เซอร์ไพรซ์......(น้ำตาร่วง)
ขึ้นรูปครอบครัวมาแล้วอ่ะชัวร์แระว่าวันนี้เรื่องครอบครัว แล้วต้องเกี่ยวกับเด็กแน่ๆค่ะ
เหมือนจะเป็นเรื่องราวที่ต่อจากเรื่อง ชนะตั้งแต่ยังไม่สู้ (ใครยังไม่ได้อ่าน คลิกที่ชื่อบล็อคเลยค่ะ)
วีคหน้า เด็กๆที่บ้านจะปิดภาคฤดูร้อนแล้ว ใบโพธิ์ก็จะเลื่อนชั้นขึ้นเป็นพี่ประถม1 ส่วนน้องภีมประถม 5 น้ำพั้นซ์ก็ประถม 4
วางแผนไว้มาตั้งแต่ต้นภาคเรียนที่ 2 สมัครกวดวิชาไปแล้วด้วย ปีนี้เราจะส่งภีมไปกวดวิชาที่โรงเรียนดาวนายร้อย เป็นโรงเรียนประจำ นัยว่าแม่ต้องไปดูงานด้วย คุณยายก็จะไปบ้านคุณทวดกับน้ำพั้นซ์ ใบโพธิ์จะกลับอังกฤษกับพ่อเอก ภีมเลยต้องโดนอัปเปหิไปอยู่โรงเรียนประจำ (น่าน้อยใจมั้ย  ) แต่สุดท้าย แม่ต้องเปลี่ยนแผนใหม่เพื่อตัวเธอเลยนะเนี่ยะ
แม่นั่งทำงานอยู่ที่มหาวิทยาลัย คุณครูโทรเข้ามา ปกติเวลาที่บรรยาย แม่จะไม่ค่อยรับสาย แต่เห็นว่าเป็นสายมาจากคุณครูของภีมแม่จึงต้องรับก่อน แม้ตอนนั้นแม่จะโมโหนะ เพราะต้องการสมาธิ  ประโยคที่คุณครูบอกว่า "รบกวนเชิญอาจารย์ที่โรงเรียนด้วยนะคะ เรื่องของพิชเยศ" เล่นเอาแม่ใจหายได้อีก ........(ไปทุกที มีโฮกลับมาทุกที เธอเกเร เพิ่งมาดี แต่แม่นอยด์ว่ะ  )
บรรยายก่อน หน้าที่ของแม่ ทิ้งไม่ได้ แต่เริ่มสมาธิไม่เหลือแล้ว .....
คุณครู "อาจารย์อ่านหนังสือนี่ก่อนเซ็นต์นะคะ" นั่นไง ..... หนังสืออัลไล แม่คิดไปมองหน้าลุงชายไป บอกตรงๆว่าเครียดขึ้นมาทันทีเลย
สุดท้ายคือหนังสือรับทราบและอนุญาติให้ภีมไปเก็บตัวกวดวิชาวิทยาศาสตร์ที่สำนักการศึกษาเขตพื้นที่ภาคใต้ทำขึ้นมาเพื่อเป็นเสมือนหนังสือขออนุญาติผู้ปกครองและชีแจงถึงเหตุที่มาที่ไปของการที่จะต้องไปเก็บตัว.....
คุณครู "รายละเอียดคะแนน 3 ครั้งที่ทำการทดสอบด้วยข้อสอบส่วนกลาง แสดงอยู่แผ่นหลังนะคะ" คุณครูชี้แจงให้แม่ดูโดยละเอียด คะแนนข้อสอบข้อเขียน คะแนนโครงงาน และคะแนนสัมภาษณ์ ตามลำดับ แม่อ่านแบบเริ่มเครียดหนักกว่าเดิม (เอาไงกับยัยแม่มานอ่ะเนี่ยะ  )
ผลการสอบ..... วิชาวิทยาศาสตร์ ระดับช่วงชั้นประถมปีที่ 4 อันดับที่ 1 คะแนนคิดเป็นร้อยละ 98.75
อ่านถึงตรงนี้ แม่ยื่นหนังสือสู่ลุงชายให้ได้อ่าน แล้วหันไปมองหน้าภีมที่นั่งข้างๆแม่ ภีมก้ทำหน้าเฉยๆ ตอนนั้นความรู้สึกคือ มึน และ งง (จริงๆนะเฮ่ย แบบว่า เซอร์ไพรซ์ ถ้าไม่กลัวคุณครูของภีมว่า ยัยแม่เว่อร์ จะหันไปถามลุงชายว่า "นี่ฝันใช่มั้ย" )
แม่เซ็นต์เอกสารให้ภีม แบบมือสั่นๆ เหนือความคาดหมาย คุณครูบอกแม่ว่า พฤติกรรมของภีมเปลี่ยนไป เปลี่ยนมาได้ตั้งแต่ช่วงกลางของเทอมที่ 1 ภีมเอาใจใส่เรื่องเรียนดีขึ้น จริงๆแล้ว คณิตศาสตร์ และ ภาษาไทย ภีมทำคะแนนได้ดีมากๆ แต่อาจจะเพราะวิทยาศาสตร์เป็นวิชาที่ต้องอาศัยความเข้าใจของเด็กมาก และลำดับที่ 2 ถัดลงไปจากภีมคะแนนไม่ถึงเกณฑ์ที่จะเข้าแข่งขันในระดับประเทศได้ ภีมเลยต้องเลือก แล้วภีมก็เลือกวิทยาศาสตร์
จากบล็อคเดิม แม่ไม่คิดหรอกว่า ภีมจะทำได้ และเคยปรามาสข้อสอบและภีมไว้ค่อนข้างเยอะ เพราะภีมไม่ค่อยจะพูดอะไรมาก เหมือนเราจะไม่สนิทกันเท่าไหร่ ลุงชายกระซิบข้างหูแม่เสมอว่า "ภีมเก่ง" แต่แม่ไม่ค่อยเชื่อ ลุงชายรู้เพราะลุงชายสอนวิทยาศาสตร์แก่ภีมมาตลอด อาจจะทำให้รู้จักภีมมากกว่าแม่ แม่ขอข้อสอบมาดู คุณครูเพิ่งส่งไฟล์มาให้ ซึ่งเป็นข้อสอบกลางจริงๆ ไม่ได้ใช้มาตรฐานวัดตามเดิม เอาเกณฑ์คือคะแนน ไม่ใช่ลำดับที่ แม่ดีใจนะที่เกิดอาการ"เงิบ"ลักษณะนี้
รับภีมกลับบ้าน ตลอดทางไม่ได้พูดอะไรกับภีมหรือน้องๆเลย ยัยแม่อ่อนไหว(เซ็นสิทีฟ) ส่งภีมไปหาคุณยาย ลุงชายเดินเข้าไปบอกคุณยาย ส่วนแม่รอในรถ แม่บอกภีมแค่ "ขอบใจลูก"
หนังสือราชการขออนุญาติให้ภีมเข้ารับการกวดวิชาอีกฉบับที่จะต้องเซ็นต์ส่งให้กับเทศบาลนคร เพื่อเป็นหลักฐานว่าภีมได้รับคัดเลือก ลงนามโดยรองนายกเทศมนตรี
แม้เป็นเพียงเรื่องเล็กน้อย เรื่องอวดลูก ในความคิดของคนหลายๆคน อยากจะบอกว่า ถ้าวันหนึ่ง คุณเป็นแม่ของเด็กชายเล็กๆที่รักเค้ามาก คุณนำลูกไปฝากเลี้ยง พี่เลี้ยงเอายาซึมให้ลูกคุณพร้อมนม เพื่อที่จะให้เค้าซึม ไม่ร้องไห้ แล้วจะได้มีเวลาไปทำงานอย่างอื่น จนกว่าจะรู้คือสมองช้า นาทีที่หมอบอกว่า "ลูกคุณสมองจะมีพัฒนาการช้ากว่าเด็กคนอื่น" โลกทั้งใบเหมือนถล่มลงตรงหน้า
วันนั้นหนูแดงลาออกจากงานที่กำลังก้าวหน้ามาเพื่อดูแลลูก และไม่นานครอบครัวเราก็ล่มสลาย ลูกอยู่กับหนูแดง สิ่งที่สอนง่ายในเด็กบางคน ลูกคนอื่นทำได้ แต่ภีมยังทำไม่ได้ อดทนเพียงอย่างเดียว คนอื่นเรียนรู้ไม่กี่วัน ภีมพูดคำแรก 3 ขวบครึ่ง ทุกๆอย่างช้ามากๆ
เพราะฉนั้น แค่เพียงสิ่งที่แม่ไม่เคยคิดว่าภีมจะทำได้ แต่ภีมทำให้แม่ได้ สิ่งที่หลายคนบอกว่า "ภีมได้แค่....." แต่สำหรับแม่ ต้องใช้คำว่า "ลูกแม่เป็นได้ตั้ง......."
ขอบคุณพิชเยศมากๆ ไม่เสียแรงที่แม่เกือบจะเป็นประสาทไปบ้างบางเวลา รักษาความภูมิใจนี้ให้เกิดศิริแก่ตัวของลูกเองนะ รัก แม่หนูแดง
| Create Date : 07 มีนาคม 2557 |
| Last Update : 7 มีนาคม 2557 11:04:32 น. |
|
16 comments
|
| Counter : 1501 Pageviews. |
 |
|
)
ประโยคที่คุณครูบอกว่า "รบกวนเชิญอาจารย์ที่โรงเรียนด้วยนะคะ เรื่องของพิชเยศ" เล่นเอาแม่ใจหายได้อีก ........(ไปทุกที มีโฮกลับมาทุกที เธอเกเร เพิ่งมาดี แต่แม่นอยด์ว่ะ
)
) 
)
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 13 คน [
ปลื้มแทนน...