จะไปไหน มานี่ก่อน

" จะไปไหน มานี่ก่อน "
ที่บ้านในสมัยนั้น เป็นจุดรวมของเพื่อนๆทั้งหลาย เพื่อนเรา เพื่อนพี่ มักแวะเวียนมาชุมนุมเฮฮากัน แม่ไม่ค่อยเข้มงวดมากนัก คงคิดว่าดีกว่าชวนกันไปเล่นกันที่อื่น ซึ่งห่างหูไกลตา เพื่อนๆเลยก็เลยชอบ สะดวกตอนไหนก็มากัน พ่อแม่บางคนเมื่อลูกหายเงียบไปนาน ก็มักเริ่มต้นมาถามหาที่บ้านผมก่อนเสมอ บางคนเห็นลูกอยู่กับผม ก็ถูกสั่งให้กลับบ้านทันที ไม่รู้ว่าเกรงใจ หรือรังเกียจผมกันแน่ 555 อาจเป็นไปได้ เป็นเพราะที่บ้านมีของเล่นหลายอย่าง และสามารถเล่นเฮฮาเสียงดังในบ้านก็ได้ แต่ตอนนั้นแม่ต้องไม่อยู่บ้านนะ ...5555 ถ้ากำลังเล่นกันอย่างสนุกสนาน เมื่อแม่มาถึงก็ต้องหยุด แต่บางครั้งมันหยุดทิ้งไปเฉยๆไม่ได้ ต้องไปหาที่เล่นกันต่อข้างนอกบ้าน แม่มองพวกเราออกว่าไอ้แก๊งค์นี้มันจะต้องไปเล่นต่อข้างนอก ซึ่งเป็นจังหวะพอเหมาะพอดี หลายครั้งจะเรียกมาใช้งาน มันมักหายตัวได้ ต้องเป็นจังหวะโอกาสแบบนี้แหละ เลี่ยงไม่ได้ ดักทางไว้ก่อน ไม่ให้ไปกันง่ายๆ
" จะไปไหน มานี่ก่อน " ต้องทำงานก่อน
งานที่ว่าของแม่ คงไม่พ้นเหยียบขา บีบนวด แม่เอนหลังที่เสื่อกลางบ้าน เตรียมพัดไว้พร้อมสรรพ
" มาเหยียบขาให้แม่ก่อน มันเมื่อย มันปวด "
เป็นคำสั่งไม่ใช่คำขอร้อง ถ้าขัดขืน แผนการไปเล่นข้างนอก คงต้องถุกแทรกแซงอย่างแน่นอน จำต้องทำหน้าที่หมอนวดจำเป็นอย่างฝืนๆ พยามทำงานให้เสร็จเร็วๆ แต่แม่ก็รับรู้ได้ " เหยียบดีๆหน่อย เหยียบซ้ำอีกที เออดีๆ " แม่เน้น
ไม่รู้ว่าทำไมคนสมัยก่อนถึงชอบปวด ชอบเมื่อยกันนัก ทำให้เราต้องมาเสียเวลาเล่นไปเยอะเลย เพื่อนๆก็พยายามส่งสัญญานมาว่าจะไปกันได้รึยัง มันจะไปได้ไง งานยังไม่เสร็จ เร่งมากได้ไง เดี๋ยวก็ไม่ต้องไปไหนกันเลย ...อีกแป๊บนึง...เฮ้ออออ
ไม่ทราบว่าสมัยนี้ยังพอมีไหมนี่ ..งานพิเศษแบบนี้
Create Date : 28 เมษายน 2563 |
|
4 comments |
Last Update : 29 เมษายน 2563 15:10:50 น. |
Counter : 1143 Pageviews. |
|
 |
|
ว่างๆ แม่บอก...
อุ้มมาเหยียบมายืนมานวดให้แม่ที
เจิมบอกค่ะ