สวัสดียามเช้าค่ะพี่อ้อย

หน่อยมีความสุขเช่นกันที่ได้แวะมาบ้านของพี่

พาหน่อยเที่ยวบาหลี ชอบมากๆค่ะ บรรบากาศดีมากๆ

วิวสวยสุดๆ

หน่อยขำโจ๊กฟักทองค่ะ อิอิ

เปิดเผยแล้ว ว่าน้ำอ้อยไป "เหยียบ" อะไรที่บาหลี

วิวภูเขาไฟสวยมาก โดยเฉพาะกับกาแฟแก้วนั้น

นั่งจิบกาแฟ หม่ำขนม ชมวิว น่าอภิรมย์เสียนี่กระไร

(ยกเว้น กลิ่นฟักทอง ไม่ต้องไปคิดถึง ... ลืมไปเลย)

ขี้วัวยังพอทนนะครับคุณน้ำอ้อย
ถ้าเป็นขี้ชาวสวนล่ะก็ อึ๋ยๆๆๆ

ผมนึกถึงทริปอินเดีย
ก็ด้วยเรื่องทุ่นระเบิดนี่ล่ะครับ
ไม่ใช่ของวัว
แต่เป็นของคนเลี้ยงวัวซะเป็นส่วนใหญ่ครับ 555

สวัสดีค่ะ..คุณน้ำอ้อย

อ่านถึงโจ๊กฟักทองยามใกล้เที่ยง
จะกินข้าวลงหรือเปล่าหว่า

วิวทุ่งนาสวยจังเลยค่ะ
อยากไปเห็นกับตาอ่ะ
ไม่รู้เค้ามีทัวร์พาไปพวกนี้หรือเปล่าเนอะ
หนึ่งเป็นประเภทไม่ค่อยชอบเที่ยวเองค่ะ
รักสบายอ่ะ

สรุปว่า งานนี้เลยไม่ได้กินส้มผลโตๆ เลยสินะ
ว่าจะถามซะหน่อยว่าหวานหรือเปล่า

ไม่ได้ดูข่าวสรยุทธ์มานาน อ่านเรื่องคุณกรณ์เขียนถึงวนิดาในนสพ.ค่ะ เพิ่งมาดูคลิปข่าวในพันทิพตะกี้นี้เอง ละครวนิดานี่กระแสงแรงจริง ๆ ค่ะ แต่แอบงงที่มีคนบอกว่าเรตติ้งไม่ดีเท่าไหร่

อยากไปนั่งจิบกาแฟเคล้าวิวงาม ๆ แบบนี้จัง ชอบวิวทุ่งนาขั้นบันไดกับวิวภูเขาไฟจังค่ะ ดูแต่ภาพภูเขาไฟถ้าไม่บอกก็นึกว่าเป็นเขาธรรมดา

ชอบคำบรรยายภาพอันนี้จัง...ลมหวิว วิวหรู ภูงาม อาหารอร่อย...ถ้าร้านกาแฟที่โน่นอ่านภาษาไทยได้ คงขอซื้อไปใช้เป็นสโลแกนร้านแน่เลย

อยากอ่านจังเลยครับ......


แต่ต้องไปทำงานแล้ว

เดี๋ยวช่วงดึกๆ ผมจะมานั่งซึมซับ กับ บาหลี ตอนหกนะครับ






อยากอ่านมากเลย

ตอนกินข้าวกลางวันหนึ่งแอบคิดถึงวิวหรู ภูงามของคุณน้ำอ้อยด้วย
แม้ในห้องครัวจะเล็กๆ
แต่จินตนาการบรรเจิดขนาดนี้ ทำให้อาหารอร่อยขึ้นเป็นกองเลย

ชอบจังที่บอกว่า
หนึ่งเป็นผู้หญิงที่โชคดีคนหนึ่งของโลกที่ได้กินของอร่อยๆ
แหม...อะไรจะขนาดนั้นคะ
ถ้าจะให้โชคดีจริงๆ ต้องกินแล้วไม่อ้วนด้วยค่ะ
แต่นี่น้ำหนักเกินพิกัดมาเยอะล่ะ
พยายามลดน้ำหนักมาหลายปี ไม่ลงซะที

พูดถึงยำสาหร่ายเมื่อก่อนหนึ่งชอบมากเลย
ไปกินที่ฟูจิมันแพง หนึ่งก็ซื้อเป็นถุงใหญ่ๆ นี่ล่ะจากงานอาหารญี่ปุ่นที่ศูนย์สิริกิต์
ตอนนั้นที่ออฟฟิศพากันฝากซื้อด้วย
คนละโล สองโล สามโล
แต่กินได้ไม่เท่าไหร่หรอก
รู้สึกว่าคอแห้ง เฝือดๆ คอ เหมือนผงชูรสเยอะอ่ะ
ตั้งแต่นั้นมา ความชอบกินยำสาหร่ายหายวับไปเลยค่ะ

รบกวนหลังไมค์นิดนึงนะคะ

มันดีที่ผมไมไ่ด้เตรียมอะไรไปอินเดียเลย
ในเรื่องของข้อมูล
ไปแบบใจว่างๆ

พอไปเจอสิ่งต่างๆที่นั่น
เลยซึมซับอะไรได้เยอะเลยครับ


ทริปแสวงบุญ
ผมไม่ไ่ด้แสวงบุญอะไรเลยครับ
แต่มีความสุขกับการถ่ายรูปมาก

คนอื่นเขานั่งสมาธิ เดินจงกรม
แต่ผมเดินถ่ายรูปอย่างมีความสุขเลยล่ะครับ

หวัดดีค่ะคุณน้ำอ้อย (ขอเรียกตามคนอื่นด้วยนะคะ)
เดินไปในท้องทุ่งนี้อาจเจออะไรเยอะ เจออีกทีก็ใต้รองเท้าตัวเองค่ะ 555
เอิงก็ชอบไปเดินแถวทะเลสาปใกล้ภูเขา เจอพรรคพวก แพะ แกะ ฯลฯ
กลิ่นโจ๊กฟักทองของมันเนี่ย หึ่งมากกก

ว่าเรื่องอาหารอิตาเลี่ยนต่อนะคะ
Cannelloni นี่ใช่แล้วค่ะ คือพาสต้าหลอดใหญ่สอดใส้ผักขม ชีสRicotta บางสูตรก็ ใส่เนื้อบดด้วย มีหลายสูตรค่ะ ว่างๆเดี๋ยวจะทำมาให้ดูกัน
ส่วนเจ้า Cannoli นี้เป็นของหวาน กรวยกรอบสอดใส้ครีม อ้วนดีเชียวค่ะ 555

ส่วนเรื่องแฟชั่น ตอนนี้กะลังคึกคัก คักคึก เลยถือโอกาสมาเม้าท์กันสนุกๆ นะคะ

ไม่อยากลิ้มรสโจ๊กฟักทองเลยครับ

มันคงแปลกๆ หุหุหุ

ว่าแต่ พอเหยียบแล้ว ลืมล้างเท้าหรือเปล่าครับ

อรุณสวัสดิ์ค่ะพี่น้ำอ้อย

อรุณสวัสดิ์ครับคุณน้ำอ้อย

ถ้าจะไปบาหลี จะมาขอข้อมูลเจ้าของบล็อก

โดยเฉพาะร้านอาหารร้านนี้ คำขวัญที่จขบ.แต่งให้นี่สุดยอดเลย


'ขี้วัว' อันเป็นผลผลิตคุณภาพส่งตรงจากบั้นท้ายวัวบาหลี มีลักษณะข้นเนียนเหมือนโจ๊กฟักทองที่ใช้ป้อนเด็กอ่อน - เป็นคำบรรยายที่..โอ้..ทำให้อยากกินขี้วัวซะงั้น 55+



รออ่านตอนต่อไปนะคะ

ส่งให้อีกรอบแล้วนะคะ
หนึ่งไม่แน่ใจว่าเมล์มันหลุดเข้าไปอยู่ใน Junk mail หรือเปล่า

หมิงหมิงซ้อมเป็นเด็กแว้นท์ไว้ก่อนน่ะครับ หุหุหุ

อ่านจบ งดกินฟักทองอย่างน้อย 1 อาทิตย์

ขอบคุณสำหรับรีวิวครับ

5555เจอโจ๊กฟักทองเข้าไป นึกภาพออกเลยอ่ะ (พอดีวันก่อนเพิ่งเหยียบอึหมา มาพอดี เลยเข้าใจความรู้สึก...เฮ้อเจ้าหมาก็ดัมาท้องเสียวันที่เรามาเหยียบพอดี....)