หนทางสู่ใบขับขี่ (ไปเรียนตอนท้องแปดเดือนเนี่ยนะ) หายไปหลายวันมาก เพิ่งจะมีวันนี้ที่อัพบล้อกกับเขา ที่หายไปก็มีอะไรให้ทำหลายอย่าง เข้ามา ๆ มาพร้อมกัน ตั้งแต่อาทิตย์ก่อนโน้นก็ได้ฤกษ์จับพวงมาลัยหัดขับรถกะเขาซักที หลังจากที่เกิดปัญหาอุปสรรคนานา ทำให้ไม่ได้ไปสอบทฤษฎีซะที อีโรงเรียนนี้ก็ไม่ยอมให้เรียนขับจนกว่าจะสอบทฤษฎีเสร็จ สงสัยเป็นเพราะเราเป็นคนต่างชาติ วันนี้ถามครูดู เขาบอกว่าแล้วแต่ ช่วงไหนครูไม่ค่อยว่าง เขาจะให้คนที่สอบผ่านได้เรียนขับก่อน ช่วงไหนครูว่าง ๆ ก็เรียนควบคู่กันไปได้ ตอนนี้เรียนได้สิบสองชั่วโมงแล้ว โรงเรียนนี้สอนวันละสองชั่วโมง (ชั่วโมงเรียนหนึ่งชั่วโมงมี 45 นาที) ปุ่นเองเคยขับรถแถวบ้าน ตอนสมัยเมื่อนานมาแล้ว พอไปอยู่กทม ก็อาศัย ขสมก รฟท แท็กซี่ เลยตั้งมาเริ่มนับหนึ่งใหม่ ซึ่งข้อดีก็คือ ขับพวงมาลัยซ้ายจะได้จำอะไรใหม่ ๆ ไปเลย เริ่มเรียนวันแรกก็ขับออกถนนเลย โดยครูให้แค่เหยียบคันเร่งกับเบรค ส่วนคลัชกับเกียร์นั้น ครูจัดให้ ขับรถที่นี่ มีอะไรให้ดูหลายอย่างที่เมืองไทยไม่มี ไม่ว่าจะเป็น ทางจักรยาน วงเวียน ออโต้บาห์น (บ้านเรามีทางด่วน) วันต่อมาก็เริ่มเรียนเปลี่ยนเกียร์ เหยียบเบรคเอง ขับในเมือง ขับนอกเมือง วันที่สาม ขึ้นออโต้บาห์นเลยฮ่ะ ครูบอก เหยียบคันเร่ง(น้อง)  gib Gas ออกตัว เปลี่ยนเกียร์ยังไม่ค่อยดี แต่ก็เรียนเกียร์สี่เกียร์ห้า แล้ว เรียนถอยรถเข้าจอดเลยด้วยอ่ะ วันนี้ยังกลัว ๆ อยู่ วันที่สี่ ทำทุกอย่างเลย ต้องมองกระจกหลัง กระจกข้าง เอี้ยวตัวไปมอง ลดความเร็ว เหยียบคลัช เปลี่ยนเกียร์ เหยียบเบรค ทุกอย่างนี้ถ้าทำได้ตรงเวลาครูก็จะชม ถ้าทำอะไรช้าไปล่ะก็ ครูก็จะบ่น ครูจี้มาก แต่ก็เรียนแล้วสนุกดี คาดว่าแกจะให้ขับให้เพอร์เฟ็คแล้วถึงจะให้ไปบสอบ (อย่างมั่นใจ) มีอยู่วันนึง เป็นวันที่เลวร้าย ทำอะไรก็ผิดหมด จนคิดว่า กรูคงขับรถไม่ได้แล้ว กรูท้องนะเฟ้ย จะเอาอะไรกันมากมาย (ความคิดในตอนนั้น) แต่กลับบ้านไปพักผ่อน อีกวันนึงพยายามตั้งสติ ตั้งใจมากขึ้น แต่ไม่กดดันตัวเอง ครูก็ชมว่าวันนี้ขับรถดีนะ  ช่วงไหนที่ไม่ค่อยคล่อง หรือทำอะไรผิด กลับบ้านปุ่นก็จะจดสถานการ์ณเอาไว้ แล้วเอาที่ครูสอน จดลงไปด้วยว่า เราทำอะไรไป ที่จริงเราควรทำอะไร แล้วสะกดจิตตัวเอง ด้วยการพูดออกเสียงเลย เช่น เข้าวงเวียนมาจากเกียร์สาม ก็ต้องลดความเร็ว เปลี่ยนเกียร์ต่ำ สังเกตรถมา ถ้าเข้ามาในวงเวียนเหยียบเบรค ถ้าเขาออกไปก็หักพวงมาลัยต่อไปได้ ออกจากวงเวียนกดไฟเลี้ยวออกด้วย   ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นในเวลาครึ่งนาที สำหรับคนที่ชินกับการขับรถ คงไม่ยากมาก แต่คนที่หัดใหม่อย่างปุ่น มันก็ไม่ง่ายเหมือนกัน แต่ด้วยวิธีสะกดจิตตัวเองนี้ ก็ทำให้ปุ่นจำได้ดีขึ้นว่าต้องทำอะไรตอนไหน ไม่ลน โดนครูจี้น้อยลง วันนี้ครบสิบสองชั่วโมงแล้ว ครูบอกว่าฉันนึกว่าเธอจะใช้เวลานานกว่านี้ซะอีกถึงจะมาจุดนี้ได้ แอบภูมิใจเล็กน้อย แต่ว่าหนทางสู่ใบขับขี่นั้นยังอีกยาวไกล ไม่รู้ว่าจะทำได้ไหม ในการที่จะถอยใบขับขี่มาก่อนคลอด แต่ก็พยายามจะไม่กดดันตัวเองด้วยราคาของชั่วโมงที่จ่ายไป คิดซะว่าเป็นการลงทุน เพราะยังไงชีวิตนี้ก็ต้องมีใบขับขี่ (ตอนนี้ลูกค้าเริ่มเยอะ จะให้สามีไป่ส่งทุกงานเริ่มไม่ได้แล้ว)  สู้ใช้เวลากับมันให้เต็มที่ดีกว่า ทุกวันนี้เลยตั้งใจว่าจะไปเรียนขับรถด้วยความสนุก และ ตั้งสติมั่น ก็ปรากฏว่า ไม่เกร็งและไม่กลัวอีกต่อไป สู้ต่อไปนะเนเน่จัง บอกตัวเองไว้ทุกวัน สวัสดีค่ะ Free TextEditor   Create Date : 07 ธันวาคม 2553 9 comments Last Update : 7 ธันวาคม 2553 21:43:25 น. Counter : 2706 Pageviews. Share Tweet

นึกถึงการ์ตูนชินโนะสึเกะ ตัวการ์ตูนในเรื่อง เนเน่จัง   โดย: jejeeppe 7 ธันวาคม 2553 22:49:36 น.

มาแล้ววววววค่ะคุณปุ่น ตามมาลุ้นสอบใบขับขี่ ขับรถต้องใจเย็น สู้ๆๆๆ ค่ะ เมื่อสตาร์ทเครื่องรถ เริ่มต้นกันที่ศูนย์ใหม่ เอาเรื่องเก่าๆ ผิดพลาดทิ้งไปให้หมด เอิงเริ่มฝึกขับครั้งแรกตอนอายุสิบห้าขวบ ที่เมืองไทย พ่อสอนให้ โหหหหหห ยากส์จริงๆ ค่ะ เข้าเกียร์ เดินหน้า ถอยหลัง ฯลฯ เป็นอะไรที่เข้าใจมากมาย ได้ใบขับขี่ไทยตอนอายุสิบแปด เค้าถามจะเอาไปทำอะไร เอิงบอกว่า "อยากเท่ห์อ่ะค่ะ" อิอิอิอิอิ ตอนนั้นไม่มีรถขับรถหรอก 5555555 มาตอนนี้ดีใจที่ขับรถเป็นค่ะ ต้องมาสอบใหม่ที่อิตาลี เพราะใบขับขี่ไทยใช้การไม่ได้ (เค้าบอกว่าบ้านเราขับทางซ้ายมือ invalid ในยุโรป) เอาก็ได้(ฟระ) สอบใหม่ ตอนนี้ได้แล้วหายห่วง สู้ๆ ค่ะคุณปุ่น ใจเย็นสุดชีวิต ไม่ต้องกลัว ค่อยๆมอง ซ้ายขวา เอาตามกฏจราจรไว้ก่อน รับรองปลอดภัยสุดๆ ลุ้นให้ผ่าน สอบครั้งเดียวได้เลยนะคะ   โดย: diamondsky 8 ธันวาคม 2553 1:46:50 น.

สวัสดีค่ะ แวะมาให้กำลังใจค่ะ นกย้ายมาอยูเยอรมันได้สี่เดือนละ ตั้งใจว่าก่อนบบข.ไทยจะหมดอายุจะไปสอบ ตอนนี้ก็อ่านหนังสือ-ทำข้องสอบ ภาษาอังกฤษไปพลางๆ จริงๆนกมี บขข.ของ California อยู่ด้วย แต่เอาไปแลกไม่ได้ เพราะเป็นรัฐที่ไม่มีอยู่ในลิสต์สัญญาฯ เลยต้องเสียเงินกันไปตามระเบียบ เศร้าไปเลย   โดย: Aery 8 ธันวาคม 2553 3:56:32 น.

หวัดดีจ้าปุ่น เผลอเเป๊บเดียวปุ่นใกล้คลอดเเล้ว ตั้งชื่อลูกสาวว่าไงเอ่ย ได้ไอเดียหรือยัง เราไม่ได้เเวะมาบ้านปุ่นตั้งนาน ตอนนี้เข้าๆออกๆบล๊อกเเต่ไม่ค่อยบ่อยมากเท่าไหร่ เพื่อนๆหายไปเกือบหมดเเล้วเนอะ ครูพาปุ่นออกออโต้บาห์นเร็วมากๆ ของเรากว่าจะพาออกทางด่วน ก็ปาไปนานหลาย ชม เลยทีเดียว เเต่ปุ่นเก่งเดี่ยวก็ได้สอบขับก่อนคลอดน้องชัวร์ ฟันธง อิอิ คงไม่เหมือนเราหรอก สามียังเเซวมาจนทุกวันนี้ เลย กว่าจะได้มันมีนี่สุดยอด เสียทั้งน้ำตา เสียทั้งเงิน ตอนนี้บ้านถึงไหนเเล้ว ทุกอย่างเรียบร้อยหรือยังเอ่ย ยังไงก็ดูเเลสุขภาพด้วยนะจ๊ะ หนังสือที่ปุ่นให้มา ดีมากๆเลย เราก็ลองทำไปเืรื่อยๆ ไม่หวังเยอะ ขอเเค่ผ่านก็พอ จะได้เอาไปขอวีซ่าถาวรซะที ช่วงนี้ก็ไม่ทำงานเเล้ว อยู่บ้านติวหนังสือไปก่อน เงินเอาไว้ทีหลัง สอบเสร็จค่อยว่ากัน ตอนนี้ชักเริ่มเบื่องานนวดเเล้ว ไม่รู้จะไปทำอะไรดี ที่เบื่อไม่ใช่่อะไรหรอก เวลาเจอลูกค้าบ้าๆ บางทีไมเกรนขึ้นเอาง่ายๆเลย ชักจะเริ่มเบื่อ ว่าทำไมเราต้องมานั่งจิตตกกับพวกผู้ชายประเภทนี้ด้วย ส่วนย้ายบ้าน ป่านนี้ยังไม่ได้ห้องเลย สามีคงต้องพักโรงเเรมไประยะนึงก่อน เราคงให้เเกไปๆมาๆก่อน ค่อยๆทำไป ต้องหาคนเช่าบ้านที่ดุสเซ่ลดอร์ฟให้ได้ก่อน เเต่ต้องเลือกนานหน่อย กลัวเจอคนเช่าไม่ดี เสียดายบ้านเเย่เลย สอบเสร็จ ถ้ามีเวลาว่างเดี่ยวจะขับรถไปเที่่ยวบ้านปุ่นนะ หรือไม่ก็จะนั่งรถไฟไปนะ เเต่จะโื่ทรบอกปุ่นล่วงหน้าละกันนะ ดูเเลสุขภาพจ้า   โดย: สาวเซาะกราว 8 ธันวาคม 2553 6:53:02 น.

สู้ๆๆ คุณแม่คนเก่ง   โดย: พลูด่างในอ่างดิน 8 ธันวาคม 2553 10:51:48 น.

หวัดดีค่าคุณปุ่น ขอโทษนะคะที่ไม่ได้แวะมาหาเหมือนกันเพราะวุ่นวายทั้งเรื่องหาบ้านย้ายบ้าน จัดของทำความสะอาดวุ่นวายไปหมด ของบ้านตุ๊กตาอ่ะมันขึ้นราเพราะเค้าเก็นไว้ในโคลด์สโตร์นานค่ะ ความชื้นเลยเล่นเอารากระหน่ำเหนื่อยมากเลยเหม็นทั้งราทั้งเหนื่อยทำความสะอาดใหม่หมด บ่นเสร็จแระมาที่บล็อกนี้ดีกว่า โอวนับถือค่ะคนท้องเรียนขับรถแถมพวงมาลัยซ้ายอีกเกียร์ธรรมดาอีกต่างหาก ไหนต้องรู้ภาษาอีก ถือว่าใจเย็นและเก่งอดทนมากเลยนะคะคุณปุ่น ยิ่งท้องๆ อารมณ์บางทียิ่งไปไวบทจะดีก็ดีจะลืมก็ลืมจะร้ายก็ร้าย อิอิ มีหิวบ้างมั้ยคะตอนเรียน ใกล้คลอดแล้วสินะคะ รู้เพศน้องรึยังคะ เทคแคร์ค่ะ จุ๊บๆ   โดย: Thairabian 8 ธันวาคม 2553 18:46:32 น.

เข้ามาเอาใจช่วย และเข้ามาลุ้นด้วยคน ขับรถต้องมีสติ ห้ามลน อันนี้เจอมากับตัว ตอนหัดขับ บางวันสติสตังค์หายไปไหนก็ไม่รู้ ครูบอกให้หายใจลึกๆ นิ่งๆไว้ อย่าลน แต่ใบขับขี่ที่นี่ได้มาแบบไม่ค่อยยากเย็นเหมือนเยอรมัน แต่คิดว่าพี่ปุ่นทำได้อยู่แล้ว สู้เขาทาเคชิ   โดย: settembre 8 ธันวาคม 2553 23:49:24 น.

ปุ่นเริ่มชินและมีความสุขกับการฝึกขับแบบนี้ก็ดีแล้ว คิดแบบที่ปุ่นคิดก็ดี จะได้ไม่เครียดและไม่กดดันเนอะ ดูท่าทางครูคงไม่ดุ ไม่ไซโคมากใช่ไหม เวลาทำดีเค้าก็ชมอีก แบบนี้ก็ทำให้มีกำลังใจขับใช่ป่าว หลายเดือนก่อนตอนที่อ้อมยังฝึกงานแต่ไม่แน่ใจว่าเค้าจะจ้างต่อก็เคยๆคิดจะไปหาที่เรียนขับ เผื่อได้ทำงานจะได้ไปทำงานสะดวก แต่ไปๆมาๆตอนนี้นั่งรถเมล์ก็โอเคดี แถมเจ้าของร้านจ่ายค่าเดินทางให้ด้วย เลยว่ายังไม่จำเป็นต้องขับเองก็ได้ หลังเลิกงานแพทริคก็แวะมารับกลับบ้านด้วยกัน พอดีแพทริคเองก็ยังทำงานอยู่แถวนั้นน่ะ คือก็ยังเดินทางสะดวกอยู่ อีกอย่างรถมีคันเดียวด้วยล่ะและแพทริคต้องใช้ขับไปทำงานทุกวัน ถึงอ้อมมีใบขับขี่ แล้วจะเอาไปขับรถที่ไหนล่ะใช่ป่าว จะให้มีรถคนละคันอ้อมว่ามันก็เกินตัวและเกินฐานะอีกแระ ยังไม่จำเป็นขนาดนั้น หรือเวลาว่างๆอ้อมอยากไปไหนมาไหน คนขับก็คือแพทริคอยู่ดี อิอิ ยังไงอ้อมเป็นกำลังใจให้ได้ใบขับขี่ก่อนคลอดนะจ้ะ แต่ก็อย่าลืมว่าจะต้องไม่เครียดนะ ต้องถนอมร่างกายและจิตใจไว้ก่อน เพราะแค่เรื่องเตรียมตัวคลอดกับย้ายบ้านก็เยอะพออยู่แล้ว ไปชิลๆสบายๆดีกว่าเนอะ   โดย: ~ Cerulean Blue ~ 10 ธันวาคม 2553 18:01:50 น.

สวัสดีจ้า คุณปุ่น...มาเอาใจช่วยด้วยคนค่ะ....คิดว่าคุณปุ่นคงจะทำได้อย่างแน่นอน...ดูแลรักษาสุขภาพด้วยจ้า...ท้องแก่ขึ้นทุกวัน...เดินเหินระวังด้วยนะค่ะ....   โดย: Miacara 10 ธันวาคม 2553 18:21:14 น.