ไร้สาระ....เช้านี้ที่บ้านเรา
วันนี้ไม่มีอะไรจะเขียนค่ะ ไม่มีอะไรจะระบาย เลยแค่เข้ามาเวิ่นเรื่อยเปื่อย อย่าหาสาระนะ555
นึกถึงวันที่ป่วย ถ้าไม่มีคุณหมอถุงชาเย็น ท่าทางจะแย่ ใครไม่เคยอ่านเรื่อง คุณหมอถุงชาเย็น CLICK ไปอ่านได้ค่ะ ถึงทุกๆวันนี้ก็ยังรักษากันอยู่(บ้าง) มีหลังไมค์มาถามด้วยล่ะว่าคุณหมอเป็นแพทย์ประจำที่ไหน 5555
วันที่ยังไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไร คนไทย สิ่งที่มักจะทำกันเป็นประจำกันแทบทุกคนคือ เดินไปร้านขายยา ไปหาเภสัชกร หรือ คนที่เราคิดว่าเป็นเภสัชกร แล้วซื้อยา บางครั้ง คนที่เราคิดว่า เขา หรือ เธอ นั้นคือ เภสัชกรนั้น ไม่ใช่นะคะ หากเป็นแค่สามีหรือภรรยาของเภสัชกรเท่านั้นเอง ซ้ำร้ายกว่านั้น อาจจะไปเจอเพียงแค่คน(ลูกจ้าง หรือ คนงาน)ขายยา เพราะในเวลาราชการ เภสัชกรจะอยู่ที่ทำงาน นั่นคือโรงพยาบาล ไม่ใช่ที่ร้านขายยา หากเป็นข้าราชการนอกราชการ หรือ คนที่จบมาเพื่อทำธุรกิจร้านขายยาอย่างเดียว ไม่มีใบอนุญาติภบ. เราก็อาจจะเป็นอันตรายได้ เก็บไว้เป็นข้อคิดนะคะ
อาหารคนป่วยเช้านี้ ข้าวหอมมะลิผสมข้าวอะไรไม่รู้น่าจะข้าวซ้อมมือ กับซี่โครงหมูอ่อนต้มหัวไชเท้า คนจืนบอกว่า หัวผักกาดขาว ห้ามทานเพราะจะไปล้างยาที่เราทานไป ทำให้ไม่ได้ผล แต่เอาน่ะ ขอดื้อนะหมอนะ แบบว่าอยากทานมากมาย 
ส่วนอันนี้อาหารพื้นเมือง อาหารมุสลิมค่ะ ของพี่ชาย ซื้อมานะ ไม่ได้ทำเอง ทำไม่เป็นค่ะ เรียกว่า "ซาเต" เป้นข้าวอัดก้อน ไก่สะเต๊ะ แล้วก็น้ำจิ้มสะเต๊ะ ทานกับอาจาด
เวลากินจิ้มแบบนี้ รูปคนหม่ำไม่ลงนะ 555 ไม่ได้หวงแต่คนหม่ำบอกว่า "เขิน"  อันนี้หวานไป พี่ชายบอกว่าไม่น่าจะยาก ไว้หนูแดงจะลองทำดูนะคะ (เมื่อไหร่ไม่รู้เหมือนกันนะ) 
โจ๊กหมูหมักของคุณพ่อเจ้าใบโพธิ์ ใส่ปาท่องโก๋ซะเพียบมองไม่เห็นเนื้อโจ๊กเลย 
ต้นมะอึกหน้าบ้าน ใบใหญ่มากๆ ต้นโต มีเพลียแป้งลงบ้าง พี่ชายต้องไปหาน้ำสะเดามาฉีดไล่เพลีย ศัตรูหัวใจฉันมากๆ เพราะชอบทานน้ำพริกมะอึกค่ะ
ติดลูกแล้ว อีกไม่นานคงได้เอามาตำน้ำพริกกินกับผัดสดผักต้มกันแล้วแน่ๆ พี่ชายบอกว่า ตอนเด็กๆ หนูแดงเรียกว่า "มะเขือมีขน" 5555 เออ เรียกจากรูปลักษณ์ของมะอึกเลยสิเนี่ย 
ก่อนไปโรงเรียนของเด็กๆค่ะ ยัยแม่โทรมเหมือนคนเปื่อยทั่วๆไปไม่ได้ ลูกร้องไห้ ใบโพธิ์กลัวการที่หนูแดงมีเลือดออกจมูกมาก ใบโพธิ์กลัวแม่เป็นเหมือนพ่อ 555 เพราะฉนั้นอย่าหยุดสวย สวยไม่ได้ก็จงโทรมให้น้อยที่สุด เค้ารู้ว่าหนูแดงป่วย เค้าจะถามทุกครั้งว่าอันนี้ยาอะไร ทานยังไง และมีหน้าที่จัดยาให้หนูแดง น้ำพั้นซ์จะเป้นคนรินน้ำให้ ส่วนพี่ภีมโตแล้ว เอาตำราพ่อเอกมาอ่านให้น้องฟัง บางทีอาการที่อ่านมันเยอะไปนะลูก แม่ยังไม่เข้าขั้นนั้น 555 แต่ก็ดีนะ หนุแดงชอบฟัง อ่านผิดก็สอนอ่านใหม่ ภีมกลัวเลือด กลัวการติดเชื้อ ภีมบอกว่าจะเรียนกฎหมาย อยากเป็นผู้พิพากษาแบบลุงชาย น้ำพั้นซ์รักสวยรักงาม บอกว่าจะเรียนเป็นคุณครูสอนนาฎศิลป์(ก็ว่าไปนะ 555) ส่วนใบโพธิ์ขอเป็นแพทย์ทหาร เพราะอยากเป็นแบบพ่อเอก (แต่พ่อเอกไม่ได้เป้นทหารนะอ้วนนะ 555)
แต่ไม่ว่าเธอจะเป็นอะไร แม่ก้รักพวกเธอทุกคน โตไปอย่าโกงนะลูกนะ (อ่าว เข้าการเมืองจนได้นะคนเรา)
ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามค่ะ
Create Date : 21 กุมภาพันธ์ 2557 |
Last Update : 21 กุมภาพันธ์ 2557 11:51:17 น. |
|
11 comments
|
Counter : 1718 Pageviews. |
 |
|
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้