<<
ธันวาคม 2550
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
 
3 ธันวาคม 2550
 
 
เรื่อง การเดินทางของความรัก (ตอนที่ 14)



นานาพยักหน้ารับและฉันก็พูดขึ้นอีกว่า “ส่วนเธอก็ว่าพ่อกับแม่จะสั่งให้เลิกกัน และโดนดุใช่ไหม”
เธอพยักหน้ารับพร้อมพูดว่า “ขอบใจนะ”
“ไม่เป็นไรหรอก ปัญหานะมันมีไว้ให้เรามาแก้นะ บางครั้งเราจะมองว่าปัญหามันใหญ่มาก แต่ถ้าเรามีสติและมองปัญหาเราก็รู้ว่าปัญหานะมันไม่ใหญ่อย่างที่เราคิดนะ” ฉันบอกกับเธอพร้อมกับรถจอดที่หน้าโรงแรมของนานาซึ่งเป็นที่พักของฉัน ฉันก้าวลงจากรถแล้วพูดกับนานาว่า
“นานา อย่าเดินหนีปัญหานะ ฉันจะเป็นกำลังใจให้เธอ”
“ขอบใจมาก เพราะฉันมีเพื่อนรักอย่างเธอไง ความรักที่เรามีให้กันมันจะทำให้ฉันมีกำลังใจที่จะต่อสู้กับปัญหา
พรุ่งนี้เราไปดูคอนเสริ์ตกันไหม” เธอขอบคุณและเอ่ยชวนฉัน
“จ้า เธอรีบกลับบ้านเถอะ” ฉันบอกนานา
ภายในห้องพักของฉันฉันเปิดโทรศัพท์ดูก็พบว่านายฮีโร่โทรมาหาฉันได้เกือบร้อยครั้งฉันก็ยังไม่คิดจะโทรกลับเพราะอยากรู้ว่าเขาจะทำได้อย่างที่เขาพูดรึเปล่า บอกตามตรงตอนนี้ฉันยังไม่มั่นใจในตัวเขาเลยเพราะนายฮีโร่จะต้องพบเจอคนมากมายฉันกลัวว่าเขาจะเปลี่ยนใจง่ายๆนะสิ
วันรุ่งขึ้น
นานามาหาฉันที่ห้องพักพร้อมกับน้ำยาย้อมสีผมที่มีหลากสีให้เลือก ฉันเลือกที่จะย้อมสีผมตัวเองให้เป็นสีชมพูเข้ม และนานาเลือกย้อมผมเป็นสีแดง พอย้อมสีผมกันเสร็จเราก็ออกจากห้องพักเพื่อไปเลือกซื้อเสื้อผ้า วันนี้ฉันได้ทำอะไรตามใจตัวเองฉันเลยทำตัวบ้าๆในงานคอนเสริ์ตที่กำลังจะเกิดขึ้น และแต่งตัวเลียนแบบตัวการ์ตูนที่เรียกกันว่าคอสเพลย์ ฉันแต่งตัวเลียนแบบตัวการ์ตูนในเรื่องซากุระ วันนี้ฉันมีความสุขมากและพอฉันไปถึงงานคอนเสริ์ตสิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นก็จะมีอะไรซะอีก นายฮีโร่มันมายืนตีหน้ายักษ์ใส่ฉันอยู่ เสี้ยวหนึ่งของความคิด ฉันแกล้งจำมันไม่ได้ก็ได้นี่หว่าเพราะเราก็แต่งหน้าเข้มแต่งตัวบ้าๆด้วยมันต้องจำเราไม่ได้แน่ เฮ้อเอางี้แหละ หลังจากคิดได้ดังนั้นฉันก็เริ่มปฏิบัติตามแผนการที่คิดไว้
“ขอโทษคะ กรุณาหลีกหน่อยคะฉันกับเพื่อนจะได้เข้าไปในงานคะ” ฉันเริ่มพูดด้วยน้ำเสียงสุภาพอ่อนหวาน
“ไม่ต้องมาทำฟอร์มว่าจำไม่ได้เลยนะ” นายฮีโร่สวนขึ้นมาด้วยอารมณ์ที่บูดมาก
“คุณเป็นใครคะ เรารู้จักกันด้วยเหรอคะ” ฉันยังโกหกต่อ
“ฉันบอกเธอแล้วไงว่าฉันจะทำตามที่พูดไง”เขาเอ่ยขึ้นแต่น้ำเสียงอ่อนโยนมากกว่าเดิม
“แตงโมนั้นนักร้องเกาหลีนี่ฉันจำได้มีสมาชิกอยู่ห้าคน แต่เอ๊ะหายไปไหนคนละ” สิ่งที่ไม่อยู่ในแผนก็เกิดขึ้น นานานะสิเผลอพูดออกมาโอ๊ยฉันอยากจะหนีไปให้เร็วที่สุด
“จะยอมรับได้รึยังเพื่อนเธอหลุดปากแล้วนะครับ” เขาพูดด้วยน้ำเสียงกวนโมโหที่สุด
“ยอมรับก็ได้ แล้วนายรู้ได้ไงว่าฉันอยู่ที่นี่” ฉันยอมรับและถามเขากลับด้วยท่าทีกวนๆ
“โทรหาคิมว่าจะมาพักผ่อน หลังจากนั้นคิมก็บอกว่าเธออยู่ที่ญี่ปุ่นแล้ว” เขาพูดขึ้น
“รู้แล้วงั้นฉันเข้าไปดูคอนเสริ์ตนะ”ฉันพูดพร้อมทำท่าจะเดินเข้าไปในงาน
“เข้าไปในงานกัน นานา คอนเสริ์ตจะเริ่มแล้ว” ฉันหันไปบอกนานา นานพยักหน้ารับ


ฉันจะโดนนายฮีโร่ทำอะไรอีกติดตามตอนหน้านะคะ



Create Date : 03 ธันวาคม 2550
Last Update : 3 ธันวาคม 2550 12:11:15 น. 1 comments
Counter : 493 Pageviews.

 
ก็ดีนะเราชอบมากเลยจะคอยอ่านอยู่เลื้อยๆนะถ้าดีช่วยส่งมาให้ที่
funny.cat@thaimail.com


โดย: พลาย IP: 203.172.253.74 วันที่: 3 ธันวาคม 2550 เวลา:13:02:26 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 
 

ลิลลี่สีฟ้า
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




[Add ลิลลี่สีฟ้า's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com
pantip.com pantipmarket.com pantown.com