Group Blog All Blog
|
คำว่า "ขอโทษ" ที่มาจากใจ เอาชนะได้ทุกความโกรธ ถ้าจะให้นับจำนวนครั้งว่าในชีวิตที่ผ่านมาเคยโกรธใครบ้าง ฉันคงจำไม่ได้ หรือถ้าจะถามกลับว่า ตอนที่เป็นฝ่ายถูกโกรธล่ะ โกรธกันนานที่สุดกี่วัน ฉันก็คงจำไม่ได้อีกนั่นแหละ รู้แต่ว่าฉันเกลียดช่วงเวลาเหล่านั้นที่สุด มันคือช่วงเวลาที่ "ความโกรธ" กำลังจะเอาชนะ "ความรัก" ที่คนสองคนมีให้กัน ไม่ใช่แค่ฟังดูน่ากลัว แต่เป็นเรื่องที่ควรกลัวเลยล่ะ เพราะถ้าเมื่อใดที่เผลอหลุดเข้าไปอยู่ในโลก ของความขัดแย้งแล้ว การจะก้าวข้ามออกมาจากตรงนั้น มันทำได้ลำบาก ลองความคิดได้สวนทางกันเสียแล้ว หัวใจก็พร้อมจะเดินสวนทาง ตามอย่างไม่ทันคิดว่าถูกหรือผิด นึกภาพเวลาเราโกรธใครสักคนสิ หน้าตาดี ๆ ก็ทำให้มันบูดเบี้ยวได้ เคยเป็นคนร่าเริงหัวเราะอารมณ์ดีก็มีท่าทางปั้นปึง ไม่ต่างจากรูปปั้นน่ากลัว ถ้าลองมองคนที่อยู่ในอารมณ์โกรธ ก็ทำให้นึกสงสัยได้เสมอว่า ทำไมถึงปล่อยให้อารมณ์แปลงโฉมคนดี ๆ ให้กลายเป็นเหมือนคนบ้าได้นะ? ขอโทษกันสิ...ทางออกมันง่ายนิดเดียว สำหรับบางคนอาจไม่ชอบพูดคำนี้ เพราะตั้งกฎกับตัวเอง (เอาเอง) ว่าถ้าพูดคำขอโทษแล้วไม่รู้สึกว่าตัวเอง "เหนือกว่า" ไม่ต้องไปฟอร์มมากหรอกน่า ถ้าจะรักกันก็ควรจะดำเนินทั้งชีวิต และวิธีคิดให้ใกล้เคียงกัน คนเราไม่จำเป็นต้องคิดเหมือนกันไปทุกอย่าง แต่ความแตกต่างที่มันมากเกินก็ไม่ได้เป็นผลดีเสมอไป อีกอย่างฉันก็ไม่เคยเห็นใครโกรธกันแล้ว มีความสุขสักคน อาการกินไม่ได้ นอนไม่หลับ เฝ้ามองโทรศัพท์รอว่าเขาจะโทรมาง้อหรือเปล่า? กับความคิดที่เข้าข้างตัวเองว่า "ฉันเป็นฝ่ายถูก" เหมือนอาวุธร้ายทางความคิดที่เราจินตนาการขึ้นมา ทำร้ายหัวใจเราเองทั้งนั้น ถ้าเขาคิดเหมือนกันว่า "เขาก็ถูก" ล่ะ ไม่ต้องรอไปจนตายเหรอกว่าจะได้คืนดีกัน ฉันเชื่ออยู่อย่างว่าถ้าเราจะทำอะไรสักอย่าง แล้วให้ทำออกมาจากหัวใจจริง ๆ ไม่ต้องกลัวหรอกว่าจะมีใครเห็นไหม ไม่ต้องกังวลหรอกว่าเขาจะเข้าใจหรือเปล่า? เพราะถ้าเราพยายามจริง ๆ เขาย่อมรู้สึกได้ตั้งแต่ครั้งแรกที่เราแสดงออกถึงความพยายามนั้นแล้วล่ะ ทะเลาะกัน...เขาไม่ปล่อยให้ข้ามคืน คนที่อยากคืนดีกันก็ไม่ควรหันหลังให้กันเช่นกัน เอ่ยคำว่า"ขอโทษ" ที่มาจากใจจริง ๆ ออกมาเถอะ ถ้าคนที่เรากำลังจะขอโทษจะดู "เหนือกว่า" สักครั้งจะเป็นไรไป ในเมื่อเขาคนนั้นเป็นคนที่เรารักไม่ใช่หรือ มีแต่ความรู้สึกที่หวังดีต่อกันอย่างแท้จริง และถ้าวันหนึ่งจะต้องเป็นฝ่ายยอม ก็ต้องยอมเป็น ถ้าถึงเวลาต้องขอโทษ...ก็ต้องพูดคำขอโทษเป็น เพราะคงมีแต่คนบ้าเท่านั้นที่โกรธกันแล้วปล่อยปละละเลย กระทั่งไม่เหลือด้านงดงามให้กับความรัก และที่โง่กว่านั้น คือ การเลือกที่จะ "เหนือกว่า" แล้วรับความทุกข์เข้ามาเพื่อทำร้ายตัวเอง หลายครั้งที่คุณทำผิดแล้วไม่เคยเอ่ยคำว่า ขอโทษออกมา ฉันไม่รู้ว่าคุณเป็นยังไง แต่ฉันจะคอยสอนคุณอยู่เสมอว่า ทำผิดให้ยอมรับจึงจะเป็นลูกผู้ชาย พูดให้เพราะเข้าหูหน่อย อย่ามีแต่คำหยาบ มันส่อถึงพ่อแม่ หลังๆมาคุณจะ ขอโทษ ทุกครั้งที่ทำผิด ทุกการกระทำที่คุณทำแล้วฉันไม่พอใจ คุณจะเอ่ยคำว่าขอโทษ ฉันเอง ทุกครั้งที่ทำให้คุณไม่พอใจ ฉันก็จะขอโทษอยู่เสมอ ตอนนี้ ฉันเหมือนจะเหนื่อย เพราะคำว่าขอโทษของคุณพูดเพื่อตัดปัญหาออกไป หรือว่า มันออกมาจากใจจริงๆ สำหรับฉันคำว่าขอโทษฉันจะเอ่ยออกมาเมื่อ ฉันรู้สึกผิดจริงๆ และทุกคำพูดจะออกมาจากใจ ฉันไม่รู้ว่าวันไหนคำขอโทษของฉันที่พูดออกมาจะไม่มีอีกแล้ว บางทีอยากจะพูดว่า ขอโทษนะ เราเลิกกันเถอะ แต่มันก็พูดไม่ออก เพราะอาจจะ ยังรอ ยังหวัง CH
|
Poohmelody
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] อะไรที่มันยาก มันมักจะมีค่า
Link |
|||||||||||||
...เคยเขียนลงในคอลัมน์ไว้ว่า...
"เวลาที่เรารักใคร เราจะรู้สึกตัวเล็กเหลือเกิน
เวลาที่ใครรักเรา เราจะรู้สึกตัวใหญ่เหลือเกิน
แต่ถ้าเราเจอคนที่เรารัก เราจะพลัดกันตัวใหญ่ตัวเล็ก"
ถึงเวลานั้นจริงๆ ไม่กล้าพอที่จะกล่าวคำนั้นจริงๆ ค่ะ
เพราะทิฐิในใจว่าเราไม่ผิด ทำไมต้องขอโทษ (ทั้งที่ตัวเองแหล่ะผิด แต่ไม่อยากจะยอมรับ) และเหมือนที่จขกท.บอกค่ะ กลัวเขาจะรู้สึกว่าเหนือกว่า เลยลืมไปเลยว่า...บางที...เขาอาจจะไม่ได้โกรธเราจริงจังอะไรหรอก และถ้าเราบอกว่าขอโทษ เขาก็พร้อมจะให้อภัย เพราะเขาก็รักเรา เหมือนที่เรารักเขา^ ^