ความรักของฉัน

2 กรกฎาคม 2555

สิ่งที่เรียกว่า ความบังเอิญ หรือการที่เราได้ถูกขีดเส้นให้ได้มาพบกับใครอีกคน

ซึ่งเธอเป็นคนที่เรารัก.../

ในช่วงเปิดเทอม ในภาคเรียนสุดท้ายของชีวิตนิสิต ปริญญาตรี เวลาว่างนิดๆ ที่อยากจะทำอะไรเล็กๆ กับเพื่อนสาว แต่ฉันกลับต้องประสบพบเจอกับคุณ ทำให้คุณกลายเป็นคนรัก และกับคนที่ฉันรักฉันก็อยากทำอะไรสักนิดสักหน่อย

อย่างน้อยก็สร้างรอยยิ้มให้กับคุณ บ้างในช่วงเวลาที่ฉันต้องเหนื่อยหน่าย และต้องอดทนกับเรื่องของภาระหน้าที่ ที่ต้องผ่านไปให้ได้-----


ลองมาฟังความรักของฉันกับคนรักของฉันกันนะ--------------------เพื่อที่จะถามเพื่อนๆ พี่ๆ ว่า นี่คือความบังเอิญ หรือฉันและเขาถูกขีดเส้นให้มาพบกัน




และเคยรู้สึกกันมั้ยอารมณ์ที่เรารู้ตัวเองว่า เราเหนื่อย….ทำอะไรก็ไม่ได้ดังใจ หรือทำไม่ได้เต็มที่

พยายามแล้วก็รู้สึกเหมือนมันเกินกำลัง อยู่ใกล้แค่เอื้อม แต่ไปไม่ถึง…


เคยรู้สึกกันมั้ยอารมณ์ที่เรารู้ตัวเองว่า เราเปลี่ยว….ไม่มีใครอยู่ข้างๆ ให้หัวใจได้กระชุ่มกระชวย


เคยรู้สึกกันมั้ยอารมณ์ที่เรารู้ตัวเองว่า เราเหงา….ไม่มีใครที่เราจะเข้าไปคุยด้วยได้ ไม่ได้พูดกับใครเป็นเวลานานๆ จนรู้สึกว่า โลกนี้ไม่มีใครอยู่ นอกจากเราคนเดียว

ฟังดูอาจจะขัดๆ ทั้งที่เราก็เคยรู้สึกว่า โลกนี้เป็นของเรา แต่เราอยู่คนเดียวไม่ได้จริงๆ…

เคยรู้สึกกันมั้ยอารมณ์ที่เรารู้ตัวเองว่า เรากำลังคิดถึงใครบางคน….ความรู้สึกที่ เรากำลังคิดถึงใครคนหนึ่ง ซึ่งอาจจะมี หรือไม่มีตัวตนอยู่จริง หรือเจอแล้ว หรือไม่ก็ยังไม่เจอ หรืออาจจะไม่เจอ หรืออาจจะเจอแต่ยังไงก็ตาม เราก็ยังคิดถึงคนๆนั้นอยู่ตลอดเวลา

ถึงเราจะแกร่งขึ้นขนาดไหน แต่เราก็ยังต้องมีเค้าไว้ยึดเหนี่ยวจิตใจ เพื่อให้เรารู้สึกว่า เรายังมีใครอยู่…

เคยรู้สึกกันมั้ยอารมณ์ที่เรารู้ตัวเองว่า เรากำลังรอใครบางคน….ต่อจากเมื่อกี้ เรารู้สึกว่า เรายังมีใครอยู่ แต่เค้าคนนั้นก็ไม่ได้อยู่กับเรา แต่เราก็ยังรอเค้าอยู่ต่อไป

รอว่าซักวัน เรากับเค้าคนนั้นคงได้อยู่ด้วยกันและเราก็ยังรอต่อไป…



เมื่อต้องรอ แล้วระหว่างทางที่รอมันจะต้องเจออะไรอีกบ้าง ก็ไม่อาจรู้

นั่นสิ ฉันต้องเจอกับอะไรอีกล่ะทีนี้

CH ^^

Create Date : 04 กันยายน 2555 Last Update : 30 พฤษภาคม 2556 23:19:58 น. Counter : 700 Pageviews.		1 comments
Share Tweet