BlogGang.com : : นายหัวฟู :

เยือนเมืองเก่า ....สุโขทัย
สวนพฤกศาสตร์ แม่ริม เชียงใหม่...
ข้าพเจ้าเพียรจินตนาการให้ใจได้เสพหาความสุขแห่งกาลเวลา
รอยเท้าที่นำเราไปหาความสุข...
รอยบุญ..ถึง ทุ่งนาฝนโปรยทุ่ง
"คำวิงวอน"
มองบัวผ่านใจ
กฤษดาดอย.....บ้านเหมืองกุง
เกาะเสม็ด....นักเดินทางเดียวดายในมหานทีแห่งใจ
อยากให้คนไทยรักกัน.....
พนมรุ้ง..การเดินทางของความรัก ความบ้า ศรัทธา และปาฏิหาริย์
...เที่ยวงานประเพณีเครื่องเครือบพันปี อำเภอบ้านกรวด จังหวัดบุรีรัมย์
"นิยามความรักกับนิยามคำว่าเพื่อน...คือความหมายเดียวกัน"
ความทรงจำหนึ่ง
จุดหมาย กับ ระหว่างทาง สิ่งไหนสำคัญกว่า เรารู้ได้ด้วยการ ออกเดินทาง
หากโลกไร้สีสันแห่งธรรมชาติที่งดงามเมื่อนั้นข้าจะหยุดลมหายใจของข้าทันที
การเดินทางของฤดูหนาว..บนถนนสายต้นยางและยามพลบค่ำ
ในหลวงในดวงใจ
เด็กชายขี้เหงา......แห่งภูเขาเฆกหมอก
บทกวี...บทหนึ่งเล่าถึงการเดินทางด้วยรถไฟไปพิษณุโลก
ไปเก็บฝันที่ปลายนา......เมื่อยามฝนโปรยทุ่ง
นิราศแห่งกาลเวลา...............
ขนหนานุ่ม..สีดำกับสีขาว..ของหมีแผนด้า..ชวนให้ข้านึกถึงความดีกับความชั่ว
ช้างไทยเอกลักษ์คู่บ้านคู่เมืองไทย .......ขอช้างไทยจงเจริญ
สุดฝากฟ้าฝั่งทะเล หลับตาลง ปล่อยใจล่องลอย ไม่มีพันธะใดๆ สุขสงบเหนือจะบรรยาย
ท่องท้องทุ่งนา ย้ำรอยอดีตในวัยเยาว์สุ่เส้นทางไปนา
ความเหน็บหนาวไม่ได้อยู่ที่เท้าแต่มันจะมาอยู่ที่หัวใจไปเก็บดาวพราวพร่างฟ้าบนภูกระดีง
เราไม่สามารถเขียนเรื่องราวของชีวิตได้อย่างหมดสิ้น
การเขียนคือชีวิต ชีวิตคือการเขียน การเขียนและชีวิตคือสิ่งเดียวกัน