๒๖ - ลายราชสีห์ ; พงศกร - ฆาตกรรม เพลงยาว เจ้าจอม -

ล า ย ร า ช สี ห์

ฆาตกรรม เพลงยาว เจ้าจอม

.

นวนิยายโดย : พงศกร

สำนักพิมพ์ : กรู๊ฟ พับลิชชิ่ง

พิมพ์ครั้งที่ 1 : มีนาคม 2561

ราคา: 350 บาท

จำนวนหน้า : 411 หน้า

.

...

รายละเอียด

แสร์ไม่เคยคิดเลยว่าชีวิตอันสุขสงบของเธอ

ในฐานะคุณข้าหลวงในแผ่นดินสมเด็จพระเจ้าปราสาททอง

จะต้องพบกับความเดือดเนื้อร้อนใจ

เมื่อออกหลวงวิไชยราชกิจกระทำการที่อาจจะเรียกได้ว่า

ย่ำยีหัวใจและความรักของเธอ

ทำลายความเชื่อมั่นที่แสร์มีต่อเขาลงโดยสิ้นเชิง

แต่...

แต่...เรื่องทั้งหมดอาจไม่เป็นอย่างที่แสร์

เจ้าจอมสารภี และพ่อโหมดคิด ด้วยยังมีอะไรบางอย่างที่ซับซ้อน

เกินกว่าสิ่งที่ทุกคนรู้เห็น

อาจจะมีเพียงเศษผ้าลายราชสีห์ในมือของเจ้าจอมดอกแก้ว

ชิ้นนั้นเพียงชิ้นเดียว

ที่จะสามารถไขความลับอันดำมืดที่แผ่ปกคลุมวังหลวง

และหัวใจของแสร์ลงได้

ก่อนที่ทุกอย่างจะสายจนเกินการณ์

.

บันทึกหลังอ่าน

.

“ลายราชสีห์” คือนวนิยายแนวสืบสวนสอบสวนเล่มสุดท้ายในชุด “นักสืบสตรีศรีอยุธยา” ซึ่งสองเรื่องก่อนหน้านี้คือ ลายกินรี และ ลายเหมราช แต่สามารถเริ่มอ่านจากลายราชสีห์ก็ได้ เพราะตามไทม์ไลน์แล้ว “ลายราชสีห์” เหตุการณ์เกิดขึ้นก่อน (เป็นเรื่องราวของรุ่นพ่อแม่อีกสองลายฯ สมัยยังเป็นหนุ่มสาว)

.

เรื่องราวของ “ลายราชสีห์” เกิดขึ้นในกรุงศรีอยุธยา รัชสมัยสมเด็จพระเจ้าปราสาททอง พ.ศ.2197 คดีฆาตกรรมที่เกิดขึ้นในวังหลวง ปมการสังหาร “เจ้าจอมดอกแก้ว” คดีฆาตกรรมที่มีหลักฐานให้ “แม่หญิงแสร์” นางเอกของเรื่องได้สืบค้นความจริง ไม่ว่าจะผ้าลายราชสีห์ เพลงยาว แต่ยิ่งสืบค้น ก็ยิ่งพบว่าผู้ต้องสงสัยคือ “ออกหลวงวิไชยราชกิจ” ชายผู้ที่เธอมีใจและเขาก็มีใจให้เธอ ทว่ารักครั้งนี้มิอาจสมหวังได้ หากออกหลวงหนุ่มเป็นผู้สังหารเจ้าจอมดอกแก้วจริงๆเพราะนั่นหมายความว่าเขาคือชายชู้ของเจ้าจอมผู้วายชนม์!

.

“ฆาตกรรม เพลงยาว เจ้าจอม” นี่คือสิ่งสำคัญที่ทำให้เกิดเรื่องราววุ่นวายใน “ลายราชสีห์” ด้วยนี่คือการตายของเจ้าจอมคนโปรดในสมเด็จพระเจ้าปราสาททอง ยิ่งมีเพลงยาวเป็นหลักฐาน ยิ่งชัดเจนว่าต้องมีบุรุษมาเกี่ยวพัน มากกว่านั้นคือต้องมีบุรุษแอบย่างกรายมาในวังหลวง จึงกลายเป็นเรื่องใหญ่ที่ส่งผลกระทบไปถึงหลายชีวิต แม้กระทั่งพระนาง ความสัมพันธ์ที่กระท่อนกระแท่นอยู่แล้วยิ่งเกือบจะแตกหักเป็นทวี

.

การสร้างฉากท้องเรื่อง นั้นสมจริง เห็นภาพของกรุงศรีอยุธยาในยุคนั้นชัดเจน ไม่ว่าจะเป็น ชีวิตความเป็นอยู่ สถานที่ วัดวาอาราม ชาวต่างชาติที่มาอยู่กรุงศรีฯ แขก ฝรั่ง เขมรโยม ข้าโยม บางเรื่องเราก็เป็นความรู้ใหม่สำหรับเราจากการอ่านนิยายเรื่องนี้ (สองเรื่องก่อนหน้าก็เช่นกัน ผู้เขียนใส่เรื่องราวแปลกใหม่ลงไป ให้คนอ่านได้รู้ว่าแบบนี้ก็มีนะที่กรุงศรี! ซึ่งสิ่งนี้แหละที่เรามองว่าเป็นเสน่ห์ของนิยายพีเรียด เป็นการทำเรื่องพีเรียดให้แปลกใหม่ น่าสนใจ ด้วยการแทรกเรื่อง ความรู้ที่นักอ่านอาจไม่เคยรู้มาก่อน ถ้าเอาให้เห็นภาพชัดเจน ก็อย่างเช่นละครเรื่อง หนึ่งด้าวฟ้าเดียว ที่สร้างจากนิยายของวรรณวรรธน์ เรื่องนั้นก็บอกเล่าเรื่องราวของจารบุรุษ หรือขันทีในสมัยกรุงศรีฯ)

.

มากกว่าการเป็นฉากหลัง เป็น SETTING ของตัวละคร แต่ฉากท้องเรื่องใน “ลายราชสีห์” ยังทำหน้าที่สะท้อนอารมณ์ ความรู้สึกของตัวละครในเรื่องได้เป็นอย่างดี โดยเฉพาะคู่พระนาง

.

ดวงหน้าของออกหลวงวิไชยราชกิจเต็มไปด้วยความอึดอัด วินาทีนั้นมีแต่ความเงียบสงัดเข้ามาปกคลุม

สายลมรอบบริเวณเหมือนจะหยุดนิ่งปราศจากแม้เสียงนกกาและใบไม้ไหว

อึดใจต่อมา เสียงกลองย่ำพระทิวาราตรีรอบสุดท้าย ก็ดังถี่กระชั้นแหวกความเงียบสงัดของยามสนธยาขึ้นมา เป็นสัญญาณบอกให้รู้ว่าประตูพระราชวังชั้นใน กำลังจะปิดลงในอีกไม่กี่อึดใจข้างหน้านี้แล้ว

เสียงกลองที่กระชั้นและรัวเร็ว ไม่ต่างอันใดกับเสียงหัวใจเต้นของชายหนุ่มและหญิงสาวที่ยืนเผชิญหน้ากันอยู่(หน้า 195)

.

“ออกหลวงวิไชยราชกิจ” หรือ “พ่อไชย” พระเอกของเรื่อง ผู้เขียนสร้างตัวละครตัวนี้ได้อย่างมีเสน่ห์ ทั้งเสน่ห์จากรูปลักษณ์ภายนอก จากตอนพ่อออกหลวงหนุ่มผู้นี้อาบน้ำอยู่ริมคลอง หรือด้วยท่วงทีท่าทาง จึงมิแปลกใจเลยว่าทำไมเจ้าจอมดอกแก้วจึงมีใจปฏิพัทธ์ หรือแม้กระทั่งจากลักษณะนิสัยของเขา ความเป็นชายชาติทหารที่ดุดัน เข้มแข็ง ติดจะเอาแต่ใจตัวเองเล็กน้อย (อันที่จริงก็ไม่น้อย!) อยากได้อะไรก็ต้องได้ แต่ความเป็นผู้ชายร้ายๆ ของเขากลับมีเสน่ห์อย่างยิ่งยวด

.

“แม่หญิงแสร์” นางเอกก็เด่นเรื่องความเฉลียวฉลาด ในด้านการสืบสวน สืบหาความจริง เก็บรายละเอียด เก็บหลักฐานได้ทุกเม็ด แต่พอเป็นเรื่องความรัก บางครั้งก็ปากกับใจไม่ตรงกัน บางครั้งก็ทำในสิ่งที่ค้านกับความรู้สึกของตัวเอง รักของพ่อไชยกับแม่แสร์ไม่ราบรื่น เพราะคำครหาว่าพ่อไชยเป็นชู้กับเจ้าจอมดอกแก้วนั่นแล ด้วยหลักฐานที่ชี้ชัดว่าเป็นเขา ยากที่จะทำให้แม่แสร์ไม่เชื่อ

.

ช่วงครึ่งหลังแม้บทบาทพระเอกจะลดน้อยลง แต่บทบาทของแม่หญิงแสร์แอนด์เดอะแก๊ง (เจ้าจอมสารภี พ่อโหมด แม่เฮง แม่พิกุล แม่สุ่น) กลับยิ่งโดดเด่น โดยเฉพาะแม่แสร์ เพราะนี่คือการสืบสวนที่มีเวลาอันกระชั้นชิด 7 วันอันตรายของผู้ชายที่เธอรัก 7 วันที่เธอต้องเร่งพยายามตามหาความจริง ไม่ใช่แค่ทวงความยุติธรรมให้กับดวงวิญญาณเจ้าจอมดอกแก้ว แต่ยังเป็นการช่วยให้พี่ชายได้พ้นจากอาญา

.

สิ่งที่ชอบในเรื่องนี้คือนางเอกไม่ได้ดำเนินการคนเดียว ขบวนการนักสืบสตรีศรีอยุธยาเค้าทำงานกันเป็นทีมจ้า!(มีหนึ่งบุรุษคือพ่อโหมด หมอเทวดา)แต่ละคนนี่โดดเด่นไม่เบา ตัวละครที่เราชอบที่สุดคือ “เจ้าจอมสารภี” ชอบนางมากกว่าแม่แสร์ที่เป็นนางเอกอีกนะ แม่แสร์ออกแนวโผงผาง ตรงไปตรงมา แต่เราชอบความสุขุมเยือกเย็น ความฉลาดเฉลียว และไม่หลงกลผู้ประสงค์ร้ายของเจ้าจอมสารภี

.

ฉากหลังที่เป็นวังหลวง การปะทะคารม การทำสงคราม การห้ำหั่นของเหล่าเจ้าจอม ที่ไม่ใช่การตบตี แต่ด้วยปัญญา ใครพลั้งพลาดก็ยากที่จะกลับมาผงาดได้ดังเดิม ในส่วนนี้ถ้านำไปทำเป็นละคร เราว่าต้องสนุกมากแน่ๆ ส่วนกลุ่มคนร้ายในเรื่อง ทั้งคนร้ายฝ่ายชายและฝ่ายหญิงค่อนข้างเดาได้ง่ายว่าเป็นใคร แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้ความสนุก ความน่าติดตามของ “ลายราชสีห์” ลดน้อยลง

.

ในส่วนของหลักฐานที่นำมาสู่การคลี่คลายท้ายเรื่อง ที่สำคัญๆ ก็คือผ้าลายราชสีห์ กับเพลงยาว ซึ่งที่เราประทับใจเป็นพิเศษก็คือเพลงยาว เพลงยาวที่เป็นมากกว่าเพลงยาวบอกรัก มากกว่าการที่เจ้าจอมดอกแก้วเขียนถึงพ่อไชยด้วยความเสน่หา แต่มันกลับเป็นกุญแจสำคัญที่นำไปสู่ความจริง ซึ่งในขณะที่อ่านเพลงยาวไปก็ขบคิดตามแม่หญิงแสร์ไปด้วย

.

“ลายราชสีห์” เป็นการปิดซีรีส์ “นักสืบสตรีศรีอยุธยา” ที่เราตามมาหนึ่งปีได้อย่างสมบูรณ์ (แม้ว่าจะมีหยอดนิดหยอดหน่อย ให้คนอ่านอยากรู้เรื่องของ “นักสืบบุรุษศรีอยุธยา” คนหนึ่งบ้างก็ตามที) ถ้าถามความชอบส่วนตัวของเรา ซีรีส์ชุดนี้เราชอบ “ลายราชสีห์” เรื่องนี้ที่สุด รองลงมาก็คือ ลายเหมราช และลายกินรี ตามลำดับ

.

ถือเป็นแนวพีเรียดยุคกรุงศรีฯ ที่น่าสนใจ เพราะหัวใจสำคัญคือการสืบสวนสอบสวน การตามหาความจริงในคดีฆาตกรรม...ที่ไม่ค่อยได้พบเห็นสักเท่าไรสำหรับนิยายพีเรียดยุคสมัยนี้

.

อุ้มสม

11052561

Create Date : 11 พฤษภาคม 2561 Last Update : 11 พฤษภาคม 2561 1:18:38 น. Counter : 3712 Pageviews.		1 comments
Share Tweet