เครื่องปรับอากาศ สิ่งที่บางคนขาดไม่ได้

สาวน้อยหน้าตาน่ารักส่งยิ้มหวานให้ผมและโบกมือทักทาย ผมรีบส่งยิ้มตอบ หัวใจพองโตคับอก เดินปรี่เข้าไปหา แต่เธอกลับเดินถอยหลังหนีผม ผมรุกตามไปอย่างไม่ลดละแล้วส่งเสียงเรียก

"เฮ้ย.." ผมไม่ได้ยินเสียงตัวเอง แต่ได้ยินเสียงเพื่อนเรียกแทน พร้อมกับร่างกายที่ถูกเขย่าอย่างแรง
"อะไรวะบาส ฝันกลางวันรึนี่" เพื่อนดึงผมของผมขึ้นมาจนใบหน้าผมเงยขึ้นจากโต๊ะ
"หมดชั่วโมงแล้ว หลับเป็นตายเลยแก ฝันเห็นใครวะ วิลลิส แคริเออร์หรือเปล่า"
ผมมองหน้าเพื่อนอย่างงง ๆ ใจกระหวัดนึกถึงสาวน้อยหน้าแฉล้มในฝัน หน้าเหมือนใครนะ นึกไม่ออก

"ต้องขอบคุณวิลลิส แคริออร์ให้มาก ๆ นะโว้ยที่เขามีคุณูปการต่อแกว่ะบาส" เพื่อนพูดต่อ
"ถ้าไม่มีเขา เราว่าแกตายเป็นกล้วยย่างนานแล้ว"
ผมก็ยังงงที่เพื่อนมันบอก ตาคนนี้มาเกี่ยวข้องอะไรกับผมด้วย ไม่เข้าใจเลย เพื่อนคงเห็นนัยน์ตาสงสัยของผมจึงเฉลยว่า
"จำไม่ได้หรือไงวะบาสที่อาจารย์บอกเราน่ะ มิสเตอร์วิลลิส แคริเออร์แกเป็นคนคิดประดิษฐ์เครื่องปรับอากาศ ที่ทำให้แกนอนหลับฝันหวานในห้องเลคเชอร์อย่างสุขารมณ์นี่ไง"
ผมถึงบางอ้อตอนนี้เอง เจ้าเพื่อนคนนี้มันเรียนเก่งที่สุด มันจึงมีความจำแม่นยำกว่าผม แต่พอเพื่อนสะกิด สมองความจำของผมก็โลดแล่นทันที

ในอดีตเมื่อปี ค.ศ. 1907 นักฟิสิกส์ชื่อ สจวต ดับบลิว แครมเมอร์ ได้ทำการควบคุมปริมาณความชื้นในสิ่งทอโดยการเพิ่มไอน้ำจำนวนหนึ่งเข้าไปในบรรยากาศ เขาเรียกกระบวนการทำงานนี้ว่า "การปรับอากาศ" แล้วเขาเสนอรายงานนี้ต่อสมาคมผู้ผลิตผ้าฝ้ายแห่งสหรัฐอเมริกา

ต่อมาในราวปี ค.ศ. 1914 วิลลิส แคริเออร์ได้คิดสิ่งประดิษฐ์ขึ้นเพื่อปรับอุณหภูมิที่ร้อนให้เย็นลง ทุกคนจึงเรียกสิ่งประดิษฐ์นี้ว่า เครื่องปรับอากาศ

แคริเออร์มีพื้นเพเป็นเด็กบ้านนอกที่เกิดในรัฐนิวยอร์ก เขาเรียนดีจนสามารถสอบชิงทุนได้ไปศึกษาต่อในสาขาวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยคอร์แนล ที่นี่เขาสนใจในเรื่องระบบถ่ายเทอากาศและการทำความร้อนเป็นอย่างมาก เมื่อเรียนจบในปี ค.ศ. 1901 เขาจึงคิดค้นและติดตั้งระบบทำความเย็นให้แก่โรงพิมพ์ในเมืองบรูกลิน ซึ่งทำให้เกิดผลดีต่อโรงพิมพ์อย่างยิ่ง เพราะที่ผ่านมา กระดาษมักจะบวมเนื่องจากความชื้นในอากาศที่ไม่แน่นอน ขณะเดียวกันเขาก็คิดเครื่องทำความร้อนเพื่อขจัดความชื้นในอากาศไปด้วย เรียกว่าเครื่องประดิษฐ์ของเขาสามารถเร่งอุณหภูมิให้สูงขึ้น หรือปรับอุณหภูมิให้ลดต่ำลงได้ตามต้องการ

เครื่องปรับอากาศของเขาได้รับความนิยมมาก จนในปี ค.ศ. 1919 ห้างสรรพสินค้าแอบบราฮัม & สเตราส์ ในนิวยอร์กจึงเป็นห้างสรรพสินค้าแห่งแรกที่ติดตั้งเครื่องปรับอากาศ ทำให้ห้างขายสินค้าได้ดี เพราะคนชอบความเย็นฉ่ำ

แล้วต่อมาในปี ค.ศ. 1925 โรงภาพยนตร์ริโวลี ในนิวยอร์กได้ติดตั้งเครื่องปรับอากาศบ้าง และโหมโฆษณาถึงความเย็นฉ่ำชื่นใจขณะชมภาพยนตร์ ทำให้คนแห่กันไปชมภาพยนตร์มากขึ้น

จากนั้นเป็นต้นมาเครื่องปรับอากาศของวิลลิส แคริเออร์ก็ได้รับการกล่าวขานและเผยแพร่ไปทั่วโลกจนกลายเป็นอุปกรณ์ประจำสำนักงานที่ขาดไม่ได้ โดยเฉพาะสถาบันของผม

"ไปกินข้าวได้แล้วว่ะ เที่ยงกว่าแล้ว ไอ้พวกนั้นรอแกอยู่ข้างนอก" เพื่อนชวนผม ผมจึงใช้มือเสยผมอย่างลวก ๆ พอให้ดูดี แล้วก็เดินตามเพื่อนออกจากห้องเพื่อไปสมทบกับเพื่อนอีก 3 คนที่รออยู่

ตอนบ่ายผมตั้งใจว่าจะนั่งหลังห้อง แล้วแอบฝันหวานถึงสาวน้อยคนนั้นต่อ ไม่รู้ว่าเธอจะมาเข้าฝันผมอีกหรือไม่

Create Date : 23 สิงหาคม 2549 Last Update : 23 สิงหาคม 2549 12:39:43 น. Counter : 1425 Pageviews.		20 comments
Share Tweet