|
|
 |
 |
 |
 |
| |
40 weeks 1 days ได้คลอดแล้ว แต่ต้องผ่า (17/04/2011)
กว่าจะได้ up blog นี้ ล่วงเลยเวลาไปนาน เราะเพิ่งได้มีโอกาสมานั่งจับคอมพิวเตอร์เอง เอาเป็นว่าไม่ให้เสียเวลา มาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่า
เช้าวันที่ 17/04/2011 หลังจากเมื่อวานซัดทุเรียนพันธุ์นกกระจิบไป 1 ลูก ขนาดแค่ 4 กิโล 555 เลยมีผลให้กลางคืนรู้สึกเข้าห้องน้ำบ่อยกว่าทุกคืน พอสักเกือบ ๆ 6 โมงเช้า ก็เกิดเหตุ มีเลือดออกมา โอ้ รีบมาปลุกพี่ตู่บอกพี่ตู่มีเลือดออกทำไงดี โทรไปถามที่โรงพยาบาลก่อนดีไหม พี่ตู่ก็อืม ๆ แล้วหลับไป
เราก็เลยโ?รไปที่โณงพยาบาล ด้วยเบอร์โทรศัพท์ที่บอกว่า ติดต่อได้ตลอด 24 ชั่วโมง แต่ โทรไม่ติด เวรกรรมมาก ๆ นั่งรอเวลา เปิดคอม เข้า PANTIP FACEBOOK นับเวลาปวดท้อง ซึ่งปวดนิด ๆ ใน 15 นาที ปวดประมาณ 3 ครั้งได้ รอจน 7 โมง ไปอาบน้ำ
ตอนนี้ก็ยังโทรไปที่โรงพยาบาลไม่ติดอยู่ดี รอจนอาบน้ำ ต่งตัวเสร็จ ปลุกพี่ตู่ ก็เกือบ 8 โมงแล้ว บอกพี่ตู่ไปโรงพยาบาลเถอะ พี่ตู่ก็ทำหน้างง ๆ ไม่รู้งงอะไร พอพี่ตู่อาบน้ำเสร็จ ก็ถามเราว่าเป็นอะไรยังไง เหมือนจำไม่ได้ ระหว่างไปโรงพยาบาลก็แวะซื้อขนมปังลูกเกดที่ เซเว่นกินลองท้องไปหน่อย เพราะหิวด้วย โชคดีรถไม่เยอะมากเท่าไหร่ แต่เรายังคงชิว ๆ ได้สบายมาก
พอมาถึงโรงพยาบาล ลงรถ เห็นคุณหมอที่เคยตรวจครรภ์กำลังเดินมาเก็บของที่รถพอดี คุณหมอก็เลยเดินมาถามว่า อาการเป็นอะไร ยังไง พอเข้าไปที่ห้องคลอด ก็มีคุณพยาบาลมา ตรวจการเต้นของหัวใจ ถามอาการ แต่วันนี้ตอนใช้เครื่องฟังเสียงหัวใจลูกเต้น ทำไม ถึงได้ยินที่ท้องน้อยด้านขวา ทุกทีจะต้องเป็นด้านซ้าย แปลก ๆ แฮะ คุณพยาบาลมาตรวจภายในต่อ ปากมดลูกเปิด 2 cm แล้ว ดีใจจัง
แต่แล้วสิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น คุณพยาบาลบอกคุณหมอว่า ไม่แน่ใจว่าหัวเด็กหรือเปล่า เพราะมันดูนิ่ม ๆ จัง คุณหมอเลยต้องมาตรวจอีกรอบ แล้วคุณหมอก็บอกว่า น่าจะเป็นท่าก้น แล้วก็ต้องไป ultrasound ดู แล้วก็เป็นท่าก้นจริง ๆ คุณหมอเลยให้ผ่าเลย พร้อมกับเรียกทีมที่เพิ่งผ่าตัดเสร็จกลับมาอีกรอบ
คุณพยาบาลก็เรียกเราไปเปลี่ยนเสื้อผ้า เซ็นต์เอกสาร ไม่มีโอกาสได้ปรึกษาพี่ตู่ ที่ว่าจะให้พี่ตู่มาอยู่ใกล้ ๆ ตอนคลอดเป็นอันจบ พอเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จ ก็โดนโกนขนตั้งแต่หน้าอกลงไปถึงน้องน้อย สวนอุจจาระ แล้วก็รอให้เราถ่ายก่อน แต่ยังไม่ค่อยได้เริ่มปวดเลย คุณพยาบาลก็เดินมาตาม รออีกเดี๋ยวก็เดินไปเข้าห้องน้ำ แล้วก็ออกมานอนบนเตียงอีกเตียง เจาะน้ำเกลือ และใส่สายปัสสาวะ
แล้วก็เข็นเราเข้าห้องผ่าตัด คุณหมอวิสัญญีก็ถามว่าเคยผ่าตัดไหม ไอ้เราก็ครั้งแรก ใจเนี่ยไปอยู่ตาตุ่มแล้ว กลัวมาก ไม่รู้ยังไง คุณหมอวิสัญญีก็บอกถามชื่อ แล้วบอกว่า ถ้าให้ทำอะไรก็ทำตามนะ แล้วเค้าก็ให้เราเอาแขนซ้ายไปวางบนโต๊ะข้าง ๆ แขนขวาก็เช่นกัน แล้วก็มีหน้ากากออกซิเจนมาครอบ แต่ครอบแล้วเหือนหายใจไม่ออก คุณหมอวิสัญญีบอกว่า มีให้เลือก 2 อย่าง คือ แบบรู้ตัวกับไม่รู้ตัว จะเอาแบบไหน แต่เอาแบบไม่รู้ตัวไปแล้วกันนะ เอ๊ะ แล้วจะถามทำไม
สักเดี๋ยวก็มีเหล็กฉากมาวางตรงหน้าเรา พร้อมผ้ามาคลุม ๆ หลายชั้น พยาบาลหมอมาทางยาฆ่าเชื้อ หรืออะไรสักอย่างตรงที่จะทำการผ่าตัด พร้อมกับบอกว่า ถ้าหลับก็หลับไปเลยนะ จะเริ่มรู้สึกแสบ ๆ น้ำเกลือหน่อย เราเองก็เริ่มแสบ ๆ เหมือนกัน แล้วสติก็วูบลงเหมือนโลกมืด
เราตื่นขึ้นมาหลังผ่าตัดหลังจสกได้ยินเสียงคนเรียกชื่อเรา ถามอาการวางเป็นไงบ้าง แต่ตอนนั้น ทั้งงง ทั้งมึนไปหมด ลูกอยู่ไหน พี่ตู่อยู่ไหน เจ็บแผลด้วย อะไรกันเนี่ย สักเดี๋ยวคุณพยาบาลก็บอกว่า เดี๋ยวจะพาสามีและลูกมานะคะ แล้วพี่ตู่ก็อุ้มลูกเดินมา เราเห็นลูกครั้งแรก ตาเค้าแบ๋วมาก หัวดำ มองแล้วเหมือนพี่ตู่ตัวเล็กเลย พี่ตู่เดินมาจุ๊บที่หน้าผากบอก "ขอบใจนะจ๊ะ" ลูกหนัก 3200 กรัม แต่เรายังคงมึน ๆ แล้วก็เริ่มคลื่นไส้ อ้วกไปหนึ่งที คุณพยาบาลก็มาบีบนม มีน้ำนมไหลออกมาซึม ๆ พร้อมกับเอาลูกมาดูดกระตุ้นครั้งแรก แต่ลูกหายใจเร็วดูดได้สักเดี๋ยวคุณพยาบาลก็พาไปให้ออกซิเจน พร้อมกับพาเราขึ้นห้องพักฟื้น
ระหว่างนี้ หลับ ๆ ตื่น ๆ เบลอ ๆ บอกไม่ถูก จนขึ้นมาได้ ก็ได้ยินแต่พยาบาลบอกว่าเดี๋ยวจะพาลูกมาให้นะคะ รอก่อน พี่ตู่ก็เดินมาดูหลังจากพยาบาลเปลี่ยนเสื้อผาให้เราแล้ว เพิ่งมารู้ตอนหลังว่าโป๊ออกมาจากห้องผ่าตัด โอ้ว
พอเริ่มได้สติก็ถามพี่ตู่ว่าลูกออกมาตอนกี่โมง หนักเท่าไหร่ อะไรยังไง ได้ความว่า "ลูกคลอดตอน 9.54 น. หนัก 3200 กรัม แถมยังมีน้ำคร่ำน้อย ลูกอาจสำลักน้ำคร่ำ เลยหายใจเร็ว ขาแบะนิดหน่อยเพราะอยู่ท่าก้น แต่ไม่เป็นไร ดัด ๆ ขาหน่อย" สบายใจ
แล้วพี่ตู่ก็บอกว่า งงๆ เหมือนกัน เพราะพยาบาลเดินมาบอกว่าต้องผ่า ก็ดทรบอกแม่ บอกใคร สักเดี๋ยวเดินมาบอกผ่าเสร็จแล้ว งงเลย ว่าทำไม ไวจัง พี่ตู่เลยต้องวิ่งวุ่นนิดหน่อย แต่ทุกอย่างก็โอเค แต่เราสิ เจ็บแผลมาก คุณพยาบาลบอกว่าถ้าปวดมาก ขอยาแก้ปวดได้นะคะ แต่ต้องงดน้ำงดอาการ และคาสายปัสสาวะไปก่อน รอจนให้น้ำเกลืออีก 3 ขวดหมดก่อน โอ้ว ฉันจะไหวไหมเนี่ย
เฮ้อ ๆ สุดท้าย ที่ว่าตั้งใจจะคลอดเองก็ไม่ได้คลอดเองเลย อาการเจ็บท้อง ปวดท้องคลอดก็ยังไม่มี ถือว่าโชคดีที่ไม่เจ็บ 2 ต่อ คุณหมอบอกว่ามีโอกาสเป็นไปได้ที่เด็กจะเปลี่ยนท่าตอนโค้งสุดท้าย แหม มันทำแม่มันแสบจริง ๆ สงสัยอาจเป็นเพราะทุเรียนที่กินไป ลูกเลยทนไม่ไหว คลอดเลยเสียอย่างงั้น
เอาเป็นว่า มาดูรูปเจ้าตัวน้อยดีกว่า เป็นรูปแรกที่พี่ตู่ถ่ายมาให้ดู ส่วนเรื่องระหว่างพักที่โรงพยาบาล เดี๋ยวรออ่านต่อได้เลยนะจ๊ะ
| Create Date : 26 เมษายน 2554 |
| Last Update : 21 มิถุนายน 2554 6:56:34 น. |
|
3 comments
|
| Counter : 1188 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: lelhibaby  วันที่: 27 เมษายน 2554 เวลา:10:12:35 น. |
|
|
|
| โดย: sj_berry วันที่: 30 มิถุนายน 2554 เวลา:9:47:02 น. |
|
|
|
|
|
| |
|
 |
 |
 |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 9 คน [
แข็งแรงๆ นะค่ะ