เฝ้าถาดอาหาร

สวัสดีครับ อย่างที่เคยได้บอกไปในตอนที่เเล้วว่าตอนนี้ผมจะมาเล่าประสบการณ์สมัยที่ได้ไปเข้าค่ายร.ด.ที่เขาชนไก่ ซึ่งในตอนนี้ผมจะเล่าเรื่องเกี่ยวกับตอนที่ผมได้เป็นเวรเฝ้าของสิ่งหนึ่ง ซึ่งสิ่งนั้นคืออะไร ลองทนอ่านดูก็เเล้วกันครับ


ตอน เฝ้ายามในมุมมืดกับสิ่งของที่คิดว่ายังไงก็ไม่มีใครขโมย




ในสมัยที่เมืองไทยยังไม่เเตกเเยกกันเป็นสีนู่นสีนี้ สีนั้นสีโน้น(นี้เมิงจะซีเรียสหรือจะเอาฮาเลือกซักอย่างเเล้วการเมืองเกี่ยวอะไรด้วยเนี๊ย) ผมจำได้เเม่นเข้าสู่จิตใต้สำนึกที่อยู่ในสมองซีกขวาเยื่องไปทางด้านหน้าว่าตอนนั้นผมเรียนร.ด.ปี3 เเละหลังจากที่เหน็ดเหนื่อยมาทั้งวันกับการฝึกบ้าง อู้บ้าง เรียกได้ว่าหมดสิ้นเเล้วซึ่งกำลังกายเเละกำลังใจ เมื่อเดินทางกลับมาที่พักที่เป็นรีสอร์ทสุดหรู(ก็เต้นท์นั้นเเหละ) ข้างหน้าติดถนน ด้านขวาติดป่า ด้านซ้ายมีจอมปลวกพร้อมผ้าเจ็ดสี ด้านหลังเด็ดสุดติดห้องอาบน้ำเเละส้วมขนาดใหญ่ ก็ถึงเวลาอันเป็นมงคลพิธี(เอ่อ...เมิงจะเเต่งงานกะครูฝึกรึไงครับ) ไม่ใช่อะไรหรอกครับก็เป็นการรับประทานข้าวเย็น เอ....อย่าเรียกว่ารับประทานเลยดีกว่าเพราะเท่าที่เห็นน่าจะเรียกว่ายัดอาหารเข้าทางปาก อร่อยไม่อร่อยไม่รู้เเต่ก็ขอกินกันตายไว้ก่อน จริงๆก็อร่อยนะครับอาหารที่ค่ายเขาชนไก่มีครบทุกรสชาติเลยเเต่ขาดอยู่รสเดียวคือ "รสอร่ิอย" ล้อเล่นนะ 555555



หลังจากที่ทานอาหารเสร็จ ครูฝึกก็จะให้เวลานักศึกษาวิชาทหารได้ไปอาบน้ำหรือทำธุระส่วนตัว จริงๆการอาบน้ำเป็นสิ่งที่ดีต่อสุขภาพผิวนะครับเเต่ว่าเมื่อเรามาเข้าค่ายร.ด.ที่ค่ายเขาชนไก่ มันไม่มีหลักประกันว่าหลังจากคุณอาบน้ำไปได้ไม่เกินครึ่งชั่วโมง ครูฝึกเขาจะนึกสนุกอะไรไม่รู้เรียกมารวมพลเเล้วให้ร.ด.ทุกคนที่อาบน้ำกันสะอาดเอี่ยมลงไปกลิ้งคลุกไปกับพื้นซะงั้น เเล้วท่านครูฝึกจะให้พวกผมอาบน้ำทำจ่าฝูงเเมวน้ำขั้วโลกเหนือทำไมครับ
หลังจากให้อาบน้ำเเละเเกล้งร.ด.เสร็จ ครูฝึกก็จะเรียกมารวมพลตามหมวดหมู่ของตัวเองเพื่อที่จะสรุปการฝึกในวันนี้เเละบอกว่าพรุ่งนี้ต้องไปฝึกอะไรบ้างเเละเมื่อได้เวลาราวๆ3ทุ่ม ครูฝึกก็จะบอกให้เข้าเต้นท์ไปนอน ส่วนใครที่ยังไม่นอนก็อาจจะมุดไปที่เต้นท์ร.ด.กระเทยตามที่ได้กล่าวไปเเล้วในตอนเเรกก็ได้ อิอิอิ เเต่ก่อนที่จะปล่อยให้ทั้งหมดไปนอน ครูฝึกจะเลือกหมวดที่โชคดีมาซัก1กลุ่มซึ่งจะมีร.ด.ที่โชคดีประมาณ50คน ได้สลับผลัดเปลี่ยนกันทำหน้าที่เฝ้าเวรยามกันคนละ2ชั่วโมง



เเละหวยก็มาออกที่พวกผมพอดีครับที่ได้รับเลือกให้เป็นเวรเฝ้าค่าย ผมนะไม่ได้ซีเรียสเรื่องที่ต้องมายืนเวรหรอกครับเเต่ยังไงก็ขอให้ได้ยืนในตรงจุดที่ดีๆหน่อย ซึ่งสามารถเเบ่งหน้าที่ของเวรยามได้ประมาณนี้ ยืนเฝ้าหน้าห้องน้ำ(เพื่อที่จะได้เเอบถ่ายคลิปเพื่อนร.ด.ยืนฉี่ได้สะดวก เออ...เเล้วจะถ่ายทำไมว่ะ) ยืนเฝ้าหน้าตรงเพิงเก็บปืนที่ร.ด.ใช้ฝึก ยืนเฝ้าตรงจุดต่างๆที่ครูฝึกจะกำหนดให้ เดินลาดตะเวนไปเรื่อยๆรอบค่าย เเละอันสุดท้ายเด็ดสุด"ยืนเฝ้าถาดอาหารของร.ด." ครั้งเเรกที่ผมได้ยินก็ขำก๊ากว่าใครว่ะมันจะมาขโมยถาดอาหารของร.ด.ในค่ายทหาร ผมคิดว่าใครได้เป็นเวรเฝ้าถาดอาหารมันช่างน่าหัวเราะสิ้นดี ซึ่งตอนนั้นผมได้เเต่ลุ้นให้ตัวเองได้ตำเเหน่งเดินลาดตะเวนเพราะจะได้ไปเเอบมุดเต้นท์กระเทย 5555 ล้อเล่น เพราะว่ามันดูดีที่สุด ตอนที่กำลังนั่งอย่างสบายใจเพื่อรอให้ครูฝึกได้มอบหมายงาน พอดีผมเผลอไปสบตาครูฝึกเข้า เขาเลยชวนผมเข้าเต้นท์ เฮ้ย....ไม่ใช่ ครูฝึกท่านได้พูดว่า "เอ็งกับคู่หูเอ็งไปยืนเฝ้าถาดอาหารไป"



..................................................................(เสียงเงียบของหัวใจหลังจากได้ยินคำสั่งเเล้ว)
ครับ ไอ้ที่เขาว่าเกลียดอะไรมักได้อย่างนั้นผมนะเชื่อโคตรๆเเล้วครับ มีเพื่อนสี่ห้าคนเดินเข้ามาปลอบใจผมว่า "ไม่เป็นไรหรอก กูเชื่อว่าเอ็งบริสุทธิ์ เอ็งไม่ได้เป็นคนทำใช่ไหม ถ้าเอ็งทำยังไงก็รับสารภาพซะนะโทษจะได้เบา" เอ่อ..........ผมไปฆ่าใครตายมาว่ะ ทำไมพวกมันถึงได้มาปลอบใจผมเเบบเเปลกๆ ผมกับเพื่อนคู่หูเป็นผลัดเเรกที่ต้องยืนเฝ้าถาดอาหารของทั้งกองร้อยเป็นเวลา2ชั่วโมง ตอนนั้นก็พยายามหาเหตุผลที่จะมารองรับว่าการได้เป็นเวรเฝ้าถาดอาหารมันช่างเป็นหน้าที่ที่ยอดเยี่ยมพอๆกับการได้เสียสละตัวเองเพื่อชาติเเต่พอยืนคิดอยู่นานก็รู้สึกทุเรศตัวเองว่า "เออ....เนอะ เมิงนี้ช่างกล้าเเท้ๆเอาเรื่องติ๊งต๊องไปเทียบกับเรื่องระดับชาติ 55555"



สุดท้ายก็หาเหตุผลที่พอจะดูไม่ปัญญาอ่อนเกินไปเเละบอกกับเพื่อนเเละตัวเองว่า "หน้าที่ของเราสำคัญนะ ถ้าหากใครขโมยถาดอาหารไปได้เเล้วเราจะเอาอะไรใช้ใส่อาหาร เพื่อนๆทั้งกองร้อยต้องอดกินข้าวกันเลยนะ" พอพูดจบเพื่อนคู่หูก็บอกว่า "งั้นกูใช้ช้อนตักลงหม้อข้าวเลย" เออ.....เป็นความคิดที่เข้าท่าเเฮะ ว่าเเต่ครูฝึกจะยอมรึเปล่านี้ซิ บริเวณที่ผมและเพื่อนยืนเวรเฝ้่าถาดอยู่นั้นตั้งอยู่ริมสุดของค่ายและห่างจากเต้นท์นอนที่ใกล้ที่สุดไปราว100เมตร แถมตรงนั้นก็มีแสงไฟเเค่เล็กน้อยที่สำคัญยังติดกับถนนเล็กๆสายหนึ่งซึ่งอยู่ใกล้กับป่าอีกด้วย ตอนนั้นคิดในใจว่าถ้าหากมันมีอะไรโผล่ออกมาจากป่าแล้วเข้าทำลายเรา2คน ผมจะเอาถาดข้าวนี้แหละปาใส่มัน ยืนไปก็เสียวไป มืดก็มืด เย็นก็เย็น ยืนมองหน้ากับเพื่อนเลิ่กลั่กว่า มึงจะอาศัยจังหวะปลอดคนเอากูเป็นเมียป่าวว่ะ เอ่อ.....คงไม่มั้งเพราะมันน่าจะหาผัวมากกว่า



หลังจากยืนกันมาครบ2ชั่วโมงดีแล้วก็ได้เวลาเปลี่ยนเวรกันซักที ผมกับเพื่อนนี้รีบเดินออกจากตรงนั้น ก่อนเดินออกมาได้ยินเสียง " อืม........................" ลากยาวออกมาเลย ตอนนั้นตกใจมากคิดอะไรไม่ออกเลยเอามือทาบที่อกแล้วอุทานว่า "ว๊าย......คุณพระคุณเจ้า" หลังจากหาต้นตอของเสียงได้แล้วก็รู้ว่าเป็นครูฝึกเมายืนอ้วกอยู่ข้างต้นมะขาม โถ่...........เลยเราจะกลัวนึกว่าผีเจ้าที่เล่นเราซะเเล้ว หลังจากนั้นก็ไปเรียกเพื่อนที่ต้องมายืนเวรแทนเรา ส่วนผมก็เข้าเต้นท์กระเทย เฮ้ย....เข้าเต้นท์ตัวเองเพื่อนนอนเอาแรงซิครับ แหม.....เต้นท์นั้นคิวยาวขี้เกียจรอ 5555 ล้อเล่นครับ ไม่คิดเลยว่าชีวิตนี้จะได้มีโอกาสทำหน้าที่ยืนเวรเฝ้าถาดข้าวและก็ภูมิใจที่ได้ทำหน้าที่ของตัวเองอย่างเต็มกำลัง(จริงๆหรือว่ะ5555)



เอาละครับหมดแล้ว ขอบคุณทุกท่านที่ตามอ่านมาจนจบครับ มีแต่เรื่องไร้สาระจริงๆ งั้นตอนหน้าเอาเรื่องเกี่ยวกับส้วมและห้องน้ำของร.ด.ดีกว่าว่ามันจะสุดยอดขนาดไหน ฮ่าๆๆๆๆๆ (หัวเราะทำไมว่ะ)

Create Date : 22 มกราคม 2553 Last Update : 15 พฤศจิกายน 2555 1:59:41 น. Counter : 1046 Pageviews.		46 comments
Share Tweet