ใครเป็นเจ้าของรองเท้าสกอล์ล

พ่อผมไม่ค่อยสบาย พอตอนเย็นที่ผมกลับจากเรียนจึงพาพ่อไปหาหมอที่คลินิกที่ไม่ไกลจากบ้านเท่าไรนัก

พออกจากคลินิกผมก็โมโหสุดขีด เพราะปรากฎว่ารองเท้าแตะคู่เก่งของผมหาย เป็นรองเท้าสกอล์ลที่ผมชอบใส่นักหนา อุตส่าห์เก็บเงินวันละเล็กวันละน้อยเพื่อซื้อรองเท้าที่มียี่ห้อเอาไว้ใส่อวดเพื่อนอวดสาวบ้าง ที่ไหนได้ นักเลงมือดีฉกเอาไปเสียแล้ว

ในที่สุดผมก็ต้องเดินเท้าเปล่ากลับบ้าน พ่อกับแม่ไม่ว่าอะไรผม บอกว่าเจ้าหัวขโมยมันคงอยากได้ของดีไปใส่บ้าง ถือว่าทำบุญก็แล้วกัน แต่น้องสาวผมซิกลับมาต่อว่าผมยังกับว่าผมทำรองเท้าของเธอหายยังงั้นแหละ

ผมจึงต้องเล่าที่มาของรองเท้าสกอล์ลให้แม่ตัวดีฟังว่า รองเท้าสกอล์ลนี้ถือว่าเป็นรองเท้าเพื่อสุขภาพ ผมก็ไม่รู้ว่าเป็นยี่ห้อแรกของโลกหรือไม่ แต่รู้ว่าคนที่คิดผลิตภัณฑ์นี้คือ วิลเลียม สกอล์ล ชาวอเมริกัน เขาเกิดในปี ค.ศ. 1882 แถบตะวันตกกลางของสหรัฐอเมริกา ครอบครัวของเขาเป็นเกษตรกร มีสมาชิกมากถึง 15 คน เขาจึงมีหน้าที่ซ่อมรองเท้าให้กับทุกคน โดยนำด้ายมาเคลือบขี้ผึ้งให้เหนียวทนทานก่อนจะนำไปเย็บรองเท้า

วิลเลียม สกอล์ล เป็นคนมีฝีมือในการเย็บรองเท้ามาก พ่อแม่จึงส่งเขาไปเป็นลูกมือฝึกหัดกับช่างทำรองเท้าในตัวเมือง หลังจากนั้นเขาก็ไปหาประสบการณ์เกี่ยวกับการทำรองเท้าที่นครชิคาโก และที่นี่ทำให้เขาตระหนักถึงภัยร้ายแรงที่เกิดจากเท้า คือตุ่มหนังหนาแข็งบนนิ้วเท้า ซึ่งสร้างความทุกข์ทรมานแก่ผู้ที่เป็นโรคนี้อย่างยิ่ง

แล้วสกอล์ลได้รับรู้ว่าคนทั่วไปไม่ค่อยเอาใจใส่ต่อเท้าของตนเองมากนัก มักละเลยอวัยวะส่วนนี้ ด้วยความที่เป็นคนใฝรู้ใฝ่เรียน และต้องการเรียนรู้สรีระที่เกี่ยวกับเท้าของคน สกอล์ลจึงสมัครเรียนโรงเรียนแพทย์ภาคค่ำแห่งนครชิคาโก ส่วนกลางวันก็เป็นพนักงานขายรองเท้า แล้วเขาก็ศึกษาสำเร็จเป็นแพทย์เมื่ออายุได้ 22 ปี ในปี ค.ศ.1904

เมื่อเรียนจบแล้ว สกอล์ลจึงจดทะเบียนลิขสิทธิ์ผลิตภัณฑ์เพื่อเท้าชนิดแรกคือแผ่นรองรับน้ำหนักบริเวณส่วนโค้งของอุ้งเท้า ชื่อ "ฟุต - อีสเตอร์" ปรากฎว่าแผ่นรองเท้านี้ได้รับความนิยมอย่างยิ่ง เพราะช่วยรักษาสุขภาพของเท้าได้เป็นอย่างดี หลังจากนั้นเขาได้เปิดหลักสูตรการรักษาและป้องกันโรคเท้าขึ้น เป็นการศึกษาทางไปรษณีย์ ปรากฎว่าได้รับความสนใจมาก

สกอล์ลได้ให้คำแนะนำว่าคนควรเดินวันละ 2 ไมล์ ในลักษณะศีรษะตรง อกเชิด นิ้วเท้าชี้ตรงไปข้างหน้า และควรสวมรองเท้าวันละ 2 คู่ เพื่อให้รองเท้าแต่ละคู่แห้ง จะได้ปราศจากเชื้อโรค

สกอล์ลมีคติประจำใจว่า "เข้านอนหัวค่ำ ตื่นแต่เช้า มุงานหนัก หมั่นโฆษณา" ด้วยเหตุนี้ผลิตภัณฑ์ที่เกี่ยวกับเท้าของเขาจึงได้รับความนิยมตลอดมา

ในปี ค.ศ. 1916 สกอล์ลได้เป็นสปอนเซอร์ใหญ่ในการประกวดเท้าซินเดอเรลลา เพื่อเสาะหาสตรีที่มีเท้ารูปร่างลักษณะสมบูรณ์ที่สุด มีผู้หญิงเข้าประกวดเป็นจำนวนมาก และเขาได้นำเท้าของผู้ที่ชนะการประกวดเป็นแม่แบบในการผลิตรองเท้าสกอล์ลอันโด่งดัง ทำให้รองเท้าสกอล์ลมีชื่อติดตลาดไปทั่วโลกในเวลาต่อมา

น้องสาวของผมฟังแล้วจึงยอมรับว่า ดร.สกอล์นี่เก่งเรื่องรองเท้าและเรื่องเท้าจริง ๆ ผมเลยหายหงุดหงิดได้บ้าง พอจะเดินเข้าห้อง น้องสาวเลยเรียกไว้
"อะไรอีกล่ะ ถ้าจะว่ากันละก็ ไปห่าง ๆ เลย" ผมส่งเสียงดัง เพราะอารมณ์เสียดายรองเท้ายังมีอยู่
"พี่บาสเสียดายรองเท้ามากแค่ไหน" น้องสาวถาม
"มากซิ ถามได้"
น้องสาวผมทำท่าทางอึดอัด ผมดุเข้าให้ เธอเลยบอกความจริงมาว่า
"รองเท้าพี่บาสไม่ได้หายไปไหนหรอก ไบเอาไปให้เพื่อนยืมใส่"
"อะไรนะ ยายไบ เอาไปให้เพื่อนยืมหรือ ทำได้ไง" ผมรู้สึกว่าเลือดขึ้นหน้า แต่พอเห็นหน้าน้องสาวเหมือนคนจะร้องไห้ มือที่จะเขกหัวแม่ตัวดีจึงลดลง

น้องสาวผมบอกว่าเพื่อนไม่มีรองเท้าดี ๆ ใส่ เห็นว่าของผมสวยดี แล้วเท้าเท่า ๆ กัน เขาใส่ได้ เลยให้น้องสาวแอบไปหยิบมาเฉย ๆ จากหน้าคลินิก เพราะรู้ว่าถ้าขอยืมตรง ๆ ผมคงไม่ให้ ก็แน่ละซิ รองเท้าผมยังใหม่อยู่นี่นา
"พรุ่งนี้คืนชัวร์" เธอรับปากเสียงหนักแน่น

ผมไม่ค่อยเชื่อน้องสาวเท่าไรนัก เพราะที่รับปากนั้นต้องบวกเวลาขึ้นไปอีก 7 - 15 วันทุกครั้ง

Create Date : 06 สิงหาคม 2549 Last Update : 6 สิงหาคม 2549 17:24:07 น. Counter : 1965 Pageviews.		14 comments
Share Tweet