ชิ้นส่วนแห่งความทรงจำ
Group Blog
 
All Blogs
 

VII ผู้เท่าเทียม และผู้ถูกเท่าเทียม

พวกเรามีชีวิตที่ดีขึ้น
ไม่ลำบากเพียงอย่างเดียวเหมือนเมื่อก่อน
หลังการปฏิวัติแล้ว พวกเรามีโอกาสที่จะเข้าถึงทรัพยากรมากขึ้น
ทั้งด้านการดำรงชีวิตและการศึกษา
เราไม่รู้สึกน้อยหน้าใครอีกแล้ว
เหล่านักปฏิวัติวางระบบเอาไว้ได้เป็นอย่างดี
แต่สังคมก็ไม่สงบสุขนักจากกลุ่มอำนาจเก่า
ทำไมพวกเขาไม่รู้จัดยอมรับความพ่ายแพ้แล้วมาอยู่ร่วมกันอย่างสงบเสียที
การที่พวกเราทุกคนเท่าเทียมกันนั้น
เป็นสิ่งที่สมควรแล้วไม่ใช่เหรอ

หรือว่าพวกเขาต้องการเห็นคนบางกลุ่มสบาย
และคนอีกกลุ่มต้องทุกข์ทรมาน

พวกเรามีชีวิตที่ต่างไปจากเดิม
สิ่งที่เรามีไม่ได้เป็นเอกลักษณ์อีกต่อไป
แล้วสิ่งที่พวกเราเพียรพยายามไป
จะให้ได้เท่าเทียมกับผู้อื่นหรอกหรือ
แล้วพวกเราจะทำสิ่งต่างๆไปเพื่ออะไรกัน
ในเมื่อแต่ละคนทำอะไรก็ได้เท่าๆกัน
มันคือตลกร้ายที่ทำให้เราไร้ซึ่งแรงดลใจในชีวิต
ทั้งๆที่ข้ามีความพยายามมากก็ต้องได้มากไม่ใช่เหรอ
สังคมเดี๋ยวนี้เป็นอะไรไปแล้ว
คนดีไม่ได้ดี แต่คนชั่วกลับครองเมือง




 

Create Date : 25 พฤษภาคม 2553    
Last Update : 25 พฤษภาคม 2553 13:19:33 น.
Counter : 677 Pageviews.  

VI ผู้ครองอำนาจใหม่

แน่นอนว่าชัยชนะต้องตกเป็นของพวกเรา กลุ่มผู้ปฏิวัติ
แม้ว่าต้องสูญเสียผู้คนไปเป็นจำนวนมาก
แต่ผู้ครองอำนาจคนเก่าก็ถูกขับไล่ออกไปในที่สุด
เนื่องจากเหล่าผู้กวาดล้างต่างยอมจำนน
เพราะไม่ต้องการให้พี่น้องเสียเลือดเนื้อไปมากกว่านี้
ถึงเวลาแล้วที่ศักราชย์ใหม่แห่งเสรีภาพที่แท้จริงของเรา

แต่กลุ่มผู้มั่งมีเก่าดูจะไม่พอใจนักที่พวกเรากุมอำนาจเอาไว้ได้
พวกเขายังต่อต้านพวกเราอยู่แต่ก็ทำได้อย่างดีก็แค่
การปฏิวัติที่ไร้พลัง และการก่นด่า
ถึงอย่างไรก็ตามข้าก็เข้าใจดีว่าพวกเจ้าจะลำบากใจเพียงใด
ที่ความพยายามทั้งมวลถูกสั่นคลอนไป
แต่พวกเราก็ต้องก้าวต่อไป
ให้โอกาสแก่ผู้ยากไร้ในความเท่าเทียมกันกับพวกเจ้า
ซึ่งเป็นสิ่งที่พวกเขาไม่เคยมีมาก่อน
ทั้งสิทธิและเสรีภาพในการเข้าถึงทรัพยากร




 

Create Date : 25 พฤษภาคม 2553    
Last Update : 25 พฤษภาคม 2553 1:28:29 น.
Counter : 425 Pageviews.  

V ผู้กวาดล้าง

เหตุการณ์เริ่มบานปลาย
การปะทะเริ่มเกิดขึ้น
พวกเราส่วนใหญ่เป็นพี่น้องของเหล่าคนยากไร้
เว้นเสียแต่ผู้บังคับบัญชาที่อยู่ชั้นบนขึ้นไปที่มาจากชนชั้นคนมั่งมี
พวกเราถูกกดดันให้มาจัดการกับกลุ่มผู้ก่อการปฏิวัติด้วยจิตใจลุ่มๆดอนๆ
หนึ่งคือหน้าที่ อีกหนึ่งคือพี่น้อง แล้วพวกข้าควรเลือกทางใด

เมื่อเกิดการปะทะขึ้น
ก็เป็นสิ่งที่เลี่ยงไม่ได้ที่จะต้องทำตามคำสั่งของนาย
เพราะนี้คือผลประโยชน์ส่วนรวมของสังคม
พวกนี้ต้องถูกจัดการไป
เมื่อพวกเขากรีดร้องด้วยความทรมาน
ยิ่งกระตุ้นให้อีกใจที่คำนึงถึงพี่น้องเติบโตขึ้น
ข้าละทิ้งความพยายามทำตามหน้าที่แล้ว
แต่เหลือมมองไปที่สหายของข้าที่ยังใช้อาวุธทำร้ายผองพี่น้องอยู่
ข้าเห็นเช่นนั้นจึงรีบไปห้ามปรามเขา
แต่แล้วเขากลับตวาดว่ากำลังขัดคำสั่งนายเจ้ามีโทษ
แล้วเขาก็นำอาวุธมาเล็งที่จุดตายของข้าพลางกล่าวต่อไปว่า
ถ้าเจ้าไม่ทำหน้าที่ต่อ ข้าจะจัดการเจ้าเองด้วยข้อหาก่อการกบฏ!




 

Create Date : 25 พฤษภาคม 2553    
Last Update : 25 พฤษภาคม 2553 1:26:55 น.
Counter : 399 Pageviews.  

IV ผู้มั่งมี

ข่าวการปฏิวัติลุกลามอย่างแพร่หลาย
ทำไมกันพวกนี้จึงไม่รู้จักพอใจในสิ่งที่ตัวเองมีเสียบ้าง
การมีฐานะของพวกข้าก็มาจากน้ำพักน้ำแรงทั้งหมด
ข้าไม่ได้งอมืองอเท้ารอคอยโชคชะตาเหมือนพวกผู้ยากไร้
ที่หวังลมๆแล้งๆว่าจะมีใครบางคนดึงพวกเขา
ออกมาจากหลุมแห่งความทุกที่พวกเขาขุดลงไปเอง
พวกข้าไม่ได้ตั้งใจดูถูกพวกเจ้าเลย
แต่ข้าสมเพชคนที่ดูถูกตัวเอง
แล้วนำพาชีวิตเข้าสู่วงจรผิดๆ
ซึ่งมันก็สมควรแล้วไม่ใช่เหรอที่พวกเจ้าจะต้องรับสิ่งที่เจ้าทำลงไป
แล้วเจ้าจะมาเรียกร้องหาอะไรกัน

แล้วพวกนักปฏิวัติ พวกนี้จะเรียกร้องเพื่ออะไรกันแน่
ที่เจ้ามีอยู่มันไม่พอสำหรับเจ้าหรืออย่างไร
เสรีภาพอะไรกัน ที่เรามีมันก็เสรีภาพไม่ใช่เหรอ
เรามีอิสระที่จะทำอะไรต่างๆนานา
แต่ก็ต้องอยู่ในสิทธิและหน้าที่ของเรา
โดยพวกเจ้าจะต้องไม่ระรานใคร
แล้วเจ้าคิดว่าจะสู้เพื่ออะไร
จะก่อความวุ่นวายให้พวกเราหรือไร
พวกเราไม่ยอมอยู่แล้ว
เพราะเราเชื่อมั่นว่าเราอยู่ภายใต้การปกครองที่ดี
และผู้ครองอำนาจก็พร้อมที่จะมอบความสงบสุขให้กับพวกเรา
ชีวิตของคนเราไม่ต้องการอะไรมาก
คือทำในสิ่งที่ตนชอบ โดยไม่สร้างความเดือดร้อนให้ใคร
แค่นี้ข้าก็มองว่ามันคืออิสระแล้ว
ส่วนคนที่เป็นผู้ยากไร้ พวกเขาเลือกที่จะไปทางนั้นเอง
พวกข้าก็ไม่รู้ว่าจะช่วยอะไรได้
เพราะพวกเขาน่ากลัวจนเกินไป

ดังนั้นถ้าพวกแกเหล่านักปฏิวัติ และผู้ยากไร้
จะมาปลุกระดมให้เกิดการเปลี่ยนแปลงแล้ว
พวกเราก็ยินดีที่จะสนับสนุนให้ผู้มีอำนาจจัดการพวกแกอย่างเด็ดขาด




 

Create Date : 25 พฤษภาคม 2553    
Last Update : 25 พฤษภาคม 2553 1:51:15 น.
Counter : 417 Pageviews.  

III ผู้ยากไร้

เหตุใดสิ่งที่ข้ามีจึงไม่เหมือนผู้อื่น
ข้าต้องใช้ชีวิตอย่างไร้ความหมาย
นอกเสียจากความสุขเล็กๆน้อยๆที่ได้จากการสวนเสเฮฮา
กินเหล้าเมายาไปวันๆ
เพื่อบรรเทาความเครียดที่ประดังเข้ามาในชีวิต
แน่นอนว่าข้าติดสุรา
ยิ่งทำให้พวกคนที่อยู่ชั้นบนรังเกียจพวกเรามากขึ้น
บ้างก็ว่าพวกใช้แรงงาน
บ้างก็ว่าพวกติดสุรา กลัวว่าข้าจะไปปล้นจี้ใคร
ก็ใช่น่ะซิพวกข้ามันคนเลว
พวกข้านี้แหละที่ต้องทำงานรับใช้พวกเจ้า
คนที่มีฐานะทั้งการเงินและการศึกษา
ชีวิตข้ามันลำบากยิ่งนัก
แต่ข้าก็ตั้งความหวังไว้ว่าลูกๆของข้าจะตั้งหน้าตั้งตาเรียนหนังสือ
ให้เป็นเจ้าคนนายคนกับเขาบ้าง
แต่มันก็ไม่เอาไหน ทำตัวสำมะเลเทเมาเหมือนข้า
ทำไมกันหรือว่าเจ้าอยากจะลำบากเป็นลูกจ้างเหมือนพวกข้า
ไม่อยากได้ดีเหมือนอย่างคนอื่นเขาหรืออย่างไร

แต่แล้วห้วงเวลาหนึ่งก็เข้ามาถึง
มีนักปฏิวัติมาป่าวประกาศว่าจะทำเพื่อชีวิตที่ดีขึ้นของพวกเรา
ข้ายินดีเป็นอย่างมากที่จะมีการเปลี่ยนแปลงชีวิตที่ข้าไม่ต้องการได้
ด้วยการขับไล่ผู้มีอำนาจออกไปแล้ววางระบบใหม่
ระบบที่ทุกคนจะได้อยู่กันอย่างเท่าเทียมกัน
ข้าได้ยินเช่นนั้นก็ไม่รอช้า
รีบไปบอกมิตรสหายให้เข้ามาร่วมการชุมนุม
ด้วยความตั้งใจว่าจะมีชีวิตใหม่ที่มีคุณค่าในอนาคต




 

Create Date : 25 พฤษภาคม 2553    
Last Update : 25 พฤษภาคม 2553 1:06:58 น.
Counter : 409 Pageviews.  

1  2  

blueocynia
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ให้ทิปเจ้าของ Blog [?]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




กาลเวลาร่องลอยคอยร่วงโรย
น้ำค้างโปรยปรอยทั่วทุกหัวระแหง
ดังความสุขทุกข์มิหลงจงสำแดง
จำต้องแปลงเปลี่ยนเรื่องเพราะเตือนความ

วันเวลาอยู่คู่ความทรงจำ ไม่ว่าทุกข์หรือสุขเพียงใด
วันเวลาเหล่านั้นจะค่อยเข้ามาสู่ความทรงจำของเราเอง
Friends' blogs
[Add blueocynia's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.