รูปเล่มหนังสือญี่ปุ่น

สวยงาม แม้อ่านไม่ออกก็น่าสะสม

เหลือใจจริงน้อ

ดีใจด้วยนะคะที่รู้สึกดีขึ้นแล้ว ... ชอบตุ๊กตาญี่ปุ่นที่อยู่บนชั้นหนังสืออ่ะค่ะ น่ารักจัง

น่าอ่านจัง ตัวการ์ตูนน่ารัก แต่กิ๊ฟคงอ่านไม่ออกแน่ๆเลย..ตอนเด็กๆ กิ๊อบอ่านการ์ตูนญี่ปุ่นมากๆๆ เลยนะ ตอนนี้มีแต่นิยายอ่ะ

ไม่ได้อัพห้องหนังสือมานานเป็นชาติแล้วด้วย ฮ่าๆ..

คุณเพ็นอารมณ์ดีขึ้นดีจังค่..กิ๊ฟจะได้รออ่านนิยายไวไว

ฝนเชื่อว่าอีกหน่อยคุณเพ็นต้องอ่านได้ค่ะ เหมือนฝนที่เืมื่อก่อนอ่านนอร์สไม่ได้เลย

แต่ตอนนี้ดีขึ้นมากๆ ค่ะ แต่ยังไม่เก่งเท่าเจ้าของภาษาหรอกนะคะ

เดี๋ยวฝนว่าจะลองหัดทำน้ำจิ้มสุกี้เองบ้งค่ะ

กับหนังสือนี่ .. เราว่ามันก็เป็นแบบนี้นะค่ะ
ประมาณว่าซื้อมามากก็เสียดายถ้าหากว่าจะทิ้งเน๊าะ
พอไม่ได้เอาไว้บนหิ้งก็รู้สึกว่ามันเก็บไม่ค่อยดี
เท่าไหร่ รเรียกว่าเอาใจยากเหมือนกันค่ะ

แต่ว่าเห็นหนังสือหลายๆ เล่มแล้ว ชักอยากไปค้นกองดอง
ของตัวเองจังเพราะคาดว่ามีหลายเล่มที่ถอดใจอ่าน
ก่อนหน้านี้แล้วเก็บเงียบ ตอนนี้คงได้เวลางัดแงะ
เอามาอ่านอีกรอบแล้วมั้งค่ะหนิ555+

น่าสนใจหลายเล่มเลยค่ะ แต่ถ้าไม่มีแปลไทยคงหมดสิทธิ์อ่าน แหะๆ

จะกลับมากินอาหารไทยได้เมื่อไหร่หละคะ? อิอิ

นโยบายเขาดีจังเลยนะคะ มีวันทิ้งขยะรีไซเคิลด้วย

เพิ่งรู้นะคะว่าชอบแนววาบหวาม 55+ (จะบอกว่าแนวเดียวกัน คริคริ) ว่าแต่ว่าเขาทิ้งกันเป็นเซ็ตแบบนี้เลยเหรอคะ ถ้าเป็นเทียนจะทิ้งไปก็คงเสียดายแน่ๆ เชียว

เห็นมินนะโนะินิฮงโกะที่พี่เพ็นมีแล้ว จะบ่นว่า ลี่ไม่ค่อยชอบเล่มนี้นะ ฮ่าๆๆ คิดว่าบทนึงศัพท์เยอะไป อธิบายไวยากรณ์ไม่ค่อยเข้าใจ ดีว่าที่ๆ ลี่เรียนนั้น ใช้ตำราที่เขาผลิตเอง ลี่เลยพอได้อยุ่บ้าง โดยแต่ละบทเนื้อหาไม่อัดเท่านี้อ่ะ เคยไปเรียนพิเศษแล้วใช้เล่มมินนะ ไม่ค่อยชอบอ่ะ ฮ่าๆๆ

ลี่ว่านิฮงโกะยากนะคะ เรียนมาจะ 3 ปีแล้ว ยังฟังการ์ตูนไม่รู้เรื่องเลยค่ะ พอเขียน ฟัง พูด อ่านได้บ้าง แต่ก็คิดว่ายังอ่านอะไรที่ยากๆ ไม่ได้อ่ะค่ะ เคยแปลเพลงญี่ปุ่นไป ก็ยังรู้สึกว่าแปลยากกว่าเพลงจีนอีกอ่ะค่ะ แต่ตอนนี้ลี่ก็ท้อกับการแปลเพลงจีนอ่ะค่ะ เหอๆๆๆ รุ้สึกว่ายากสำหรับตัวเองจริงๆ

แล้วลี่ก็มีตำราจีนเยอะกว่านิฮงค่ะ ฮ่าๆๆ บ้าซื้อมากกว่า ส่วนตำรานิฮง ถ้าเป็นภาษานิฮงเลย จะถ่ายเอกสารมากกว่า (ห้องสมุดส่วนใหญ่ซื้อจากคิโนะ เล่มนึงประมาณพัน หรือสองพัน แพงมากมาย ซื้อเองไม่ไหวอ่ะค่ะ เลยถ่ายเอกสารเอา หุหุ ดูไม่ดีเลยเนอะ แต่ทำไงได้ ก็อยากได้มาอ่านอ่ะค่ะ)

ปีนี้เลือกสอบระดับเอ็นสาม จะอยู่กึ่งๆ ระดับสามกับสองของแบบเดิมอ่ะค่ะ ทำให้คิดว่าต้องพยายามฝึกให้มากขึ้น เพราะยากขึ้นแน่นอน แต่สักวันเราต้องทำได้สิ แต่ปิดเทอมมาอาทิตย์กว่าแล้ว ลี่ก็ยังไม่ได้เริ่ม เพราะตอนนี้กำัลังแบ่งๆ ว่าตัวเองอยากทำอะไร ก็ทำอย่างละนิดอย่างละหน่อย แต่เฉลี่ยๆ ทำให้พอๆ กัน จะได้ไม่เสียใจว่าไม่ได้ทำ แต่ก็ยังไม่มีอารมณ์เริ่มอ่าน แต่ก็บอกตัวเองว่า ต้องเริ่มแ้ล้ว ไม่เริ่มก็จะไม่มีก้าวต่อไป

สู้ๆ นะค้าาาาาา เห็นการ์ตูนนิฮงแล้วอยากได้บ้าง ราคาแพงเหมือนกันนน

แวะเข้าอ่านและทักทายค่ะ เป็นคนชอบหนังสือเช่นเดียวกันค่ะ โดยส่วนตัวถ้าอ่านไม่ออก ขอเปิดดูแต่รูปก้อเอาค่ะ ฮะฮ่าฮ่า แต่ภาษาญี่ปุ่นนี่คงยากแบบไม่ธรรมดาเลยละมังคะ

หนังสือญี่ปุ่นมีเสน่ห์มากๆเลยนะคะ
เค้าเอาหนังสือทิ้งกันหรือ
ว้า...น่าเสียดายเนอะ

น่าอ่านทั้งนั้นเลยนะคะ
แต่ญี่ปุ่นอ่านไม่ออกเลยโดยเฉพาะคันจิ

น่าอ่านทั้งนั้นเลยค่ะ

ม่าทักทายก่อนไปเชียร์น้ำใสกับนายภูริชค่ะ

หนังสือน่าอ่านนะคะ...
อ่านจบแล้วแปลเป็นไทยให้อ่านบ้างนะคะ

คุณเพ็น อ่านหนังสือถึงไหนแล้วน้อ

แวะมาทักทายเฉยๆ จ้ะ

หนังสือน่าอ่านทุกเล่มเลยค่ะ
เเต่อ่านไม่เคยจบ ตาดันปิดก่อนทุกที
โดยเฉพาะหนังสือเรียนภาษาญี่ปุ่นค่ะ

บล็อกสีน่ารักจังค่ะ

เก่งจังเลยค่ะ อ่านภาษาญี่ปุ่นด้วย เรานะฝันอยากเรียนนะคะ เพราะชอบวรรณกรรมญี่ปุ่น อยากเรียน อยากอ่าน แต่มันท่าทางยากจังเลย

ขอเวลาลุยงานสักพักนะคะ...
กำลังเร่งจัดทำเอกสารสำหรับนักเรียนที่จบหลักสูตร เอกสารสำหรับนักเรียนเข้าใหม่แล้วก็รายงานผลต้นสังกัด
เสร็จงานแล้วจะแวะไปอ่านแน่นอนค่ะ แต่ถ้าพอจะมีเวลาจะรีบเข้าไปตามเรื่องของฟ้าใสทันทีเลยค่ะ..ลุ้นอยู่

สวัสดีค่า..เข้ามาทักทาย...

ขอบคุณที่เข้าไปเยี่ยมที่บล็อกนะคะ

หนังสือที่นี่น่ารัก น่าอ่านดีเนอะ
เราเข้าร้านหนังสือทีนึงก็อยู่นานเหมือนกันค่ะ อ่านไม่ค่อยเข้าใจ แต่อาศัยดูรูปการ์ตูนเอา แหะ แหะ...

แวะมายลโฉมหนังสือด้วยคนค่ะ

ชอบปกเล่มสุดท้ายจัง

มีแพลนกลับมาเมืองไทยเมื่อไหร่เอ่ย
รู้สึกช่วง พค มีทริปนักเขียนอ่ะค่ะ น่าไปมั่กๆ (แต่ตัวพี่ก็อด เอิ๊ก)

แวะมาอ่านหนังสือของคนไกลบ้านค่ะ

พาแม่ไปโบสถ์ก่อนนะคะ...เดี๋ยวมาอ่านค่ะ

สู้ๆ รออ่านหนังสือเล่มใหม่ของน้องเพ็นอยู่คร่า ^^