สม(ไม่)นึก....
เมาท์มอยเรื่องคนขับรถเถอะ แก้เบื่อ วีรกรรมเยอะจัด ล่าสุดนี่คือ วีรกาม.....หนูแดงไม่เคยเล่าใคร เอามาเผานั่งยางกันในนี้ล่ะ
เขาชื่อ "สมนึก" ต่อไปจะเรียก "นึก" เฉยๆ เข้าใจตรงกันนะคะ ลืมบอกอีกอย่าง "ภัส" ชื่อเล่นหนูแดงนะ ลูกน้อง จะเรียกว่า "คุณภัส" (มาเฟียๆ )
สมนึกเป็นน้องชายของคนขับรถของพี่ชาย สมนึกอายุน้อยกว่าหนูแดงเยอะค่ะ เป็นคนติดเกมส์มาก่อน เกมส์อะไร หล่อน(เรียกเพ่ไม่ได้ เธออ่อนกว่าฉัน)ติดหมด เล่นได้หมด ถ้าไม่มีขี้หมูขี้หมาก็เกมส์งูในโนเกียรุ่นเก่าๆก็ไหว (อันนี้ท่าทางมันคงลงไปที่ยีนแล้วมั้ง)
สั่งอะไร ไม่เคยได้ตามสั่งหรอก หล่อนเป้นคนที่จิตไปกับเกมส์แล้ว ถามอะไรที่ไม่เกี่ยวกับเกมส์สมองไม่สั่งงานทำนองนั้น พี่ชายจะบอกว่า "เอาน่ะ อย่างน้อยเค้าก็ซื่อ...." หนูแดงหงุดหงิดจริงๆ
หลายเดือนก่อน พี่ชายต้องไปราชการยาว(ยาวมากๆ 2 เดือนจากกำหนดเดิม 6 เดือน) สมนึกตามไปแค่ครึ่งทาง นั่นคือการเอารถไปเก็บที่สวนยางที่นครศรีธรรมราชตามคำสั่งพี่ชาย
สมนึกส่งพี่ชาย ส่งพี่นิพนธ์ ส่งเอก แล้วก็อีกสองสามคน(ไม่ร่ายนะ ไม่เกี่ยวกันเอา 2 คนพอ เป้นคนสนิทพี่ชาย) ด้วยแค่เอารถมาเก้บ แล้วก้นั่งรถตู้ต่อมาลงหาดใหญ่ พี่ชายเลยไม่เห้นว่ามันเป้นความยากลำบากสำหรับสมนึกเพราะโตจนหมาเขย่งเลียก้นก็ยังไม่ถึง อายุ 20 กว่าๆ ทำได้ล่ะน่ะ (หารู้ไม่....เดี่ยวจะยาว)
จากสงขลา ไปนครฯ ออกจากสงขลาเมื่อตี 4 ของวันนั้น สมนึกใช้เวลาเดินทางกลับมาสงขลาหลังจากนั้น 3 วัน (หลงไปไหน.... ) ทุกคนเป็นห่วง ว่าจะไปแวะร้านเกมส์แถวไหนรึเปล่า หล่อนหา่ยไป ตามหาได้ที่ร้านเกมส์ในจังหวัด หล่อนนั่งปะปนกับเด็กๆเป้นเด็กโข่งได้อย่างไม่เขินอาย(แต่กรูอาย เพราะกรูเจ้านายมัน )
หลังจากสมนึกกลับมาคราวนั้น ไม่มีอะไรเกิดขึ้น หล่อนยังโก๊ะเป็นธรรมชาติ จนพี่ชายกลับมา ก็ไม่มีจนวันหนึ่ง จำได้ว่าเป็นวันศุกร์ วันสุดท้ายของการทำงาน สามีภรรยาข้าวใหม่ไม่ใหม่ไม่รู้แต่ฟินน์กันตลอด วันนี้วันศุกร์ สามีกลับ....หนูแดงออกจากบ้านแม่กลับบ้านที่เป็นเรือนหอมากะว่าจะแต่งสวยออกไปฟินน์กันนอกบ้าน เดินเข้าบ้านมาเห็นว่ามีคนมา มีรถจอดหน้าบ้าน "มีแขกมาบ้าน"
ผู้หญิงมาหาพี่ชาย.....พี่วรรณ(แม่บ้าน)บอกตอนที่เข้าไปถึงบ้าน "ใครวะ" (คิดนะ ไม่ได้พูดแต่เริ่มขุ่นแระอีชั้น )
ผู้หญิงหน้าตาค่อนข้างดี เจ้าของรถซีวิคสีบรอนซ์เทาหน้าบ้าตรูแหง๋ เพราะบ้านตรูซอยตัน ทั้งซอยมีบ้านตรูบ้านเดียว ขนาดชื่อซอยยังชื่อฐิติอุทิศเลย 555 (สามีใหญ่ๆ บริจาคที่ดินสร้างทางเข้าบ้านตัวเอง ไม่งั้นเข้าไม่ได้ ต้องผ่าโฉนด เพราะฉนั้นใครเอารถเข้ามา ก็คือมาบ้านเราแน่ๆ)
เธอคนนี้ลุกขึ้นยกมือไหว้หนูแดงๆก็รับไหว้แบบงงๆ ถามเธอว่า มาหา "คุณฐิติ" หรอคะ???? เรียกชื่อสามีตัวเองเพราะไม่คิดว่าตัวเองจะรู้จักเธอ เธอดูรูปในอัลบั้ม รูปสารพัดถ่ายแปะติดฝาบ้านปานภาพวาดแวนโก๊ะ หนูแดงเห็นเธอจ้องแล้วจ้องอีก เธอมองหนูแดงแบงงๆ (ใช้วิชาชีพของสามีในการดำเนินชัีวิตยอดเยี่ยมเลยตรู) "ดิฉันเป็นภรรยาคุณฐิติ มีอะไรคุยกับดิฉันได้ค่ะ" ประกาศประมาณยัยกั้ง-กะรัต แต่ฉัน กั้ง-กระดาน.......สวยไม่เท่า แต่เผ็ดนี่พอไหว
เธอยื่นนามบัตรให้ นามบัตรพี่ชายจริงๆ แต่ไม่ได้แจกพร่ำเพรื่อ ยัยเมียแบบหนูแดงทำพอประมาณ ราคากระดาษกึ่งพลาสติกแบบฉีกไม่ได้ โดนน้ำไม่เปื่อย เข้าเครื่องซักผ้าไม่ลบเลือนมันแพง เอาไปพอแค่ติดตัวพอนะคะคุณสามีขรา .....แล้วเธอคนนี้มีได้ไง
เธอบอกว่า เมื่อสองเดือนกว่าๆ เธอไปเที่ยวที่อำเภอหนึ่งในจังหวัดนครฯ อำเภอขนอม ...... รู้จักกับ"ท่านฐิติ"ที่นั่น เบรคดัง......เอี๊ยดดดดด! "อะไรนะ!!!......" คือถามกลับแบบเสียงดังเลยล่ะ
เธอบอกต่อแบบงงๆกับอีเมียตรงหน้าว่า "เรามีอะไรกัน...." (มันแปลว่า เธอคือภรรยาอีกคนหนึ่งของสามีฉัน.......เฮ่ยจริงๆงั้นหรอ?) และเล่าต่อว่า เธอไปเที่ยว แล้วก็รู้จักท่านฐิติที่นั่น ท่านเอานามบัตรนี่ยืนให้ แล้วขอเลี้ยงดื่ม (เลี้ยงเบียร์นั่นล่ะ) เธอเชื่อ เธอเพิ่งอกหักมา เลยไปหวังที่จะพักใจ เจอคนอายุน้อย(เธอบอกว่า คุณฐิติหน้าอ่อนกว่าอายุ 38 ปีมาก) หนูแดงเริ่มสั่นแล้ว เพราะคุณฐิติน่ะ จะ 50 ปี แล้วย่ะหล่อน และตลอดการสนทนา ไม่มีความคิดที่จะโทรหาพ่อตัวดีเลย เพราะกลัวสวมวิญญาณปลาไหลใส่สเก็ตซ์ชิ่งหนีไม่กลับบ้าน กะว่า เมิงมา ถ้ามีรายการนี้จริงๆ กรูฆ่าตายเลย.......
เสียงรถพี่ชาย (ที่ตอนนี้แทบจะใส่ prefix นำหน้าว่า ไอ้....) ปกติบอกได้เลยว่าไว้ใจผู้ชายคนนี้มาก และตอนนั้น อีชั้น ร่ำไปแล้วด้วย แน่นอนม๊าสสสสก๊าร่าที่ฉาบขนตาเพิ่งหมาแหงนเลอะค่ะ ..... (กรูไม่สน กรูโศก ONLY เลย)
คุณชายเข้าบ้านมา หนูแดงก็ตามสเต็ปท์เลย คือเดินหนี คิดว่าจะปล่อยเค้าให้คุยกัน แต่พี่ชายงง เมียไม่เคยเดินหันหลังใส่ ถามทันทีที่เห็นว่าจากเดอะเมียแสนรักเมื่อเช้ากลายร่างเป็นหมีแพนดี้ไปแล้ว มาสก๊าร่าเลอะเปรอะตา เบ้าตาดำปานโดนชกมาแบบไม่ยั้ง "เกิดอะไรขึ้น ใครทำ ร้องไห้ทำไม" สารพัดคำถาม (เมิงจะถามทำไม เมิงไง....) อันนี้ตรูคิดได้เท่านี้
เธอที่นั่งอยู่น่ะเพิ่งจะยกมือไหว้พี่ชาย ส่วนหนูแดงน่ะหรอ ไม่สนใจ ไม่อะไรแระ ผลักพี่ชายออกไปเลย แล้วก็ยิงคำถามทันที "นี่ใคร....เค้าบอกว่าเค้าเป็นเมียพี่ ไปอะไรกันได้ไง ไปตอนไหน ทำได้ไง ห๊า บลาๆๆๆๆ" มโนเอานะท่าน มันเยอะ..... ....
จับเมียก่อน เมียกำลังเป้นแพนดี้บ้าแล้ว จับมัดมือไพล่หลังให้ได้ก่อน เมียมีมือเหมือนหนวดปลาหมึกเจอฝ่ามือพิฆาตผัวอีก อีเมียไม่ฟังอีร้าค่าอีรมณ์ทั้งนั้น ถามซ้ำไปซ้ำมา(ถามไปตีไป) เหมือนพูดเป็นเท่านี้ เหมือนชะนีร้องแต่ "ปั๋ว....ปั๋ว" น่านล่ะ จับล็อคได้ พี่ชายตะคอกเลย ต้องใช้คำว่าตะคอก แต่ตะคอกถามคนที่ยืนมองอาจจะเพราะอึ้ง ทึ่ง รึเสียงโดนไปด้วย....ตรงหน้าว่า "นี่คุณ ....คุณเป็นใครอ่ะครับ ผมไม่รู้จัก"
ส่วนอีเมียโดนล็อคไว้แต่ตัวกับแขนนี่ ปากยังใช้งานได้ ด่าเลยค่ะ ไม่รับผิดชอบมั่งล่ะ ไอ้บ้า ไปราชการรึราชกาม ห๊า..... โอ๊ย โหย ...สารพัดจะด่าได้ จนพี่ชายคงทนไม่ไหว(มั้ง?) "เฮ่ย....หยุด หยุดเลย !!!!!!!" และหยุดจริงๆค่ะ แหะ แหะ
พี่ชายก็ยังยืนยันว่า ไม่เคยรู้จักเธอคนนี้มาก่อน ตอนนี้อีเมียมานั่งคุยแล้ว หน้าตากลับมาสู่การเป็นเมียเช่นเดิม ทิ้งคราบแพนดี้ผีเข้าสนิท คุยเกินครึ่ง ชม. เธอที่นิ่งๆ ฟังพี่ชายพูดว่า ให้บอกมาเลย อย่าทำแบบนี้ ทำไมต้องมาหลอกเราแบบนี้ เธอถึงเพิ่งเปิดปากว่า "ไม่รู้จักผู้ชายคนนี้...."
เงิบสิกรู ดีที่ไม่ยิงทิ้งก่อนนะ พี่ชายหันมามองหน้ายิ้มมุมปากแบบเหี้ยมเกรียม พร้อมชี้นิ้วปานประหนึ่งอีเมียเป็นเด็กชายใบโพธิ์ พร้อมพูดว่า "ผิดนี้ติดไว้ก่อนนะน้องนะ ...." (ซวยสิตรู)
ในเมื่อไม่ใช่คนนี้ แล้ว "ฐิติ" ไหน? หน้าที่การงานน่ะตามบัตร พี่ชายเอาบัตรข้าราชการให้ดู เธอเชื่อ แต่เธอกำลังร้องไห้เพราะโดนหลอก.....ฟัน (โชว๊ะ!!!!!!) ซึ่งอันนี้ถามเลยว่า แค่้เค้าเลี้ยงเบียร์คุณ คุณไปมีอะไรกันเลยหรอ แล้วไม่มีการป้องกันด้วย โอว้......บร๊ะเจ้า!!!!
เธอร่ำไปสิ ....ฉันพ้นเวรแล้วนี่ นั่งฟังไป ผัวเมียหิวข้าว เลยชวนเธอทานข้าวก่อน แล้วคิดว่าจะโทรหาพรรคพวกที่เป็นตำรวจให้ช่วย ต้องแจ้งความเพราะเดี๋ยวมีแบบนี้อีก ฐิติ(ตัวจริง)กลัวเมียฆ่าตาย
เวลาตอนนั้นจะสองทุ่มแล้ว คนขับรถ(สมนึก) เข้ามาถามหนูแดงว่า พรุ่งนี้จะเอารถคันไหนออก มีนัดกับพี่สาวทุกเสาร์ที่เราจะไปพารากอนด้วยกันตลอดแต่หนูแดงไปทางโทรศัพท์นะ (คือเธออยู่พารากอน ฉันอยู่กิมหยงหาดใหญ่ หรือร้านแฟ ร้านข้าว คุยโทรศัพท์กันไป ช็อปปิ้งกันไป ฟินน์ตามประสาคนไกลกันแต่อยากไปช็อปด้วยกันค่ะ)
นั่นล่ะท่านเดาถูกค่ะ " คุณฐิติ!!!" เธอตรงหน้าหนูแดงกับพี่ชายพูดเสียงดังเลย แล้วเราก็หันไปมองหน้าคนขับรถของเราเป็นอัตโนมัติ......(เมิงนี่เอง......ไอ้เวรตะไลจักร ) พี่ชายร้องดัง "เฮ่ย....!!!!"
ขายาวไงสามีหนูแดงน่ะ เพราะมัน(สมนึก)วิ่งไปแล้ว พี่ยังกระโดดข้ามโซฟาทันนะ ออกประตูหน้าบ้านจัดการล็อคคอเลย ดีที่มีลูกน้องอยู่นอกบ้านอีก 2 ล็อคจับมานั่งเลย ขอบอกก่อนว่าสามีเป็นคนที่พูดจาเพราะเสนาะโสตมาตลอด แต่..... "ไอ้เ_ี้ยะ........เมิงใช่มั้ย" (เมียชอบนะคะ .....แมนอ๊าาาาา) ตอนนั้นนึกจ๋อยไปแล้วล่ะท่านทั้งหลาย 5555
ก็ตามนั้นเลย จริงๆน่าจะให้ออก เพราะถือว่าทำผิดมากในสายตาพี่ชาย แต่ด้วยพี่ชายของสมนึกก็อยู่กับพี่ชายมานาน(ตรูงงแระหลายพี่ชายเกิน) และเป็นคนดี ช่วยงานพี่ชายมาตลอด สมนึกที่ตอนนี้คงจะเลิกติดเกมส์มาติดกามไปแล้ว(รึเปล่า) ก็ไม่มีได้มีอะไรมากไปกว่านี้ นึกว่าคนเล่นเกมส์จะเล่นแต่เกมส์ไม่เล่นผู้หญิง 5555 จะว่าไปก็ขำ
แต่ก็ไปไม่รอด เธอคนนี้เป็นครู (ขอสงวนสถานที่ทำงาน) เธอโกรธนะคะ แต่เธอทำอะไรได้ พี่ชายพูดว่า เดี่ยวนี้คนเราใจเร็วกันขนาดนี้เลยหรอ เธอบอกว่าเพิ่งเลิกกับแฟนไปวันนึง อีกวันก็เจอนึก แล้ว 2-3 วันก็มีความสุขกับคุณฐิติตัวปลอมนี่มากๆ เธอรักคุณฐิติมาก ...... แต่พอกลายเป็นคุณสมนึก เธอบอกว่า เธอคงย้ายลงมาแต่งงานกับนึกไม่ได้ (นั่น......กรูว่าแล้ว) และทุกอย่างก็จบลงอย่างรวดเร็ว คือ เธอไม่เอาความสมนึก ....
1 ในหลายๆเรื่องของสมนึก เรื่องนี้หนักสุด พี่ชายไม่มองหน้า ย้ายจากขับรถพี่ชายมาขับรถให้เมียแทนเพราะเมียไม่ค่อยไปไหน ในจังหวัดเมียขับเองหมด (พอไปจริงๆ.....ตรูเลยลำบากสิ สมนึกไม่ดูแลรถเล๊ยยยยย ) ตอนนี้สมนึกก็ยังอยู่กับเรา ใช้งานง่ายๆไป ต้องพยายามเอาสมนึกแยกๆจากเกมส์ .... และขอบอกว่าเซ็งกับคนติดเกมส์มากๆเลยอีชั้น
จบค่ะ......
Create Date : 03 มีนาคม 2557 |
Last Update : 3 มีนาคม 2557 15:10:54 น. |
|
7 comments
|
Counter : 946 Pageviews. |
|
|
ต่อไปต้องเปลี่ยนชื่อให้เป็นสำนึกแทนแล้วค่ะ