวันจันทร์ครับคุณกาน้ำฯ

ป่านนี้คงหายปวดแล้วนะครับ

แต่รอยช้ำเนี่ยหายไปยังหนอ

ขอให้อาการซุ่มซ่ามค่อยๆหายไปอย่างช้าๆด้วยนะครับ

อิๆ


โดย: esprit_pawin วันที่: 17 กันยายน 2550 เวลา:12:03:32 น.  

 
นึกภาพตามที่น้องเป้เขียนเล่าแล้ว ทั้งสงสาร ทั้งเล่นเอาพี่นั่งอมยิ้มไปด้วยเลย...ยังดีนะคะที่เป็นแค่แบบซุ่มซ่ามเฉย ๆ แต่ของพี่นี่มีจอมเปิ่นเพิ่มเข้าไปด้วย..อิอิ..

ปล. ขอให้หายไว ๆ นะคะ...รักษาสุขภาพด้วย...


โดย: JC2002 วันที่: 17 กันยายน 2550 เวลา:22:46:38 น.  

 
กำลังใจใสๆใส่ตะกร้ามาวางให้
ขอบคุณทุกนาทีที่ผ่านมา
ที่ห่วงใยกันเสมอ

รัก
หมูน้อยหน้าใส


โดย: หมูน้อยหน้าใส วันที่: 18 กันยายน 2550 เวลา:0:14:58 น.  

 
เคยผ่านเหตุการณ์แบบนี้มาเหมือนกัน อ๊ายอาย แต่ไม่เป็นไรหลับตาซะ แล้วคืดว่าไม่มีใครเห็นเรา


โดย: fattyacid (deeny ) วันที่: 18 กันยายน 2550 เวลา:23:55:16 น.  

 
หายเร็วๆนะพี่เป้
เบิร์ดก็เป็นบ่อยอ่ะ
วันก่อนลื่นปื้ดดด..
ที่สถานีรถไฟใต้ดิน
คนก็หันมามองอีก
อ๊ายย อายย..
คนลื่นหกล้มนี่มันผิดตรงไหน ห๊า


โดย: SnowPatrol วันที่: 20 กันยายน 2550 เวลา:11:18:55 น.  

 

ขอให้หายไวๆเน้อ


โดย: p_tham วันที่: 22 กันยายน 2550 เวลา:16:44:20 น.  

 

หายรึยังคะเนี่ย

เราก็เป็นบ่อยค่ะ ไอ้การที่เดินๆอยู่แล้วก็พลุบ

หายลงไปกองกะพื้น

แต่ไม่เคยหนักขนาดเข่าเขียวงี้อ่ะค่ะ

ถ้าเข่าเขียวนี่จะโดนชนนู่นนี่มากกว่า

ปล. เดินช้าลงก็จะดีมากนะคะ




โดย: izak kiataz วันที่: 9 ตุลาคม 2550 เวลา:12:03:01 น.  

 




หายไปไหนเอ่ย


โดย: p_tham วันที่: 14 ตุลาคม 2550 เวลา:5:20:54 น.  

 
มาดูอาการ....

เป้สบายดีน้า..


โดย: ชิด-ชิด เข้ามาอีกหน่อย วันที่: 4 พฤศจิกายน 2550 เวลา:0:42:56 น.  

 
22 พย. คนไทยต้องตื่น ต้องตาสว่างกันซักดี


โดย: D7 IP: 58.8.91.114 วันที่: 7 พฤศจิกายน 2550 เวลา:16:33:28 น.  

 
22 พย. คนไทยต้องตื่น ต้องตาสว่างกันซักดี


โดย: D7 IP: 58.8.91.114 วันที่: 7 พฤศจิกายน 2550 เวลา:16:42:52 น.  

 
โก๊ะเหมือนกานเยย เย้!


โดย: Natthanicha วันที่: 9 พฤศจิกายน 2550 เวลา:14:46:54 น.  

 
คุณตำรวจนั่งร้องเพลง ...อยู่ๆ ก็หายไป ทำใจไม่ได้หรอกเธอ... หรือเปล่าคะ


แซวเล่นค่ะ เห็นว่าอาการดีขึ้นแล้ว

ถ้ามีอาการฟกช้ำ ดำเขียว เอาน้ำอุ่นประคบนะคะ
รักษาสุขภาพด้วยค่ะ


โดย: แฟนไท วันที่: 13 พฤศจิกายน 2550 เวลา:17:15:08 น.  

 
คราวหลังก็ตัดขาทิ้งสิครับเจ๊...
จะได้ไม่บวมอีกต่อไป ชะแว๊บ


โดย: YohEy วันที่: 14 พฤศจิกายน 2550 เวลา:19:07:55 น.  

 
งานนี้เจ็บไม่เท่าไหร่ อายมากกว่าใช่ป่ะคะ เคยมาแล้วเหมือนกันค่ะ ยิ่งกว่านี้อีก เดินอย่างมาดมั่น ก้าวลงบันได้ปุ๊ป เฮ้ย ถนนบุ๋ม แป่ว ไม่ใช่เลย บันไดปูนมันยังไม่แห้ง ส้นรองเท้าลงไปเต็ม พอก้มลงไปมองก็เจอกลับสายตาประณามจากช่างโบกปูนเงยมาประสานกันเปรี๊ยะๆ พระเจ้าช่วยกล้วยทอด จริงๆเลยงานนี้


โดย: fattyacid (deeny ) วันที่: 15 พฤศจิกายน 2550 เวลา:0:27:09 น.  

 
สุขสันต์วันพ่อนะคะพี่เป้


โดย: Hobbit วันที่: 5 ธันวาคม 2550 เวลา:15:34:24 น.  

 
โถ ๆๆๆ แม่คุณ
หายไวๆ นะ


โดย: No.10 IP: 117.47.182.119 วันที่: 6 ธันวาคม 2550 เวลา:15:09:47 น.  

 


สวัสดีปีใหม่ครับเป้

Photobucket

มีความสุขมากๆ นะครับ
สุข สดใส รับปีใหม่ที่จะมาถึงนะ
ขอบคุณสำหรับคำอวยพรวันเกิดนะครับ
Take Care!!!!



โดย: Marvellous Boy วันที่: 27 ธันวาคม 2550 เวลา:10:27:57 น.  

 




สวัสดีปีใหม่ค่า มีความสุข สุขภาพแข็งแรงนะคะ^^
หายไปเลย คิดถึงค่า...


โดย: ขอบคุณที่รักกัน (blueberry_cpie ) วันที่: 4 มกราคม 2551 เวลา:9:40:10 น.  

 
ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมบล๊อกค่ะ..



โดย: อาเล้ง (King of Alan ) วันที่: 4 มกราคม 2551 เวลา:18:21:05 น.  

 
บรรยายแบบเห็นภาพตอนหกล้มเลยอ่ะค่ะ

รู้สึกเจ็บไปด้วยเลย


โดย: cherry (chunny ) วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:21:28:41 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

กาน้ำชากะเชี่ยนหมาก
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add กาน้ำชากะเชี่ยนหมาก's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.