|
| 1 |
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | |
|
|
|
|
|
|
|
คงเป็นรสชาติหนึ่งของชีวิตล่ะมั้ง
ผมก็รู้ตัวนะว่าผมยิ้มไม่ออกมานานมากแล้ว ไม่รู้เหมือนกันว่าเพราะอะไร มันเยอะแยะไปหมด
อายุที่มากขึ้นทุกวันกับคลื่นลูกใหม่ที่ไล่ตามมาติดๆเป็นระลอกๆ ทุกวันที่ตื่นไปทำงานผมกลับรู้สึกเศร้าอย่างบอกไม่ถูกเลย บรรยากาศในไซต์งานใหม่ที่เพิ่งถูกส่งมาประจำก็ไม่ดีเอาเสียเลย น่าตลกนะ ทั้งๆที่ผมกำลังสนุกกับบรรยากาศในที่ทำงานใหม่แล้วแท้ๆ แต่กลับถูกออกมาประจำที่ไซต์ลูกค้าทั้งๆที่ทำงาน R&D
อาจจะเป็นบทพิสูจน์การใช้ชีวิตของผมบทหนึ่งล่ะมั้ง แต่ผมรู้สึกว่าผมคงจะแพ้ในอีกไม่นานแล้วล่ะ
เมื่อไหร่จะยิ้มออกมาจากใจเหมือนตัวผมในตอนหลายปีก่อนได้อีกทีนะ
Create Date : 23 เมษายน 2549 |
Last Update : 23 เมษายน 2549 23:21:37 น. |
|
3 comments
|
Counter : 1434 Pageviews. |
|
|
|
โดย: เงาไม้เหงาฯ วันที่: 28 เมษายน 2549 เวลา:19:44:07 น. |
|
|
|
โดย: Susie วันที่: 5 มิถุนายน 2549 เวลา:20:16:04 น. |
|
|
|
|
|
|
|
หรือคิดถึงความต้องการที่ยังไม่ได้มาอยู่ตลอด
เราอาจจะอยู่กับความหลังและความหวังที่แห้งแล้ง
ลองมองไปที่ท้องฟ้าที่ไม่มีเมฆหมอก ลองอยู่กลางสายลมที่โบกสะบัด แล้วสุดหายใจลึกๆ
มองหาต้นไม้ใหญ่กลางทุ่งหญ้าเขียวขจี
ชีวิตบางทีก็มีมากกว่าที่เราเห็น
และรอยยิ้มอาจจะใกล้คุณนิดเดียวแต่คุณยังมองไม่เห็นก้อได้
ถ้าไงลองมาอ่าน Blog ของนู๋สิ
บางทีรอยยิ้มอาจจะรออยู่ใน Blog ใด Blog หนึ่งก้อได้
สู้ๆ จ้า