บาหลีฯ 12: ตะลุยนาซีที่แดนสุขาวตี หลังแปลงกายเป็นหอยเชอรี่ไม่นาน พี่สาวเห็นท่าว่าถ้าปล่อยน้องไว้ที่จาติลูวินานกว่านี้ น้องอาจย้ายภูมิลำเนาและตั้งรกรากเสียที่คันนาแถวนี้จริงๆจังๆ พี่เลยเบี่ยงความสนใจชวนกลับที่พัก และเสนอให้ไปเป็นหอยเชอรี่แถวทุ่งนาริมโฮมเสตย์ของเราแทน ค่ำนั้น พี่สาวพาไปลองอาหารบาหลีที่ร้าน Nomad ในเมืองอุบุด ชุดอาหารแบบ Tapas 12 ชุด เสริ์ฟพร้อมข้าวสวย ทำให้เราได้สัมผัสบาหลีในชั่วหนึ่งคำข้าว ของอาหารหลากชนิดแต่ละหนึ่งกระหยิบมือ ไก่สะเต๊ะและข้าวสวย เมนูพื้นฐานที่แนะนำสำหรับคนไม่นิยมความเสี่ยง วันรุ่งขึ้นเป็นทริปตะลุยตลาดในเมืองอุบุด เนื่องจากร้านรวงในบาหลีไม่นิยมเปิดขายตอนเช้า เราเลยไม่ได้ไปขมบรรยากาศบาซาร์ยามเช้า แต่เป็นตลาดสายแทน ตลาดสุขาวตีเป็นแหล่งค้าของฝาก ของที่ระลึกหลากจำพวก ทั้งผ้าพิมพ์ลาย ไม้แกะสลัก ภาพศิลปะ ฯลฯ พี่สาวทั้งสองทำธุระเรื่องซื้อของง่วนในตลาด ขณะที่ฉันสอดส่ายหาวิถีแปลกๆในตลาดไปตามเรื่อง ศิลปะภาพสัตว์ ลายเส้นน่ารักๆมีให้เห็นหลายร้าน สืบราคาแล้วแพงจนคิดว่าไปเรียนคอร์สศิลปะแล้วฝึกวาดเองจะดีกว่า ภาพงามรูปนางรำบาหลี ติดอยู่บนผนังเหนือทางเข้าห้องน้ำชาย กว่าจะได้ภาพนี้ ฉันต้องไปด้อมๆมองๆหน้าห้องน้ำชายอยู่นาน มันคือ'ชอตพลีชีพ'อีกชอตของฉัน... พวงไส้กรอกไม้ทำมือ - ของที่ระลึกที่มีขายทุกร้าน เกิดมาไม่เคยเห็นไส้กรอกหน้าตาประหลาด บ้างแขวน บ้างวางกองบนพื้น ดาษดื่นทั่วทุกที่อย่างนี้มาก่อน ฉันเลยถ่ายด้วยอาการมือสั่นเพราะ 'ตื่นไส้กรอก' ได้ภาพเบลอๆมาอย่างที่เห็น ตื่นไส้กรอกไม่ทันทุเลา ก็มาตื่นเต้นกับของกินเล่นแปลกขั้นสาหัสที่ทางออกหน้าตลาด เจ้าของแผงเป็นหญิงกลางคนกำลังรอลูกค้า ฉันสังเกตการณ์อึดใจหนึ่งก็มีลูกค้าแวะมาสั่ง ฉันปราดเข้าไปถ่ายรูปเหมือนนายพรานซุ่มบนห้างที่รอจังหวะนี้มานาน ของกินเล่นเรียกว่าอะไรไม่รู้ แต่ขั้นตอนเท่าที่เห็นคือ เอาข้าวเปียกหั่นพอคำใส่ชามไม้ ( มันอาจเป็นครกสไตล์บาหลี) ตามด้วยก้อนกะปิเขละๆ ปรุงรสด้วยพริกขี้หนู น้ำตาล พริกป่น จากนั้นเปิดฝาสีชมพูตุ่นๆ ควักถั่วบดมาโรยทั่วข้าวเปียกปรุงรสนั้น ตบท้ายด้วยแตงร้านข้างชามที่แม่ค้าจับมาหั่นแฉลบลงผสมด้วยกัน ฉันตื่นตะลึง ได้แต่ถามป้าในใจ เอ่อ...ป้าไม่ล้างแตงร้านก่อนหรือคะ หนูเห็นขุยดินยังขึ้นนวลอยู่บนเปลือกแตงร้านเลย ... พอป้าทำเสร็จก็ตักใส่กรวยกระดาษส่งให้ลูกค้า รับแบงค์เหี่ยวๆด้วยมือข้างเดียวกับที่จับแตงกวา แล้วหันมายิ้มให้ฉันว่าจะสั่งด้วยไหม ฉันยิ้มหวานตอบ ก่อนจะเดินถอยหลังและปลีกตัวหายไปในฝูงชน ฉันไม่นึกอยากลอง และไม่อยากรู้ว่ารสชาติมันจะบากู๊ดส์หรือสุดทนแค่ไหน รู้แต่ว่ามันน่าตื่นตะลึงไม่แพ้พวงไส้กรอกที่เพิ่งหลอนตามาจริงๆ เดินออกมาเจอร้าน บักโซเพื่อชีวิต ( ฉันตั้งชื่อให้โดยดูจากหน้าตาคนขาย และเสื้อยืดที่พี่แกเลือกใส่ ข้อความที่สกรีนบนเสื้อบอกว่า เราจะปฏิวัติเพื่อต่อต้านการเหยียดชนชั้น !!!!! โห พี่แกเพื่อชีวิตเจงๆ ) แต่ลีลาการทำบักโซแบบเนิบๆ และรอยยิ้มแฉ่งตอนเอาบักโซมาเสิร์ฟ ทำเอาฉันงงว่าพี่เขาขาโหด หรือแอบติ๋มกันแน่ เนื่องจากบักโซชามนั้นรสชาติไม่เอาอ่าวอินโดจริงๆ ฉันและพี่สาวจึงคบคิดกันหาเมนูอื่นประทังชีพพวกเราต่อไป เดินไปนิดก็ได้ยินเสียงโฉ่งฉ่างเหมือนใครฟาดตะหลิวกับรางรถไฟ เราตามกลิ่นและควันไปเรื่อยก็เจอภัตตาคารริมถนน หน้าตาน่าสนใจ เราสั่ง นาซีโกเร็ง หรือ ข้าวผัดอินโดมาประเดิม เสิร์ฟมาในจานกระดาษแข็ง กลิ่นและรสสอบผ่าน เราเลยสั่ง หมี่โกเร็งหรือมาม่าผัดมาทดลองด้วย ( ดอกลั่นทมในกองข้าวผัด ครั้งหนึ่งมันเคยทัดบนหูฉัน แต่เพื่อความสุนทรีย์ มันเลยหล่นมากองบนนาซีโกเร็งประดับจานเสียอย่างนั้น) ภาษาอินโด คำว่า นาซี แปลว่าข้าว อยู่บาหลีเราตะลุยนาซีกันทุกวัน เพราะถึงนาซีอินโดจะไม่หอมอร่อย เหมือนข้าวหอมมะลิไทย แต่ก็เสี่ยงภัยน้อยกว่าเมนูหมี่หรืออาหารพื้นเมืองอื่นๆ ใช่ว่าเราไม่ชอบลองของท้องถิ่น แต่หลายชั่วมื้อที่เราลองของแปลกกันมามาก เราพบว่าอาหารอินโด หรืออาหารบาหลีแท้ๆ ไม่สามารถดาลใจอะไรให้เราหลงใหลได้จริงๆ เลยต้องพ่ายแพ้และหันมาพึ่งนาซีเหมือนเดิมดีกว่า มุมหนึ่งแถวโต๊ะนั่งที่เราโซ้ยนาซีโกเร็งกันข้างตลาดสุขาวตี ฉันชอบมุมนี้ไม่น้อย เพราะประตูข้างหลังให้ความรู้สึกเหมือนหันหน้าเข้าวัด และกำลังเปิบข้าวก้นบาตรของหลวงตาอย่างไรอย่างนั้น พันช์ส้มมะนาวสูตรรักแรกคลิก ที่ฉันลงทุนไปกำกับการปรุงใกล้ชิด เราคุยกันด้วยภาษาใบ้ แต่กลับเข้าใจกันทุกปย. แม่ค้าบาหลีไม่เคยรู้มาก่อนว่าเอาส้มกับมะนาวมารวมกันได้อร่อยด้วย ฉันสอนวิธีเสิร์ฟเก๋ๆด้วยการเอาส้มฝานมาประดับปากแก้ว แม่ค้ามองอย่างทึ่งและพยักหน้าหงึกหงักกับไอเดียใหม่ๆ ด้วยสัตย์จริง ถ้าฉันมีเวลาอยู่บาหลีนานๆ ฉันคงเปิดคอร์สสอนทำน้ำผลไม้ฟรีให้แม่ค้าบาหลีที่สนใจแน่ๆ หลังอิ่มนาซีโกเร็งกับ ส้มมะนาวพันช์ข้างตลาด พี่สาวบอกว่า ท้องอิ่มแล้ว เราคงมีแรงพอจะไปต่อกรกับแม่ค้าขาโหดที่ตลาดอุบุดแล้วใช่ไหม ฉันเห็นดวงตากร้าวและมุมปากเหยียดเม้มของพี่สาว อารมณ์คล้ายหน้าตานักรบในศึกบางระจันแล้วรู้สึกถึงการผจญภัยข้างหน้าว่าคงไม่ใช่เย้า ฉันดูดส้มมะนาวพันช์เสียงกรอดขอดแก้ว แทนเสียงกัดฟันกรอดๆของตัวเอง อยากรู้เหมือนกันว่าตลาดอุบุดมันจะหฤโหดสักแค่ไหนเชียว... (โปรดติดตามตอนต่อไป)   Create Date : 20 ตุลาคม 2553 33 comments Last Update : 20 ตุลาคม 2553 10:38:41 น. Counter : 4026 Pageviews. Share Tweet

ขำ บักโซเพื่อชีวิต   โดย: ภูเพยีย 20 ตุลาคม 2553 10:49:32 น.

ที่ดูมา ข้าวผัดน่ากินสุดเลย แม่ค้าไม่ล้างผักเพราะฉ้าน ไม่ได้กินด้วย เจออย่างงี้บ่อย หลายร้านขายดีคิวยาวที่เมืองไทย เราก็บ๊าย บายเลย   โดย: 1 IP: 27.55.62.171 20 ตุลาคม 2553 11:24:00 น.

น่าออกหนังสือขายจริงๆ นะนี่ นาซี ถ้าเราไปคงได้แต่พึ่งพาเป็นหลักเหมือนกัน แหะๆ จำไม่ได้ว่าในชีวิตเคยกินมะนาวกับส้มผสมกันหรือยังแฮะ รอดูสงครามนักรบกับแม่ค้าในภาคต่อไปค่ะ   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 20 ตุลาคม 2553 12:35:10 น.

อ่า...รอดูความโหดของตลาดอุบุดค่ะคุณน้ำอ้อย อิอิ เท่าที่ตะลุยนาซีที่เอ็นทรี่นี้ เห็นภาพสบายตาอยู่ภาพเดียวคือภาพน้ำส้มผสมมะนาวนี่เอง จะว่าไปภาพวาดที่วางขายด้วยราคาแสนแพงกับภพานางระบำก็งามนะคะ เส้นายดูสบายตาทีเดียวค่ะ ข้าวที่ป้าแม่ค้ายำก่อนจะแซมด้วยแตงกวาเป็นเครือ่งเคียงเนี่ย เป็นฉัตรก็บะบุยเหมือนกันละนร๊า คิคิ คุณน้ำอ้อยสบายดีนะคะ จะวิ่งมาตะลุยบาหลีในตอนต่อไปค่ะ เที่ยวให้สนุกและปลอดภัยนะคะ ^ ^   โดย: ณ ปลายฉัตร 20 ตุลาคม 2553 13:32:22 น.

ดูจากรูปแล้ว บางอย่างก็น่าทาน บางอย่างก็น่าหลีกครับ 5555 คุณน้ำอ้อยเก็บรายละเอียดเก่งมากเลยนะครับ ดูภาพและคำบรรยายแบบนี้ เหมือนได้ไปเดินเที่ยวบาหลีด้วยเลยครับ ปล. หนังสือมอบให้เป็นของขวัญครับ ปล.2 หมิงหมิงชอบเล่นเครื่องดนตรีทุกอย่าง แต่เล่นไม่เป็นเพลงสักอย่างครับ 555   โดย: กะว่าก๋า 20 ตุลาคม 2553 14:06:58 น.

ตามมาเที่ยวบาหลีต่อนะคะ งานนี้คุณพี่สาวต้องงัดหอยเชอร์รี่ออกจากรัง คริคริ ว้าวววว วันนี้ได้เข้าภัตตาคาร ดูอร่อยจริงๆ ค่ะ ตลาดยามสาย มีของสวยๆ สีสันเยอะดีนะคะ "ชอตพลีชีพ" อันนี้คืออะไรคะ ต้องเสี่ยงตายรึป่าว งานนี้มีบักโซ แต่สงสัยพี่เธอฝีมือทำยังไม่ถึงขั้น ได้ทรัพย์ใหม่ค่ะ "นาซี" แต่มาพูดแถวอิตาลีไม่ได้นะคะ เดี๋ยวโดนจับ ข้อหาเหยียดหยามชนชั้น อรึ๋ยยยยย คุณน้ำอ้อยสอนสูตรทำคอกเทลล์ให้แม่ค้า สุดยอดค่ะ คริคริ ไว้จะรอติดตามตอนต่อไปนะคะ   โดย: diamondsky 20 ตุลาคม 2553 16:07:57 น.

ตลาดที่บาหลีน่าสนใจดีนะคะ มีสินค้าหลากหลายชนิด แม้แต่พวงไส้กรอกไม้ ก็มีวางขายกันด้วย 5 5 5 ตำแตงจานนั้น รับประทานแล้วคง...แตน แน่ๆ มาลุยกันต่อค่ะ จะโหดแค่ไหน ต้องลองสักตั้ง   โดย: addsiripun 20 ตุลาคม 2553 22:31:08 น.

ผมพูดจริงๆ ผมยังถ่ายรูปไม่เป็น ผมก็เลยอยากรู้ อยากไปเรียน รุ่นที่ไป สมัครยากมาก แสนจะเหนื่อย รอกระทู้สมัคร ที่บอกว่าจะเปิดกระทู้วันที่ 6 ตุลาคม ผมเริ่มนั่งเฝ้าห้องกล้อง เว็บพันทิป ตั้งกะเที่ยงคืนของ วันที่ 5 ตุลาคม นั่งรีเฟรช ทุก 5 นาที จนสว่าง กระทู้ก็ยังไม่ออกมา แปรงฟันแป๊บ ชงกาแฟแป๊บ ห้องน้ำแป๊บ ทุกอย่างแป๊บๆทั้งนั้น ไม่ได้ต่อกันนะ เพราะกลัวจะสมัครไม่ทัน จะคอยรีเฟรชห้องกล้องทุก 5 นาทีเสมอ ผ่านไปอีก 12 ช.ม. ก็ถึง หกโมงเย็นแล้วนี่ ยังไม่ได้นอนเลย โอ ลงไปซื้อข้าวเย็น แป๊บเดียว เอาแบบตักจากในถาด แล้ววิ่งหน้าตั้งขึ้นมาดูเว็บ แล้วก็นั่งกินข้าวเย็นหน้าคอมพ์ คอยรีเฟรช ทุก 5 นาที เอ้อ ไม่ได้กินข้าวเที่ยงครับ คนอื่นเขาก็ทำ โฮะ โฮะ รู้กัน ในวันที่เจอกัน เล่าต่อกัน กระทู้สมัคร มาออกตอน สี่ทุ่ม อุ๊บ ทำไงดี ต้องพิมพ์ ตามรูปแบบที่น้าวันดีมีแอล กำหนดด้วย โหย ระทึกเลย มือปั่น พิมพ์ป่วน มั่วเลย รีบส่งไปทันที ลำดับที่ 40 กว่า แน่ะ ภายในไม่กี่นาที แต่คนก่อนหน้า คงจะทำผิดกติกา ผมก็เลยเข้าไปเรียนได้ อยู่ลำดับที่ 25 ของจำนวน 33 คน มีพวกที่อยากไป แต่ไม่ได้ไป อีกเป็นร้อย เล่าเล่นๆ..... พอเจอน้าๆ ที่ไปด้วย ระดับเมพขิงๆ ถ่าย วู้ว์ส์ วู้ว์ส์ อะไรจะเลิศปานนั้น ขอหลบลงใต้โต๊ะ ดีกว่า บางคนที่ถ่ายเก่ง เป็นผู้หญิงด้วย นิ เรื่องกล้อง นี่ เป็นอะไรที่ผมชอบนะ ช่างเป็นทั้งศาสตร์และศิลป์ กระซิบๆ รูปข้างบนของคุณน้ำอ้อย คงจะไม่ผ่านคะแนน น้าบางคน เขาเล่าว่า พอเขาว่าง เขาก็จะเอากล้องออกมาจับ มาเล่น จนหัวหน้าเขาบอกว่า หลงกล้อง กว่าภรรยา แต่น้าเขา ก็ถ่ายเก่งจริงๆ นะ ลองดูรูป ซิ //www.pantip.com/cafe/camera/topic/O9821151/O9821151.html เออ ในบล็อกแก๊งค์ เพิ่งเจอ มีอีกคน ถ่ายเก่งชะมัด บอกคุณพ่อ มาช่วยดู ซิ ไม่ผิดหวังหรอก https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=bangkhen ตะกี้ ผมเพิ่งอัพบล็อกใหม่ ละครับคุณน้ำอ้อย   โดย: yyswim 21 ตุลาคม 2553 3:07:23 น.

อรุณสวัสดิ์ครับคุณน้ำอ้อย   โดย: กะว่าก๋า 21 ตุลาคม 2553 6:58:41 น.

ไม่ต้องสงสัยเลยว่าทำไม อาหารไทยจึงเป็นที่นิยมของคนต่างชาติ ขนาดร้านอาหารหาบเร่ แผงลอย ตามข้างถนน ตรอก ซอก ซอย ในบ้านเราโดยเฉลี่ยนะ ยังอร่อยและหา(กิน)ง่ายทุกที่ทุกเวลา แต่ความสะอาดก็ต้องแอบหรี่ตาทำไม่รู้ไม่ชี้นิดนึง -_-'' ตอนแรกก็นึกว่าเราคิดว่ามันอร่อยและเข้าข้างอาหารชาติเรา เพราะคุ้นชิน แต่พอไปประเทศเพื่อนบ้านหลายครั้งเข้า เลยมั่นใจว่า เออว่ะ ของเราอร่อยจริง ไม่ได้ลำเอียง   โดย: psyche IP: 192.109.142.22 21 ตุลาคม 2553 10:32:08 น.

สวัสดีจ้ะ..น้ำอ้อย ทำไมหนึ่งตามมาเที่ยวกับอ้อยช้าเยี่ยงนี้หว่า???? ถ้าหนึ่งไปโน่นก็คงกินไก่สะเต๊ะเหมือนกันล่ะ เอาแบบเซฟกระเพาะเอาไว้ก่อนดีกว่าเนอะ เดี๋ยวจะเที่ยวไม่สนุกอ่ะนะ บางเราก็เป็นแบบนี้เหมือนกันนะ จับผักมาหั่นๆ ปอกๆ แล้วก็โยนลงกระทะ ลงเตากันเลย บางคนเค้าบอกว่า ถ้าล้างก่อนเดี๋ยวขายไม่ดีแน่ะ (จริงเหรอ???) ตอนเห็นภาพแก้วน้ำพันซ์ยังนึกอยู่เลยว่า แม่ค้าบาหลีตกแต่งได้น่าลิ้มรสขนาดนั้นเลยเหรอ ที่แท้ได้ครูดีอิมพอร์ตจากไทยแลนด์ไปนี่เอง หนึ่งก็ชอบนะ ส้ม+มะนาว หวานส้ม เปรี้ยวมะนาว หอมกลิ่นน้ำส้มกับมะนาวอ่ะ   โดย: chenyuye 21 ตุลาคม 2553 16:49:59 น.

สวัสดียามค่ำครับผม วันนี้แวะมาบล้อกนี้แบบเบลอๆ เหตุเพราะป่วยครับผม ดูท่า ถ้าผมไปบาหลี นอกจากอาหารจะไม่อิ่มท้อง (ปริมาณน้อยมาก) ผมอาจจะท้องเสียเพราะอาหารเป็นพิษแน่ๆ เลยคุณ ผมทานง่ายๆ ลุยๆ นะ แต่อาหารไม่สะอาดอาจจะต้องคิดนิดนึง หุหุห แต่อ่านที่คุณเขียนก็อยากลองไปเสียจริงเทียว สงสัยคงต้องลงเป็นแผนท่องเที่ยวปีหน้าซะแล้วครับ   โดย: กลิ่นดอย 21 ตุลาคม 2553 19:43:18 น.

แวะมาดูนาซีแสนอร่อยและปลอดภัยที่นี่ค่ะ คุณน้ำอ้อยหลับฝันดีนะคะ   โดย: ณ ปลายฉัตร 22 ตุลาคม 2553 0:45:27 น.

I am so sleep ka, I'll be back tomorrow, hopefully ka. Just to say Hello girl,,,, I miss you and your blog ka. Sorrry ka. typing in Thai causing more than 5 miniutes. For now...bye bye.... Night Night ka.   โดย: cengorn 22 ตุลาคม 2553 2:21:35 น.

สวัสดียามเช้าครับคุณน้ำอ้อย   โดย: กะว่าก๋า 22 ตุลาคม 2553 7:24:13 น.

สวัสดีค่ะทุกคน บาหลีตอน 13 อยู่ในหัวแล้ว แต่ต้องเอาหัวไปคิดไปทำงานหลักก่อน ไม่งั้นหัวที่ใช้คิดอะไรต่ออะไรอาจขาดกลางออฟฟิศได้... แล้วจะกลับมา เมื่อบลอกแกงค์ต้องการค่ะ   โดย: Love At First Click 22 ตุลาคม 2553 9:15:51 น.

มาทักทายกลับค่ะ งั้นจะรอตอนบล็อกแกงค์ต้องการ จะได้อ่านตอนต่อไป มีเรื่องจะรบกวนนะคะ คือเราจะเข้าบล็อกอีกทีอังคารหน้า แล้วอาจจะหายหัวยาว มาโผล่อีกทีวันที่ 2 (ยกเว้นที่โน่นจะหาที่เข้าเน็ตได้น่ะนะคะ แหะๆ) ถ้าอัพแล้ว รบกวนไปทิ้งลิงก์ไว้ให้เราด้วยนะคะ ไม่อยากพลาดอ่านน่ะค่ะ   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 22 ตุลาคม 2553 9:23:39 น.

สวัสดียามสายๆ คะคุณน้ำอ้อย รออ่านตอนต่อไปนะคะ :)   โดย: ณ ปลายฉัตร 22 ตุลาคม 2553 10:10:09 น.

ท่านี้ท่าจบบีบอยของหมิงหมิงครับ หุหุหุ เมื่อเช้านั่งเล่นเกม ผมปล่อยให้เคลียเองเลยครับ 5555 ไม่อยากจะเชื่อเลยครับ ว่าเล่นเอง เคลียเองได้แล้วครับ เป็นเกมที่ยากมากด้วยนะครับ 5555   โดย: กะว่าก๋า 22 ตุลาคม 2553 10:32:30 น.

มาเที่ยวต่อจ๊ะ คุณน้ำอ้อยเล่าเรื่องเก่งชะมัด อ่านแล้วนึกภาพตามได้ทุกช้อตเลยเชียว อาหารข้างถนน ใครจะสู้พี่ไทยเนอะ อ่านเมนูข้าวเปียกนั่นแล้วสยอง สงสัยคนที่กินประจำคงมีภูมิต้านทานโรคดีเป็นเลิศ   โดย: haiku 22 ตุลาคม 2553 14:57:32 น.

แหมทิ้งท้ายซะอยากจะไปคว้าตัวมาเลย " แล้วจะกลับมา เมื่อบลอกแกงค์ต้องการค่ะ " ตอนนี้ต้องการแล้วนะคะ แวะไปบล็อกป้าแอ๊ดด่วนเลย มีนางงอมคอยพบอยู่ค่ะ อิ อิ   โดย: addsiripun 22 ตุลาคม 2553 18:01:25 น.

หวัดดีค่ะ มาชวนคุณน้ำอ้อยไปทานพาสต้านะคะ อาจไม่แซบเท่าบักโซ แต่อร่อยๆๆๆๆๆ ค่ะ ทำไม่ยากด้วย ดินเนอร์สไตล์อิแทเรี่ยน คริคริคริคริ มาชิมด้วยกันนะค้า   โดย: diamondsky 23 ตุลาคม 2553 5:48:24 น.

สวัสดียามเช้วันอาทิตย์ค่ะคุณน้ำอ้อยที่น่ารัก วันนี้ออกพรรษาแล้ว ขอให้มีความสุขมากๆ นะคะ   โดย: ณ ปลายฉัตร 24 ตุลาคม 2553 8:39:14 น.

สวัสดียามเช้าครับคุณน้ำอ้อย งานหนังสือปีนี้ผู้คนล้นหลามจริงๆครับ แทบไม่ต้องเดินเลย ปล่อยตัวเองไหลไปตามคลื่นมนุษย์ครับ 555   โดย: กะว่าก๋า 25 ตุลาคม 2553 7:45:54 น.

สวัสดีจ้ะ..น้ำอ้อย ได้หยุดยาว 3 วันหรือเปล่าจ๊ะ วันนี้หนึ่งต้องมาตั้งหน้าตั้งตาทำงานตามปกติอ่ะ ที่บริษัทไม่ค่อยได้หยุดเหมือนคนอื่นเค้าเลย วันศุกร์ที่ผ่านมาหนึ่งพานายญี่ปุ่นได้ดูแข่งวิ่งควายมาจ้ะ มาลุ้นด้วยกันนะคะ   โดย: chenyuye 25 ตุลาคม 2553 11:50:32 น.

มารออ่านตอน 13 ^ ^   โดย: 1 IP: 167.67.140.96, 203.146.20.17 25 ตุลาคม 2553 19:53:25 น.

ตามไปเที่ยวด้วยคนค่ะ อาหารเค้าดูแปลกดี แต่น่าทาน ภาพวาดลายสัตว์น่ารักมากกก   โดย: akarima 25 ตุลาคม 2553 20:12:58 น.

สวัสดีจ้ะ..น้ำอ้อย สงสัยเพิ่มเริ่มเปิดงาน กำลังยุ่งๆ อยู่ใช่มั้ยจ๊ะ หนึ่งเสิร์ฟของหวานเรียกพลังจ้ะ   โดย: chenyuye 26 ตุลาคม 2553 15:12:10 น.

สวัสดีค่ะคุณน้ำอ้อย รับกาแฟซักถ้วยมั้ยคะ คริคริคริ ที่นี่คุณจอร์จ คลูนี่ ก็มาเป็นพระเอกโฆษณาให้ค่ะ เสียงเธอหล่อมากกกกก เธอพูดอิตาเลี่ยนได้นิดๆๆๆ ด้วยค่ะ สำเนียงดีมาก แบบว่าสงสัยมีครูดี คริคริคริคริ (มีแฟนเป็นสาวอิตาเลี่ยน หุหุหุ) คุณน้ำอ้อยสบายดีนะคะ จะรออ่านบันเทิงคดีต่อค่า   โดย: diamondsky 26 ตุลาคม 2553 23:00:03 น.

Wow, look at Thai dessert above my comment, now what would you name this one..... Golden egg ......เอ้ย I mean it 's made from egg...ha ha ha It should be called as Golden Threads; shouldn't it? You have talent giving name to Thai desserts in English and sound very nice....   โดย: cengorn 27 ตุลาคม 2553 2:56:07 น.

อรุณสวัสดิ์ครับคุณน้ำอ้อย   โดย: กะว่าก๋า 27 ตุลาคม 2553 6:05:03 น.

เป็น blog อินโด และแปลภาษาอินโดได้ดีจริงๆครับ   โดย: ต้าโก่ว 12 กรกฎาคม 2554 9:06:26 น.

ทุกภาพสวยครับแต่ภาพผ้าพิมงานศิลปะนะครับผมเห็นแล้วมันหดหู่อะครับเห็นภาพวาดหน้าพระอยู่ปะปนกับสัตว์ถึงจะเป็นภาพวาดก็เหอะ มันก็แสดงความเป็นพุทธ จริงแล้วผมก็วาดรูปขายนะคับแต่หน้าพระถ้าไม่มีคนสั่งผมไม่ทำครับแค่คิดว่าภาพหน้าพระเอามาประดับบ้านมันก็บาปแล้วคับ โดยส่วนตัวผม พระพุทธเจ้าท่านไม่ใช่ของประดับครับ โทษนะคับผมไม่ได้ว่าคุณ แต่ผมเห็นภาพที่คุณถ่ายมาแล้วอยากระบายคับ   โดย: sparro IP: 182.52.117.117 25 กุมภาพันธ์ 2556 14:24:48 น.