เส้นทางสู่ธรรม... มักมีมารผจญ
ช่วงนี้กำลังไดเอทอยู่ค่ะ 
เพราะฉะนั้น
ในรัศมี 5 เมตรจากโต๊ะทำงาน
มีแค่น้ำกะส้มเท่านั้นที่กินได้
ส่วนพวกขนมนมเนย
ถูกโยกย้ายไปเก็บเข้ากรุตู้เย็น
จากโต๊ะทำงาน
ต้องเดินลงบันไดไป 3 ขั้น
ผ่านประตูกระจก
เดินตรงไป
ผ่านประตูครัว
เดินไปอีก 4 เมตรเศษ
ถึงจะเจอตู้เย็น
ต้องทำแบบนี้ล่ะค่ะ
อิชั้นถึงจะหักห้ามใจจากขนมพวกนั้นได้
แต่เคยได้ยินมั้ยคะที่ว่า
เส้นทางสู่ธรรมมักมีมารผจญ
วันนี้ บก.บห.เดินเข้าออฟฟิศมาด้วยข้าวกล้องถุงใหญ่
ยังไม่เอะใจอะไรค่ะ
สายๆ บก. (อีกคน) เดินเข้ามาเรียกน้องแม่บ้านให้ออกไปช่วยขนของ
ยังคงทำงาน  อย่างไม่รู้ชะตากรรม
กระทั่งน้องแม่บ้านเดินกลับเข้ามาด้วยของพะรุงพะรัง
ทายออกมั้ยคะว่าคุณน้องถือ อะไรมา
มันคือ
ไก่อบพริกไทยดำ
สตูไก่
และผักสดถุงโต
ยังไม่หมดแค่นั้นค่ะ
สักพักคุณน้าแมสเซเจอร์ก็ควบมอไซค์ตามมาติดๆ
หอบหิ้วมาด้วย
ส้มตำปูม้า 3 ถุงยักษ์
น้ำตกหมู
ปลาดุกฟู
ฯลฯ
เรื่องของเรื่องคือว่า
บก.ทั้งสองเห็นน้องๆ เขียนงานกันคร่ำเคร่ง
เลยลงมือทำอาหาร
และสั่งจากร้านเจ้าประจำมาเลี้ยง
แล้วอย่างนี้อิชั้นจะทำอย่างไรได้คะ
ปฏิเสธ
มันเป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว  (ใช่มั้ยคะ)
ครั้นจะกินน้อยๆ
ก็กลัว บก.จะเสียกำลังใจว่า ไม่อร่อยหรือ
...แล้วอิชั้นจะทำงัยดีคะ
| Create Date : 20 มกราคม 2548 |
| Last Update : 20 มกราคม 2548 11:43:36 น. |
|
11 comments
|
| Counter : 448 Pageviews. |
 |
|
|
อย่างไม่รู้ชะตากรรม
(ใช่มั้ยคะ) 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
อ่านชื่อของกินก็รู้อยู่แล้ว.ว.ว.ว.. ว่าต้องปฏิเสธไม่ลง หุๆ
เอาใจช่วยให้น้ำหนักไม่ขึ้นนะคะ.. กร๊าก.ก.ก.ก...
( ไม่ลดลงก็ไม่ว่า.. แต่อย่าเพิ่มขึ้นเป็นการดี.. แหะๆ )
++ King of Alan's blog ++