วันนี้ที่ไม่มีเธอ

ตื่นขึ้นมาด้วยความเศร้า เสียงของเธอที่บอกลาเมื่อคืนยังฝังแน่นอยู่ในหัวอยู่เลย ไปทำงานด้วยอาการของคนเหม่อลอย จนไปถึงที่ทำงานได้ยังไงก็ไม่รู้ วันนี้เป็นวันปิดโปรเจกท์ 2 ตัวรวด เป็นวันที่หนักที่สุดวันหนึ่งที่จะเจอทุกๆครั้งเวลาใกล้ปิดโปรเจกท์ แต่ผมกลับไม่มีความรู้สึกเครียดไปกับเรื่องงานเลย

ถึงที่ทำงานราวๆ 8 โมงเศษ หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู ทั้งๆที่รู้ว่าไม่มีการโทรมาจากเธอแน่ๆ เอาโทรศัพท์วางไว้ใกล้ๆคอม ทำงานไป ตาก็มองที่โทรศัพท์เป็นระยะๆทั้งๆที่รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ อีเมล์ของเธอที่เคยส่งมาทักทายกันอยู่เรื่อยๆในเวลางาน วันนี้ก็ไม่มี ถึงจะทำงานต่อไปได้เรื่อยๆ แต่ใจผมกลับไม่อยู่กับงานเลย

พักเที่ยง รีบกินข้าวแล้วกลับขึ้นมาทำงานต่อ คนอื่นๆในทีมต่างช่วยกันปิดโปรเจกท์ให้ได้ รวมถึงตัวผมด้วย แต่ก็อดที่จะคิดถึงเธอไม่ได้ คิดถึงรอยยิ้มที่มีให้กันมาเสมอตลอด 5 ปีกว่า คิดถึงน้ำเสียงที่คอยให้กำลังใจอยู่เคียงข้างกันเสมอมาตลอดเวลาที่คบกันมา แต่วันนี้มันไม่มีแล้ว ทำงานไป ตาก็เหลือบโทรศัพท์ไป ตกเย็น โปรเจกท์ทั้ง 2 ตัวปิดได้อย่างสำเร็จ เพื่อนร่วมทีมคนอื่นๆต่างพากันดีใจ แต่ผมกลับยิ้มไม่ออก รีบขอตัวกลับมาบ้าน

จากที่ทำงานมาถึงบ้านผมใช้เวลาเดินทางราวๆเกือบ 2 ชม.ได้ ปกติผมจะเบื่อมากเวลาช่วงกลับบ้าน แต่วันนี้กลับไม่รู้สึกอะไรเลย เหมือนในหัวมันว่างเปล่าไปหมด มีแต่ภาพของเธอและความทรงจำต่างๆร่วมกันผุดขึ้นมาในหัว รู้สึกตัวอีกทีผมก็มาอยู่ที่หน้าบ้านแล้ว เวลากินข้าว ต้องเอาแต่แสร้งปั้นหน้ายิ้ม ให้คนอื่นไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ให้คนอื่นไม่รู้ถึงความรู้สึกที่ผมกำลังฝ่ามันไปอยู่ กินข้าวเสร็จขึ้นมาบนห้อง ไม่รู้เลยว่าควรจะทำอะไรต่อไปดี ปกติผมคงได้โทรหาเธอว่ากลับบ้านหรือยัง ทำงานเป็นยังไงบ้าง เป็นเพื่อนคุยทางโทรศัพท์กับเธอจนเธอกลับถึงบ้าน แต่วันนี้มันไม่มีแล้ว วันนี้ผมไม่สามารถทำแบบนั้นได้อีกแล้ว
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.


แฟนไปเที่ยวสิงคโปร์กับครอบครัว 3 วัน 2 คืน เพิ่งผ่านไปวันเดียวเอง คิดถึงจัง แง๊ๆๆๆๆๆๆๆๆ

Create Date : 27 มิถุนายน 2551		3 comments
Last Update : 27 มิถุนายน 2551 20:24:10 น.
Counter : 593 Pageviews.
Share Tweet