<<
พฤศจิกายน 2550
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
252627282930 
 
29 พฤศจิกายน 2550
 
 

การเดินทางของความรัก (ตอนที่ 13)

ที่เกาหลี
วันนี้เป็นวันแรกที่ฉันเดินทางมาถึงและได้โทรหานายคิมและได้ถามนายคิมว่าเขาต้องการอะไรบ้างรึเปล่าฉันจะไปหาเพื่อนที่ญี่ปุ่นพอดี นายคิมได้บอกกับฉันให้เอาของมาไปให้นิดหน่อย ฉันจึงรีบขับรถออกไปเพื่อจองตั๋วและซื้อของให้นายคิม เพราะพรุ่งนี้ฉันจะไปญี่ปุ่นฉันนัดเพื่อนไปเที่ยวและช่วงนี้ฉันกำลังอยากทำอะไรบ้าๆอยู่พอดี กว่าฉันจะตระเวนหาซื้อของให้นายคิมและทำธุระของตัวเองกว่าจะเสร็จก็เกือบตีหนึ่งแล้ว พอเข้าบ้านฉันจะเปิดเครื่องโทรศัพท์พบว่าเพื่อนที่ญี่ปุ่นโทรมาหาฉันประมาณเกือบสี่ยิบสายเห็นจะได้ เพราดูจากข้อความที่ส่งมา ฉันจึงรีบโทรกลับไปหาเพื่อนของฉันและได้รับฟังเรื่องราวที่นานาเล่าให้ฉันฟัง ฉันจึงบอกกับนานาว่าพรุ่งนี้จะไปหาที่ญี่ปุ่นนะ ประมาณเที่ยงๆก็มารับฉันที่สนามบินก็แล้วกันแล้วเราค่อยคุยกันฉันวางสายลง พร้อมกับครุ่นคิดเรื่องราวที่ได้พบมาซึ่งเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับความรักแต่เป็นความรักในรูปแบบที่แตกต่างกันไป
เช้าวันรุ่งขึ้น
หนูนาน้องสาวของฉันมาส่งที่สนามบิน พร้อมกับพูดกับฉันด้วยสีหน้าที่ห่วงใยว่า
“จะไปจริงๆเหรอ พี่ยังไม่หายดีนะ”
“จริงจ๊ะ และอย่าบอกใครนะว่าพี่ไปไหน บอกว่าพี่จะไปนอนที่บ้านเพื่อนสักพักนะ” ฉันขอร้องน้องสาวของฉัน
“ได้ค่ะ แล้วจะกลับมาเมื่อไหร่ละ” หนูนาถามขึ้น
“อีกสักสิบวันก็แล้วกันนะพี่ไปก่อนนะเดี๋ยวตกเครื่อง บาย” ฉันตอบพร้อมกลับโบกมือและเดินจากไป
ที่ญี่ปุ่น นานามารอรับฉันที่สนามบินเพราะก่อนเครื่องจะลงนานาโทรเข้ามาและมารอแล้ว พอลงจากเครื่องฉันจึงรีบมองหานานาเพื่อเดินไปหา และได้โทรหาคิมเพื่อถามว่าบ้านคิมอยู่ตรงที่ไหน ฉันรีบขับรถตามที่คิมบอกและได้เจอกับบ้าหลังหนึ่งไม่ใหญ่มากดูเป็นบ้านสวนที่สงบและร่มรื่นมาก ฉันเจอคิมรออยู่หน้าบ้านพร้อมยิ้มให้ฉันฉันแนะนำเพื่อนของฉันให้คิมรู้จัก ทั้งสามก็เดินหายเข้าไปในตัวบ้าน ยายของคิมนั่งยิ้มให้พวกเรายายของคิมดูเป็นคนใจดีมากเลย แต่เราทั้งสองก็คุยกับคิมไม่ได้มากเพราะเราต้องรีบกลับ ก่อนกลับฉันบอกกับคิมว่า
“ทำสิ่งที่อยากทำ และจงเก็บเกี่ยวความสุขไว้ให้มากๆนะ เพราะเวลาไม่เคยคอยใครเราจะได้ไม่มาเสียใจภายหลัง”
“ขอบใจมากนะ ขับรถกลับดีดีละ” คิมตะโกนบอกพร้อมโบกมือไปมา
ระหว่างทางฉันเอ่ยถามนานาขึ้น “นานาเกิดอะไรขึ้นที่บ้านเธอ”
เธอร้องไห้พร้อมพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือว่า “พ่อแม่ไม่รักฉันแล้ว ฮือ...ฮึก”
“พ่อแม่ท่านนะรักเธอนะ แต่ที่ท่านทำอย่างนี้เพราะท่านมีเหตุผลของท่านนะ” ฉันปลอบนานา
“ทำเพื่อฉันโดยการให้ฉันเลิกคบกับแฟนเนี่ยนะ” นานาพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเศร้า
“ใช่ ฉันว่าที่พ่อแม่ของเธอทำไปเพราะเขาอาจรู้เรื่องที่เธอไม่รู้ก็อยากให้เธอเรียนให้จบก่อนนะ” ฉันพูดขึ้น
นานาพยักหน้า ฉันพูดขึ้นอีก “นานา พ่อแม่ท่านนะมองอะไรกว้างไกลกว่าเราเสมอนะท่านเป็นห่วงเธอกลัวว่าเธอจะถูกหลอกจนต้องเสียใจ คนเป็นพ่อเป็นแม่นะท่านกังวลมากเพราะท่านรักเรามากนะ”
“ฉันเข้าใจแล้ว”นานาเอ่ยขึ้นขณะที่สีหน้าเธอเริ่มคลายความเครียด นานาพูดกับฉันว่า
“ฉันควรเลิกกับแฟนสินะ”
“ไม่ใช่ เธอไม่จำเป็นต้องเลิกกันก็ได้นะ ก็แค่เธอไปพูดคุยกับพ่อแม่ให้เข้าใจและตกลงกับท่านเท่านั้นเอง” ฉันบอกนานา

นานาจะทำอย่างไรกับความรักครั้งนี้ติดตามและช่วยลุ้นในตอนหน้านะคะ




 

Create Date : 29 พฤศจิกายน 2550
1 comments
Last Update : 29 พฤศจิกายน 2550 15:21:50 น.
Counter : 599 Pageviews.

 

ว้าวๆๆ
ลุ้นค่ะ

 

โดย: หนูตัวยุ่ง 7 ธันวาคม 2550 22:42:55 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

 

ลิลลี่สีฟ้า
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




[Add ลิลลี่สีฟ้า's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com
pantip.com pantipmarket.com pantown.com