เริ่มเครียด เรื่องการเลี้ยงลูก เราเองตั้งใจว่า จะเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ไปจนกว่าลูกจะ 6 เดือนให้เค้ากินนมให้เต็มที่ ถึงขนาดยอมลาออกจากงาน เพราะเราอยากให้เวลาช่วงนี้กับลูกให้นานที่สุด หรืออาจมากกว่านี้ ถ้าทำได้ แต่ก็มีเรื่องให้เราเริ่มเครียดอีกจนได้ เริ่มจากการที่เราเลี้ยงลูกด้วยนมแม่อย่างเดียว เราก็เข้าใจนะว่าเด็กก็ต้องกินนำ้บ้าง แม้หมอจะบอกว่า ในนมแม่มีน้ำอยู่แล้ว ไม่ต้องให้น้ำเพิ่ม เราเองก็ยังให้ลูกจิบ ๆ น้ำบ้าง ด้วยแก้วยา เพราะไม่อยากให้ลูกติดขวด และติดจุกนม เรื่องนี้ ทำเอาพ่อแม่ งงเหมือนกัน ก็อ่อะนะ ใคร ๆ ก็มาพูดแต่ว่า ต้องให้ลูกกิน้ำบ้าง เดี๋ยวตัวเหลือง โอ้ย ๆ อยากจะบ้า มาถามว่า ทำำำไมไม่เอาขวดนมใส่น้ำให้ลูกกินบ้าง อะไรแบบนี้ เราเองก็สงสัยเหมือนกันนะว่า สมัยโบราณเค้าเลี้ยงลูกกันอย่างไร ให้กินนมแม่อย่างเดียวเลยไหม หรือให้กินน้ำด้วย แล้วก็ไม่เข้าใจว่า ทำไมการที่เราให้ลูกหัดด่ืมน้ำ หรือนมจากแก้ว มันผิดตรงไหน เราว่ามันเป็นการดี และลดความยุ่งยากในการเตรียมขวดนมด้วย แค่เตรียมที่ใส่น้ำต้มสุกสะอาด ๆ เท่านั้น แล้วนะ แม่พี่ตู่ยิ่งหนัก เมื่อวานเราได้ยินเราเครียดเลย ก็แม่พี่ตู่เล่นบอกว่า เดี๋ยวพอ 3 เดือนก็บดข้าวให้กินแล้ว เรานั่งเงียบเลย พอออกจากบ้านมา เราพูดกับพี่ตู่เลยว่า ถ้ามาจับลูกเราป้อนข้าวตอนลูกเรา 3 เดือน เราโกรธแน่ เพราะกระเพราะอาหารลูกยังรับไม่ได้ อาหารเสริมต้องให้ตอน 6 เดือน พี่ตู่ก็บอกว่า พี่ก็โตมาแบบนี้ แต่นี่ลูกฉัน ไม่รู้แหละ ฉันจะเลี้ยงแบบนี้ ก่อนหน้านี้แม่พี่ตู่ยังเคยพูดว่า ทำไมไม่ให้นมชงลูกกินอีก โอ้ย ๆ การเลี้ยงลูกคนหนึ่งเนี่ย ทำไมมันวุ่นวายจังเลยนะ โชคดีที่แม่เรายังพอฟังเราบ้าง ค่อยโล่ง ๆ ไปหน่อย ไม่รู้มีใครเป็นแบบเราไหมนะ   Create Date : 29 พฤษภาคม 2554 7 comments Last Update : 29 พฤษภาคม 2554 18:18:07 น. Counter : 2419 Pageviews. Share Tweet

อูยยย เปิดมาอ่านเจอแล้วจี๊ดเลยค่ะ เข้าใจความรู้สึกเลย เป็นเหมือนกันเลยค่ะ เราชื่อเฟยนะคะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ เพิ่งคลอดน้องเมื่อต้นเดือน พ.ค. เจอปัญหาปวดหัวแบบนี้เหมือนกันเลย คือหมอแนะนำอีกอย่างแต่ต้องมานั่งทะเลาะกับคนโบราณเพราะจะให้ทำอีกอย่าง.......คุณคิดเหมือนเฟยเลยว่าจะให้ลูกกินนมเราอย่างเดียวจน 6 เดือน (ซึ่งเป็นสิ่งที่ดีที่สุดตามที่หมอแนะนำ) แต่แม่เราก็บอกจะคอยให้ลูกกินน้ำๆๆๆ ตลอด หรือแม่สามีก็บอก 3 เดือนต้องให้กินกล้วย กินซีลีแลค บลาๆๆ พอเราจะเถียง ก็โดนตอกกลับด้วยคำว่า เค้าก็เลี้ยงลูกกันมาแบบนี้ เฮ้อออออ เซ็งไปเลย เฟยก็เลยหาข้อมูลเอาความเป็นจริงน่ะว่าอะไรควรอะไรไม่ควร สรุปผลออกมาก็ตามที่หมอบอกเรานั่นแหละ.....เราก็คิดข้อโต้แย้งได้ว่า....โอเค คุณเลี้ยงกันมาแบบนี้ได้ ลูกก็โตมาได้ แต่สังเกตมั้ยว่า เด็กสมัยนี้เรียนรู้เร็ว โตเร็วและฉลาดมากกว่าเด็กสมัยก่อน ก็เพราะว่าเค้ามีการพัฒนาทางการแพทย์ และเทคนิคต่างๆ ขึ้นมาเรื่อยๆ เลี้ยงแบบเดิมรอดมาได้ โตมาได้ก็จริง แต่คุณอยากให้ลูกหลานของคุณมีพัฒนาการเหมือนเด็กยุคก่อนหรือไง โลกมันเปลี่ยนไป มีอะไรดีกว่าก็ต้องปรับรับสิ่งที่ดี คนเป็นแม่ก็อยากจะทำให้ลูกในสิ่งที่ดีที่สุด สู้ๆ นะคะ ปล.ขอโทษที่เขียนยาวมาก ที่ระบายๆ มานี่ของตัวเองล้วนๆ อิอิ   โดย: แม่น้องใบข้าว IP: 203.155.232.8 25 มิถุนายน 2554 10:31:15 น.

ดีใจที่มีคนเข้าใจคะ หาได้น้อยมากที่จะมีคนเข้าใจ ตอนนี้พยายามหาจุดตรงกลางระหว่างเก่ากับใหม่อยู่ ไม่รู้จะได้ไหม   โดย: appletuu 27 มิถุนายน 2554 12:20:34 น.

สวัสดีค่ะ ชื่อบุญนะคะ ตอนนี้ตั้งท้องได้ 38 wk ยังไม่คลอดเลย เริ่มเครียดและกังวล ต้องมาดูว่าคุณแม่คนไหนคลอดตอนกี่สัปดาห์ในเน็ท เลยเจอบล็อกนี้เข้า ดีใจที่คุณแม่คลอด 40 สัปดาห์ อดทนได้นานดีจังนะคะ น้องก็น่ารักมากๆ เลยค่ะ ว่างๆ จะแวะมาอ่านอีกนะคะ   โดย: Betty boonboon IP: 180.210.216.74 7 กรกฎาคม 2554 18:03:40 น.

สวัสดีค่ะ เข้ามาอ่านเจอค่ะ แล้วก็เห็นใจมากๆ ค่ะ เพราะเคยประสบเหตุการณ์คล้ายกัน คนรอบข้าง พูดประมาณว่าคนอื่นเขาเลี้ยงแบบนี้ ลูกคนนั้นกินอันนั้นอันนี้ อย่าทำอันนั้น อย่าทำอันนี้ คือว่ามันเป็นสิ่งดีแต่ว่าส่วนมากมันจะเหมือนกับว่ามาจู้จี้ มาบงการ ทางทีดีนะคะ เลี้ยงตามแบบของเราดีที่สุด เพราะเขาคือลูกของเราค่ะ   โดย: แม่จ้า IP: 125.24.62.154 8 กรกฎาคม 2554 17:19:19 น.

ตอนนี้ลูกชายอายุ ๒ ขวบ ๗ เดือนแล้ว เลี้ยงนมแม่และนมชงได้ ๑๐ เดือน เดี๋ยวนี้นมชงล้วน ๆ เรื่องขัดแย้งเกี่ยวกับเลี้ยงลูกกับญาติรวมทั้งสามีเป็นเรื่องธรรมดากว่าลูกจะโตยังมีอีกหลายเรื่องให้เครียด แม่มีเหตุผลมีจุดยืนที่ชัดเจนไม่ใช้อารมณ์ จะสามารถโน้มน้าวคนรอบข้างได้ดี ทำให้ความขัดแย้งไม่กลายเป็นประเด็นให้มองหน้ากันไม่ติด ที่สำคัญมีญาติช่วยเลี้ยงลูกดีกว่าเลี้ยงคนเดียว เด็กจะมีพัฒนาการดีกว่าคะ ตอนที่เจ้าลูกชายอายุ ๒ ขวบ ๑ เดือน เพิ่งเริ่มพูด พูดกับแม่ว่่า เบื่อ แม่ถามว่าเบื่ออะไร ลูกบอกว่า คุณยายเบื่อยอด สาเหตุมาจากคุณยายบ่นเบื่อให้ยินเนื่องจากหลานดื้อ เห็นเขาเป็นเด็กเล็กคิดว่าคงไม่เข้าใจไม่รู้เรื่องอะไร ฟังคำพูดเขาแล้วต้องเปลี่ยนใจเขารู้เข้าใจอะไรมากกว่าที่เราผู้ใหญ่คิดเยอะเลย ช่วงนั้นลูกจะไม่หาคุณยายเลย ผ่านไป ๓-๔ เดือน เดี๋ยวนี้คุณยายดุเสียงดัง คุณหลานเข้าไปกอดอ้อนเสียงหวานเชียว คุณยายคร้าบ เล่นเอาคุณยายใจอ่อนเลย เขาปรับตัว ไม่หนีแล้ว ลูกของเราไม่อาจให้ใครเลี้ยงดูแทนเราได้ทั้งหมด แต่การมีหลายมือหลายตาช่วยแลมองลูกของเรามันอบอุ่นใจกว่าเราเลี้ยงลำพังค่ะ   โดย: แม่ยอด IP: 223.207.153.101 16 ตุลาคม 2554 17:17:22 น.

สวัสดีค่ะ ดิฉันชื่อ สา ค่ะ ตอนนี้ลูกสาวอายุได้ขวบกับเก้าเดือนแล้ว กำลังซนเลย ช่างพูด เป้นเด็กน่ารัก แต่ด้วยความช่างพูดช่างเล่นอ่ะนะ ทำให้เรารู้สึกรำคาญมาก เราก็เลยดุ บ่น ตลอด บางทีก็คิดว่า เพราะเค้าเด็กอยู่ สามารถรับรู้ได้ แต่การตัดสินใจในสิ่งที่เราสั่งเค้าอ่ะ ไม่ได้ บางทีเราก็รู้สึกว่าเราค่อนข้างดุ เจ้าระเบียบ บางทีก็ตีด้วยมือ ด้วยไม้ ด้วยความที่เค้าผิวขาวมากอ่ะ พอโดนตีเข้ามันก็เป็นรอยแดง บางทีก็รอยแดงสามนิ้วเลย เราก้เสียใจ คนเราขาดสติ อารมณ์ก็จะเกิดทำให้สิ่งต่างๆ ที่คาดไม่ถึงเกิดขึ้นได้ แต่เราเครียดอ่ะ เครียดจนไม่อยากทำอะไรเลย   โดย: สา IP: 101.109.63.81 12 กุมภาพันธ์ 2556 19:49:39 น.

หลินคะ ตอนนี้ลูกชาย7ขวบแล้วคะตั้งแต่คลอดเขามาฉันกับสามีดูแลเลี้ยงเขาเองหมดเลยไม่มีใครช่วยเลี้ยงทั้งสองฝ่ายบ้านเขาบ้านเราแรกๆท้อและเหนื่อยมากๆแต่ในความเครียดความเหนื่อยก็ปนความสุขอยู่มากมายแรกๆคิดว่าจะไหวไหมทั้งเรื่องเงินเวลาและการดำเนินชีวิตที่จากไม่เคยมีประสบการณ์เกี่ยวกับการดูแลเด็กเลยโชคดีลูกชายเป็นเด็กเลี้ยงง่ายนิดนึงแต่ก็มีชนบ้างตามประสาเด็กผู้ชายแต่ปัญหามันมีอยุ่ว่าเราค่อนข้างจะเป็นคนขี้หงุดหงิดนิดๆขี้น้อยใจเอามากแต่ก็ไม่ถึงกะเอาแต่ใจตัวเองนะลูกชายก็อคงจะติดจากเราคะเขาก็จะคล้ายๆเราตั้งแต่คลอดมาก็ออกจากงานมาเลี้ยงเองเลยแรกๆคิดว่าจะไปจ้างคนอื่นเลี้ยงหลังจากผ่านไปสามเดือนแต่พอเอาเข้าจริงๆไม่กล้าปล่อยให้คนอื่นดูแลเลยคะเลยตัดสินใจออกจากงานเลี้ยงเองจนเดี๋ยวนี้ลูกอยู่ป1แล้วคิดว่าอีกสักสองหรือสามปีจะเริ่มปล่อยๆบ้างเพราะคนรอบข้างบอกเราเสมอว่าป็นคนจุกจิกกับลูกเกินโดยที่เราไม่ค่อยรู้ตัวเข้มงวดกับลูกมากเกินจนบางครั้งคิดเหมือนกันว่าโตขึ้นมาอีกหน่อยเขามีปัญหาอะไรเขาจะไม่กล้าเข้ามาบอกเล่าหรือปรึกษาปัญหากับเราเพราะเขากลัวและเกร็งมากๆเขามีอะไรเขาจะเข้าไปคุยกับพ่อมากกว่ายอมรับว่าเครียดเหมือนกันบางทีหรือเราวางและตั้งความหวังกับเขามากเกินไปอันโน้นก็ไม่ได้อันนี้ก็ไม่ได้จนทุกวันนี้เขากลายเป็นเด็กไม่ค่อยมั่นใจเท่าไหร่เวลาเราดุและตีเขาเราจะทำจริงๆและเสียงจะข่มเขาด้วยเหมือนยักษ์เลยล่ะแต่ในการที่เราจะตีเขาดุเขาเราจะเตือนก่อนสามครั้งขึ้นไปและบอกเหตุผลด้วยว่าทำไมแต่ถ้าไม่ฟังเราจะตีเขามีแรงบ้างเบาบ้างตามอารมณ์จนหลังๆเขาจะชอบพูดลอยๆว่าแม่ไม่รักเขาเหรอทำไมถึงตีพอเราได้ยินสะอึกเหมือนกันคะแต่ก็จะพยายามบอกเขาว่าทำไมถึงต้องทำยอมรับคะว่าตัวเองรู้สึกผิดมากๆๆๆเด็กบางครั้งสอนเขาเหตุผลจะใช้กับเขาเยอะมากก็ไม่ได้เพราะวัยแค่นี้เขาคงยังไม่เข้าใจอะไรมากมายก็เลยต้องแก้ๆกันไปทั้งนิสัยของแม่และพ่อ เครียด เหนื่อย เหนื่อยใจเหมือนกันคะบางที แต่เหนือสิ่งอื่นใดเรารักเขาอยากให้เขาเป็นคนดีเติบโตมาอย่างคนเข้มแข็งอยู่และใช้ชีวิตในโลกในสังคมอันวุ่นวายนี้ให้ได้อย่างมีประสิทธิภาพอย่างมากที่สุดจะสอนให้เขามีวินัยกับตัวเองกับคนรอบข้างกับสังคมรู้จักความผิดถูกดีชั่วมีสัมมาคาระวะกับผู้หลักผู้ใหญ่ให้เขารู้จักความลำบากรู้จักคุณค่าของเงินแต่ละบาทกว่าจะหามาได้รู้จักบุญคุณคนอย่าใช้เงินเลี้ยงลูกเป็นดีที่สุดคะความคิดเห็นส่วนตัวนะคะ   โดย: หลิน หลิน IP: 110.169.247.46 13 สิงหาคม 2557 11:23:38 น.